Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.03.2005, sygn. 1472/RPP1/443-150/05/MK, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem Spółki z dnia 28.01.2005 r. (data wpływu 02.02.2005r.) - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, w kwestii zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług reklamowych, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)

uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach działalności gospodarczej, świadczy na rzecz kontrahentów zagranicznych usługi reklamowe produktów leczniczych, które mają być wprowadzone do sprzedaży na rynku polskim przez zleceniodawców. W szczególności w ramach powyższych usług Spółka podejmuje działania polegające na:przygotowywaniu założeń strategii reklamowo-promocyjnych, które będą stosowane w zakresie reklamy nowych produktów leczniczych na terytorium Polski, jak również opracowaniu środków i metod wdrożenia tej strategii,gromadzeniu i analizie informacji dotyczących potencjału, konkurencyjności i postrzegania na terytorium Polski produktów leczniczych wytwarzanych przez zleceniodawców,wdrożeniu rozwiniętych strategii marketingowych i promocyjnych, w szczególności przez przygotowywanie, wytwarzanie i dystrybucję materiałów reklamowych dotyczących produktów leczniczych zleceniodawców,przekazywaniu próbek reklamowych produktów leczniczych.

Spółka dokonuje powyższych czynności na podstawie pisemnych umów ze zleceniodawcami. Wynagrodzenie Spółki stanowi wartość kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem wyżej wymienionych czynności. Spółka stoi na stanowisku, że powyższe czynności stanowią jedną kompleksową usługę, która powinna być uznana za usługę reklamową i opodatkowana na zasadach określonych w art. 27 ust. 4 pkt. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535).

Zgodnie art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr 126 poz. 1381) reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mająca na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. W szczególności działalność ta obejmuje (zgodnie z ust. 2):1)reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości;2)reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty;3)odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze przez przedstawicieli handlowych i medycznych;4)dostarczanie próbek produktów leczniczych;5)sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze;6)sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze.3. Za reklamę produktów leczniczych nie uważa się:1)informacji umieszczonych na opakowaniach oraz załączonych do opakowań produktów leczniczych, zgodnych z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu;2)korespondencji, której towarzyszą materiały informacyjne o charakterze niepromocyjnym niezbędne do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące konkretnego produktu leczniczego, w tym zatwierdzonej Charakterystyki Produktu Leczniczego;3)ogłoszeń o charakterze informacyjnym dotyczących w szczególności zmiany opakowania, ostrzeżeń o działaniach niepożądanych, katalogów handlowych i list cenowych, pod warunkiem że nie zawierają treści o charakterze reklamowym;4)informacji dotyczących zdrowia lub chorób ludzi i zwierząt, pod warunkiem że nie odnoszą się nawet pośrednio do produktów leczniczych;5)udostępnienie Charakterystyki Produktu Leczniczego.

W związku z powyższym, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w ramach umowy obok działań stricte reklamowych Spółka dokonuje czynności, które są z tymi działaniami ściśle powiązane. Czynności te polegają m.in. na zgromadzeniu i analizie informacji na temat potencjalnych nabywców produktów zleceniodawców w celu wypracowania najefektywniejszej strategii marketingowej, która jest następnie wdrażana. Bez tych działań działalność reklamowa Spółki mogłaby nie przynieść oczekiwanych skutków. Można więc stwierdzić, iż z ekonomicznego punktu widzenia usługi te są bezpośrednio powiązane z usługą zasadniczą jaką jest działalność reklamowa na rzecz kontrahenta zagranicznego - służą do jej lepszego wykorzystania. W wyroku w sprawie C-349/96 pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (Wielka Brytania) Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że zgodnie z artykułem 2(1) VI Dyrektywy, co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zdaniem Trybunału z pojedynczą usługą w sensie ekonomicznym mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub więcej elementów uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze. Usługa ma natomiast charakter usługi pomocniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, a jedynie prowadzi do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. W przypadku świadczeń złożonych o zasadach opodatkowania usług pomocniczych decyduje zawsze charakter usługi zasadniczej. W przedmiotowym przypadku za usługę zasadniczą należy uznać usługę reklamy.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt. 2 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) miejscem świadczenia usług reklamy jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Przepis ten, zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, stosuje się pod warunkiem, iż nabywcą usługi reklamy jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę lub osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, posiadająca siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego. Zatem, gdy nabywcą usługi jest podatnik mający siedzibę na terytorium Wspólnoty przedmiotowe usługi nie będą opodatkowane podatkiem VAT w Polsce.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Interpretacja obowiązuje do czasu zmiany przepisów.Zgodnie z art. 14b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej - Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.