Temat interpretacji

opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu 15 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2011r. (data wpływu 28 kwietnia 2011r.) oraz z dnia 17 maja 2011r. (data wpływu 20 maja 2011r.) i z dnia 18 maja 2011r. (data wpływu 19 maja 2011r.) i z dnia 27 maja 2011 (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2011r. (data wpływu 28 kwietnia 2011r.) oraz z dnia 17 maja 2011r. (data wpływu 20 maja 2011r.) i z dnia 18 maja 2011r. (data wpływu 19 maja 2011r.) i z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 kwietnia 2011r. znak IBPP3/443-222/11/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W sprawie przedstawionej wydano interpretację nr IBPP3/443-230/10/KO z dnia 25 czerwca 2010r. lecz stan faktyczny uległ zmianie w stosunku do przedstawionego we wniosku z dnia 31 marca 2010r. uzupełnionego pismami z dnia 4 czerwca 2010r. w sposób następujący:

Wnioskodawca w dniu 4 lutego 2011r. sprzedał prawo wieczystego użytkowania nieruchomości stanowiącej działkę nr 197 (powstałej w wyniku scalenia podzielonych wcześniej działek) zabudowanej budynkiem stołówki stanowiącym odrębny przedmiot własności oraz część budowli i urządzeń stanowiących: oświetlenie terenu, drogi, place, chodniki, sieci wodociągowe, sieć kanalizacyjną sieć cieplną gazową i ogrodzenie na rzecz spółki komandytowej X" gdzie komplementariuszem jest Y Sp. z o.o. a komandytariuszami jest Wnioskodawca i X" s.k. Umowa spółki komandytowej X" s.k. została zawarta dnia 16 grudnia 2010r., celem spółki ma być budowa dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych na działce nr 197.

Transakcję uszczegółowiono, w stosunku do zamierzeń opisanych w poprzednim wniosku, o sprzedaż budowli tj. sieci wodociągowej, sieć kanalizacyjną, sieć cieplną, gazową i ogrodzenie, w części której obejmuje działka będąca przedmiotem transakcji. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu tych budowli. Wnioskodawca nie dokonywał również ulepszenia przekraczającego 30% wartości początkowej tych budowli w częściach sprzedanych, jak również nie były one przedmiotem umowy najmu bądź dzierżawy.

W dniu sprzedaży tj. 4 lutego 2011r. trwały prace rozbiórkowe budynku stołówki na podstawie decyzji z dnia 15 listopada 2010r. wydanej na rzecz X" s.k. na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Wnioskodawcę, koszty rozbiórki nie zostały uwzględnione w cenie sprzedaży nieruchomości i nie obciążają strony sprzedającej tj. Wnioskodawcę

Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta o pozwolenia na budowę i dnia 3 grudnia 2010r. została wydana decyzja zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę dla zamierzenia inwestycyjnego pn: Budowa dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych. W umowie kupna sprzedaży z dnia 4 lutego 2011r. Wnioskodawca zobowiązał się przenieść nieodpłatnie na stronę kupującą prawa i obowiązki wynikające z tej decyzji. Wnioskodawca nie poniósł kosztów związanych z pracami projektowymi.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011r. oraz z dnia 17 maja 2011r. i z dnia 18 maja 2011r. i 27 maja 2011r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawca (zwany dalej sp. z o.o.) w myśl art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118 poz. 561 ze zm.) zawarła w dniu 21 sierpnia 2001r. umowę z Wojewodą (reprezentującym Skarb Państwa) o oddanie przedsiębiorstwa państwowego, do odpłatnego korzystania. Wnioskodawca stał się następcą prawnym przedsiębiorstwa państwowego. Dnia 23 marca 2005r. pomiędzy Skarbem Państwa zawarta została umowa przeniesienia własności przedsiębiorstwa państwowego, w wyniku czego Wnioskodawca stał się właścicielem mienia w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w skład którego weszło prawo wieczystego użytkowania nieruchomości oraz inne składniki majątkowe. Wnioskodawcy przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż podatek VAT w wyżej wymienionych transakcjach nie występował.

Opisane we wniosku towary tj. sieci: wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, gazowa oraz oświetlenie terenu stanowią budowle, w myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane i stanowią własność Wnioskodawcy.

Budowle, a to sieć wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, gazowa, oświetlenie terenu oraz drogi, place (plac o powierzchni 1100 m² , plac o powierzchni 150 m², plac o powierzchni 460 m²), chodniki (w częściach sprzedanych) były wybudowane w latach 70 ubiegłego wieku, w latach 70 ubiegłego wieku były oddane do użytkowania przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie użytkowane od 21 sierpnia 2001r. przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży tj. 4 lutego 2011r. W stosunku do ww. budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W stosunku do ww. budowli nie dokonywano żadnych ulepszeń.

Do pierwszego zasiedlenia doszło w przypadku placu betonowego o pow. 1100 m², który był przedmiotem najmu w okresie od maja 1998r. do 30 kwietnia 2010r. jako plac manewrowy dla szkoły jazdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą placu betonowego upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W okresie od 15 marca 2009r. do 31 stycznia 2011r. plac o pow. 150 m² był wynajmowany jako plac manewrowy dla wózków widłowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą placu betonowego upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Plac o powierzchni 460 m² wykorzystywany był jako miejsca postojowe dla klientów w ramach prowadzonej działalności hotelowej i nie był przedmiotem najmu

W okresie od listopada 1998r. do maja 1999r. przedsiębiorstwo państwowe ponosiło wydatki na budowę ogrodzenia, w stosunku do których miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ogrodzenie oddano do użytkowania dnia 31 maja 1999r. przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie użytkowane było przez Wnioskodawcę od dnia 21 sierpnia 2001r. Od dnia oddania do użytkowania do dnia sprzedaży tj. 4 lutego 2011r. nie dokonywano żadnych ulepszeń ogrodzenia. Do pierwszego zasiedlenia w przypadku ogrodzenia doszło wraz z zawarciem umowy o najem placu betonowego wraz z ogrodzeniem (plac betonowy był ogrodzony), i od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Ogrodzenie zbudowane zostało z segmentowych płyt betonowych, jest trwale związane z gruntem i w myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane stanowi budowle.

Budowle, a to sieć wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, gazowa, oświetlenie terenu oraz ogrodzenie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych dłużej niż pół roku.

W dniu 4 lutego 2011r. budynek byłej stołówki nadal spełniał kryteria przewidziane w art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane.

W dniu 25 października 2010r. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa X" s.k. (komandytariusz spółki nabywającej nieruchomość) na uzyskanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynku i realizację prac rozbiórkowych, którą wydano dnia 15 listopada 2010r. W dzienniku budowy wykonawca prac rozbiórkowych dokonał wpisu, iż w dniu 4 lutego 2011r., przed zawarciem umowy kupna sprzedaży nieruchomości, przejął teren budowy, wykonał wygrodzenie obiektu, przeszkolenie pracowników, odcięcie mediów i organizację zaplecza budowy. Nie wykonał żadnych prac w samej substancji budynku, który nadal spełniał opisany wyżej przepis Prawa budowlanego.

Budynek wybudowany w latach 70 ubiegłego wieku, w latach 70 ubiegłego wieku był oddany do użytkowania przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie użytkowany od 21 sierpnia 2001 r. przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży tj. 4 lutego 2011r. W stosunku do ww. budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek o powierzchni 1850 m² wybudowany w latach 70 ubiegłego wieku, w latach 70 ubiegłego wieku był oddany do użytkowania przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie użytkowany od 21 sierpnia 2001r. przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży tj. 4 lutego 2011r. W stosunku do ww. budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku i stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej budynku, VAT naliczony od dokonanego ulepszenia podlegał odliczeniu od VAT należnego. Budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany do czynności opodatkowanych przez więcej niż 5 lat.

Do pierwszego zasiedlenia doszło w przypadku części budynku tj:

Część budynku o powierzchni 201 m² była wynajmowana w okresie od 1 kwietnia 1996r. do 31 stycznia 2005r. i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Część budynku o powierzchni 170 m² była wynajmowana w okresie od 1 listopada 1996r. do 30 listopada 2001r. i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Część budynku o powierzchni 31 m² była wynajmowana w okresie od 1 maja 2006r. do 13 lipca 2007r. i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą tej części budynku upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Część budynku (hala o pow.700 m²) była przedmiotem najmu w okresie od 1 czerwca 2009r. do 30 listopada 2010r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a więc pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą części budynku upłynął okres krótszy niż dwa lata. Wnioskodawca wykorzystywał tę część budynku do czynności opodatkowanych przez dłużej niż 5 lat.

Pozostała część budynku o pow. 748 m² nie była przedmiotem najmu i była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez dłużej niż 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca sprzedając dnia 4 lutego 2011r. prawo wieczystego użytkowania gruntu skarbu państwa zabudowane budynkiem stołówki stanowiący odrębny przedmiot własności oraz część budowli i urządzeń stanowiących: oświetlenie terenu, drogi, place, chodniki, sieci wodociągowe, sieć kanalizacyjną sieć cieplną gazową i ogrodzenie miało prawo do zastosowania przy tej transakcji zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 13 ust 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja nie powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust 1 pkt 11 rozporządzenia MF z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i powinna zostać opodatkowana stawką podstawową tj. 23%, gdyż transakcja dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, budowli i prawa wieczystego użytkowania, na którym stoi, co działki do zabudowy, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki, co potwierdza wyrok ETS z 19 listopada 2009r. C-461/08.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko w następujący sposób:

Zdaniem wnioskodawcy transakcja nie powinna korzystać ze zwolnienia, co do budynku i budowli, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz, co do prawa wieczystego użytkowania gruntu skarbu państwa, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i powinna zostać opodatkowana stawką podstawową tj. 23%

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zamiarem stron transakcji było, nie tyle dostawa istniejącego budynku, budowli i prawa wieczystego użytkowania, ile dostawa uwolnionej działki od istniejącego budynku i budowli dla wybudowania na niej dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Potwierdzają to czynności podjęte przez strony przed zawarciem umowy kupna sprzedaży nieruchomości, którymi są:

• uzyskanie przez Wnioskodawcę w dniu 15 października 2009r. warunków zabudowy dla realizacji budownictwa mieszkaniowego,
• zawarcie w dniu 9 września 2010r. przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcą a X" s.k.,
• udzielenie przez Wnioskodawcę w dniu 25 października 2010r. pełnomocnictwa dla X s.k. na uzyskanie decyzji na pozwolenia na rozbiórkę budynku, którą wydano dnia 15 listopada 2010r. i realizację prac rozbiórkowych,
• wydanie na rzecz Wnioskodawcy w dniu 3 grudnia 2010r. decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę: zamierzenia budowlanego: Budowa dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami w parterze oraz garażami podziemnymi,
• zleceniodawcą projektu budowlanego była X" s.k. W umowie kupna sprzedaży z dnia 4 lutego 2011r. Wnioskodawca zobowiązał się przenieść wszelkie prawa i obowiązki wynikające z ww. decyzji na nabywcę tj. X" s.k.,
• zawarcie dnia 9 listopada 2010r. umowy spółki komandytowej, uzupełnionej aneksem w dniu 16 grudnia 2010r. pod nazwą X" s.k., zarejestrowanej w dniu 5 stycznia 2011r. w KRS. Komplementariuszem w Spółce jest Y (1% udziału), komandytariuszami są X" s.k. (49% udziałów) i Wnioskodawca (50% udziałów). Celem spółki jest budowa dwóch budynków mieszkalnych na działce będącej przedmiotem dostawy w dniu 4 lutego 2011r.

W podobnej sprawie wypowiadał się ETS wydając wyrok z dnia 19 listopada 2009r. - nr sprawy C-461/08 i orzekł co następuje:

Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku w związku z art. 4 ust 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Za dostawę towarów ustawodawca uznał również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca sprzedał w dniu 4 lutego 2011r. prawo wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego. Na gruncie tym były posadowione budowle: sieć wodociągowa, kanalizacyjna, cieplna, gazowa, oświetlenie terenu oraz drogi, place (plac o powierzchni 1100 m², plac o powierzchni 150 m², plac o powierzchni 460 m²), chodniki, ogrodzenie oraz budynek byłej stołówki przeznaczony do rozbiórki, który w dniu sprzedaży spełniał kryteria przewidziane w art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane. W dniu 25 października 2010r. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa X" s.k. na uzyskanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynku i realizację prac rozbiórkowych, którą wydano dnia 15 listopada 2010r. W dzienniku budowy wykonawca prac rozbiórkowych dokonał wpisu, iż w dniu 4 lutego 2011r., przed zawarciem umowy kupna sprzedaży nieruchomości, przejął teren budowy, wykonał wygrodzenie obiektu, przeszkolenie pracowników, odcięcie mediów i organizację zaplecza budowy. Nie wykonał żadnych prac w samej substancji budynku, który nadal spełniał opisany wyżej przepis Prawa budowlanego.

Biorąc pod uwagę, że w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji budynku, należy w celu określenia tej definicji odnieść się do ustawy z dnia 7 lipca 1994. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

TSUE w wyroku z dnia 19 listopada 2009r. w sprawie C-461/08 stwierdził, iż dostawę działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą, uważać należy, w świetle podatku VAT, za stanowiące transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki.

W związku z powyższym tut. organ zauważa, że jeżeli w dniu sprzedaży na wskutek podjętych prac rozbiórkowych budynku stołówki, przestanie on spełniać kryteria budynku przewidziane w art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, to przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany. Natomiast w przypadku, gdy w dniu sprzedaży budynek będzie spełniał definicję budynku, o której mowa w art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane to przedmiotem sprzedaży będzie budynek wraz z gruntem.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż w dniu sprzedaży budynek spełniał definicję budynku, o której mowa w art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane. A zatem przedmiotem dostawy w dniu 4 lutego 2011r. było prawo użytkowania wieczystego wraz z posadowionymi na tym gruncie: budynkiem i ww. budowlami.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt (jego cześć) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem. Zarówno sprzedaż, jak i najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż do pierwszego zasiedlenia doszło tylko w przypadku:

• placu betonowego o powierzchni 1100 m², który był wynajmowany w okresie od maja 1998r. do 30 kwietnia 2010r.
• ogrodzenia, które było wynajmowane wraz z ww. placem betonowym w okresie od 31 maja 1999r. do 30 kwietnia 2010r.
• placu o powierzchni 150 m², który był wynajmowany w okresie od 15 marca 2009r. do 31 stycznia 2011r.
• części budynku o powierzchni 201 m², która była wynajmowana w okresie od 1 kwietnia 1996r. do 31 stycznia 2005r.,
• części budynku o powierzchni 170 m², która była wynajmowana w okresie od 1 listopada 1996r. do 30 listopada 2001r.,
• części budynku o powierzchni 31 m², która była wynajmowana w okresie od 1 maja 2006r. do 13 lipca 2007r.,
• części budynku o powierzchni 700 m², która była przedmiotem najmu w okresie od 1 czerwca 2009r. do 30 listopada 2010r.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dokonaną w dniu 4 lutego 2011r. sprzedażą

• placu betonowego o powierzchni 1100 m² wraz z ogrodzeniem,
• części budynku o powierzchni 201 m²,
• części budynku o powierzchni 170 m²,
• części budynku o powierzchni 31 m²,

upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem sprzedaż placu betonowego o powierzchni 1100 m², ogrodzenia, części budynku o powierzchni 201 m², 170 m², 31 m² podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Do pierwszego zasiedlenia nie doszło w przypadku budowli: sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, cieplnej, gazowej, oświetlenia terenu, drogi, placu o powierzchni 460 m², chodników oraz części budynku o powierzchni 748 m² ponieważ ww. budowle oraz część budynku po wybudowaniu nie zostały oddane do użytkowania, w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w przypadku, gdy budynki i budowle nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawcy przy nabyciu budowli: sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, cieplnej, gazowej, oświetlenia terenu, drogi, placu o powierzchni 150 m², placu o powierzchni 460 m², chodników nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W stosunku do ww. budowli nie dokonano żadnych ulepszeń. Przy nabyciu budynku Wnioskodawcy również nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku ale nie przekraczały one 30% wartości początkowej budynku. Część budynku o powierzchni 700 m² i część budynku o powierzchni 748 m² były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę przedstawiony stan prawny oraz zaistniały stan faktyczny sprzedaż budowli: sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, cieplnej, gazowej, oświetlenia terenu, drogi, placu o powierzchni 150 m², placu o powierzchni 460 m², chodników i części budynku o powierzchni 700 m² i 748 m² jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawcy w stosunku do tych budowli i ww. części budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ulepszenie budynku nie przekroczyło 30% jego wartości początkowej, jak i również Wnioskodawca wykorzystywał je do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z kolei kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami rozstrzygają przepisy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011r. w myśl, których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 197, na której są posadowione przedmiotowe budowle i budynek podlega zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie dokonuje on dostaw prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego opodatkowanego stawką VAT 23% należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach