Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle działając na podstawie art. 14a § 1 § 3 § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17.10.2005 r., data wpływu do tut. Urzędu 19.10.2005 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko w sprawie prawa do odliczenia podatku zawartego w zakupie artykułów spożywczych jest prawidłowe.

W dniu 19.10.2005 r. wystąpiono do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej.

Z opisanego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się handlem detalicznym i hurtowym wyrobami hutniczymi i jest podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż towarów i usług jest w całości opodatkowana. W celu osiągnięcia przychodów prowadzone są rozmowy z kontrahentami, podczas których zużywane są wyłącznie na terenie zakładu artykuły spożywcze (kawa, herbata, cukier). Przedmiotem zapytania jest ustalenie czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupie tych artykułów ? Wyrażono stanowisko, że mimo iż zużycie tych artykułów w opisanym stanie faktycznym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

W oparciu o wyżej opisany, przyjęty stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle ocenia powyższe stanowisko jako prawidłowe, na podstawie następujących przepisów prawa: Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W ust. 2 art. 86 cyt ustawy ustawodawca określił, co stanowi kwotę podatku naliczonego; jest to m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług (..). Jeden z przypadków, w którym nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego określony został w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z 2000 r. ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.Z cytowanych przepisów wynika, że przekroczenie limitu wydatków na tzw. reprezentację i reklamę niepubliczną skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przepis ust. 1 pkt 2 tego artykułu nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów i świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. W takim przypadku podatek należny może być obniżony o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług bez względu na to, czy wydatki na nabycie towarów i usług mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących, nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i § 2 ustawy- Ordynacja podatkowa).