Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowegow Kołobrzegu, na pisemne zapytanie podatnika z dnia 21 października 2004 r., udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:
Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że od maja 1999 r. prowadził działalność gospodarczą - sklep wielobranżowy. Działalność gospodarcza opodatkowana była w podatku dochodowym na zasadach ogólnych. Wnioskodawca od początku działalności był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż nie wybrał możliwości zwolnienia od opodatkowania tym podatkiem. W latach 1999 - 2002 przychody podatnika kształtowały się następująco:
- 1999 r. - 43.122,04 zł
- 2000 r. - 72.702,71 zł
- 2001 r. - 54.906,10 zł
- 2002 r. - 51.640,24 zł
Z dniem 1 listopada 2002 r. podatnik zlikwidował działalność gospodarczą, informując o tym Urząd Skarbowy na zgłoszeniach VAT-Z i NIP-3, oraz rozliczając remanent likwidacyjny. W 2003 r. wnioskodawca nie osiągnął żadnych przychodów, a od 01.10.2004 r. rozpoczął wynajem lokalu na cele użytkowe, traktując to jako dodatkowe źródło przychodów, a nie jako działalność gospodarczą. Lokal użytkowy należy do małżeńskiej wspólności majątkowej, jednak umowa najmu została sporządzona w taki sposób, że jako wynajmujący występuje jedynie wnioskodawca i to on - jak twierdzi - będzie czerpał z niej korzyści.
Na tle takich okoliczności faktycznych wnioskodawca formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują możliwością ponownego zwolnienia go jako podatnika od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do chwili przekroczenia kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej równowartości 10.000 euro.
Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.
Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 1 i 2, art. 113 ust. 9, 10 i 11, art. 168 ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).
Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Wykonywane przez podatnika czynności zostały sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 70.20.12 - "usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na własny rachunek". Podatnikiem, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym przez działalność gospodarczą rozumie się działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnychi prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wykonywane przez podatnika czynności spełniają przesłanki pozwalające zakwalifikować je na podstawie powyższych przepisów, jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Na podstawie art. 113 ust. 11 w związku z art. 168 ust. 2 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie trzech lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik utracił prawo do zwolnienia od podatku z dniem 1 stycznia 2001 roku, bowiem uzyskując w 2000 r. obroty w wysokości 72.702,71 zł przekroczył kwotę 10.000 euro uprawniającą do zwolnienia podmiotowego w 2001r., a ustaloną na ten rok w wysokości 39.800 zł. Stosując do powyższego stanu faktycznego przepisy art. 113 ust. 11 w związku z art. 168 ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że podatnik nabył uprawnienie do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z dniem 01.02.2004 r., bowiem 3-letni okres obowiązku podlegania podatkowi od towarów i usług upłynął z dniem 31.01.2004 r.
W przedmiotowej sprawie należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że podatnik rozpoczyna działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego, a w takim przypadku zastosowanie znajdują przepisy art. 113 ust. 9 i 10 ustawy, które stanowią, iż podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 i 8 ustawy. Natomiast jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczyw trakcie roku podatkowego kwotę 10.000 euro, zwolnienie traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad przekroczoną wartość.W związku z tym, że podatnik rozpoczął działalność w dniu 01.10.2004 r. i przy założeniu, że będzie kontynuował ją przez pozostałą część 2004 roku kwota, której przekroczenie spowoduje obowiązek zarejestrowania podatnika na potrzeby podatku od towarów i usług wyniesie 11.487 zł .
Tym samym w przedmiotowej sprawie przepis art. 113 ust. 5 ustawy, na którym opiera swoją tezę wnioskodawca, a zgodnie z którym będzie mógł on korzystać w 2004 r. ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług do dnia przekroczenia kwoty 10.000 euro, nie będzie miał zastosowania, gdyż w przypadku podatnika rozpoczynającego w trakcie roku wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy, zastosowanie znajdują przepisy art. 113 ust. 9 i 10 ustawy.
Reasumując, organ podatkowy stwierdza, że po przekroczeniu wartości sprzedaży opodatkowanej w wysokości 11.487 zł wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.