zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność zbycia w formie aportu całego swojego przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego przez Wnio... - Interpretacja - IBPP3/443-1236/14/MN

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 08.01.2015, sygn. IBPP3/443-1236/14/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność zbycia w formie aportu całego swojego przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego przez Wnioskodawcę do Spółki kontynuującej dotychczasową działalność Wnioskodawcy z wykorzystaniem otrzymanego gospodarstwa rolnego będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 września 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem gospodarstwa rolnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem gospodarstwa rolnego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w piśmie z 30 grudnia 2014 r.):

Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawca zamierza wnieść to gospodarstwo do nowo założonej spółki osobowej (dalej: Spółka), która przejmie prowadzenie gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy.

Przedmiotem wkładu będzie całe gospodarstwo, obejmujące w szczególności:

  • grunty zajęte na prowadzenie upraw wraz z zasiewami,
  • maszyny i urządzenia rolnicze (m.in. pługi, kosiarki, traktor, przyczepa, opryskiwacz, siewniki, rozrzutnik, przewracarka do siana)
  • budynki gospodarcze, w tym przeznaczone do przechowywania płodów rolnych, maszyn, nawozów itp.
  • grunty pod stawami, w tym zajęte na prowadzenie chowu i hodowli ryb,
  • grunty, na których znajduje się istniejący budynek oraz parking wraz z ciągami komunikacyjnymi, wydzierżawiane na rzecz podmiotów prowadzących przy ich wykorzystaniu działalność gospodarczą,
  • prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę związanych z gospodarstwem, w szczególności dzierżawy gruntów.

Zbycie gospodarstwa nie będzie następować w wykonaniu działalności gospodarczej. W odniesieniu do niektórych nieruchomości wchodzących w skład aportu zbycie będzie następować przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W zakresie funkcjonowania gospodarstwa, niezależnie od aportu, będzie występowała ciągłość, zmianie ulegnie jedynie struktura własnościowa w miejsce Wnioskodawcy wstąpi Spółka, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Spółka będzie kontynuować prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę działalność rolniczą oraz w dalszym ciągu będzie wydzierżawiać część nieruchomości na rzecz dotychczasowych dzierżawców.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotem wkładu do spółki osobowej będzie gospodarstwo rolne, w którego skład wchodzą składniki opisane we wniosku z 10 października 2014 r. tj. w szczególności:

  • grunty zajęte na prowadzenie upraw wraz z zasiewami,
  • maszyny i urządzenia rolnicze (m.in. pługi, kosiarki, traktor, przyczepa, opryskiwacz, siewniki, rozrzutnik, przewracarka do siana)
  • budynki gospodarcze, w tym przeznaczone do przechowywania płodów rolnych, maszyn, nawozów itp.
  • grunty pod stawami, w tym zajęte na prowadzenie chowu i hodowli ryb,
  • grunty, na których znajduje się istniejący budynek oraz parking wraz z ciągami komunikacyjnymi, wydzierżawiane na rzecz podmiotów prowadzących przy ich wykorzystaniu działalność gospodarczą,
  • prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę związanych z gospodarstwem, w szczególności dzierżawy gruntów.

Zdaniem Wnioskodawcy ocena, czy powyższy zespół składników stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego nie jest elementem opisu zdarzenia przyszłego. Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie zostało przedstawione w uzasadnieniu Wniosku, ponieważ dotyczy oceny prawnej tego zdarzenia.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie opisanego aportu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT)... (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko oznaczone we wniosku numerem 2) opisany w zdarzeniu przyszłym aport będzie wyłączony spod opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2011 r. Nr. 177, poz. 1054, tekst jedn. ze zm.), ponieważ jego przedmiotem będzie przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, w związku z czym dla potrzeb podatkowych stosuje się zwykle definicję zawartą w art. 55(1) kodeksu cywilnego.

Art. 551 kc stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Określenie w szczególności oznacza, że w konkretnym wypadku w skład przedsiębiorstwa mogą wejść niektóre z wymienionych w przepisie elementów, jak również składniki w nim niewymienione, jeśli całość majątku stanowi zorganizowany zespół służący prowadzeniu działalności gospodarczej. Budowa preambuły przepisu oznacza, że zorganizowany zespół, w skład którego wchodzi co najmniej jeden składnik niematerialny i co najmniej jeden materialny, nosi znamiona wymagane dla uznania go za przedsiębiorstwo (por. Z Gawlik, Komentarz do art. 551 Kodeksu cywilnego, LEX 2012).

W zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek przedmiotem aportu będzie zorganizowany zespół składników tworzący gospodarstwo rolne Wnioskodawcy. W skład tego gospodarstwa wchodzą składniki materialne i niematerialne opisane we wniosku, służące do prowadzenia działalności rolniczej, która to działalność będzie kontynuowana przez Spółkę. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dojdzie do przeniesienia przedsiębiorstwa w znaczeniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Definiując pojęcie przedsiębiorstwa na potrzeby powyższego przepisu należy pamiętać, że podatek VAT jest zharmonizowany w ramach Unii Europejskiej i w związku z powyższym pojęcia stosowane na jego potrzeby powinny mieć takie samo znaczenie we wszystkich państwach członkowskich, niezależnie od konstrukcji stosowanych przez te państwa na gruncie innych dziedzin prawa. Jak podkreśla się w orzecznictwie (por. m.in. wyrok NSA z 1 marca 2013 r. sygn. akt I FSK 375/12, wyrok NSA z 21 czerwca 2012 r. sygn. I FSK 1586/11), dokonując wykładni art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy mieć na uwadze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydane na gruncie art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy (VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, Dz.U. L 145) oraz art. 19 Dyrektywy 2006/112 (Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.U. L 347,11.12.2006, p.1). Zgodnie z ww. przepisami prawa UE, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Polska skorzystała z powyższego prawa do wyłączenia transakcji z zakresu opodatkowania podatkiem VAT, co wynika właśnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes, TSUE podkreślił, że przekazanie <...> całości lub części aktywów należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Z kolei w wyroku C-444/10 Christel Schriever wskazano, że stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej ().

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 553 ustawy Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach ustawy Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. W konsekwencji ww. okoliczności uznać należy, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zatem, biorąc pod uwagę zapisy Kodeksu cywilnego w zakresie przedsiębiorstwa oraz gospodarstwa rolnego, należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w ww. kodeksie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawca zamierza wnieść to gospodarstwo do nowo założonej spółki osobowej, która przejmie prowadzenie gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Przedmiotem wkładu będzie całe gospodarstwo, obejmujące w szczególności:

  • grunty zajęte na prowadzenie upraw wraz z zasiewami,
  • maszyny i urządzenia rolnicze (m.in. pługi, kosiarki, traktor, przyczepa, opryskiwacz, siewniki, rozrzutnik, przewracarka do siana)
  • budynki gospodarcze, w tym przeznaczone do przechowywania płodów rolnych, maszyn, nawozów itp.
  • grunty pod stawami, w tym zajęte na prowadzenie chowu i hodowli ryb,
  • grunty, na których znajduje się istniejący budynek oraz parking wraz z ciągami komunikacyjnymi, wydzierżawiane na rzecz podmiotów prowadzących przy ich wykorzystaniu działalność gospodarczą,
  • prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę związanych z gospodarstwem, w szczególności dzierżawy gruntów.

W zakresie funkcjonowania gospodarstwa, niezależnie od aportu, będzie występowała ciągłość, zmianie ulegnie jedynie struktura własnościowa w miejsce Wnioskodawcy wstąpi Spółka, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Spółka będzie kontynuować prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę działalność rolniczą oraz w dalszym ciągu będzie wydzierżawiać część nieruchomości na rzecz dotychczasowych dzierżawców. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W omawianej sytuacji zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności składa się ze składników będących we wzajemnych relacjach, takich że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze przypadkowych elementów, stwierdzić więc należy, że mamy do czynienia z przedsiębiorstwem spełniającym wymogi określone w przepisach Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wyraźnie wskazuję, że przedmiotem wkładu będzie całe gospodarstwo rolne, które do tej pory prowadzi. Ponadto wskazuje, że w zakresie funkcjonowania gospodarstwa będzie występowała ciągłość (Spółka będzie kontynuować prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę działalność rolniczą oraz w dalszym ciągu będzie wydzierżawiać część nieruchomości na rzecz dotychczasowych dzierżawców), zmianie ulegnie jedynie struktura własnościowa w miejsce Wnioskodawcy wstąpi Spółka, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem.

W związku z powyższymi okolicznościami należy stwierdzić, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność zbycia w formie aportu całego swojego przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego przez Wnioskodawcę do Spółki kontynuującej dotychczasową działalność Wnioskodawcy z wykorzystaniem otrzymanego gospodarstwa rolnego będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 1018 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach