Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2005r., który wpłynął w dniu 31.01.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia 50% podatku VAT, nie więcej niż 5.000 od zakupionego w leasingu operacyjnym samochodu SKODA FABIA - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.01.2005r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 08.02.2005r. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 16.02.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 18.02.2005r.)

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w miesiącu grudniu 2004r. nabył on, w ramach leasingu operacyjnego, samochód ciężarowo-osobowy SKODA FABIA o dopuszczalnej ładowności 505 kg. Zawarta umowa stanowi przejęcie umowy leasingowej od innej firmy, która zarejestrowała tą umowę we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym.

Przedmiotowy samochód posiada świadectwo homologacji, jednakże nie spełnia warunków określonych w art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT tj. ładowność określona w świadectwie homologacji jest mniejsza aniżeli dopuszczalna ładowność wyliczona na podstawie wzoru określonego w tym przepisie.

Zdaniem Podatnika jako leasingobiorca samochodu ciężarowo-osobowego przejętego od innej firmy może on odliczać podatek VAT stanowiący 50% podatku od rat leasingowych płaconych w związku z używaniem tego samochodu na podstawie umowy leasingu operacyjnego, do kwoty nie przekraczającej 5.000 zł.

Stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł. Przepis art. 86 ust. 3 wskazuje na samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność, n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Z kolei dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 w/cyt. artykułu, określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3 (art. 86 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie ze stanem faktycznym, przedstawionym przez Podatnika, przedmiotowy samochód był w świetle przepisów ustawy z 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym samochodem ciężarowym o ładowności 505 kg. Zgodnie zaś ze wzorem podanym przez ustawodawcę w art. 86 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dopuszczalna ładowność dla wymienionego we wniosku samochodu SKODA FABIA, który posiada 4 miejsca siedzące dopuszczalna ładowność wynosi DŁ = 357 kg + 5 x 68 kg = 629 kg. Zatem ładowność 505 kg, jak wynika z wniosku, wymieniona w świadectwie homologacji tego samochodu, jest mniejsza niż wyliczona DŁ = 629 kg, w związku z czym odliczeniu podlega kwota podatku naliczonego stanowiąca 50% kwoty podatku od czynszu (raty) określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Przepis art. 86 ustawy nie formułuje zakazu odliczania podatku naliczonego od płatności wynikających z umowy dot. leasingowanego samochodu w ustalonych przepisami limitach, w sytuacji, gdy samochód ten był uprzednio użytkowany na podstawie umowy leasingu przez inny podmiot.

A zatem w odniesieniu do przedmiotowej umowy leasingu Podatnik ma prawo do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu wynikającego z tej umowy, jednakże w wysokości nie większej niż 50% podatku naliczonego zawartego w poszczególnych fakturach dokumentujących te płatności. Wynikająca natomiast z tych faktur suma kwot podatku naliczonego dotycząca przedmiotowego samochodu, w całym okresie jego użytkowania, nie może przekroczyć 5.000 zł.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż samochód nie spełnia warunku określonego w art. 86 ust. 3 dotyczącego dopuszczalnej ładowności samochodu Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu (art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14a § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej 43-300 Bielsko Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.