w zakresie opodatkowania darowizny w postaci Zespołu Składników - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15.11.2016, sygn. IPPP1/4512-664/16-4/KR, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania darowizny w postaci Zespołu Składników

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 października 2016 r. (skutecznie doręczone 31 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny w postaci Zespołu Składników jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 października 2016 r. (skutecznie doręczone 31 października 2016 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny w postaci Zespołu Składników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce [dalej: Wnioskodawca]. Wnioskodawca jest pracownikiem banku. Aktywność ta stanowi jego główny obszar rozwoju zawodowego. Jest on również wspólnikiem w spółce cywilnej, która w przyszłości zostanie przekształcona w spółkę jawną [dalej: Spółka].

W związku z sytuacją rodzinną - zakończeniem przez męża Wnioskodawcy dotychczasowej aktywności zawodowej (tj. jako wojskowy) - Wnioskodawca zadecydował o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej jako wspólnik Spółki, co doprowadzi do jej rozwiązania i uzyskania przez Wnioskodawcę prawa ochronnego na znak towarowy, o którym mowa w ustawie Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1410) [dalej: Znak], które będzie on wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie m.in. dzierżawy własności intelektualnej (np. udzielania licencji na Znak). Dokona również stosownej rejestracji dla celów podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca planuje w przyszłości wycofać się z prowadzonej działalności i przekazać ją mężowi. Dzięki temu dojdzie do sukcesji prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w obrębie najbliższej rodziny. Mąż, prowadząc dalej tą działalność, zapewni jej kontynuację, a także umożliwi jej dalszy rozwój.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie posiadał w swoim majątku i wykorzystywał zespół składników niematerialnych i materialnych [dalej: Zespół Składników], na który składać się będą w szczególności:

Znak;
umowa lub umowy licencyjne na korzystanie ze Znaku;
pracownik lub współpracownik albo zespół pracowników lub współpracowników wykonujących zadania ściśle związane z funkcjonowaniem Zespołu Składników;
składniki majątkowe służące realizacji zadań gospodarczych, mogą to być środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, jak również składniki majątku ruchomego, w szczególności takie aktywa jak: Znak, umowa lub umowy licencyjne, sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem i osprzętem komputerowym w postaci np. drukarki oraz meble biurowe;
należności i zobowiązania pozostające w związku z prowadzoną przez Zespół Składników działalnością gospodarczą;
środki pieniężne na wydzielonym koncie lub kontach bankowych.

W ramach Zespołu Składników prowadzona będzie ewidencja rachunkowa, która umożliwi przypisanie do Zespołu Składników przypadające nań przychody (m.in. z tytułu opłat licencyjnych za korzystanie ze Znaku) oraz koszty bieżącej działalności operacyjnej (np. wynagrodzenie pracownika lub współpracownika, usług doradczych, obsługi prawnej, materiałów biurowych, wykorzystania sprzętu biurowego itp.), co znajdzie odzwierciedlenie na subkontach księgowych prowadzonych dla Zespołu Składników.

Zgodnie z planem kontynuowania działalności przez męża, Wnioskodawca przekaże mu w formie darowizny opisany wyżej Zespół Składników, który w ocenie Wnioskodawcy mógłby zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) [dalej: Kodeks cywilny], bądź jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie w drodze darowizny Zespołu Składników na rzecz męża będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu do wniosku z dnia 3 listopada 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.) opisany w przedmiotowym wniosku Zespół Składników, który zostanie przekazany w formie darowizny mężowi Wnioskodawcy powinien zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) [dalej: Kodeks cywilny].

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie w drodze darowizny Zespołu Składników na męża nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług [dalej: VAT] podlega w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT wskazuje, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jednak na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie wskazał, co należy rozumieć pod pojęciem transakcji zbycia, o której mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT. Biorąc jednak pod analizę zakres przedmiotowy Ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż lub darowiznę.

W konsekwencji, każda transakcja, której przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, nie podlega opodatkowaniu VAT.

W przypadku Wnioskodawcy kluczowe jest ustalenie czy Zespół Składników, który przekazany zostanie w drodze darowizny na rzecz męża będzie stanowić przedsiębiorstwo.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku wskazane jest przy wykładni terminu przedsiębiorstwo odwołać się do art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, które obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie w myśl art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy podkreślić, że wymieniony powyżej katalog składników tworzących przedsiębiorstwo jest katalogiem otwartym. Wynika to z faktu, że ustawodawca posłużył się zwrotem w szczególności, który jednoznacznie wskazuje na przykładowy charakter tego wyliczenia. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić także inne niż wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego składniki niematerialne i materialne, a zarazem brak któregokolwiek ze wskazanych w tym przepisie elementów nie pozbawia zespołu składników majątkowych charakteru przedsiębiorstwa.

Niemniej jednak, dla oceny czy określony zespół składników niematerialnych i materialnych stanowi przedsiębiorstwo, w ocenie Wnioskodawcy kluczowe znaczenie ma zorganizowany charakter wnoszonego zespołu składników. W praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych wielokrotnie zostało bowiem podkreślone, że przedsiębiorstwo powinno tworzyć składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, dla określenia charakteru przedmiotu darowizny Wnioskodawcy, niezbędna jest weryfikacja, czy Zespół Składników pozostaje ze sobą we wzajemnych relacjach, a w związku z tym można o nich mówić jako o zespole tworzącym przedsiębiorstwo, a nie zbiorze przypadkowych elementów.

W ocenie Wnioskodawcy, Zespół Składników może zostać uznany za zespół składników niematerialnych i materialnych stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Powyższe potwierdza fakt, że Wnioskodawca przekaże mężowi w ramach darowizny Zespół Składników, na który będą składać się składniki pomiędzy którymi istnieje wyraźny związek funkcjonalny. Tymi składnikami, umożliwiającymi samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Zespół Składników będą z jednej strony pracownik lub współpracownik albo zespół pracowników lub współpracowników, którzy wykonywać będą zadania ściśle związane z funkcjonowaniem Zespołu Składników. Z drugiej strony będą to umożliwiające im wykonywanie tych zadań: środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, inne aktywa obrotowe, zobowiązania, czy też kontrakty handlowe. W konsekwencji Zespół Składników, będący przedmiotem darowizny, będzie stanowić zorganizowany zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Na podobne do Wnioskodawcy warunki uznania zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo wskazuje orzecznictwo sądów.

Przykładowo w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. o sygn. I SA/Kr 332/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że przedsiębiorstwem jest zatem zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca w przepisie art. 55¹ k.c. wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia takiej działalności, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Jednocześnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 października 2000 r. potwierdził, że strony - jak wynika z art. 55² KC - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączaniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Powyższy pogląd Sądu Najwyższego znalazł potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2014 r. o sygn. II FSK 607/12, w którym stwierdził, że istotą przedsiębiorstwa jest takie zorganizowanie zespołu składników materialnych i niematerialnych, które obiektywnie umożliwia realizację celu jakim jest prowadzenie określonej działalności gospodarczej. (...) Dopuszczalne jest wyłączenie z transakcji zbycia przedsiębiorstwa pewnych elementów, także wymienionych expressis verbis w art. 55¹ k.c., a mimo to czynność prawna może być uznana za mającą za przedmiot przedsiębiorstwo.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany w opisie zdarzenia przyszłego Zespół Składników będzie mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca wskazał powyżej argumenty na potrzebę uzasadnienia, że Zespół Składników powinien zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy przekazanie w drodze darowizny Zespołu Składników na rzecz męża nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT - tj. przepisu wyłączającego z zakresu ustawy o VAT transakcję zbycia przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art .5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () - art. 7 ust. 1 ustawy.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują, że istnieją wyłączenia określonych czynności z ww, ustawy. Powyższy przepis wskazuje czynności, które, co do zasady, znajdują się w grupie czynności podlegających opodatkowaniu i mieszczą się w zakresie odpłatnego świadczenia usług lub odpłatnej dostawy towarów. Jednak z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te, pomimo, że można je zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów, nie podlegają opodatkowaniu.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy).

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji, jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm).

Z treści art. 55¹ Kodeksu cywilnego wynika, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy również zauważyć, że użyte w powyższym artykule określenie w szczególności, wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej - brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej - musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Jak już wskazano powyżej, przepis art. 6 pkt 1 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest pracownikiem banku. Aktywność ta stanowi jego główny obszar rozwoju zawodowego. Jest on również wspólnikiem w spółce cywilnej, która w przyszłości zostanie przekształcona w spółkę jawną [dalej: Spółka].

W związku z sytuacją rodzinną - zakończeniem przez męża Wnioskodawcy dotychczasowej aktywności zawodowej (tj. jako wojskowy) - Wnioskodawca zadecydował o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej jako wspólnik Spółki, co doprowadzi do jej rozwiązania i uzyskania przez Wnioskodawcę prawa ochronnego na znak towarowy, o którym mowa w ustawie Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1410) [dalej: Znak], które będzie on wykorzystywać do prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie m.in. dzierżawy własności intelektualnej (np. udzielania licencji na Znak). Dokona również stosownej rejestracji dla celów podatku od towarów i usług.

Znak;
umowa lub umowy licencyjne na korzystanie ze Znaku;
pracownik lub współpracownik albo zespół pracowników lub współpracowników wykonujących zadania ściśle związane z funkcjonowaniem Zespołu Składników;
składniki majątkowe służące realizacji zadań gospodarczych, mogą to być środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, jak również składniki majątku ruchomego, w szczególności takie aktywa jak: Znak, umowa lub umowy licencyjne, sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem i osprzętem komputerowym w postaci np. drukarki oraz meble biurowe;
należności i zobowiązania pozostające w związku z prowadzoną przez Zespół Składników działalnością gospodarczą;
środki pieniężne na wydzielonym koncie lub kontach bankowych.

Zgodnie z planem kontynuowania działalności przez męża, Wnioskodawca przekaże mu w formie darowizny opisany wyżej Zespół Składników.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy darowizna w postaci Zespołu Składników będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W rozpatrywanej sprawie, przedmiotem darowizny, będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Darowiźnie podlegały będą wszystkie składniki przedsiębiorstwa, pomiędzy którymi zachowane zostaną funkcjonalne związki umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Tym samym uznać należy, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w myśl art. art. 55¹ k.c..

Zatem, z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna w postaci Zespołu Składników stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. i zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie