Interpretacja indywidualna z dnia 12.01.2011, sygn. ILPP2/443-1718/10-4/ISN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej dostawcy towarów i dostawcy usług oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132 b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej, którego jednostką tworzącą jest spółka jawna. Zakład ten jest wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej wojewody. Zainteresowany świadczy usługi opieki medycznej na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze medyczne, na podstawie kontraktu z NFZ. Dla potrzeb tych właśnie usług nabywa różne towary i usługi.

Z odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską nr 16915 wynika, że Polska nie może wprowadzić zerowej stawki VAT na usługi zdrowotne. Polska musi się podporządkować prawu UE, zgodnie z którym na podstawie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze państwa członkowskie zwalniają z podatku od wartości dodanej, czyli w tym przypadku od podatku VAT. Minister Finansów w cytowanej odpowiedzi podniósł, że na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej uzyskują status instytucji prawa publicznego. W opinii Wnioskodawcy, obowiązek podporządkowania prawu UE musi dotyczyć również podporządkowania się Polski do art. 132 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE. Na podstawie art. 132g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, świadczenie usług i dostawa towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie, są zwolnione od podatku VAT przy nabywaniu towarów i nabywaniu usług na potrzeby świadczonych usług medycznych. W tej sytuacji dostawca jest zobowiązany wystawić za nabywane towary (lekarstwo, paliwo do samochodu, w tym do karetki pogotowia ratunkowego), za nabywane usługi (np.: najmu gabinetu lekarskiego, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości) fakturę VAT jako czynności zwolnione od VAT, wskazując przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie, czyli art. 132 ust. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w oparciu o § 4 ust. 7 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur i sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług Dz.U.2008.212.1337 (prawidłowym jest w pozycji symbol usługi wpisanie art. 132 ust. g Dyrektywy 2006/112/WE). Za takim rozumieniem podnoszonego uregulowania przemawiają podstawowe zasady podatku od wartości dodanej (VAT), tj. zasady:

1. powszechności opodatkowania,
2. neutralność opodatkowania dla podatników uczestniczących w obrocie gospodarczym, a tym samym obciążenie ostatecznego odbiorcy czyli konsumenta.

W tej sytuacji złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE, uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej dostawcy towarów i dostawcy usług oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE, uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną...

Zdaniem Wnioskodawcy, definiując pojęcie podatnika na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE w sposób szczególny określono sytuację jednostek o charakterze publicznym świadczących usługi medyczne, zwalniając je z podatku od wartości dodanej. Ustawodawca UE zwalniając organy publiczne i inne jednostki o podobnym charakterze (w tym przypadku niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, powoływane na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej) jest wierny zasadom przyjętym przy formułowaniu obowiązków podatkowych, dlatego dla zachowania neutralności (obojętności) omawianego podatku wprowadza obowiązek zwolnienia z tego podatku dostawy towarów i świadczenie usług na potrzeby świadczonych usług przez m.in. niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej. Brak zwolnienia dostaw towarów i usług świadczonych na rzecz opieki szpitalnej i medycznej powoduje, że podatek od wartości dodanej (VAT) przestaje być obojętny, przestaje być neutralny a staje się kosztem. Dlatego zasadnym jest przyjęcie zwolnienia i w tym celu złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE, co uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż w związku ze zmianą od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpowiedzi na wniosek złożony przez Zainteresowanego w dniu 18 października 2010 r. dotyczący stanu faktycznego, udzielono w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Jak wynika z powołanych przepisów, prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano czynności opodatkowane obniżonymi stawkami podatku oraz zwolnione od podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż z zasady obowiązek określenia odpowiedniej stawki podatku lub zwolnienia od niego dla sprzedawanego towaru lub usługi, spoczywa na podatniku dokonującym dostawy towaru lub świadczącego daną usługę.

Zatem to podatnik wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy, zobowiązany jest do przyporządkowania do odpowiedniej klasyfikacji statystycznej wykonywanych przez siebie czynności w celu zastosowania dla dokonanej sprzedaży odpowiedniej stawki podatku bądź zwolnienia.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zastosowanie zwolnienia od podatku do nabywanych przez Zainteresowanego do prowadzonej działalności gospodarczej towarów i usług.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

Natomiast na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z kolei § 5 ust. 7 rozporządzenia stanowi, iż w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol lub
2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

Jak wynika z powyższego, każdy podatnik dokonujący sprzedaży towarów bądź usług na rzecz Wnioskodawcy jest zobowiązany do sklasyfikowania wykonywanych przez siebie czynności. Natomiast w sytuacji, gdy czynności wykonywane przez dostawcę towarów lub usługodawcę Zainteresowanego na podstawie przepisów ustawy bądź rozporządzeń wykonawczych do niej korzystają ze zwolnienia od podatku, są oni zobowiązani do wystawienia faktury zgodnie z powołanym § 5 ust. 1 oraz ust. 7 rozporządzenia.

