Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych oraz towarów za kwoty pochodzące z dotacji - Interpretacja - IBPP3/443-868/10/AB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 04.02.2011, sygn. IBPP3/443-868/10/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych oraz towarów za kwoty pochodzące z dotacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych oraz towarów za kwoty pochodzące z dotacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych oraz towarów za kwoty pochodzące z dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 22 lipca 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest przede wszystkim produkcja odzieży. W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca podpisał umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach działania 6.2 Programu operacyjnego Kapitał Ludzki. Zgodnie z umową Wnioskodawca otrzymał dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego, której celem było jednorazowe wsparcie finansowe na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W ramach harmonogramu środki te miały być przeznaczone na zakup maszyn i urządzeń, zakup sprzętu elektronicznego oraz zakup tkanin i urządzeń. W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc ta finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W obu wymienionych umowach w par. ust. 2 znajduje się zapis, iż beneficjent pomocy który jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do przeznaczenia całej kwoty środków uzyskanych w wyniku zwrotu podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonywane przez niego czynności (produkcja odzieży) będą w całości czynnościami opodatkowanymi (nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu środków trwałych oraz towarów za kwoty pochodzące z dotacji... Czy podatnik może domagać się zwrotu podatku VAT od dokonanych zakupów...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 ww. przepisu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy zakup towarów lub usług związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przypadku gdy dany zakup związany jest jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od opodatkowania prawo do odliczenia przysługuje tylko w zakresie, w jakim zakup ten służył czynnościom opodatkowanym. Ponieważ Wnioskodawca będzie wykonywać wyłącznie czynności opodatkowane, brak jest przeszkód aby dokonywać odliczenia podatku naliczonego.

Należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca z dniem 1 grudnia 2008 r. uchylił przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który ograniczał możliwość obniżenia podatku należnego w przypadku nabycia towarów i usług, które nie mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zatem w obecnym stanie prawnym, niezależnie od możliwości księgowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, podatnikowi przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu towarów i usług finansowanych z dotacji.

Ponieważ zgodnie z zawartymi umowami podatniczka obowiązana jest przeznaczyć kwoty uzyskane z tytułu zwrotu podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, podatniczka uprawniona jest aby całość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przeznaczyć do zwrotu na rachunek bankowy podatnika, a następnie wydatkować je w ramach projektu. Dotyczy to zarówno VAT naliczonego od nabywanych przez podatniczkę środków trwałych, jak również środków obrotowych, towarów. Tylko wówczas możliwe będzie bowiem wykorzystanie w pełni dotacji (w tym kwot podatku naliczonego) na realizacje celów w umowie o dofinansowanie. Wnioskodawca ma prawo do zwrotu podatku VAT od dokonanych zakupów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby zaznaczyć iż, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ww. przepis wprowadza zatem dwie równorzędne zasady postępowania z powstałą nadwyżką podatku. Możliwe jest bowiem albo otrzymanie jej zwrotu na rachunek bankowy, albo przeniesienie jej na następne okresy rozliczeniowe. Wybór sposobu postępowania pozostawiony został podatnikowi. Cyt. wyżej art. 87 ust. 1 ustawy nie zabrania również rozbicia kwoty nadwyżki na dwie części, z których jedna podlegać będzie zwrotowi z Urzędu Skarbowego, zaś druga przeniesiona zostanie na kolejny okres rozliczeniowy. Powyższe oznacza, że uprawniony jest zarówno pierwszy sposób postępowania (wystąpienie o zwrot), drugi sposób postępowania (przeniesienie na następny okres), jak i oba te sposoby jednocześnie.

W treści art. 88 cyt. ustawy, ustawodawca wskazał przypadki w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej (produkcja odzieży) podpisał umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach działania 6.2 Programu operacyjnego Kapitał Ludzki. Środki te miały być przeznaczone na zakup maszyn i urządzeń, zakup sprzętu elektronicznego oraz zakup tkanin i urządzeń. W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc ta finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a czynności przez niego wykonywane (produkcja odzieży) będą w całości czynnościami opodatkowanymi (nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT).

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, tj. związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a czynności przez niego wykonywane będą w całości czynnościami opodatkowanymi, zatem przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów sfinansowanych przez Europejski Fundusz Społeczny, wykorzystywanych w ramach czynności opodatkowanych pozytywną stawką podatku VAT w ramach realizowania przedmiotowego projektu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Dla zaistnienia prawa do odliczenia decydujące znaczenie ma bowiem związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, a nie źródło finansowania zakupów.

Tym samym Wnioskodawca będzie miał prawo do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zauważa się, iż sposób zadysponowania przez Wnioskodawcę otrzymaną z Urzędu Skarbowego kwotą zwrotu różnicy podatku od towarów i usług nie jest objęty regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy nie podlega ocenie w trybie postępowania interpretacyjnego określonego przepisami rozdziału 1a Interpretacje przepisów prawa podatkowego ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach