Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U.1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 20.06.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 05.07.2005r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 20.06.2005 r. w zakresie pytania nr 1za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż do dnia 4 grudnia 2089r. jest użytkownikiem wieczystym niezabudowanej działki gruntu. W dniu 19 grudnia 2002r. zawarła przedwstępną umowę sprzedaży w/w prawa użytkowania wieczystego gruntu z dwoma spółkami: X oraz CZ. Na mocy postanowień powyższej umowy Spółka X zobowiązała się do nabycia udziału wynoszącego 15000/24845 części w/w prawa użytkowania wieczystego wraz z takim samym udziałem w prawie własności budynku, znajdującego się na przedmiotowym gruncie i stanowiącego odrębną nieruchomość, natomiast Spółka CZ zobowiązała się do nabycia pozostałego udziału, tzn. 9845/24845 części w obu wspomnianych wyżej prawach. Dnia 20 grudnia 2002r. Strona zawarła ze Spółką X umowę dzierżawy. Na mocy postanowień w/w umowy Spółka X wydzierżawiła przedmiotową działkę na okres 5 latz przeznaczeniem na budowę centrum handlowo - usługowego. W przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy dzierżawy Strona zobowiązała się zwrócić X wartość rynkową poniesionych przez X nakładów (tj. wartość wzniesionych na niej budowli i budynków). W ramach swojej działalności Spółka X wybudowała na przedmiotowej działce centrum handlowe. Dnia 4 września 2003r. Strona zawarła ze Spółką CZ umowę przeniesienia udziału wynoszącego 9845/24845 części w prawie użytkowania wieczystego (na mocy podpisanej w dniu 25 lipca 2003r. warunkowej umowy sprzedaży w/w udziału w prawie użytkowania wieczystego). W związku z powyższym dnia 4 września 2003r. Strona zawarła ze Spółką X aneks do umowy dzierżawy, na mocy którego przedmiotem dzierżawy stała się odpowiadająca udziałowi Strony część działki, proporcjonalnie zmniejszono również kwotę czynszu. Prezydent Miasta w drodze decyzji podzielił przedmiotową działkę na działki: 383/35 oraz 384/35. Po dokonaniu owego podziału, przedmiotem umowy dzierżawy była działka 383/35, na której to znajdowała się część wybudowanego centrum handlowego. W dniu 12 maja 2005r. Strona zawarła z następcą prawnym Spółki X porozumienieo rozwiązaniu umowy dzierżawy. Wobec wcześniejszych postanowień w/w umowy Strona zobowiązała się zwrócić w/w następcy prawnemu wartość rynkową nakładów poniesionych na nieruchomość będącą przedmiotem tej umowy.

W opinii Wnioskodawcy ulepszenie nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług przez Spółkę X na jego rzecz.

Zgodnie z zapisami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarówi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarówi usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lubz chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Umowa dzierżawy należy do tzw. umów nazwanych regulowanych wprost przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodniez treścią art. 693 § 1 w/w ustawy przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony,a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy (art 705 Kodeksu cywilnego). Stosownie natomiast do zapisów art. 694 Kodeksu cywilnego "do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych". Wobec tego w ramach art. 676, w związku z art. 694 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Zatem uznać należy, że w świetle prawa cywilnego właścicielem budynku wybudowanego w trakcie trwania umowy dzierżawy pozostaje wydzierżawiający, z zastrzeżeniem jednakże, że gdy w przypadku, gdy wydzierżawiający zamierza powyższe ulepszenia zachować, obowiązany jest zapłacić dzierżawcy sumę odpowiadającą ich wartości. Biorąc powyższe pod uwagę oraz przedstawiony przez Stronę stan faktyczny należy stwierdzić, iż rozliczenie poniesionych przez Spółkę X nakładów na budowę budynku na dzierżawionym terenie nie stanowi dostawy towarów. Nakłady te są inwestycją w środku trwałym należącym do Strony i stanowią sumę wydatków poniesionych przez Spółkę X w stosunku do niestanowiącego jej własności środka trwałego, zmierzających do ulepszenia tego środka trwałego. Wobec tego na Stronę, jako wydzierżawiającego, zostają przeniesione koszty tej inwestycji. Zatem Spółka X zbywając Stronie w/w ulepszenia świadczy na rzecz Strony usługę w rozumieniuart. 8 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawyo podatku od towarów i usług. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.