Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.08.2005, sygn. 1411/PP/443-4/JC/05, Urząd Skarbowy w Makowie Mazowieckim

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1-4 oraz 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity D .U. Nr 8, poz. 60 z 2005) w związku z otrzymanym wnioskiem z dnia 10.05.2005 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Makowie Mazowieckim

postanawia

uznać stanowisko podatnika za prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 10.05.2005r. wnioskodawca zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Makowie Mazowieckim z zapytaniem, czy w świetle ustawy o podatku od towarów i usług Starostwo Powiatowe, któremu powierzono na mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami gospodarowanie, w tym pobieranie opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych stanowiących zasób nieruchomości Skarbu Państwa, jest podatnikiem VAT, a tym samym czy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem V A T.

Wieczyste użytkowanie dotyczące wszystkich gruntów Skarbu Państwa będących w gestii Starosty zostało ustanowione decyzjami Wojewody Ostrołęckiego przed reformą administracyjną, tj. przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Zbywanie wieczystego użytkowania gruntów przez posiadaczy, na rzecz których było ono ustanowione, odbywa się na podstawie aktów notarialnych - umów sprzedaży, w których stroną jest posiadacz wieczystego użytkowania i kupujący.

Zdaniem wnioskodawcy opłaty za wieczyste użytkowanie wnoszone w oparciu o decyzje administracyjne wydawane na podstawie powyższych przepisów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ dotyczą czynności wykonywanych na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Makowie Mazowieckim po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu oraz stanu prawnego uznał przedstawione przez podatnika stanowisko za prawidłowe. Wynika to z następujących okoliczności.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze m.), przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jako właściciel, ani nie zostało wymienione posród praw wskazanych w tym przepisie. Opodatkowaniu podlega jednak również świadczenie usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy.

Fakt, iż oddanie nieruchomości w wieczyste użytkowanie stanowi czynność podlegającą działaniu ustawy nie oznacza jeszcze, iż jest ona opodatkowana. Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być ona wykonana przez podatnika tego podatku.

Artykuł 15 ust. 1 w/w ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednakże w ust. 6 tego art. postanowiono, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Dla stwierdzenia zatem, czy opłaty za wieczyste użytkowanie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zasadnicze znaczenie ma ustalenie, czy podstawą stosunku prawnego łączącego strony jest czynność cywilnoprawna.

W przedmiotowej sprawie ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło z mocy prawa - oddania gruntu w użytkowanie wieczyste dokonał organ władzy publicznej na podstawie art. 2 ust. 1-3 Ustawy z dnia 29 września 1990r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. z 1990r. nr 79, poz. 464 ze zm.).

Zdaniem organu podatkowego w tym konkretnym przypadku oddanie nieruchomości gruntowej w wieczyste użytkowanie dokonywane jest bez zawierania umowy cywilnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa stają się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego. Z ust. 3 powołanego przepisu wynika natomiast, iż nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntów, o których mowa w ust. 1 stwierdza się decyzją wojewody w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub decyzją zarządu gminy w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy.

W przedmiotowej sprawie spełnione są zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a skutkiem powyższego jest wyłączenie tych czynności z opodatkowania podatkiem VAT. Wyłączone z opodatkowania będzie również użytkowanie wieczyste ustalane dla kolejnych nabywców, ponieważ organ administracji państwowej nie wykonywał czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Makowie Mazowieckim uznaje przedstawione przez Podatnika stanowisko za prawidłowe.

Interpretacja powyższa została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze pdstanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 § 2 ustawy-Ordynacja podatkowa)