Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.08.2005, sygn. 1436/2BV/443/2005/337/TCH, Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 19.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), skierowany do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów i przekazany tutejszemu organowi zgodnie z właściwością miejscową (wpływ do tutejszego urzędu dnia 2.05.2005 r.), w zakresie w jakim wniosek dotyczył identyfikacji czynności polegającej na wysyłce próbek towarów do kontrahentów zlokalizowanych w krajach trzecich, jako eksport towarów, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanawia uznać przedstawione we wniosku stanowisko Spółki za prawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismami z dnia 3.06.2005 r. oraz z dnia 1.08.2005 r., Spółka podała, że posiada siedzibę w Szwajcarii, jednakże jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Polsce oraz w innych krajach Wspólnoty Europejskiej. W związku ze zmianą struktury prowadzenia działalności Spółka przenosi z innych krajów europejskich do Polski produkcję żyletek, golarek, maszynek do golenia i tym podobnych towarów. Ze względu na podjętą już inwestycje i plany uruchomienia nowej fabryki w Łodzi towary te i ich części są przekazywane do Polski i wysyłane z Polski w coraz większym woluminie, w ramach różnego rodzaju transakcji. Miedzy innymi Spółka dokonuje wysyłek towarów testowych (próbek) oraz wysyłek towarów w ramach uzgodnień gwarancyjnych, w opisanych poniżej sytuacjach:

1) Spółka wysyła testowe ilości towarów do swoich kontrahentów handlowych zlokalizowanych w krajach Wspólnoty Europejskiej. Próbki te związane są z potencjalnymi dostawami kolejnych partii towarów dla danego klienta, a celem ich wysłania jest umożliwienie kontrahentowi Spółki przetestowania towarów i uzyskanie zamówienia na towary handlowe. Omawiane próbki towarów spełniają definicję zawartą w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiąc najmniejszą ilość towaru pobraną z dużej partii, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość oraz wartość przekazywanych (wysyłanych) przez Spółkę próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

2) Spółka wysyła testowe ilości towarów do swoich kontrahentów handlowych zlokalizowanych w krajach trzecich (tj. poza terytorium Wspólnoty Europejskiej). Próbki te związane są z potencjalnymi dostawami kolejnych partii towarów dla danego klienta, a celem ich wysłania jest umożliwienie kontrahentowi Spółki przetestowania towarów i uzyskanie zamówienia na towary handlowe. Omawiane próbki towarów spełniają definicję zawartą w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiąc najmniejszą ilość towaru pobraną z dużej partii, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość oraz wartość przekazywanych (wysyłanych) przez Spółkę próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

3) W związku z wysyłkami towarów handlowych do kontrahentów zlokalizowanych w krajach Wspólnoty Europejskiej, zdarzają się niekiedy wysyłki wadliwego asortymentu (gdy część towarów uległa zniszczeniu, uszkodzeniu w trakcie transportu lub jest wybrakowana w sposób nie pozwalający na ich dalszą sprzedaż) albo przypadki stwierdzenia przez kontrahenta niedoboru towaru w przesyłce. W tej sytuacji Spółka zobowiązana jest, w ramach postanowień zawartych kontaktów, do bezpłatnego uzupełnienia wadliwych lub brakujących towarów. W związku z powyższym Spółka dokonuje dodatkowej wysyłki towarów do kontrahentów.

4) W związku z wysyłkami towarów handlowych do kontrahentów zlokalizowanych w krajach trzecich (tj. poza terytorium Wspólnoty Europejskiej), zdarzają się niekiedy wysyłki wadliwego asortymentu (gdy część towarów uległa zniszczeniu, uszkodzeniu w trakcie transportu lub jest wybrakowana w sposób nie pozwalający na ich dalszą sprzedaż) albo przypadki stwierdzenia przez kontrahenta niedoboru towaru w przesyłce. W tej sytuacji Spółka zobowiązana jest, w ramach postanowień zawartych kontaktów, do bezpłatnego uzupełnienia wadliwych lub brakujących towarów. W związku z powyższym Spółka dokonuje dodatkowej wysyłki towarów do kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku Spółka wskazała ponadto, iż w odniesieniu do zakupów, związanych z opisanymi we wniosku wysyłkami towarów, nie występują okoliczności powodujące ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, określone w art. 86 ust. 3 - 7, art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, ani w § 13 - 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2005 r.

W odniesieniu do stanu faktycznego opisanego w przedmiotowym wniosku Spółka wystąpiła o potwierdzenie własnego stanowiska, zgodnie z którym:

1) wysyłka towarów w pierwszej z opisanych wyżej sytuacji nie spełnia ustawowych przesłanek do uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

2) Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z czynnościami, o których mowa w pkt 1 powyżej;

3) wysyłka towarów w drugiej z opisanych wyżej sytuacji nie spełnia ustawowych przesłanek do uznania jej za eksport towarów;

4) Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z czynnościami, o których mowa w pkt 3 powyżej;

4) wysyłka towarów w trzeciej z opisanych wyżej sytuacji nie spełnia ustawowych przesłanek do uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

6) Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z czynnościami, o których mowa w pkt 5 powyżej;

7) wysyłka towarów w czwartej z opisanych wyżej sytuacji nie spełnia ustawowych przesłanek do uznania jej za eksport towarów;

8) Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z czynnościami, o których mowa w pkt 7 powyżej.

Tutejszy organ chciałby zaznaczyć, że zastosowanie innej systematyki rozpatrywanych kwestii od użytej we wniosku Spółki, uzasadnione jest odmiennością poszczególnych kwestii, co w świetle przepisów art. 14a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej skutkuje obowiązkiem ich odrębnego rozpatrzenia (tj. wydania odrębnych postanowień).

Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w zakresie trzeciej spośród wymienionych wyżej kwestii Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. eksport towarów. Stosownie do art. 2 pkt 8 cytowanej wyżej ustawy pod pojęciem "eksport towarów" rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub 
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Zgodnie zaś z powołanym w cytowanym przepisie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (tj. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy, warunkiem koniecznym uznania wywozu towarów za eksport towarów jest wystąpienie jednego z przypadków odpłatnej dostawy towarów, spośród określonych w art. 7 ust. 1 - 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie jest zatem możliwy eksport towarów w wykonaniu czynności nieodpłatnej. Wprawdzie niektóre czynności nieodpłatne traktowane są jak odpłatna dostawa towarów, tj. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże określone są one w art. 7 ust. 2 ustawy, podczas gdy definicja eksportu towarów wyraźnie wskazuje na art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 ustawy.

Nie ulega wątpliwości, że w omawianej sytuacji wywóz towarów następuje w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 3 w zw. z ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nieodpłatnego przekazania próbek towarów, przy czym przez próbkę rozumie się najmniejszą ilość towaru pobraną z dużej partii, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy. Nie jest to zatem żaden z przypadków odpłatnej dostawy towarów, a tym samym dokonana przez Spółkę wysyłka towarów nie stanowi eksportu towarów.

Wyrażone powyżej stanowisko tutejszego organu w przedmiotowej sprawie zgodne jest z przedstawionym we wniosku stanowiskiem Spółki. To ostatnie należy zatem uznać za prawidłowe, w związku z czym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja udzielona została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dniu złożenia przedmiotowego wniosku, tj. w dniu 2.05.2005 r.