Temat interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2008 r. (data wpływu 19.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prosiaków/warchlaków w celu ich tuczu, a następnie dostawy tuczników przez rolnika oraz zastosowania stawki 3 % - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.09.2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prosiaków/warchlaków w celu ich tuczu, a następnie dostawy tuczników przez rolnika oraz zastosowania stawki 3 %.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawiera z rolnikami prowadzącymi gospodarstwa rolne umowy sprzedaży i tuczu trzody chlewnej.

Na podstawie umowy, Spółka sprzedaje w celu tuczu prosiaki i warchlaki, a producent (rolnik) kupuje je i zobowiązuje się do przeprowadzenia ich tuczu na warunkach wskazanych w umowie, a następnie ich odsprzedaży (po dokonaniu tuczu) na rzecz Spółki. Spółka zobowiązuje się zaś zakupić i odebrać tuczniki wytworzone ze sprzedanych producentowi prosiaków/warchlaków w terminie wskazanym przez Spółkę.

Inne warunki umowy to:

1. Tucz odbywać się będzie przy wykorzystaniu pasz dostarczonych przez Spółkę i objęty będzie opieką weterynaryjną wskazaną przez Spółka.
2. Producent zobowiązuje się we własnym zakresie i na własny koszt posiadać i odnawiać w okresie obowiązywania niniejszej umowy, wszelkie pozwolenia, zezwolenia, decyzje administracyjne itp. związane prowadzeniem i obsługą gospodarstwa i chlewni, w której prowadzony będzie tucz trzody.
3. Producent we własnym zakresie na własny ryzyko pokrywa koszty związane z zapewnieniem prawidłowych warunków hodowli i tuczu, w tym pracowników, energii elektrycznej, wody, słomy, sprzątania obiektu itp.
4. Producent we własnym zakresie pokrywa koszty zgodnego z obowiązującymi przepisami zagospodarowania gnojowicy oraz innych odpadów i nieczystości powstających w procesie tuczu.
5. Producent w okresie tuczu nie może zwierząt sprzedać lub zadysponować pod jakimkolwiek tytułem prawnym innym podmiotom.
6. Spółka przy założeniu pełnego wywiązania się przez producenta z warunków niniejszej umowy gwarantuje minimalny poziom zysku za jedną sztukę tucznika.
   
   

W celu zabezpieczenia wszelkich roszczeń Spółki wynikających z umowy strony (Spółka i producent) zobowiązują się do zawarcia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie (umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie) sprzedanych prosiaków/warchlaków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka w prawidłowy sposób dokonuje klasyfikacji czynności opisanych w stanie faktycznym wniosku jako dwóch odrębnych dostaw towarów (prosiaków i warchlaków przez Spółkę na rzecz producenta w celu dokonania ich tuczu, a następnie - po przeprowadzeniu tuczu - dostawę tuczników przez producenta na rzecz Spółki), podlegających w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. - opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 3%...

Zdaniem Wnioskodawcy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3% w odniesieniu do czynności, o której mowa w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, których przedmiotem są towary wymienione w załączniku do ustawy, z wyłączeniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz i eksportu towarów. W pozycji nr 8 załącznika do ustawy o zmianie ustawy o VAT - zawierającego wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 3% wymieniono zwierzęta żywe i produkty pochodzenia zwierzęcego ().

Zdaniem Spółki, czynności opisane w stanie faktycznym wniosku, stanowią dwie odrębne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, tj. dostawę prosiaków/warchlaków (towarów) dokonywaną przez Spółkę na rzecz producenta, a następnie po przeprowadzeniu przez producenta tuczu, dostawę tuczników (towarów) przez producenta na rzecz Spółki. Powyższe oznacza, że zgodnie z poz. 8 załącznika do ustawy o zmianie ustawy o VAT, w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. obie czynności przedstawione w stanie faktycznym wniosku podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 3%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwana ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.
   
   

Z powyższego wynika, iż przepisy ustawy pojęcie dostawy towarów nierozerwalnie wiążą z przeniesieniem własności, która nie została w ustawie zdefiniowana. Zgodnie z definicją słownikową własność jest prawem rzeczowym, prawnie gwarantującym możliwość pełnego rozporządzania rzeczą. W szczególności właściciel względem rzeczy ma uprawnienia do jej posiadania, używania, pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy, zbycia, przetworzenia, zużycia lub zniszczenia (http:). Właściciel może korzystać swobodnie z rzeczy i dysponować nią. Tylko za zgodą właściciela osoby trzecie mogą korzystać z tego, co jest jego własnością (http://www.sciaga.pl).

Właściciel może z rzeczą czynić wszystko, czego mu prawo nie zabrania, może korzystać z rzeczy oraz rozporządzać rzeczą. Przy tym korzystając z rzeczy właściciel może w szczególności pobierać pożytki i inne dochody. Pozytywną stronę własności opisuje najlepiej stara tradycyjna triada uprawnień: ius possidendi (posiadanie), ius utendi, fruendi, ubutendi (używanie, pobieranie pożytków, zużycie rzeczy), ius disponendi (rozporządzanie rzeczą) (http://www.zgapa.pl/).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy, sprzedaje w celu tuczu prosiaki/warchlaki, a producent zobowiązuje się do przeprowadzenia ich tuczu i ich odsprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca zobowiązuje się zakupić tuczniki wytworzone ze sprzedanych prosiaków/warchlaków we wskazanym terminie przy zagwarantowaniu minimalnego poziomu zysku. Producent w okresie tuczu nie może zwierząt sprzedać lub zadysponować pod jakimkolwiek tytułem prawnym innym podmiotom. W celu zabezpieczenia roszczeń Wnioskodawcy strony zawierają umowę przewłaszczenia za zabezpieczenie sprzedanych przez Wnioskodawcę prosiaków/warchlaków.

Odnosząc się do podjętych czynności Strona wskazuje na istnienie dwóch odrębnych dostaw: prosiaków/warchlaków w celu ich tuczu oraz dostawę tuczników na rzecz Wnioskodawcy. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług dostawę towarów wiąże się ściśle z własnością. Nie ulega wątpliwości, że aby stać się właścicielem, własność trzeba nabyć. Przy nabyciu prawo przysługujące jednej osobie przechodzi na drugą. Występuje następstwo prawne, zbywca jest poprzednikiem prawnym, zaś nabywca następcą prawnym, a prawo pozostaje takie samo. Skutkiem nabycia jest to, że na nabywcę przechodzi prawo w takich granicach, w jakich przysługiwało poprzednikowi.

Biorąc pod uwagę cechy własności należy zauważyć w przedstawionym stanie faktycznym brak podstawowej cechy posiadania. Mianowicie trudno dopatrzyć się prawa kontrahenta do rozporządzania rzeczą (tucznikami) jak właściciel Producent nie może sprzedać lub dysponować pod jakimkolwiek tytułem prawnym innym podmiotom. Z tego wynika, że rolnik dokonujący tuczu nie staje się właścicielem zwierząt, nie przysługują mu takie same prawa, z jakich korzysta Wnioskodawca. Niniejszym nie została spełniona przesłanka określona w art. 7 ust. 1 ustawy stanowiąca, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Charakter podjętych czynności i zawartych umów w przedstawionym stanie faktycznym wskazuje, iż nie występuje tutaj dostawa towarów. Przyjęcie zwierząt do tuczu bez prawa dysponowania nimi, nie nosi znamion nabycia. Okoliczności sprawy wskazują natomiast na świadczenie usługi tuczu na rzecz Wnioskodawcy na określonych przez strony warunkach.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zatem, dla celów ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług zastosowanie ma Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), zgodnie z § 2 rozporządzenia, do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zaliczenie określonego produktu lub usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu lub usługodawcy, gdyż to właśnie on posiada wszystkie niezbędne do tego informacje.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak, pod poz. 135 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono usługi o symbolu PKWiU ex 01.04 związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyjątkiem usług weterynaryjnych, podkuwania koni i schronisk dla zwierząt. Z objaśnień do ww. załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu dostawy towarów zwolnionych od podatku albo opodatkowanych stawką 0%, a znak ex oznacza, że dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Zatem, zawarcie umowy tuczu trzody chlewnej i podjęte czynności nie wyczerpują znamion dostawy towarów wynikającej z ustawie o podatku od towarów i usług. Są natomiast usługą tuczu prosiaków/warchlaków opodatkowaną na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy 7 % stawką podatku.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.