Natomiast fakt, iż Wnioskodawca wykorzystuje nabyte towary i usługi do wykonywania przez niego czynności zwolnionych nie przesądza o tym, iż jego dostawca jest upoważniony do wystawiania mu faktur ze zwolnieniem. Bowiem ewentualne zwolnienie od podatku, jak wskazano powyżej, jest ściśle związane z wykonywanymi przez niego czynnościami.

Tym samym nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż złożenie przez niego opisanego we wniosku oświadczenia, uprawni jego dostawcę do skorzystania ze zwolnienia dla sprzedawanych dla niego towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług tylko w jednym przypadku pozwala na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku (nie zwolnienia) dla nabywanych towarów, warunkując jej zastosowanie posiadaniem stosownego zamówienia.

Zgodnie bowiem z art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostawy sprzętu komputerowego:

1. dla placówek oświatowych,
2. dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym

   przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15.

Na mocy art. 83 ust. 13 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy, tj.:

1. Jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych,
2. Drukarki,
3. Skanery,
4. Urządzenia komputerowe do pism Braille′a (dla osób niewidomych i niedowidzących),
5. Urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).

W myśl art. 83 ust. 14 ustawy, dokonujący dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26, stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem:

1. posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. a;
2. posiadania kopii umowy o nieodpłatnym przekazaniu sprzętu komputerowego placówce oświatowej oraz posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. b.

Natomiast art. 83 ust. 15 ustawy stanowi, że dostawca obowiązany jest przekazać kopię dokumentów, o których mowa w ust. 14, do właściwego urzędu skarbowego.

Jak jednoznacznie wynika z brzmienia powołanych przepisów, nie mają one zastosowania w niniejszej sprawie.

Odnośnie powołanego przez Zainteresowanego art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 2006.347.1 ze zm.), wskazać należy, iż przepis ten, który zwalnia z podatku od wartości dodanej transakcje w nim określone, dotyczy wyłącznie podatników, którzy je dokonują.

Reasumując, złożenie przez Wnioskodawcę oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług o których mowa w art. 132b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE nie uprawnia jego dostawcy do wystawienia faktur ze zwolnieniem, gdyż dostawca jest zobowiązany do zaklasyfikowania wykonywanych przez siebie czynności do odpowiedniego grupowania statystycznego oraz prawidłowego ich opodatkowania, zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanej przez Zainteresowanego odpowiedzi Podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów Pana X na interpelację z dnia 20 lipca 2010 r. Pana Y. Organ wyjaśnia.

Przedmiotowa interpelacja dotyczyła sprawy objęcia usług zdrowotnych zerową stawką podatku od towarów i usług, zamiast stosowania krzywdzącego podmioty służby zdrowia zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 2006.347.1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają opiekę szpitalną i medyczną oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne uznane placówki o podobnym charakterze.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady daje państwom członkowskim możliwość stosowania jednej lub dwóch stawek obniżonych, nie niższych niż 5%, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym wymieniona została opieka medyczna, z tym że stawkę obniżoną stosuje się, o ile usługa taka nie podlega zwolnieniu na mocy art. 132 ust. 1 lit. b. Oznacza to, że państwa członkowskie mogą opodatkować usługi w zakresie opieki medycznej i szpitalnej stawką obniżoną, pod warunkiem, że usługi tego rodzaju nie są objęte zwolnieniem od podatku, na podstawie m.in. art. 132 ust. 1 lit. b ww. Dyrektywy. Stosowanie przez państwa członkowskie zwolnień od podatku dla czynności wymienionych w art. 132 powołanej Dyrektywy jest obligatoryjne, co oznacza, że w przypadku spełnienia wskazanych w tym przepisie przesłanek państwa członkowskie muszą stosować zwolnienie dla określonych czynności.

W polskich warunkach spełniona pozostaje przesłanka ww. przepisu art. 132 ust. 1 lit. b cyt. Dyrektywy, tj. czynności w zakresie opieki szpitalnej i medycznej podejmowane są przez podmioty prawa publicznego lub na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego przez szpitale, ośrodki medyczne lub diagnostyczne i inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Należy także zaznaczyć, że funkcjonowanie zakładów opieki zdrowotnej zarówno publicznych, jak i prywatnych, podlega reżimowi ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.). Stosowanie zatem zwolnienia od podatku od towarów i usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki medycznej jest zgodne z przepisami wspólnotowymi.

W przedmiotowej interpelacji wyjaśniono, że zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy, stawkę podatku VAT 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia) stosuje się co do zasady, do eksportu towarów oraz do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na zakończenie stwierdzono, iż objęcie usług zdrowotnych, o których mowa w interpelacji, stawką podatku w wysokości 0%, byłoby niezgodne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem stwierdzić należy, iż powołana odpowiedź na interpelację Pana Y nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu