Interpretacja indywidualna z dnia 10.05.2011, sygn. IBPP2/443-125/10/LŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży środka transportu w okresie użytkowania krótszym niż sześć miesięcy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010r. (data wpływu 9 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2010r. (data wpływu 22 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży środka transportu w okresie użytkowania krótszym niż sześć miesięcy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży środka transportu w okresie użytkowania krótszym niż sześć miesięcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2010r. (data 22 marca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 marca 2010r. znak: IBPP2/443-125/10/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 19 grudnia 2008r. Sp. z o.o. wniosła swoje przedsiębiorstwo w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki Akcyjnej. Zgodnie z aktem notarialnym przedmiotem aportu było całe przedsiębiorstwo Sp. z o.o. w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny.

Aport obejmował między innymi:

• prawo własności oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością posadowionych tam budynków,
• prawo własności środków trwałych (ruchomości, maszyny, urządzenia, środki trwałe),
• zapasy,
• należności.

Zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług - w jego brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r. - regulacji ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa łub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przez zbycie należy przy tym rozumieć wszelkie formy przeniesienia własności, w tym także wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu).

W tym przypadku przedmiotem transakcji było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego. W związku z powyższym transakcja pozostawała poza zakresem regulacji VAT. Podsumowując, na gruncie przepisów ustawy o podatku VAT aport przedsiębiorstwa jest neutralny dla obu stron transakcji. Spółka Akcyjna wprowadziła poszczególne składniki majątku trwałego (jw.) do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła ich użytkowania.

Po czterech miesiącach użytkowania środków transportowych, Spółka Akcyjna sprzedała jeden z nich, wystawiając fakturę VAT, stosując stawkę 22% do wartości netto sprzedawanego środka trwałego, ponieważ :

• okres jego użytkowania w firmie nie przekroczył sześciu miesięcy
• środek trwały był używany
• przy nabyciu środka trwałego spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Spółka Akcyjna planuje kolejną sprzedaż wniesionych aportem środków transportowych, w chwili obecnej okres ich użytkowania wynosi ponad sześć miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży l środka transportu, w okresie użytkowania krótszym niż sześć miesięcy od daty nabycia, została prawidłowo zastosowana stawka 22% podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wkład niepieniężny (aport) wnoszony do spółek prawa handlowego jest zwolniony (na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004r. w sprawia wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) z VAT.

Przy sprzedaży środka trwałego wniesionego aportem można skorzystać ze zwolnienia, pod pewnymi warunkami wynikającymi z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, tj:

• towar (tu: środek trwały) był używany,
• przy nabyciu towaru (tu: środka trwałego) spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego,
• okres jego użytkowania w firmie wyniósł co najmniej pół roku od w chwili wniesienia jako aport.

Warunek ostatni nie został spełniony, więc należy zastosować stawkę 22% VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zauważyć również należy, iż ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o podatku od towarów i usług zwrotu transakcja zbycia. Zwrot ten należy zatem interpretować w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zatem, wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym na podstawie aktu notarialnego z dnia 19 grudnia 2008r. Sp. z o.o. wniosła swoje przedsiębiorstwo w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do Wnioskodawcy. Zgodnie z aktem notarialnym przedmiotem aportu było całe przedsiębiorstwo Sp. z o.o. w rozumieniu art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny.

Aport obejmował między innymi:

• prawo własności oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością posadowionych tam budynków,
• prawo własności środków trwałych (ruchomości, maszyny, urządzenia, środki trwałe),
• zapasy
• należności.

Wnioskodawca wprowadził poszczególne składniki majątku trwałego (jw.) do ewidencji środków trwałych i rozpoczął ich użytkowanie. Po czterech miesiącach użytkowania środków transportowych, sprzedał jeden z nich, wystawiając fakturę VAT, stosując stawkę 22% do wartości netto sprzedawanego środka trwałego.

Wnioskodawca nabył przedmiotowy środek transportu jako składnik przedsiębiorstwa nie powstało zatem po stronie Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, stosownie do literalnego brzmienia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, pomimo tego iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego to jednak okres użytkowania przez niego środka transportowego wyniósł mniej niż 6 miesięcy, zatem przedmiotowa sprzedaż nie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, natomiast podlegała ona opodatkowaniu wg podstawowej stawki 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży środka transportu w okresie użytkowania dłuższym niż sześć miesięcy zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ponadto należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga czy przedmiotem aportu było faktycznie przedsiębiorstwo, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Wyjaśnić także należy, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązywało do dnia 30 listopada 2008r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach