Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pani wniosek z 6 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów, na podstawie posiadanego dokumentu pochodzącego z systemu Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej, wpłynął 8 sierpnia 2025 r. Wniosek – w odpowiedzi na wezwanie Organu – uzupełniła Pani pismem z 12 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (…) 2020 r. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od (…) 2020 r., jak również zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z). Wśród oferty sprzedażowej znajdują się następujące towary produkcji własnej Wnioskodawczyni: (...). Towary są sprzedawane i wysyłane do klientów w Polsce i za granicą, w tym do krajów spoza Unii Europejskiej takich jak: Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Szwajcaria, Norwegia, Australia, Meksyk, Japonia.

Wnioskodawczyni otrzymuje całość zapłaty przed wysyłką w formie bezgotówkowej na swój rachunek bankowy poprzez przelew bankowy/płatności online/płatność kartą. Zapłata obejmuje cenę towarów oraz koszty wysyłki. Zamówienia z krajów spoza Unii Europejskiej są przyjmowane wyłącznie poprzez platformę sprzedażową (...). (...) to (…) platforma handlu elektronicznego, specjalizująca się w sprzedaży (...). Umożliwia ona niezależnym twórcom i małym firmom dotarcie do globalnej bazy klientów. (...) nie jest sklepem, ale platformą pośredniczącą podobną do (...) czy (...).

Wysyłka zamówienia odbywa się w przeciągu 1-3 dni roboczych od otrzymania zapłaty. Wysyłka następuje za pośrednictwem Poczty Polskiej - list polecony lub paczka rejestrowana lub usługa Global Express. Przesyłki do krajów spoza Unii Europejskiej zawierają także deklaracją celną CN22. Przesyłki są doręczane w przeciągu 5-15 dni do klienta w zależności od kraju. Wartość jednej przesyłki nie przekracza 400 USD. Wszystkie zamówienia wysyłane do krajów spoza Unii Europejskiej kierowane są wyłącznie do osób fizycznych - konsumentów, dokonujących zakupów w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wszystkie przesyłki do krajów spoza Unii Europejskiej są wysyłane w sposób umożliwiający ich dokładnie śledzenie w zakresie daty i miejsca nadania oraz daty i miejsca odbioru przesyłki. W raporcie generowanym przez system śledzenia Poczty Polskiej, widoczne są m.in. następujące statusy: „doręczenie”; „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”; „Przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia”. W zależności od kraju przeznaczenia przesyłki mogą wystąpić wszystkie powyższe komunikaty lub tylko część z nich.

Faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawczynię obejmuje nie tylko cenę sprzedaży towaru, ale również cenę usługi, jaką jest wysyłka tego towaru. Koszt wysyłki (pakowania i transportu) nie jest samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę i zawsze jest ściśle związany ze sprzedażą towarów. Aktualnie faktury wystawiane przez Wnioskodawczynię zawierają również podatek VAT wg obowiązującej stawki - co do zasady 23%. Teraz Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć rozliczać wyżej opisaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z krajów spoza Unii Europejskiej jako eksport towarów ze stawką VAT 0%.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

Dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej, pochodzi z systemu Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej i każdorazowo będzie w posiadaniu Wnioskodawczyni w odniesieniu do dokonywanych wysyłek.

Przedmiotowy dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej każdorazowo będzie potwierdzał przyjęcie przesyłki do kraju docelowego przez odpowiedni status przebiegu wysyłki, tj. np. „doręczony” wraz ze wskazaniem daty doręczenia.

W przypadku, gdy status przesyłki nie jest przez długi czas aktualizowany, a doręczenie przedłuża się, Wnioskodawczyni składa reklamację do Poczty Polskiej przez Elektronicznego Nadawcę z racji zagubionej przesyłki. Poczta Polska odpowiada na tą reklamację w przeciągu około 30 dni mailowo i informuje, że np. reklamacja jest bezpodstawna, bo przesyłka została doręczona podając oznaczony dzień lub uznaje reklamację za zasadną, ponieważ paczka się zgubiła.

Pytanie

Czy w przypadku wysyłania sprzedawanych towarów za pośrednictwem Poczty Polskiej lub firmy kurierskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, znajdujących się w krajach nienależących do Unii Europejskiej, Wnioskodawczyni ma prawo zacząć stosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, jeśli dokumentem potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej, posiadający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku wysyłania przez nią sprzedawanych towarów za pośrednictwem Poczty Polskiej lub firmy kurierskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, znajdujących się w krajach nienależących do Unii Europejskiej - ma ona prawo zacząć stosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, jeśli dokumentem potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej, posiadający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem VAT”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi zaś art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, gdy w przepisach ustawy jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jak stanowi art. 41 ust. 6 ustawy o VAT stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym ć służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

W przypadku, gdy podatnik otrzymuje przed wysyłką towarów całość zapłaty zastosowanie znajduje art. 41 ust. 9a ustawy o VAT, zgodnie z którym jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6., zaś przepisy ust. 7,9 i 11 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do tego w myśl art. 41 ust. 7 ustawy o VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 41 ust. 9 ustawy o VAT otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży (...). W przypadku sprzedaży poza Unię Europejską Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży tych towarów wyłącznie na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, za pośrednictwem portalu pośredniczącego (...).

Wysyłka towarów w każdym przypadku organizowana jest przez Wnioskodawczynię i odbywa się albo za pośrednictwem Poczty Polskiej albo za pośrednictwem firmy kurierskiej. Wysyłając towary za pośrednictwem Poczty Polskiej listem poleconym priorytetowym lub paczką priorytetową, w raporcie generowanym przez system śledzenia Poczty Polskiej widoczne są m.in. statusy: „doręczenie”; „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”. W zależności od kraju przeznaczenia przesyłki, mogą wystąpić wszystkie z wymienionych komunikatów lub tylko niektóre z nich. Faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawczynię obejmuje cenę sprzedaży towaru oraz cenę usługi związaną z jego wysyłką. Koszty wysyłki obejmujące pakowanie i transport nie są samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawczynię - pozostają w związku ze sprzedażą towarów. Wnioskodawczyni otrzymuje całość zapłaty przed wysyłką.

W tym miejscu stwierdzić należy, że towary sprzedawane przez Wnioskodawczynię osobom fizycznym mającym miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej, są przesyłane w przesyłce pocztowej za pośrednictwem operatora pocztowego. Definicja „towarów w przesyłce pocztowej” zawarta jest w art. 1 pkt 24 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. U.UE.L .2015.343.1, z poźn. zm.; dalej jako: „rozporządzenie delegowane”).

Zgodnie ze wskazanym przepisem, „towary w przesyłce pocztowej” oznaczają towary inne niż przesyłki z korespondencją, zawarte w paczce lub pakiecie pocztowym i przewożone na odpowiedzialność operatora pocztowego lub przez niego zgodnie z przepisami Konwencji Światowego Związku Pocztowego przyjętej dnia 10 lipca 1984 r. pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych. Z kolei w art. 1 pkt 25 rozporządzenia delegowanego zawarta została definicja „operatora pocztowego”, które to pojęcie oznacza operatora mającego siedzibę w danym państwie członkowskim i wyznaczonego przez dane państwo do świadczenia międzynarodowych usług regulowanych Konwencją Powszechnego Związku Pocztowego.

Jak z przywołanych przepisów art. 2 pkt 8 ustawy o VAT wynika, o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania przez podatnika stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu LZ potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem możliwość opodatkowania eksportu towarów stawką 0% wymaga, aby podatnik otrzymał dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. W związku z tym wywóz towarów może być potwierdzony innymi dokumentami nie określone w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni posiadać będzie dokumenty wygenerowane z elektronicznego systemu śledzenia Poczty Polskiej, zawierający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą, np. „doręczenie”, „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że dokumenty pochodzące z elektronicznego systemu Poczty Polskiej, zawierające komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej i uprawniającymi Wnioskodawczynię - po spełnieniu reszty przesłanek - do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, mimo że dokumenty powyższe nie zostały literalnie wymienione w przykładowym katalogu z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Powyższe stanowiska potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, która dotyczyła sytuacji podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie. Trybunał stwierdził, „…że w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku). W wyroku tym TSUE stwierdził również,”... że art. 146 ust. 1 lit. a w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo polskich sądów administracyjnych, m.in.:

- wyrok NSA z 21.07.2020 r., I FSK 2005/17, LEX nr 3058659, zgodnie z którym: „jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”,

- wyrok WSA w Krakowie z 13.02.2025 r., I SA/Kr 972/24, LEX nr 3838303, zgodnie z którym: „Dla zastosowania stawki VAT 0% w eksport 2 kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił”,

- wyrok NSA z 10.09.2014 r., I FSK 1304/13, LEX nr 1504321, zgodnie z którym: „Celem art. 41 ust. 11 ustawy o VAT jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki eksportu. Dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT, naruszałoby zasadę neutralności”,

- wyrok WSA we Wrocławiu z 14.05.2024 r., I SA/Wr 739/23, LEX nr 3722023, zgodnie z którym: „Nie ma racji DKIS, że jedynie dokumenty o charakterze urzędowym, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE, dają podstawę do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów”.

W świetle powyższych okoliczności faktycznych oraz mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz orzeczenia należy uznać, że po spełnieniu reszty przesłanek, Wnioskodawczyni będzie mieć prawo do zastosowania stawki opodatkowania 0% przewidzianej dla eksportu towarów, które są wysyłane za pośrednictwem Poczty Polskiej do osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni posiada dokumenty pochodzące z elektronicznego systemu śledzenia Poczty Polskiej, potwierdzające doręczenie w kraju docelowym, np. „Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2025 r. poz.775, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

‒ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

‒wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów w myśl art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jak również zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z).

Towary są sprzedawane i wysyłane do klientów w Polsce i za granicą, w tym do krajów spoza Unii Europejskiej takich jak: Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Szwajcaria, Norwegia, Australia, Meksyk, Japonia. Zamówienia z krajów spoza Unii Europejskiej są przyjmowane wyłącznie poprzez platformę sprzedażową (...).

Faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawczynię obejmuje nie tylko cenę sprzedaży towaru, ale również cenę usługi, jaką jest wysyłka tego towaru. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć rozliczać wyżej opisaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej z krajów spoza Unii Europejskiej jako eksport towarów ze stawką VAT 0%.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pani wątpliwości dotyczą ustalenia czy w przypadku wysyłania sprzedawanych towarów za pośrednictwem Poczty Polskiej lub firmy kurierskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, znajdujących się w krajach nienależących do Unii Europejskiej, ma Pani prawo zacząć stosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, jeśli dokumentem potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej, posiadający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą.

Przy czym w uzupełnieni wniosku doprecyzowała Pani, że dokument o którym mowa wygenerowany jest w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej i pochodzi z systemu Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogła Pani opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pani posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

‒wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Nadmieniam także, że od 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES (AES/ECS2 PLUS) lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu należy zauważyć, że definicja „towarów w przesyłce pocztowej” zawarta jest w art. 1 pkt 24 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. U. UE L 343 z 29 grudnia 2015 r. str. 1 ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie delegowane”). Zgodnie ze wskazanym przepisem:

„Towary w przesyłce pocztowej” oznaczają towary inne niż przesyłki z korespondencją, zawarte w paczce lub pakiecie pocztowym i przewożone na odpowiedzialność operatora pocztowego lub przez niego zgodnie z przepisami Konwencji Światowego Związku Pocztowego przyjętej dnia 10 lipca 1984 r. pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Z kolei w art. 1 pkt 25 rozporządzenia delegowanego wskazano, że:

„Operator pocztowy” oznacza operatora mającego siedzibę w danym państwie członkowskim i wyznaczonego przez dane państwo do świadczenia międzynarodowych usług regulowanych Konwencją Powszechnego Związku Pocztowego.

Uzasadnione w tym miejscu będzie odwołanie się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, który stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak wskazać, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji – w ocenie NSA – „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”

Należy również podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala więc na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

Na wstępie należy wyjaśnić, że Elektroniczny Nadawca Poczty Polskiej jest aplikacją stworzoną i administrowaną przez krajowego operatora pocztowego, jakim jest Poczta Polska. Aplikacja ta została stworzona w celu usprawnienia nadawania przesyłek krajowych i zagranicznych. Podmiot korzystający z tego systemu zobowiązany jest do założenia indywidualnego konta użytkownika. Po wprowadzeniu danych nadawcy i odbiorcy oraz wyboru sposobu nadania umożliwia rejestrację przesyłki i wydruk etykiety przewozowej. System pozwala również na wygenerowanie dokumentów nadawczych. Wszystkie przesyłki przygotowane za pomocą Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej można śledzić z jego panelu lub generować przez zbiorczy raport przesyłek.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że posiadany przez Panią dokument wygenerowany w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej posiadający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą, nie jest dokumentem który został literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy. Jest to natomiast dokument „urzędowy”, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem operatora pocztowego (podmiotu uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania działalności pocztowej) i uprawniający Panią do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Tym samym należy uznać, że w przypadku wysyłania sprzedawanych towarów za pośrednictwem Poczty Polskiej lub firmy kurierskiej do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, znajdujących się w krajach nienależących do Unii Europejskiej, Wnioskodawczyni ma prawo zacząć stosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, jeśli dokumentem potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest dokument wygenerowany w elektronicznym systemie śledzenia przesyłek Poczty Polskiej pochodzący z systemu Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej, posiadający komunikat potwierdzający przyjęcie przesyłki w kraju docelowym wraz z datą.

Natomiast, gdy w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej dokument ten nie będzie posiadały statusu „doręczenie”, potwierdzającego doręczenie przesyłki do adresata wraz z datą jej doręczenia, to należy stwierdzić, że w takim przypadku nie będzie Pani w posiadaniu dokumentu, który w sposób bezsporny będzie potwierdzał, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i ich dostarczenia do nabywcy w państwie trzecim. W takim w przypadku niezbędne jest bowiem, aby po złożeniu formularza reklamacyjnego do operatora pocztowego, uzyskała Pani w odpowiedzi od tegoż operatora pocztowego potwierdzenie doręczenia przesyłki do adresata, wraz z datą doręczenia.

Dokumenty wygenerowane w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej potwierdzające doręczenie przesyłki do adresata wraz z datą doręczenia można uznać za dokumenty „urzędowe”, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, uprawniające Panią do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów, pod warunkiem jednak, że w odpowiedzi na zgłoszenie reklamacyjne otrzyma Pani z Poczty Polskiej dokument potwierdzający doręczenie przesyłki do adresata wraz z podaniem daty doręczenia.

Jeżeli zatem w wyniku złożonej reklamacji w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej uzyska Pani komunikat „doręczenie”, to dokument taki należy uznać za dokument „urzędowy”, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, uprawniający Panią do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Natomiast, jeśli w wyniku złożonej reklamacji w Elektronicznym Systemie Nadawcy Poczty Polskiej nie uzyska Pani informacji, że przesyłka została doręczona lub otrzyma Pani informacje o zaginięciu paczki nie będzie mogła Pani zastosować dla takiej dostawy stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Zatem oceniając Pana stanowisko należy uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie