Temat interpretacji

Stawka podatku na budowę budynku usługowo-mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na budowę budynku usługowo - mieszkalnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na budowę budynku usługowo - mieszkalnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę na realizację budowy budynku usługowo - mieszkalnego. Według projektu budowlanego ponad połowa powierzchni jest przeznaczona na cele mieszkaniowe. Powierzchnia całkowita budynku to 764,14m², w tym powierzchnia usługowa 152,96m² co stanowi 20,02% i powierzchnia lokatorska - mieszkaniowa o łącznej powierzchni 611,18m² co stanowi 79,98%. Lokale mieszkaniowe są o powierzchni od 32,53m² do 64,52m² (żaden nie przekracza 150m²).W miesiącu lipcu 2012 r. wykonano prace budowlane które zostały zafakturowane proporcjonalnie do powierzchni usługowej ze stawką 23% i proporcjonalnie do powierzchni mieszkalnej ze stawką 8%. W danych technicznych projektu powyższego budynku widnieje zapis powierzchnia usługowa 152,96m² - 20,02% PKOB-122 i powierzchnia lokatorska - mieszkalna 611,18m² -79,98% PKOB-112.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż umowa na budowę budynku usługowo-mieszkalnego została zawarta na budowę budynku jako całości, a nie osobno części mieszkalnej i części niemieszkalnej. Budynek usługowo-mieszkalny zgodnie z jego głównym użytkowaniem został sklasyfikowany w klasie PKOB 1122.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo fakturując procentowo do powierzchni ze stawką VAT 23% część usługową i ze stawką VAT 8% część mieszkalną, czy też powinien ze względu na przeważającą powierzchnię części mieszkalnej (79,98%) całość usług budowlanych zafakturować ze stawką 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku lokali mieszkalnych w budynkach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150m2 (z wyłączeniem lokali użytkowych) na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy korzysta z opodatkowania stawką 8%, a lokale użytkowe opodatkowane są stawką 23%. Wnioskodawca uważa, że postąpił prawidłowo bo budynek nie został jednolicie sklasyfikowany jako mieszkalny PKOB 112, gdyż w części projektu dane techniczne przy powierzchni usługowej, która stanowi 20,02% wpisano PKOB -122, a przy powierzchni lokatorskiej - mieszkalnej wpisano PKOB-112. Mając powyższe na względzie, że posłużono się dwoma różnymi numerami PKOB -122 i PKOB -112 Wnioskodawca postąpił prawidłowo stosując różne stawki VAT dla usług budowlanych budynku usługowo-mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 c ustawy).

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że budowę budynku mieszkalnego objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

• Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 6 i pkt 7 ustawy Prawo budowlane, przez budowę rozumie się wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przez roboty budowlane natomiast rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę na realizację budowy budynku usługowo- mieszkalnego. Według projektu budowlanego ponad połowa powierzchni jest przeznaczona na cele mieszkaniowe. Powierzchnia całkowita budynku to 764,14m² ,w tym powierzchnia usługowa 152,96m² co stanowi 20,02% i powierzchnia lokatorska - mieszkaniowa o łącznej powierzchni 611,18m² co stanowi 79,98%. Lokale mieszkaniowe są o powierzchni od 32,53m² do 64,52m² (żaden nie przekracza 150m²). W miesiącu lipcu 2012 r. wykonano prace budowlane które zostały zafakturowane proporcjonalnie do powierzchni usługowej ze stawką 23% i proporcjonalnie do powierzchni mieszkalnej ze stawką 8%. W danych technicznych projektu powyższego budynku widnieje zapis powierzchnia usługowa 152,96m² - 20,02% PKOB-122 i powierzchnia lokatorska - mieszkalna 611,18m² -79,98% PKOB-112. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, iż umowa na budowę budynku usługowo-mieszkalnego została zawarta na budowę budynku jako całości, a nie osobno części mieszkalnej i części niemieszkalnej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż budynek usługowo-mieszkalny zgodnie z jego głównym użytkowaniem został sklasyfikowany w klasie PKOB 1122.

Podkreślić należy, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Zatem, w przypadku czynności objętych normą przepisu art. 41 ust. 12 ustawy, kluczowym elementem pozwalającym prawidłowo określić stawkę podatku VAT jest rodzaj obiektu (budynku) oraz rodzaj czynności. W przepisie tym ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką podatku w wysokości 8% jedynie dla czynności wymienionych w tym przepisie i to tylko takich, które dotyczą obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zastosowanie prawidłowej stawki uzależnione jest także od postanowień umowy na wykonanie robót budowlanych. Jeżeli w umowie zostanie wskazane, iż roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. odrębnie powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej 23% stawka podatku. Jeżeli jednak przedmiotem umowy są roboty budowlane w budynku mieszkalnym (PKOB 11) jako całości to należna stawka wynosi 8%.

Należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie prawidłowej stawki podatku do budowy ww. budynku uzależnione jest od zaklasyfikowania budynku według przeważającego przeznaczenia tegoż budynku jako całości.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż skoro przedmiotem umowy jest budowa budynku usługowo-mieszkalnego jako całości, skalsyfikowanego przez Wnioskodawcę zgodnie z jego głównym użytkowaniem w klasie PKOB 1122, to obniżona stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do całości usług budowlanych, związanych zarówno z lokalami mieszkalnymi jak i z lokalami niemieszkalnymi.

Zatem, zastosowanie przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze za wykonanie usług budowlanych w ww. budynku stawek proporcjonalnie do powierzchni część usługowa 23% oraz część mieszkalna 8%, jest nieprawidłowe.

Tut. Organ podkreśla, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tut. Organ nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o stan faktyczny w nim przedstawiony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 414 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi