Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku znak GKN.III.7014-37/06 z dnia 10.05.2006 r. w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej sprzedaży nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Skarbu Państwa, postanawiam:

ocenić stanowisko Strony jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Starosta administruje zasobem nieruchomości Skarbu Państwa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). W myśl przepisów tej ustawy Starosta zamierza dokonać sprzedaży na własność:
1.W formie bezprzetargowej lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym gruntem oraz w drodze przetargu lokalu użytkowego. Przedmiotowe lokale w roku bieżącym zostały wyodrębnione z budynku mieszkalno-usługowego. Z operatu wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych i użytkowych wynika, że budynek został wzniesiony około 1970 r., a Skarb Państwa w ostatnich pięciu latach nie przeprowadzał remontów i modernizacji.
2.W formie bezprzetargowej na rzecz współwłaściciela udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Współwłasność Skarbu Państwa stanowi 1/3 część przedmiotowej nieruchomości. Z operatu szacunkowego wynika, że wiek przedmiotowej nieruchomości wynosi około 80 lat.
Zdaniem Strony sprzedaż w/w nieruchomości jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów w oparciu o art. 7 ust. 1 w/w ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.
Przez towary zgodnie z art. 2 pkt.6 w/w ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
W myśl art. 29 ust. 5 w/w ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że transakcja dostawy gruntu, na którym znajdują się trwale z nim związane budynki lub budowle albo ich części, opodatkowana będzie według zasad właściwych dla dostawy budynku czy budowli. O stawce podatku VAT w takim przypadku decyduje zatem status samego budynku czy budowli.
Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 2 w/w ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt. 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla celów przedmiotowego zwolnienia ustawodawca określił w ust. 2 tego artykułu, że towarami używanymi są:
1)budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2)pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
W art. 43 ust. 6 w/w ustawy o podatku od towarów i usług określono, że zwolnienia, o którym mowa wyżej, nie stosuje się do dostawy towarów, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:
-miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
-użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
Powyższe warunki wyłączenia ze zwolnienia określone w art. 43 ust. 6 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług powinny być spełnione łącznie.
Jednocześnie w myśl z art. 43 ust. 1 pkt 10 w/w ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.
Obiektami budownictwa mieszkaniowego, według definicji zawartej w art. 2 pkt 12 w/w ustawy o podatku od towarów i usług, są budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Z powyższych unormowań wynika, iż ze zwolnienia od podatku określonego w w/w art. 43 ust. 1 pkt 10 korzysta dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części na tzw. rynku wtórnym, lecz tylko na cele mieszkaniowe.
Ponieważ z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż spełnione zostały przesłanki określone w/w przepisami art. 43 ust.1 pkt 2 lub art. 43 ust. 1 pkt 10 to będzie tu miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.
Zgodnie z art. 14b §1 i §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a §4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.