Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.06.2005, sygn. PPB1-4407/I/25/2005, Izba Skarbowa w Katowicach
Temat interpretacji
DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 15 kwietnia 2005r. wniesionego przez Prezydenta Miasta, znak: SKB/0717/20/05, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach z dnia 6 kwietnia 2005r. nr PPI/443-70/05 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych
- odmawia uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 18 marca 2005r. znak: SKB/0717/15/05 Prezydent Miasta zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych
W ww. piśmie z dnia 18 marca 2005r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych na bazie obowiązujących przepisów prawa nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005r. Nr PPI/443-70/05 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach uznał za nieprawidłowe stanowisko Prezydenta Miasta, w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 15 kwietnia 2005r. znak: SKB/0717/20/05, w którym wnosi o zmianę w całości zaskarżonego postanowienia.
Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, w myśl przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.
Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały w przepisach k.c. (art. 232 do 243).
Zgodnie z art. 232 § 1 k.c. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.
W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać (art. 233 k.c.).
Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na okres 99 lat, w wypadkach wyjątkowych na okres krótszy, nie krótszy jednak niż 40 lat (art. 236 § 1 k.c.).
Wieczysty użytkownik, w myśl art. 238 k.c., zobowiązany jest do uiszczania opłat rocznych
Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, nie daje bowiem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani też nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.
Zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.
Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest świadczeniem usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W związku z tym, iż z przepisów nie wynika, aby czynność ta była zwolniona z opodatkowania bądź też opodatkowana stawką preferencyjną, zatem do opłat z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste zastosowanie ma stawka 22 %.
Wyjątek stanowi oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele rolnicze. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku oddawanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele rolnicze.
W przedmiotowym zażaleniu z dnia 15 kwietnia 2005r. Strona powołuje się na przepis art. 4 ust. 5 Szóstej Dyrektywy Rady Europy z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa podatku (77/388/EEC).
Zgodnie z tym przepisem nie uznaje się za podatników państwowych, regionalnych organów oraz innych organów podlegających prawu publicznemu w zakresie czynności lub transakcji, w których uczestniczą jako organ publiczny, nawet jeśli w związku z tymi czynnościami lub transakcjami organy te pobierają opłaty i inne należności. Jednakże jeżeli traktowanie tych organów jako osób nie będących podatnikami w związku z tymi czynnościami lub transakcjami prowadziłoby do istotnego pogorszenia zasad konkurencji, organy te powinny być uznane za podatników w zakresie tych czynności i transakcji.
Zdaniem Prezydenta Miasta samo posiadanie statusu jednostki, zakładu budżetowego czy też gospodarstwa pomocniczego zwalnia od podatku. Uważa on ponadto, iż przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku VAT stoi w sprzeczności z wyżej cyt. przepisem Szóstej Dyrektywy.
Zgodnie bowiem z ww. przepisem art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Również przepis § 8 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów jest, zdaniem Podatnika, niezgodny z przepisami unijnymi. W myśl tego przepisu zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Nie można zgodzić się z powyższym stanowiskiem Strony.
Z przepisu art. 4 ust. 5 Szóstej Dyrektywy wynika bowiem, iż dotyczy on transakcji, w których organy administracji działają jako organ publiczny i wówczas nie są one uznawane za podatników.
Natomiast przepis art. 15 ust. 6 ma zastosowanie do sytuacji, gdy organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy wykonują zadania nałożone nań odrębnymi przepisami prawa. Wyłączenie to nie ma zastosowania do czynności wykonywanych w ramach umów cywilnoprawnych.
W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przypadku ww. czynności jednostki te nie działają jako organy publiczne ale jako strony umowy cywilnoprawnej, a zatem są w tym zakresie podatnikami podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego organ odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany przedmiotowego postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.
Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.
Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a).