Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.12.2005, sygn. ZN-PP/443-31/05, Urząd Skarbowy w Szamotułach

Temat interpretacji

Burmistrz Miasta i Gminy złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Według przedstawionego stanu faktycznego strona dokonuje przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, na żądanie osób fizycznych i prawnych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Przekształcenie następuje na podstawie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy.Przedstawiając własne stanowisko strona uważa, że Burmistrz jako organ władzy publicznej nie jest podatnikiem VAT.

Oceniając przedstawiony przez stronę stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje.

W przypadku wykonywania czynności wynikających z obowiązujących przepisów prawa, w tym przypadku, przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, które następują w drodze decyzji administracyjnej poprzez uprawniony organ władzy publicznej należy uznać, że jest to realizacja zadań, do których zostały te organy powołane.

W związku z powyższym, w przedstawionej sytuacji, zastosowanie ma przepis art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem czynności z zakresu realizacji zadań organów władzy publicznej nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę organ podatkowy postanawia uznać stanowisko strony za prawidłowe w zakresie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w momencie tego zdarzenia. Obowiązuje ona do czasu zmiany interpretacji lub zmiany przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.