Interpretacja indywidualna z dnia 08.04.2015, sygn. IPPP3/4512-195/15-2/JŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Uznanie dokonanej dostawy towarów na terytorium Białorusi za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Białorusi za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Białorusi za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka polska - P. dokonała zakupu towaru, który został wyeksportowany przez producenta - czyli sprzedawcę tego towaru poza granice Unii Europejskiej na Białoruś. Sprzedający dokonał eksportu i posiada na to zdarzenie odpowiednie dokumenty celne, potwierdzające wywóz sprzedawanego towaru. Transportu towaru dokonał na swój koszt kupujący P. Sp. z o.o. Jednakże eksporterem towaru był sprzedawca i on występował przed urzędem celnym. Stawka VAT w tym przypadku dla polskiego nabywcy tego towaru - P. Sp. z o.o. wynosiła 0%. Własność towaru została przeniesiona na kupującego - P. Sp. z o.o. dopiero po dokonaniu eksportu czyli wywozowej odprawie celnej tzn. opuszczeniu Polski czyli na terytorium Białorusi. Zasadą całej tej transakcji przez P. Sp. z o.o. było nabycie towarów od sprzedawcy, znajdujących się poza polskim obszarem podatkowym.

Kupujący - P. Sp. z o.o. występował w roli importera białoruskiego, poza granicą Polski i polskie przepisy VAT w tym przypadku jego nie dotyczyły. Towar został ostatecznie sprzedany białoruskiej firmie.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy P. Sp. z o.o. dokonując transakcji na Białorusi, sprzedając towar znajdujący się na terytorium Białorusi, białoruskiej firmie prawidłowo nie naliczyła podatku VAT opierając się, iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT art. 22 ust. 1 pkt 3 miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towar znajduje się w momencie dostawy, czyli w tym przypadku na Białorusi. Przepisy ustawy VAT nie regulują stawek podatkowych w transakcjach poza obszarem polski, gdyż takie transakcje nie podlegają polskim przepisom podatkowym dotyczącym VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności wykonane odpłatnie, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonał zakupu towaru, który został wyeksportowany przez producenta tego towaru na Białoruś. Jak wskazuje Wnioskodawca, własność towaru została przeniesiona na niego dopiero po opuszczeniu Polski i odprawie celnej, czyli na terytorium Białorusi.

Wnioskodawca podaje również, że towar nabył ze stawką 0% oraz, że występował w roli importera białoruskiego, poza granicą Polski a towar został ostatecznie sprzedany białoruskiej firmie.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedając towar znajdujący się na terytorium Białorusi, białoruskiej firmie, prawidłowo nie naliczył podatku VAT opierając się na tym, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT.

Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw jest szczególnie istotne, gdyż wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Stosownie do powyższego zauważyć należy, że zgodnie z cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów na terytorium kraju. Należy tym samym mieć na uwadze terytorialny charakter podatku VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było terytorium Polski. W przypadku, gdy wykonanie danej czynności opodatkowanej będzie miało miejsce poza terytorium kraju (Polski), czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca wskazuje, że własność towaru została na niego przeniesiona dopiero po opuszczeniu Polski i odprawie celnej, czyli na terytorium Białorusi, gdzie występował w roli importera białoruskiego.

Tym samym, sprzedaż towaru przez Wnioskodawcę na rzecz białoruskiego nabywcy, który w momencie dostawy znajduje się na terytorium Białorusi, zgodnie z zapisem art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, powoduje, że miejscem dostawy towaru jest miejsce, w którym towar znajduje się w momencie dostawy, czyli Białoruś. Zatem, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 325 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie