Interpretacja indywidualna z dnia 31.03.2016, sygn. 1061-IPTPP1.4512.67.2016.1.MGo, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z ubieganiem się o umorzenie pożyczki z WFOŚiGW oraz wymogami postawionymi przez Fundusz, Spółdzielnia zwraca się z prośbą o wydanie opinii, iż w przypadku wykonywania czynności związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Spółdzielnia realizuje czynności związane z termomodernizacją budynków mieszkalnych, które polegają na remoncie elewacji budynku mieszkalnego (wraz z warstwą materiału ocieplającego), remoncie zaworów centralnego ogrzewania i ciepłej wody, remoncie stropodachów.

Spółdzielnia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych wystawiane są na Spółdzielnię Mieszkaniową im. .

Usługi nabyte w związku z termomodernizacją budynków mieszkalnych Spółdzielnia rozpoznaje jako usługi zakupione dla czynności zwolnionych od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 11) i w związku z tym nie odlicza VAT od zakupionych usług.

Nabywane usługi (termomodernizacja budynku mieszkalnego) są wykorzystywane do czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wydatki na termomodernizację nie są wydatkami na wytworzenie nieruchomości, a wydatkami na jej remont. Wydatki te finansowane są przez Spółdzielnię ze środków funduszu remontowego, który obciąża koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Spółdzielnia nalicza i pobiera od użytkowników lokali mieszkalnych opłaty z tytułu funduszu remontowego i obciąża naliczeniami koszty, które stanowią koszty uzyskania przychodu. Zasady tworzenia funduszu remontowego określa ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. (art. 6 ust. 3). O wykorzystaniu tego funduszu decydują odpowiednie organy statutowe Spółdzielni mieszkaniowej biorąc pod uwagę zakres robót remontowych i możliwości ich finansowania środkami tego funduszu, a także inne okoliczności występujące w danej Spółdzielni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia może odliczyć podatek VAT w przypadku zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia Mieszkaniowa jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Wykonuje czynności zwolnione jak również opodatkowane podatkiem VAT.

Zakupy związane z termomodernizacją budynków mieszkalnych (gospodarka zasobami mieszkalnymi) dotyczą czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 11. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że jest współwłaścicielem przedmiotowych budynków i w całości zarządcą. Wobec powyższego Spółdzielnia uważa, że nie powinna odliczać podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółdzielnia realizuje czynności związane z termomodernizacją budynków mieszkalnych, które polegają na remoncie elewacji budynku mieszkalnego (wraz z warstwą materiału ocieplającego), remoncie zaworów centralnego ogrzewania i ciepłej wody, remoncie stropodachów. Spółdzielnia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury zakupu usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych wystawiane są na Wnioskodawcę. Usługi nabyte w związku z termomodernizacją budynków mieszkalnych Spółdzielnia rozpoznaje jako usługi zakupione dla czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 11) i w związku z tym nie odlicza podatku VAT od zakupionych usług. Nabywane usługi (termomodernizacja budynku mieszkalnego) są wykorzystywane do czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, usługi nabyte w związku z termomodernizacją budynków mieszkalnych są związane z czynnościami zwolnionymi z podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z termomodernizacją budynków mieszkalnych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od usług związanych z termomodernizacją budynków mieszkalnych, ponieważ nabyte usługi są wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi