Czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz gminy (w imieniu której występować będzie Zarząd Dróg Miejskich) infrastruktury drogowej bud... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21.03.2013, sygn. ILPP2/443-1252/12-6/AKr, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz gminy (w imieniu której występować będzie Zarząd Dróg Miejskich) infrastruktury drogowej budowanej na gruncie należącym do gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 12 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.) oraz z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniach 19 lutego 2013 r. i 20 marca 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100% udziałów posiada Miasto. Spółka jest podatnikiem VAT prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem. W związku z nowym projektem Spółka otrzymałaby od swojego udziałowca wkład niepieniężny (aport) w postaci nieruchomości (grunt), na których mają powstać tereny Inwestycyjne przeznaczone do następczej sprzedaży przez Spółkę (Tereny Inwestycyjne).

Zadaniem Spółki będzie przygotowanie na własny koszt przedmiotowej nieruchomości na potrzeby Terenów Inwestycyjnych. Do zadań Spółki należałoby zatem:

kompleksowego zrealizowania inwestycji drogowej spowodowanej Terenami Inwestycyjnymi jako inwestycją niedrogową - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.),
doprowadzenie do nieruchomości mediów (prąd. woda, kanalizacja i inne media).

W związku planowanymi pracami, wystąpią sytuacje kiedy Spółka na mocy stosownych umów i porozumień będzie musiała ponieść wydatki na inwestycje, które następnie zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz Miasta bądź dostawców mediów.

Dotyczyłoby to w szczególności nieodpłatnego przekazania dokonanych przez Spółkę nakładów rzeczowych na realizację inwestycji drogowej (związanej funkcjonalnie z inwestycją niedrogową - Terenami Inwestycyjnymi) na rzecz Miasta, w imieniu którego występować będzie Zarząd Dróg Miejskich dalej ZDM (z wyłączeniem infrastruktury wodociągowej i kanalizacji sanitarnej), inwestycja ta byłaby realizowana na podstawie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydanej na rzecz ZDM na terenach będących w dyspozycji ZDM i które nie byłyby własnością Spółki, lecz Miasta.

Z uzupełnienia z dnia 15 lutego 2013 r. do wniosku wynika, iż grunt, na którym ma być realizowana inwestycja drogowa nie będzie wniesiony do Spółki. Tereny Inwestycyjne będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Nieruchomość - wniesiona do Wnioskodawcy aportem - po doprowadzeniu do niej mediów, wykonaniu drogi dojazdowej (na gruncie nie należącym do Wnioskodawcy) oraz wykonaniu innych czynności niezbędnych dla potrzeb Terenów Inwestycyjnych, byłaby wykorzystana przez Spółkę w następujący sposób, w zależności od potrzeb i jej możliwości finansowych:

Spółka dokonałaby inwestycji w postaci budowy obiektów (budynków i budowli) na Terenach Inwestycyjnych, które następnie byłyby wynajmowane na rzecz przedsiębiorców, którzy będą prowadzić działalność gospodarczą.
Spółka będzie sprzedawać wydzielone części tej nieruchomości przedsiębiorcom (grunt z nakładami inwestycyjnymi), którzy wybudują na niej obiekty w ramach planowanego Centrum () i będą w nich prowadzić działalność gospodarczą.
Możliwe jest wystąpienie obu wyżej wymienionych wariantów, z uwagi na wielkość nieruchomości (Terenów Inwestycyjnych), na której ma powstać Centrum ().

Zarówno wynajem obiektów, jak i sprzedaż części Terenów Inwestycyjnych wykonywana byłaby w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto Spółka wyjaśniła, iż w związku planowanymi pracami wystąpią sytuacje, kiedy Spółka na mocy stosownych umów i porozumień będzie musiała ponieść wydatki na inwestycje, które następnie zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz Miasta bądź dostawców mediów. Dotyczyłoby to na przykład konieczności nieodpłatnego przekazania nakładów rzeczowych związanych z realizacją inwestycji drogowej na rzecz Miasta, w imieniu którego występować będzie Zarząd Dróg Miejskich - dalej ZDR (z wyłączeniem infrastruktury wodociągowej i kanalizacji sanitarnej). Inwestycja ta byłaby realizowana na podstawie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydanej na rzecz ZDR, na terenach będących w dyspozycji ZDR i które nie byłyby własnością Spółki.

W uzupełnieniu z dnia 15 marca 2013 r. do wniosku, Spółka wskazała, iż moment wniesienia aportu nieruchomości, na której mają powstać Tereny Inwestycyjne, nie jest na chwilę obecną znany, z uwagi na znaczne koszty podatku od nieruchomości, które Wnioskodawca byłby zobowiązany ponosić.

Niemniej jednak, w momencie wykonywania przez Wnioskodawcę inwestycji drogowej, nieruchomość na której mają powstać Tereny Inwestycyjne będzie już w posiadaniu Wnioskodawcy, a więc przed wykonaniem inwestycji drogowej gmina (Miasto) dokonałaby wniesienia do Spółki w drodze aportu nieruchomości, na której mają powstać Tereny Inwestycyjne.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż aport nieruchomości na której mają powstać Tereny Inwestycyjne, jest już przesądzony, choć nie jest znany dokładny jego termin. Natomiast wydatki ponoszone przez Spółkę związane z inwestycją drogową są powiązane z przyszłą sprzedadzą Terenów Inwestycyjnych bądź wynajmem (dzierżawą) obiektów na nich wybudowanych. Związek ten wynika z szeregu uzgodnień (porozumień) ustnych i pisemnych. Ponadto, wydatki ponoszone przed rozpoczęciem inwestycji drogowej i wniesieniem aportu nieruchomości dotyczą prac wstępnych (koncepcja, projekty), natomiast samo wykonanie inwestycji drogowej nastąpi już po wniesieniu aportem przedmiotowych nieruchomości do Wnioskodawcy. Zatem związek ten (cel) jest bezpośredni i udokumentowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji nieodpłatne przekazanie gminie infrastruktury drogowej budowanej na gruncie do niej należącym, należy zakwalifikować jako nieodpłatne świadczenie usług, które nie podlega opodatkowaniu VAT w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT).

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, za dostawę towaru należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Wnioskodawca zauważa jednak, iż nie ma prawa do rozporządzania przedmiotową infrastrukturą drogową jak właściciel, więc nie można stwierdzić, iż dokonuje on poprzez nieodpłatne przekazanie infrastruktury drogowej gminie - dostawy towaru.

W przedmiotowej sytuacji nie ulega wątpliwości, iż infrastruktura drogowa jest trwale związana z gruntem, a więc stanowi część składową gruntu gminy. Zgodnie więc z zasadą superficles solo cedit nie może być ona odrębnym przedmiotem własności, a co za tym idzie Wnioskodawca nie maże nabyć do niej prawa własności, tak aby później nim rozporządzać dokonując przekazania towaru.

W świetle powyższego należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie infrastruktury drogowej na rzecz gminy może zostać zakwalifikowane wyłącznie jako świadczenie usług, gdyż, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jako takie należy rozumieć każde świadczenie nie będące dostawą towaru.

Następnie stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W drodze wyjątku opodatkowaniu podlega także nieodpłatne świadczenie usług, jednak dzieje się to wyłącznie w ramach ścisłej wykładni przepisów art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza powyższego przepisu wskazuje, iż zrównanie z odpłatnym świadczeniem usług, a co za tym idzie opodatkowanie czynności ma miejsce (poza przypadkami świadczenia na rzecz pracowników, wspólników, udziałowców i innych osób wskazanych w treści art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT) w sytuacji, w której spełnione zostają łącznie dwa warunki, mianowicie:

świadczenie usług jest nieodpłatne,
usługi świadczone są do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Niewątpliwie pierwszy ze wskazanych warunków został w przedmiotowej sytuacji spełniony. Odpłatnością można bowiem nazwać wyłącznie sytuację, w której usługi wykonywane są za wynagrodzeniem, ewentualnie zwrotem kosztów. Wnioskodawca nie otrzyma jednak z tytułu przekazania infrastruktury drogowej żadnej zapłaty, w tym w szczególności żadnego świadczenia pieniężnego czy niepieniężnego od gminy w zamian za wykonaną i przekazaną na jej rzecz Infrastrukturę drogową.

Zgodnie z poglądami doktryny odpłatność musi pojawić się w bezpośrednich relacjach pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą. Stwierdza się m.in., iż pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonaniem świadczenia powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie, a otrzymana zapłata jest konsekwencją wykonania świadczenia. Zapłata musi też mieć konkretny wymiar, nie stanowią jej nieznane bliżej i ewentualne korzyści, które mogą powstać w zamian za świadczenie (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarze Zakamycza, str. 111 i nast., Zakamycze 2004).

Natomiast odnośnie drugiej z przesłanek - świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika - ten warunek również nie jest spełniony. Wynika to z faktu, iż budowa drogi dojazdowej oraz związanej z nią infrastruktury jest niezbędna, aby Spółka mogła w ogóle zrealizować Inwestycję nie drogową, tj. Tereny Inwestycyjne. Natomiast samo przekazanie infrastruktury drogowej gminie będzie konieczne ze względu na porozumienie pomiędzy Spółką a gminą (w imieniu której występować będzie ZDM) oraz na fakt, że zgodnie z przepisami prawa zarząd drogami gminnymi, a więc także przedmiotową drogą sprawowany jest przez organy gminny, a nie może być sprawowany przez podmioty prywatne.

Obowiązek zrealizowania takiej inwestycji wynika także bezpośrednio z art. 16 ustawy o drogach publicznych. Związek z działalnością gospodarczą przekazania gminie drogi dojazdowej do Terenów Inwestycyjnych jest więc niewątpliwy.

Reasumując, należy więc stwierdzić, iż ze względu na spełnienie wyłącznie jednego z warunków wskazanych w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, umożliwiających opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia usług, przekazanie nieodpłatne infrastruktury drogowej na rzecz gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka podziela w tym zakresie wykładnie przepisów dokonaną w interpretacjach organów podatkowych. Jako przykład należy wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r. (sygn. IPPP2/443-1045/11-2/MM); interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r. (sygn. ILPP1/443-1563/09-4/AI) oraz interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 marca 2009 r. (sygn. ILPP2/443-17/09-3/AD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przy czym należy podkreślić, że przez świadczenie usług niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

W tym miejscu wskazać należy, iż stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

W myśl zaś art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przepis art. 48 tej ustawy, stanowi natomiast, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100% udziałów posiada Miasto. Spółka jest podatnikiem VAT prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem. W związku z nowym projektem Spółka otrzymałaby od swojego udziałowca wkład niepieniężny (aport) w postaci nieruchomości (grunt), na których mają powstać tereny Inwestycyjne przeznaczone do następczej sprzedaży przez Spółkę (Tereny Inwestycyjne).

Zadaniem Spółki będzie przygotowanie na własny koszt przedmiotowej nieruchomości na potrzeby Terenów Inwestycyjnych. Do zadań Spółki należałoby zatem:

kompleksowego zrealizowania inwestycji drogowej spowodowanej Terenami Inwestycyjnymi jako inwestycją niedrogową - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.),
doprowadzenie do nieruchomości mediów (prąd. woda, kanalizacja i inne media).

Grunt, na którym ma być realizowana inwestycja drogowa nie będzie wniesiony do Spółki. Tereny Inwestycyjne będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość - wniesiona do Wnioskodawcy aportem - po doprowadzeniu do niej mediów, wykonaniu drogi dojazdowej (na gruncie nie należącym do Wnioskodawcy) oraz wykonaniu innych czynności niezbędnych dla potrzeb Terenów Inwestycyjnych, byłaby wykorzystana przez Spółkę w następujący sposób, w zależności od potrzeb i jej możliwości finansowych:

Spółka dokonałaby inwestycji w postaci budowy obiektów (budynków i budowli) na Terenach Inwestycyjnych, które następnie byłyby wynajmowane na rzecz przedsiębiorców, którzy będą prowadzić działalność gospodarczą.
Spółka będzie sprzedawać wydzielone części tej nieruchomości przedsiębiorcom (grunt z nakładami inwestycyjnymi), którzy wybudują na niej obiektyw ramach planowanego Centrum () i będą w nich prowadzić działalność gospodarczą.
Możliwe jest wystąpienie obu wyżej wymienionych wariantów, z uwagi na wielkość nieruchomości (Terenów Inwestycyjnych), na której ma powstać Centrum ().

Zarówno wynajem obiektów jak i sprzedaż części Terenów Inwestycyjnych wykonywana byłaby w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W momencie wykonywania przez Wnioskodawcę inwestycji drogowej, nieruchomość na której mają powstać Tereny Inwestycyjne będzie już w posiadaniu Wnioskodawcy, a więc przed wykonaniem inwestycji drogowej gmina (Miasto) dokonałaby wniesienia do Spółki w drodze aportu nieruchomości, na której mają powstać Tereny Inwestycyjne.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro inwestycja drogowa będzie wykonana na gruncie stanowiącym własność Miasta, nie można uznać, iż ich przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta będzie stanowiło dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż Miasto, z racji posiadanego prawa własności do gruntu, będzie dysponowało również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do inwestycji drogowej. W związku z powyższym koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności inwestycji drogowej przekazanej przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta jako nieodpłatnego świadczenia usług, które nie będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku do towarów i usług.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wskazuje, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne wykonanie usług na rzecz Miasta polegające na wybudowaniu inwestycji drogowej na terenie będącym własnością Miasta, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jak wskazano wyżej świadczenie tych usług musi się bowiem odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług budowlanych na rzecz Miasta ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedmiotowa inwestycja drogowa jest elementem niezbędnym dopuszczenia w przyszłości inwestycji realizowanej przez Spółkę (w postaci Terenów Inwestycyjnych) do użytkowania oraz jej komercyjnego powodzenia. W konsekwencji powyższego nieodpłatne przekazanie inwestycji drogowej przez Spółkę na rzecz Miasta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie inwestycji drogowej na rzecz gminy nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 21 marca 2013 r., nr ILPP2/443-1252/12-7/AKr.

Ponadto, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. powołany przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzyma nowe brzmienie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 ... po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 935 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie