Czy płatność przez Spółkę opłaty za koncept będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła), a w związku z tym, czy Spółka jako płatnik będzie miał obowiązek pobrać ten podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, oraz czy opłata za koncept stosowana do wyrównania rentowności Spółki stanowi/będzie stanowić korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a tym samym Spółka jest/będzie uprawniona do uwzględnienia jej przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 12 ust. 3aa pkt 1 lub pkt 2 oraz art. 15 ust. 1 ab ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lipca 2023 o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• płatność przez Spółkę opłaty za koncept będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła), a w związku z tym, czy Spółka jako płatnik będzie miał obowiązek pobrać ten podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,
• opłata za koncept stosowana do wyrównania rentowności Spółki stanowi/będzie stanowić korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a tym samym Spółka jest/będzie uprawniona do uwzględnienia jej przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 12 ust. 3aa pkt 1 lub pkt 2 oraz art. 15 ust. 1 ab ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 25 września 2023 r. (data wpływu tego samego dnia) oraz pismem z 25 września 2023 r. (data wpływu 2 października 2023 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

A sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) powstała w 2013 r. jako podmiot, który od samego początku zgodnie z założeniami zajmuje się działalnością produkcyjną. Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Jedynym udziałowcem Spółki jest B z siedzibą w Danii. Wnioskodawca oraz B należą do międzynarodowej grupy kapitałowej C (dalej jako: „C”, „Grupa”), światowego lider na rynku rozwoju i dostaw wysokiej jakości (…). B jest rezydentem podatkowym w Danii oraz nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT.

Zaawansowane możliwości techniczne i produkcyjne C dają jej przewagę konkurencyjną w całym łańcuchu dostaw - od testowania po produkcję i montaż. Inżynierowie i specjaliści ds. produkcji współpracują ze sobą, korzystając z zgromadzonego w Grupie know-how, który zapewnia płynny i szybki przepływ wiedzy oraz informacji od momentu stworzenia koncepcji do realizacji konkretnych potrzeb klienta.

B jest głównym podmiotem w Grupie, który zatrudnia kadrę zarządzającą odpowiedzialną za zarządzanie/nadzór nad procesami i czynnościami wykonywanymi w ramach C. W Grupie to B nawiązuje i utrzymuje relacje z największymi producentami (...) i co roku zawiera umowy ramowe z klientami, dla których ustalane są warunki dostawy produktów na najbliższy rok. Umowy z głównymi odbiorcami są zatem ważnym i cennym aktywem dla C, ponieważ stanowią i reprezentują całą bazę klientów Grupy. Po podpisaniu umowy ramowej przez B, klienci mogą składać zamówienia, również bezpośrednio w lokalnych zakładach produkcyjnych po cenach i na warunkach wynegocjowanych przez B.

Tym samym, Spółka działa w charakterze producenta kontraktowego, który w oparciu o uzyskane od B wytyczne i dane, wytwarza wyroby wykorzystywane w przemyśle (...) w oparciu o umowy ramowe zawarte przez B (Wnioskodawca nie zawiera umów z klientami). Działalność produkcyjna Wnioskodawcy odbywa się w należących do Spółki halach produkcyjno-montażowych. Materiały wykorzystywane w procesie produkcyjnym Wnioskodawca nabywa zarówno od podmiotów niepowiązanych, jak również od podmiotów wchodzących w skład Grupy, w tym również od B. Podmiotem odpowiedzialnym za kontrolę jakości jest Wnioskodawca, niemniej jednak, sam proces kontroli jakości odbywa się w oparciu o wytyczne otrzymane przez Spółkę od B. Centralne kierownictwo B przygotowuje wytyczne i procedury przeprowadzania kontroli jakości.

Działalność sprzedażowa w C jest realizowana, co do zasady pod kierownictwem B. Niemniej, Wnioskodawca również pełni dodatkowe funkcje wspierające sprzedaż. Wnioskodawca w ramach pełnionych funkcji odpowiada za bieżące kontakty z wybranymi klientami. Spółka odpowiedzialna jest za obsługę zamówień składanych przez tych klientów, utrzymywanie z nimi bieżących relacji, omawianie zleceń i problemów produkcyjnych, ustalenie szczegółów dot. dostawy, obsługę ewentualnych reklamacji lub odpowiednie adresowanie lub przekazywanie zapytań i wątpliwości klientów ostatecznych. W ramach funkcji wsparcia obsługi zamówień Spółka odpowiedzialna jest również za obsługę administracyjną transakcji, w tym za wystawianie faktur.

Podkreślić jednak należy, iż cały proces sprzedażowy w C jest zarządzany i kontrolowany przez B. Ceny i warunki sprzedaży są zatwierdzane przez B, B jest odpowiedzialny za zarządzanie oraz zapewnienie jakości relacji klienckich na szczeblu globalnym, odpowiada również za globalną strategię sprzedaży dla C, jak również za stały nadzór nad działaniami sprzedażowymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

W celu zapewnienia zgodności wewnętrznego modelu operacyjnego z warunkami rynkowymi oraz prawidłowego rozkładu zysku na całym łańcuchu wartości dodanej, niezbędne okazało się wdrożenie modelu wykorzystującego tzw. opłatę za koncept. Zgodnie z modelem opłaty za koncept, strona zapewniająca koncept (B) pełni wiodącą rolę w zakresie realizacji kluczowych funkcji biznesowych. Strona zapewniająca koncept ponosi wszelkie istotne ryzyko związane z kluczowymi funkcjami biznesowymi, zwłaszcza w odniesieniu do pozyskiwania klientów, sprzedaży, marketingu, prac badawczo-rozwojowych, produkcji i dystrybucji realizowanej w ramach Grupy. Podmiot zapewniający koncept ponosi też wszelkie istotne ryzyko związane z kluczowymi funkcjami biznesowymi oraz z powodzeniem komercyjnym prowadzonej działalności.

Strategiczne decyzje dotyczące działalności gospodarczej podejmowane są przez podmiot zapewniający koncept, natomiast Wnioskodawca, jako podmiot o ograniczonych funkcjach i ograniczonym ryzyku, odpowiada za realizację strategicznych decyzji zgodnie z wytycznymi tego podmiotu (B). Innymi słowy, podmiot zapewniający koncept decyduje o podejmowanych działaniach, miejscu ich wykonania oraz o sposobach prowadzenia działań przez podmiot o ograniczonych funkcjach.

Zgodnie z wdrożonym modelem, B jest właścicielem wartości niematerialnych. Aby wesprzeć skuteczne i rentowne prowadzenie działalności przez Wnioskodawcę, podmiot zapewniający koncept udostępnia odpowiednie wartości niematerialne i inne niezbędne wsparcie w zamian za prawo do zysku rezydualnego z działalności operacyjnej.

Wnioskodawca, zgodnie z profilem działalności (ograniczone funkcje i ograniczone ryzyko w zakresie produkcji, poszerzone o funkcje dodatkowe dot. obsługi zamówień), ma zapewnione wynagrodzenie na warunkach rynkowych za rutynową działalność produkcyjną, którą prowadzi zgodnie z wytycznymi podmiotu zapewniającego koncept. Potencjalne zyski rezydualne wynikające z działalności biznesowej oraz wszelkie straty są alokowane do właściciela konceptu biznesowego, tzn. B.

Opłata za koncept sprowadza się do wyrównania zysku operacyjnego zrealizowanego przez Wnioskodawcę do przyjętego poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej i potwierdzonego sporządzoną analizą porównawczą. Przeprowadzone wyrównanie zapewnia również właściwą alokację zysku rezydualnego do B.

Podkreślić należy, że opłata za koncept nie jest powiązana z żadną konkretną dostawą towarów ani konkretnym świadczeniem usług. Wprowadzony model rozliczenia opłaty ma za zadanie wyłącznie zapewnienie Wnioskodawcy rentowności/dochodowości na rynkowym poziomie. W związku z tym, w zależności od wysokości osiągniętego zysku operacyjnego przez Wnioskodawcę właściwy poziom rentowności/dochodowości może zostać osiągnięty poprzez:

• wyrównania in plus w sytuacji, jeśli zysk operacyjny Wnioskodawcy w danym okresie będzie niższy od poziomu zysku operacyjnego wyznaczonego przez analizę porównawczą zgodnie z zasadą ceny rynkowej.
• wyrównania in minus w sytuacji, jeśli zysk operacyjny Wnioskodawcy w danym okresie będzie wyższy od poziomu zysku operacyjnego wyznaczonego przez analizę porównawczą zgodnie z zasadą ceny rynkowej.

Model został wprowadzony w trakcie 2022 roku i pierwszy raz opłata za koncept została rozliczona za 2022 r.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W piśmie uzupełniającym z 25 września 2023 r. (data wpływu tego samego dnia), Wnioskodawca wskazał:

Pytanie nr 1:

Czy otrzymanie przez Państwa płatności wyrównawczych będzie wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym (ekwiwalentnym) lub dodatkowym świadczeniem ze strony B?

Odpowiedź:

Wnioskodawca, zgodnie z profilem działalności (ograniczone funkcje i ograniczone ryzyko w zakresie produkcji, poszerzone o funkcje dodatkowe dot. obsługi zamówień), ma zapewnione wynagrodzenie na warunkach rynkowych za rutynową działalność produkcyjną, którą prowadzi zgodnie z wytycznymi podmiotu zapewniającego koncept, tj. B. Potencjalne zyski rezydualne wynikające z działalności biznesowej oraz wszelkie straty są alokowane do właściciela konceptu biznesowego, tzn. B.

Wnioskodawca podkreśla, że w praktyce płatności mogą być dokonywane w obie strony, czyli:

• w sytuacji, jeśli zysk operacyjny Wnioskodawcy w danym okresie będzie niższy od poziomu zysku operacyjnego wyznaczonego przez analizę porównawczą zgodnie z zasadą ceny rynkowej B dokona płatności na rzecz Wnioskodawcy;
• w sytuacji, jeśli zysk operacyjny Wnioskodawcy w danym okresie będzie wyższy od poziomu zysku operacyjnego wyznaczonego przez analizę porównawczą zgodnie z zasadą ceny rynkowej Wnioskodawca dokona płatności na rzecz B.

Mając na uwadze powyższe, płatność z tytułu opłaty za koncept jest związana z wynikiem działalności Wnioskodawcy w danym okresie oraz z tym, że Wnioskodawca oraz B są podmiotami powiązanymi prowadzącymi działalność w ramach jednej grupy kapitałowej i przypisano im określone funkcje w ramach modelu biznesowego, a w konsekwencji poziom dochodowości Wnioskodawcy wymaga korekt w celu zachowania zgodności z przepisami dotyczącymi cen transferowych. Należy przy tym mieć na względzie, iż w sytuacji, gdy zysk operacyjny Wnioskodawcy w danym okresie będzie kształtował się na poziomie zysku operacyjnego wyznaczonego przez analizę porównawczą zgodnie z zasadą ceny rynkowej, nie będą dokonywane żadne płatności w tym zakresie

Wnioskodawca wskazał, iż płatność wyrównawcza nie jest wypłacana pod warunkiem podjęcia konkretnych, określonych działań przez drugą stronę. Ponadto w trakcie danego okresu rozliczeniowego zarówno Spółka jak i B nie wiedzą, czy w ogóle korekta dochodowości będzie dokonana i który z podmiotów będzie ewentualnie zobowiązany do dokonania płatności wyrównawczej. Określenie, która ze stron jest zobowiązana do płatności z tytułu opłaty za koncept. tj. czy płatność będzie realizowana przez B na rzecz Wnioskodawcy, czy przez Wnioskodawcę na rzecz B nie zależy od świadczeń czy dostaw towarów realizowanych przez B na rzecz Wnioskodawcy lub Wnioskodawcy na rzecz B, lecz jest uzależniona od wyniku działalności Wnioskodawcy.

Pytanie nr 2:

Czy otrzymywane przez Państwa płatności wyrównawcze związane będą z cenami stosowanymi przy sprzedaży przez Państwa towarów/świadczeniu przez Państwa usług, tzn. czy spowodują obniżenie lub podwyższenie cen towarów sprzedawanych przez Państwa/usług świadczonych przez Państwa, czy wpłyną na kształtowanie poziomu cen towarów/usług?

Odpowiedź:

Opłata za koncept (niezależnie od tego, czy prowadzi do zmniejszenia, czy też zwiększenia poziomu dochodowości Wnioskodawcy w danym okresie) nie odnosi się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. W szczególności nie odnosi się ona do jakichkolwiek konkretnych faktur, odrębnych pozycji na fakturze, czy też cen stosowanych pierwotnie przez Wnioskodawcę. Płatność ta (z natury swojej konstrukcji i kalkulacji, która została przedstawiona we wniosku) odnosi się do wyników Wnioskodawcy w danym okresie w zakresie jego działalności operacyjnej. Zatem B nie gwarantuje poziomu dochodowości w odniesieniu do konkretnych produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę, lecz gwarantuje poziom dochodowości w danym okresie na prowadzonej działalności operacyjnej. Wynika to z uznania, że to działania B doprowadziły do różnicy w dochodowości Wnioskodawcy, który realizował swoje działania w ramach wytycznych i decyzji podejmowanych przez B. Opłata za koncept zapewnia Wnioskodawcy uzyskanie odpowiedniego zwrotu w związku z pełnionymi funkcjami, ponoszonym ryzykiem oraz zaangażowanymi przez niego aktywami.

W efekcie, dokonywane rozliczenia wyrównawcze nie będą stanowiły podstawy do obniżenia lub podwyższenia cen sprzedaży konkretnych, wcześniejszych transakcji i nie będą miały przełożenia na kształtowanie poziomu cen towarów/usług.

Pytanie nr 3:

Czy nastąpiła/nastąpi zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub uzyskanie wiedzy na temat wysokości o faktycznie uzyskanych przychodach lub poniesionych kosztach będących podstawą obliczenia cen transferowych?

Odpowiedź:

W transakcjach realizowanych przez Wnioskodawcę w trakcie roku zostały ustalone warunki rynkowe. Przyjęty model biznesowy odzwierciedla profil działalności Wnioskodawcy, pełnione funkcje, ponoszone ryzyko oraz aktywa wykorzystywane przez Wnioskodawcę w związku z działalnością. Jednocześnie, odzwierciedlona została również rola B.

W konsekwencji przyjętego modelu biznesowego, B zagwarantował Wnioskodawcy dochodowość na poziomie ceny rynkowej, adekwatną do jego profilu funkcjonalnego (uwzględniając ograniczone funkcje i odpowiedzialność Wnioskodawcy).

Na ostateczną dochodowość Wnioskodawcy ma wpływ wiele czynników, w tym zewnętrznych (np. koszty materiałów, koszty pracy, inflacja, wahania kursów walutowych, wielkość zrealizowanych zamówień na rzecz klientów ostatecznych). W konsekwencji, możliwe jest wystąpienie sytuacji, w której rzeczywisty poziom dochodowości Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie określonego okresu będzie różnił się od zakładanego, rynkowego poziomu z uwagi na wystąpienie (niezależnych od stron) czynników, takich jak chociażby zmiany w kosztach materiałów, pracy, inflacja, zmiany kursów walutowych, wpływ innych czynników makroekonomicznych czy wysokość realizowanego obrotu. Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie określić dokładnej wysokości tych wartości z wyprzedzeniem. Dopiero dostosowanie rentowności Wnioskodawcy do poziomu wynikającego z analizy porównawczej przez korektę cen transferowych po zakończeniu roku podatkowego kiedy znane są już wszystkie dane pozwala na osiągnięcie rentowności na rynkowym poziomie.

W związku z powyższym, Spółka po zakończeniu roku posiada/będzie posiadać pełną wiedzę dotyczącą wysokości faktycznie poniesionych kosztów, które stanowią podstawę obliczenia opłaty za koncept.

Pytanie nr 4:

Czy w momencie dokonania korekty posiadali/będą posiadali Państwo oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej wysokości, co Państwo?

Odpowiedź:

Wnioskodawca posiadał/będzie posiadał w momencie dokonania korekty oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy potwierdzający dokonanie przez B korekty cen transferowych w tej samej wysokości co Wnioskodawca.

Pytanie nr 5:

Czy istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem, w którym podmiot powiązany, o którym mowa powyżej, miał/ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd?

Odpowiedź:

B jest podmiotem z siedzibą w Danii. Art. 25 polsko-duńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (tekst syntetyczny, uwzględniający postanowienia konwencji MLI) zawiera postanowienia o wymianie informacji podatkowych pomiędzy Polską a Danią.

Pytania

1.Czy płatność przez Wnioskodawcę opłaty za koncept będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła), a w związku z tym, czy Wnioskodawca jako płatnik będzie miał obowiązek pobrać ten podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?

2.Czy opisaną we wniosku opłatę za koncept stosowaną do wyrównania rentowności Wnioskodawcy stanowi/będzie stanowić korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do uwzględnienia jej przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 12 ust. 3aa pkt 1 lub pkt 2 oraz art. 15 ust. 1 ab ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

W ocenie Wnioskodawcy, płatność przez Wnioskodawcę opłaty za koncept nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła), a w rezultacie Wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do poboru tego podatku na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawy o CIT”).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

1. Zasady opodatkowania dochodów nierezydentów zryczałtowanym podatkiem dochodowym na gruncie ustawy o CIT

Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca w art. 3 ust. 3 ustawy o CIT wymienia rodzaje dochodów (przychodów), które w szczególności uważa się za osiągnięte na terytorium Polski. Do tego grona zaliczane są dochody (przychody) z:

• wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład (pkt 1);
• położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości (pkt 2);
• papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających (pkt 3);
• tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości (pkt 4);
• tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej (pkt 4a).

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się również dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. Co istotne, na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W tym miejscu warto zaznaczyć, że katalog płatności (dochodów/przychodów) podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest ograniczony wyłącznie do tytułów wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Oznacza to, że aby dana płatność podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce, to płatność ta powinna wynikać ze świadczeń, które są takiej samej natury jak te świadczenia, które zostały wymienione w cytowanym przepisie. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że mamy do czynienia ze świadczeniem mieszczącym się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na gruncie ustawy o CIT, ma więc:

• fakt istnienia zidentyfikowanego świadczenia realizowanego przez nierezydenta na rzecz polskiego podmiotu (ewentualnego płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego) wraz ze wskazaniem świadczeniobiorcy i świadczeniodawcy w odniesieniu do tego świadczenia, jak i
• charakter rzeczywiście wykonywanych działań (zobowiązań) świadczeniodawcy, który musi być tożsamy ze świadczeniami wskazanymi w treści art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Natomiast, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z art. 21 ust. 2 oraz art. 22a ustawy o CIT, zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wynikające z ustawy o CIT, ulegać mogą modyfikacji (tj. wyłączeniu albo ograniczeniu prawa Polski do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym danej płatności uzyskiwanej przez nierezydenta) w świetle postanowień umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Niemniej jednak dopiero zidentyfikowanie na gruncie ustawy o CIT obowiązku poboru przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego (tj. fakt zidentyfikowania płatności, która odpowiada charakterystyce wskazanej w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT) jest podstawą do poszukiwania przez płatnika ewentualnych preferencji podatkowych na gruncie wspomnianych umów o unikaniu opodatkowania.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym samym, płatności realizowane przez polskie podmioty na rzecz nierezydentów, a niemieszczące się w treści art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce – o ile nie stanowią także dochodów (przychodów) wskazanych w art. 3 ust. 3 pkt 1-4a ustawy o CIT (np. dochody uzyskanie przez zakład zagraniczny, dochody ze zbycia papierów wartościowych, czy dochody ze zbycia udziałów w spółce nieruchomościowej).

2. Charakter opłaty za koncept

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty, jakie Wnioskodawca potencjalnie może wypłacać na rzecz B tytułem opłaty za koncept, nie stanowią przychodów z tytułu jakiejkolwiek z ww. czynności opodatkowanych podatkiem dochodowym w Polsce. Dlatego też wypłata ww. kwot nie będzie powodować po stronie Spółki jako płatnika obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na gruncie ustawy o CIT.

Celem uiszczania opłaty za koncept jest zapewnienie rynkowego poziomu wynagrodzenia za realizowane przez Spółkę funkcje, zgodnie z profilem funkcjonalnym.

Jak wskazano w opisie niniejszego Wniosku mechanizm tzw. opłaty za koncept opiera się na założeniu, że B pełni wiodącą rolę w zakresie realizacji kluczowych funkcji biznesowych, tj. ponosi wszelkie istotne ryzyko związane z kluczowymi funkcjami biznesowymi – zwłaszcza w odniesieniu do pozyskiwania klientów, sprzedaży, marketingu, prac badawczo- rozwojowych, produkcji i dystrybucji realizowanej w ramach Grupy. Wnioskodawca jest zaś jedynie odpowiedzialny za funkcje mu przypisane:

• pełnienie roli producenta kontraktowego w oparciu o uzyskane od B wytyczne i dane. Produkcja odbywa się na rzecz kontrahentów pozyskanych przez B (Wnioskodawca nie zawiera umów z klientami),
• bieżące kontakty z wybranymi klientami (m.in. obsługa ich zamówień, utrzymywanie relacji z nimi, omawianie ich zleceń i problemów produkcyjnych, ustalenie dostaw, obsługa ewentualnych reklamacji),
• obsługa administracyjna transakcji, w tym za wystawianie faktur.

Dlatego też – w świetle zasad cen transferowych – Wnioskodawca powinien osiągnąć określony zgodnie z zasadami cen transferowych poziom dochodowości z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, będącego rezultatem realizacji powierzonych mu funkcji oraz ponoszonej odpowiedzialności.

W konsekwencji powyżej opisanego modelu biznesowego B zagwarantował Wnioskodawcy dochodowość wyznaczoną zgodnie z zasadą ceny rynkowej, która jest adekwatna do jego profilu operacyjnego.

Możliwe jest jednak wystąpienie sytuacji, w której rzeczywisty poziom dochodowości Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie będzie się różnił od zakładanego, rynkowego poziomu, z uwagi przykładowo na wystąpienie (niezależnych od stron) czynników takich jak chociażby zmiany w zamówieniach dokonywanych przez klientów, czy też zmiany w cenach materiałów używanych do produkcji przez Spółkę. W związku z powyższym, może wystąpić sytuacja, w której konieczne będzie dokonanie płatności opłaty za koncept w celu odpowiedniego wyrównania dochodowości Wnioskodawcy względem dochodowości B.

Jak wynika z powyższego, opłata za koncept stanowi zatem narzędzie pozwalające na właściwą alokację zysków w Grupie, biorąc pod uwagę funkcje pełnione przez poszczególne spółki z Grupy, jak i ponoszone przez nie ryzyka. Już sam ten fakt – tj. że opłata za koncept dokonywana jest celem wynagrodzenia Wnioskodawcy i B na zasadach rynkowych zgodnie z ich profilem funkcjonalnym – wskazuje, że nie można tutaj mówić o żadnym z tytułów wskazanych w art. 21 i art. 22 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za koncept nie może być utożsamiana z należnościami licencyjnymi oraz wynagrodzeniem za świadczenie usług, a raczej korektą dochodowości tożsamą funkcjonalnie z korektą cen transferowych.

Jak wskazano powyżej, tytułem do przesunięcia pomiędzy Spółką i B (tak, aby docelowy poziom dochodowości osiągany przez każdą z ww. spółek odzwierciedlał zasady wynikające z polityki cen transferowych), będzie nie tyle ciążące na Spółce zobowiązanie do zapłaty należności za określone świadczenia, co przede wszystkim konieczność wykazania przez Spółkę oraz B dochodów do opodatkowania na odpowiednim poziomie odpowiadającym funkcjom pełnionym przez każdą z tych spółek (tj. poziomie rynkowym). Zapłata opłaty za koncept będzie wynikała jedynie z samego faktu osiągnięcia (lub nie) oczekiwanego (tj. względem pełnionych funkcji) poziomu rentowności bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków przez którąkolwiek ze stron, czy to przez A, czy też B. Płatność ta będzie związana przede wszystkim z profilem funkcjonalnym (zakresem pełnionych funkcji i ponoszonych ryzyk) i polityką cen transferowych, nie jest zaś wynikiem konkretnych działań tych spółek. Należy zatem przyjąć, że kwota wynikająca z opłaty za koncept nie jest wypłacana pod warunkiem określonego zachowania bądź zaniechania wymaganego od drugiej strony.

Należy ponadto zwrócić uwagę, że jeżeli zgodnie z przyjętą w Grupie polityką cen transferowych wymagane będzie skorygowanie rentowności którejkolwiek z ww. spółek w celu zapewnienia zgodności z zasadami cen transferowych, to odpowiednio:

• albo Wnioskodawca dokona płatności za koncept na rzecz B,
• albo B dokona płatności za koncept na rzecz Wnioskodawcy.

Wynika to z faktu, że:

• w przypadku, w którym rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w określonym okresie będzie niższa niż poziom rynkowy (ustalony z uwzględnieniem profilu funkcjonalnego Wnioskodawcy, opisanego powyżej) – to B dokona płatności na rzecz Wnioskodawcy (wyrównanie in plus),
• w przypadku, w którym rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w danym okresie będzie wyższa od poziomu rynkowego (ustalonego z uwzględnieniem profilu funkcjonalnego Wnioskodawcy, opisanego powyżej) – to Wnioskodawca dokona płatności na rzecz B (wyrównanie in minus),
• w sytuacji, w której rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w danym okresie będzie zgodna z poziomem rynkowym (ustalonym z uwzględnieniem o profilu funkcjonalnego A, opisanego powyżej) – żadna płatność nie będzie dokonywana pomiędzy B a Wnioskodawcą.

W ocenie Wnioskodawcy, brak w pierwszej kolejności pewności co do konieczności poniesienia opłaty za koncept, a gdyby jednak konieczność taka zaistniała, to w drugiej kolejności kierunku płatności opłaty za koncept powoduje, że płatności tej nie da się przypisać w sposób wyraźny i bezpośredni do żadnej skonkretyzowanej należności związanej ze świadczeniem, np. należności licencyjnej, czy wynagrodzeniem za nabyte usługi, ponieważ w przypadku takich należności konieczne jest zidentyfikowanie przedmiotu świadczenia oraz świadczeniodawcy i świadczeniobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w opisie niniejszego wniosku trudno mówić o jakimkolwiek świadczeniu (w tym udostępnianiu wartości niematerialnych i prawnych albo usług) lub beneficjencie tego świadczenia, gdyż aż do zakończenia okresu rozliczeniowego nie jest jasne:

• czy opłata za koncept w ogóle będzie potrzebna (przy czym ewentualny brak płatności nadal zgodny będzie z polityką cen transferowych, wynikał będzie bowiem z profilu funkcjonalnego Wnioskodawcy i B), oraz
• czy ewentualna płatność opłaty za koncept będzie miała na celu zwiększenie czy zmniejszenie dochodowości Wnioskodawcy lub B (tj. nie jest zatem określone, kto komu będzie wypłacał opłatę za koncept).

Niepewność co do kierunku płatności przekłada się również na to, że nie jest wiadomo, który podmiot, tj. Spółka, czy B miałby być uznany za podmiot świadczący ewentualną usługę lub licencję na rzecz drugiego podmiotu, a który z nich za bezpośredniego beneficjenta tego świadczenia.

Tym samym – w ocenie Wnioskodawcy – w przedstawionym wniosku nie są spełnione podstawowe cechy decydujące dla stwierdzenia, że mamy do czynienie ze świadczeniem mieszczącym się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na gruncie ustawy o CIT. Nie jest możliwe bowiem:

• zidentyfikowanie konkretnego świadczenia realizowanego przez nierezydenta na rzecz polskiego podmiotu (ewentualnego płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego), ani
• wskazanie który z podmiotów (Wnioskodawca czy B) miałby być w tej relacji odpowiednio świadczeniobiorcą albo świadczeniodawcą.

W konsekwencji powyższej argumentacji, Spółka uważa, że płatności tytułem opłaty za koncept nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła) – a tym samym, Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia roli płatnika w odniesieniu do opłaty za koncept – w przypadku, gdy jej płatność dokonywana będzie przez Spółkę na rzecz B.

3. Inne interpretacje dotyczące zagadnienia poruszonego we wniosku

Prawidłowość prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdza także fakt wydania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej innych rozstrzygnięć w zakresie charakteru prawnego opłaty pełniącej funkcje tożsame co opłata za koncept, tj.:

1) interpretacja indywidualna z 25 kwietnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.27.2022.4.SG), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że tzw. płatność przez Wnioskodawcę Zmiennej Opłaty Operacyjnej lub Rocznej Zmiennej Opłaty Operacyjnej nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów (tzw. podatek u źródła);

2) interpretacja indywidualna z 6 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.447.2021.1.MK), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że tzw. płatność wyrównawcza nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów;

3) interpretacja indywidualna z 3 września 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.220.2020.4.BG), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że „płatności wykonywane przez Spółkę na rzecz Spółki UK, w ramach rozliczeń dostosowujących należną Spółce marżę do poziomu wynikającego z Umowy (zgodnie z obowiązującą polityką cen transferowych)” nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów;

4) interpretacja indywidualna z 28 sierpnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.221.2020.1.AM), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że Spółka wypłacając spółkom powiązanym środki pieniężne z tytułu korekty dochodowości nie będzie obowiązana jako płatnik do pobrania podatku u źródła;

5) interpretacja indywidualna z 28 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.81.2020.1.MK), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że w przypadku płatności dokonywanych przez Spółkę na rzecz spółki zależnej Y GmbH z tytułu Korekt Rentowności mających na celu zapewnienie Spółce rynkowego poziomu zysku, Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego;

6) interpretacja indywidualna z 1 stycznia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.475.2019.2.AR), w której uznano za prawidłowe stanowisko, że tzw. principal charge payment nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów.

Dlatego też – zdaniem Wnioskodawcy – nie można uznać, że ewentualne płatności opłaty za koncept (w przypadku, gdy będą one dokonywane przez Spółkę na rzecz B) stanowić będą przychody podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na gruncie ustawy o CIT. Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie on obowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności opłaty za koncept.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

W opinii Wnioskodawcy opłata za koncept stosowana do wyrównania rentowności Wnioskodawcy stanowi/będzie stanowić korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do uwzględnienia jej przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 12 ust. 3aa pkt 1 lub pkt 2 oraz art. 15 ust. 1ab ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

Celem korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, jest wyrównanie rentowności pomiędzy podmiotami powiązanymi do warunków rynkowych, zgodnie z wymogami art. 11c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 11e ustawa o CIT podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 3aa pkt 1-2 ustawa o CIT przy ustaleniu wysokości przychodu uwzględnia się:

1) korektę cen transferowych zmniejszającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa wart. 11e pkt 1 - 4;

2) korektę cen transferowych zwiększającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1ab ustawy o CIT przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia się:

1) korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;

2) korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-5.

Tym samym stwierdzić należy, że polski ustawodawca usankcjonował na gruncie ustawy o CIT konieczność dokonywania pomiędzy podmiotami powiązanymi rozliczeń mających na celu wyrównanie rentowności zgodnie z pełnionymi przez te podmioty funkcjami (zgodnie z ich profilami funkcjonalnymi). W efekcie, korekta rentowności może oznaczać, że możliwe jest wystąpienie płatności w obu kierunkach - tj. w niektórych okresach korekta cen transferowych wiąże się z koniecznością dokonania płatności wyrównującej przez jeden podmiot, a w innych okresach to ten podmiot otrzymuje płatność wynikającą z korekty cen transferowych. Może zdarzyć się też tak, że w danym okresie nie będzie konieczne dokonywanie żadnej płatności pomiędzy podmiotami powiązanymi, ponieważ ich rentowność na bieżącej działalności będzie odpowiadała zasadom ceny rynkowej.

Konsekwentnie w rozumieniu ustawy o CIT źródłem korekty cen transferowych jest dążenie do zapewnienia rynkowego poziomu rentowności podmiotów powiązanych. Ponadto taka korekta cen transferowych nie jest wynagrodzeniem za towary czy realizowane usługi, a jest związana z profilem funkcjonalnym podmiotów powiązanych i koniecznością dostosowania poziomu rentowności, zgodnie z danym profilem funkcjonalnym, do poziomu rynkowego, tak aby każdy z podmiotów wynagradzany był na zasadzie ceny rynkowej.

Podkreślić należy, iż wprowadzony i opisany w stanie faktycznym model opłaty za koncept ma na celu dostosowanie rentowności Wnioskodawcy do zakładanego poziomu rynkowego potwierdzonego sporządzoną analizą porównawczą, tj. stanowi korektę wyniku finansowego Wnioskodawcy. Model jednocześnie stanowi odzwierciedlenie roli pełnionej przez Wnioskodawcę i jego profilu funkcjonalnego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego Wniosku:

• Mechanizm tzw. opłaty za koncept opiera się na założeniu, że B jest centralną jednostką w odniesieniu do kluczowych/głównych funkcji biznesowych w Grupie takich jak: zaopatrzenie, wytwarzanie, sprzedaż (negocjowanie oraz zawieranie umów z klientami ostatecznymi).
• Jako centralna jednostka, B ponosi główne ryzyka biznesowe związane z powyżej wymienionymi kluczowymi działaniami. Wnioskodawca jest zaś jedynie odpowiedzialny za funkcje mu przypisane, które zostały opisane w niniejszym Wniosku.
• W świetle zasad dot. cen transferowych - Wnioskodawca powinien osiągnąć określony zgodnie z zasadą ceny rynkowej poziom rentowności z tytułu prowadzenia działalności, będący rezultatem realizacji powierzonych mu funkcji oraz ponoszonych ryzyk.
• B zagwarantował Wnioskodawcy rentowność wyznaczoną zgodnie z zasadą ceny rynkowej, która jest adekwatna do profilu funkcjonalnego Spółki.

Rozliczenie w ramach modelu opłaty za koncept będzie wynikało jedynie z samego faktu osiągnięcia (lub nieosiągnięcia) oczekiwanego poziomu rentowności bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków przez którąkolwiek ze stron. Płatność ta będzie związana przede wszystkim z profilem funkcjonalnym (zakresem pełnionych funkcji i ponoszonych ryzyk).

Konsekwentnie, w przypadku gdy:

• rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w określonym okresie będzie niższa niż poziom rynkowy (ustalony na podstawie odpowiedniej analizy porównawczej) - to B dokona płatności na rzecz Wnioskodawcy,
• rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w danym okresie będzie wyższa od poziomu rynkowego (ustalony na podstawie odpowiedniej analizy porównawczej) - to Wnioskodawca dokona płatności na rzecz B.,
• rentowność Wnioskodawcy osiągnięta w danym okresie będzie zgodna z poziomem rynkowym (ustalonym na podstawie odpowiedniej analizy porównawczej) -żadna płatność nie będzie dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a B.

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że dokonywane płatności w ramach wprowadzonego modelu opłaty za koncept będą spełniały wszystkie warunki wskazane w art. 11e ustawy o CIT, uprawniające do uznania ich za korektę cen transferowych, tj.:

• spełniony będzie warunek wynikający z art. 11e pkt 1 ustawy CIT. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz klientów końcowych zgodnie z warunkami wynegocjowanymi przez B, czyli na warunkach rynkowych. Następnie, po zakończeniu danego roku, dokonywana jest korekta zyskowności zgodnie z wynikami aktualnej analizy porównawczej. Mechanizm ten pozwoli Wnioskodawcy uzyskać w poszczególnych latach podatkowych rentowność na poziomie wynikającym z aktualnej analizy porównawczej. Tym samym, w analizowanej transakcji ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niezależne, uwzględniając charakterystykę współpracy, a w szczególności profil funkcjonalny stron.
• spełniony będzie warunek wynikający z art. 11e pkt 2 ustawy CIT. Wnioskodawca ma możliwość ustalenia faktycznej rentowności na sprzedaży wyrobów dla klientów za dany rok podatkowy, dopiero po jego zakończeniu, przede wszystkim z uwagi na fakt, iż w ciągu roku mogą ulegać zmianie koszty pracy, koszty materiałów oraz inne koszty związane z działalnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie określić dokładnej wysokości tych kosztów z wyprzedzeniem. Dopiero dostosowanie rentowności Wnioskodawcy do poziomu wynikającego z analizy porównawczej przez korektę cen transferowych pozwala na osiągnięcie rentowności na rynkowym poziomie.
• Wnioskodawca wskazuje również, że pozostałe warunki wskazane w art. 11e ustawy CIT będą również spełnione. Wnioskodawca będzie posiadał w momencie dokonania korekty oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy potwierdzające dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych w tej samej wysokości co podatnik. B jest z ponadto podmiotem z siedzibą w Danii. Art. 25 polsko-duńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (tekst syntetyczny, uwzględniający postanowienia konwencji MLI) zawiera postanowienia o wymianie informacji podatkowych pomiędzy Polską a Danią, wobec czego spełniony jest także warunek nr 4 z art. 11e ustawy CIT.

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że na powyższą kwalifikację nie wpływa fakt, że model opłaty za koncept został przyjęty pomiędzy Spółką a B, a produkcja i sprzedaż wyrobów jest realizowana na rzecz podmiotów trzecich (klientów). Jak zostało wskazane w Objaśnieniach podatkowych w zakresie cen transferowych z 31 marca 2021 r., korekta cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy CIT "może być dokonywana w odniesieniu do podmiotu powiązanego, który nie jest stroną bezpośrednich transakcji z podatnikiem (podmiotem powiązanym). Taka sytuacja może mieć miejsce w relacji producenta o ograniczonym zakresie funkcji, ryzyk i aktywów z podmiotem centralnym, zarządzającym łańcuchem dostaw, który to podmiot nie zawsze będzie stroną bezpośrednich transakcji z producentem (zob. uzasadnienie do Ustawy zmieniającej). Przy dokonywaniu KCT11e należy uwzględniać w szczególności całość lub odpowiednią część łańcucha tworzenia wartości dodanej, która wpływa na kalkulację korekty cen transferowych oraz pozwala na weryfikację zasadności jej dokonania".

Jak wskazano w stanie faktycznym, postanowienia wprowadzonego modelu opłaty za koncept opierają się właśnie na roli, jaką strony pełnią w ramach łańcucha produkcji i sprzedaży wyrobów, a więc jest to dokładnie taka sytuacja, o jakiej jest mowa w przytoczonym fragmencie Objaśnień.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy dokonywane płatności w ramach modelu opłaty za koncept stanowią/będą stanowić korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do uwzględnienia jej przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 12 ust. 3aa pkt 1 lub pkt 2 oraz art. 15 ust. 1 ab ustawy o CIT.

Podobne stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z dnia 28 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.604.2019.1.AP),
• z dnia 14 listopada 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.408.2022.3.IZ),
• z dnia 25 kwietnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.27.2022.4.SG).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.