
Temat interpretacji
Możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu: 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą od roku 1992. Przedmiotem działalności gospodarczej Zakładu jest organizowanie wraz z Uniwersytetem Studiów Podyplomowych oraz kursów, seminariów i szkoleń komercyjnych, w tym również finansowanych minimum w 70% ze środków publicznych.
Do końca roku 2010, zgodnie z obowiązującym wtedy załącznikiem nr 4 do ustawy, wszystkie szkolenia, kursy, seminaria itd. korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, a co ważne w obecnym zapytaniu, Zakład nie dokonywał i nadal nie dokonuje żadnych dostaw towarów opodatkowanych VAT. W roku 2010 Zakład nie osiągnął obrotu opodatkowanego VAT, oprócz świadczenia i uzyskanego obrotu zwolnionego od podatku VAT. Zatem, w ocenie Zakładu, tenże, w roku 2011 z uwagi na brzmienie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług wskazujące na zwalnia się, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT (efektywnego VAT) do kwoty obrotu opodatkowanego 150.000 zł.
Zakład wystosował zapytanie do Ministra Finansów w zakresie udzielenia interpretacji indywidualnej odnoszącej się co do właściwego stosowania zwolnienia do świadczonych usług szkoleniowych (interpretacja z dnia 2 listopada 2011 r.). W ocenie Ministra Finansów (stanowisko zaprezentowane w przywoływanej interpretacji), Zakład do części usług nie może stosować zwolnienia od podatku VAT. Zakład informuje, iż w roku 2011 jako kontynuujący działalność gospodarczą do końca roku 2011 nie przekroczy kwoty obrotu 150.000 zł z tytułu świadczenia usług szkoleniowych, które Minister Finansów uznał przywoływaną interpretacją za opodatkowane. Zatem, w świetle powyższego, sytuacja Zakładu w podatku VAT wygląda następująco:
- w roku 2010 czynności opodatkowane obrót zero zł,
- w roku 2011 obrót zwolniony od podatku VAT (studia podyplomowe, prowadzone zgodnie z ustawą Prawo o Szkolnictwie Wyższym),
- w roku 2011 obrót, który podlegałby opodatkowaniu, gdyby Zakład był podatnikiem VAT do dnia złożenia wniosku o interpretację około 100.000 zł (przychód, gdyż Zakład nie wystawiał faktur z wykazanym VAT należnym).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Zakład jest podatnikiem VAT i czy w związku z tym ma odprowadzić VAT należny od usług szkoleniowych uznanych przez Ministra Finansów za opodatkowane, wyświadczonych za okres od stycznia 2011 r. do dnia złożenia zapytania, jeżeli przychód z tego tytułu od stycznia 2011 r. do dnia złożenia zapytania nie przekroczył kwoty 150.000 zł, a więc kwot zwolnienia z art. 113 ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brzmienie art. 113 ustawy o VAT, Zakład, jako że w poprzednim roku 2010 nie świadczył ani usług opodatkowanych VAT, ani nie dokonywał dostawy towarów opodatkowanych VAT, a w roku 2011 od stycznia do dnia złożenia zapytania osiągnął przychód około 100.000 zł z czynności uznanych przez Ministra Finansów w interpretacji za opodatkowane (okres od stycznia 2011 r. do dnia złożenia zapytania), nie jest podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT aż do kwoty 150.000 zł (kontynuujący) i z chwilą jej przekroczenia dokona zgłoszenia rejestracyjnego do VAT i od nadwyżki obrotu wyliczy należny podatek VAT w wysokości 23%.
Nie mniej jednak w ocenie realnych możliwości uzyskania obrotu, Zakład przewiduje, że do końca roku 2011 nie przekroczy kwoty 150.000 zł, co oznacza, że na rok 2012 wkroczy zwolniony od podatku VAT do nowego limitu sprzedaży opodatkowanej, tj. do 150.000 zł.
Powyższe twierdzenie nie jest przedmiotem zapytania, będzie ewentualnie po uzyskaniu odpowiedzi na niniejszy wniosek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Należy zauważyć, iż ww. przepis otrzymał powyższe brzmienie na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666). Natomiast w art. 2 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.
W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
A zatem, do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych, wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.
Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę ().
Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).
Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.
Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:
- dokonujących dostaw:
- wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
- towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
- nowych środków transportu,
- terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
- świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
- nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Ponadto, listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy zawiera załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Zakład prowadzi działalność gospodarczą od roku 1992, której celem jest organizowanie wraz z Uniwersytetem Studiów Podyplomowych oraz kursów, seminariów i szkoleń komercyjnych, w tym również finansowanych minimum w 70% ze środków publicznych. Do końca roku 2010, zgodnie z obowiązującym wtedy załącznikiem nr 4 do ustawy, wszystkie szkolenia, kursy, seminaria itd. korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, a Zakład nie dokonywał i nadal nie dokonuje żadnych dostaw towarów opodatkowanych VAT. W roku 2010 Spółka nie osiągnęła obrotu opodatkowanego VAT, oprócz świadczenia i uzyskanego obrotu zwolnionego od podatku VAT. Zatem, w ocenie Zakładu, tenże, w roku 2011 z uwagi na brzmienie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług wskazujące na zwalnia się, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT (efektywnego VAT) do kwoty obrotu opodatkowanego 150.000 zł.
Zakład wystosował zapytanie do Ministra Finansów w zakresie udzielenia interpretacji indywidualnej odnoszącej się co do właściwego stosowania zwolnienia do świadczonych usług szkoleniowych. Z uzyskanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wynika, że Zakład do części usług nie może stosować zwolnienia od podatku VAT. Spółka informuje również, iż w roku 2011 jako kontynuujący działalność gospodarczą do końca roku 2011 nie przekroczy kwoty obrotu 150.000 zł z tytułu świadczenia usług szkoleniowych, które Minister Finansów uznał przywoływaną interpretacją za opodatkowane. Zatem, w świetle powyższego, sytuacja Zakładu w podatku VAT wygląda następująco:
- w roku 2010 czynności opodatkowane obrót zero zł,
- w roku 2011 obrót zwolniony od podatku VAT (studia podyplomowe, prowadzone zgodnie z ustawą Prawo o Szkolnictwie Wyższym),
- w roku 2011 obrót, który podlegałby opodatkowaniu, gdyby Zakład był podatnikiem VAT do dnia złożenia wniosku o interpretację około 100.000 zł (przychód, gdyż Zakład nie wystawiał faktur z wykazanym VAT należnym).
Zatem, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a ponadto obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług (usługi szkoleniowe uznane za opodatkowane) nie przekroczył od stycznia 2011 r. do dnia złożenia zapytania kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 150. 000 zł, to miał prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie tego przepisu. Oznacza to, że na moment złożenia wniosku Spółka była podatnikiem, któremu przysługiwało zwolnienie podmiotowe i w związku z tym nie miała obowiązku rozliczania się w podatku od towarów i usług.
Należy jednakże wskazać, że jeżeli Wnioskodawca dokonał rejestracji stając się czynnym podatnikiem podatku VAT, to ponowny wybór zwolnienia jest możliwy dopiero po spełnieniu warunku wskazanego w art. 113 ust. 11 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 341 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
