Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.03.2006, sygn. US-III-443/4/2006, Urząd Skarbowy w Strzyżowie

Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 14b § 1 i § 2, art. 216 § 1, art. 218 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z art. 41 ust. 1, art. 146 ust. 1, pkt 2 lit. a), ust. 2, ust. 3, ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie, w odpowiedzi na wniosek Podatnika (data wpływu 28.12.2005 r.). stwierdza, że przedstawione stanowisko w zakresie interpretacji przepisów prawa jest nieprawidłowe, odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wg stawki 7%, remontu przedmiotowej drogi.

Pismem data wpływu 28.12.2005 r. Podatnik wystąpił o interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed Sądem Administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Podatnik swym wniosku przedstawia następujący stan faktyczny: Spółka z o.o. zajmuje się głównie budową i remontem dróg, zarówno krajowych jak i gminnych. Burmistrz przesłał Podatnikowi pismo, w którym szczegółowo motywuje żądanie zastosowania stawki 7% do remontu drogi znajdującej się wzdłuż budynków mieszkalnych, załączając dokumenty w postaci pism z dnia 7.11.2005 r., znak IiR 704/56/05, z dnia 8.11.2005 r., znak IiR 7334/106/05, z dnia 28.11.2005 r., w których informuje, że przebudowa ul. P. w P. zaliczona jest do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zaświadcza, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy P. działki położone wzdłuż ulicy oznaczone są symbolem MN1 ? tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług w strefie krajobrazu chronionego parku krajobrazowego. Wyjaśnia, że nazwa ?droga gminna? i stąd odniesienie do art. 2 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086) jest zasadne co do nazewnictwa, ale nie do stanu faktycznego. Stwierdza, że droga powstała w wyniku przedmiotowego zadania jest drogą w osiedlu mieszkaniowym i nosi wszelkie cechy drogi wewnętrznej, służy wyłącznie mieszkańcom położonych wzdłuż niej budynków mieszkalnych i nie jest elementem szerszego układu komunikacyjnego o znaczeniu dla innych mieszkańców miasta a tym bardziej całej gminy. W załączeniu przekazał wyrys i wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z którego wynika, że droga biegnie wzdłuż działek oznaczonych jako MN1, czyli tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług w strefie krajobrazu chronionego parku krajobrazowego.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny Podatnik wystąpił do tut. Organu z zapytaniem dotyczącym stosowania art. 146 ust. 1 pkt 2, ust. 2, ust. 3, ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w przedmiotowej sprawie.

Zdaniem Podatnika w przedstawionym stanie faktycznym należy zastosować stawkę 7% dla całości robót związanych z remontem drogi biegnącej wzdłuż budynków mieszkalnych, gdyż droga służy tylko dojazdowi mieszkańców do budynków i stanowi infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza, że stanowisko Podatnika w zakresie podatku od towarów i usług wyrażone we wniosku, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31.12.2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano?montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa wyżej, rozumie się zgodnie z art. 146 ust. 2 ww. ustawy, roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Infrastruktura towarzysząca została zdefiniowana w ust. 3 ww. art. 146, jako:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,

2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,

3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Z treści cyt. wyżej przepisów wynika, że stawkę podatku VAT w wys. 7% stosuje się do robót budowlano-montażowych, remontowych i konserwacyjnych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Do zaliczenia danej inwestycji do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu niezbędne jest uznanie, że prowadzona inwestycja ma na celu urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzona jest inwestycja w zakresie remontu drogi (przebudowy ul. P.), która służy wyłącznie mieszkańcom położonych wzdłuż niej budynków mieszkalnych i nie jest elementem szerszego układu komunikacyjnego o znaczeniu dla innych mieszkańców.

Mając na względzie powyższe należy zauważyć , iż ustawodawca w przepisie art. 146 ust. 3 ustawy o VAT wprawdzie nie wskazał wprost jakie kategorie dróg stanowią infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, jednak zaznaczył, że mogą to być wyłącznie inwestycje mające na celu urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego. Zaznaczyć należy, że drogi gminne będące drogami publicznymi jak również ulice leżące w ciągi tych dróg należą do tej samej kategorii co te drogi i zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r, Nr 204, poz. 2086 ze zm.) są elementem szeroko rozumianego układu komunikacyjnego na terenie gminy. Inwestycje w zakresie budowy-remontu dróg gmina prowadzi w ramach jej zadań własnych zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty z zakresu gminnych dróg i ulic. Budowa, remont i utrzymanie dróg należy do zarządcy drogi jakim w odniesieniu do dróg gminnych jest - wójt (burmistrz, prezydent miasta) - art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych.

W ocenie tut. Organu drogi publiczne (gminne) nie powstają i nie istnieją w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego rozumianych w kontekście art. 146 ust. 3 ustawy o VAT. Fakt, iż prowadzona inwestycja obsługiwać będzie budownictwo mieszkaniowe i wzdłuż remontowanego odcinka drogi usytuowane są obiekty budownictwa mieszkaniowego nie jest wystarczający aby uznać, że remont (przebudowa) drogi ma na celu urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego. W praktyce bowiem większość dróg na terenie miasta spełnia takie zadania, bądź przebiega przez obszar zabudowany. Próba przyporządkowania robót budowlanych lub remontowych dotyczących dróg, o których mowa w art. 2 ww. ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych, do kategorii robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, mająca na celu umożliwienie stosowania obniżonej stawki VAT, jest w świetle powyższego nieuzasadniona.

Jeżeli zatem wykonywane roboty dotyczyć będą dróg publicznych, którymi są drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe oraz gminne (art. 2 ww. ustawy o drogach publicznych), wówczas budowa i remont tych dróg będą opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%. Stawka podatku VAT w wysokości 7% będzie miała natomiast zastosowanie jedynie do budowy, remontu i modernizacji dróg, których realizacja ma na celu urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego i które to drogi stanowią infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Z przedstawionego stanu prawnego oraz faktycznego sprawy wynika, że wykonanie robót budowlanych w zakresie budowy lub remontu dróg, które to prace budowlane nie mają na celu urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, podlega zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu wg stawki 22%.