Interpretacja indywidualna z dnia 24.05.2017, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.131.2017.1, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 19 maja 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 maja 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina X.-X. stanowi wspólnotę samorządową mieszkańców jego terytorium i jest jednocześnie osobą prawną wykonującą zadania z zakresu administracji publicznej, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Urzędzie Skarbowym. Gmina przystąpiła do realizacji w terminie od kwietnia 2017 r. do czerwca 2017 r. operacji pn. , typ operacji Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na podstawie umowy nr zawartej z Samorządem Województwa X. w dniu 31 maja 2016 r. Przedmiotem planowanej inwestycji jest przebudowa dróg w miejscowościach P. i P., gmina X.-X., o łącznej długości 1,83 km.

W ramach inwestycji zostaną zrealizowane dwa zadania:

1. przebudowa 1,53 km drogi wewnętrznej w miejscowości P. w gminie X.-X. W ramach tego zadania zostaną wykonane następujące czynności:
   
   
   
   
   1. rozbiórka istniejącej nawierzchni drogi,
   2. przebudowa nawierzchni drogi,
   3. wykonanie odwodnienia, w tym umocnienie skarp i dna rowów,
   4. umocnienie poboczy,
   5. wykonanie oznakowania oraz elementów bezpieczeństwa.
2. przebudowa 0,3 km drogi gminnej w miejscowości P. w gminie X.-X., w ramach której zostaną wykonane następujące czynności:
   
   
   
   1. rozbiórka istniejącej nawierzchni drogi,
   2. wykonanie podbudowy,
   3. wykonanie nawierzchni drogi,
   4. wykonanie krawężników, obrzeży i chodników,
   5. wykonanie odwodnienia, w tym umocnienie skarp i dna rowów.

Wykonawcę poszczególnych elementów operacji wyłoniono zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Faktury dokumentujące poniesione koszty będą wystawiane na Gminę, zgodnie z umową o dofinansowaniu. Poziom dofinansowania - 63,63% kosztów kwalifikowanych. Gmina uznaje wszystkie koszty za kwalifikowane, w tym podatek VAT.

Gmina będzie starała się o zwrot poniesionych kosztów planowanej inwestycji. W sporządzonych rozliczeniach przedmiotowych operacji Gmina będzie ujmowała podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowany, bowiem nie będzie on podlegał odliczeniu. W ramach operacji zostaną nabyte wymienione w uzasadnieniu materiały i usługi od wykonawców, którzy mają prawo odliczyć podatek od towarów i usług. Możliwości takiej nie miała i nie ma Gmina, która ostatecznie będzie ponosić koszty VAT, opłacając faktury wystawiane przez rzeczonych wykonawców.

Nadto, warunkiem uzasadniającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest możliwość uzyskania dochodów w wyniku przeprowadzonych operacji, w ramach wspomnianego wyżej programu. W niniejszym przypadku dochody takie nie wystąpią, ponieważ Gmina nie pobiera oraz nie będzie pobierała żadnych opłat w związku z wykonaną inwestycją.

Tym samym Gmina uznała, iż VAT jest w tym przypadku dla niej wydatkiem kwalifikowanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu, typ projektu Budowa lub modernizacja dróg lokalnych w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na podstawie umowy nr zawartej z Samorządem Województwa w dniu 31 maja 2016 r. przysługuje wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT oraz do ubiegania się o zwrot podatku VAT, a zatem czy należy uznać, iż poniesiony koszt podatku VAT stanowi wydatek kwalifikowany?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących wydatków ponoszonych w zakresie realizacji operacji w ramach rzeczonego programu. Nie ma także możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego, a co za tym idzie należy uznać, iż poniesiony koszt podatku VAT stanowi wydatek kwalifikowany.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak wynika z opisanych powyżej okoliczności, towary i usługi nabyte w ramach projektu realizowanego przez Gminę nie posłużą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Rekapitulując, wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania kwot uiszczanych na poczet podatku VAT i tym samym zasadne jest uznanie poniesionych tytułem VAT kwot za koszt kwalifikowany.

Z uwagi na wymagany załącznik w postaci indywidualnej interpretacji przy rozliczaniu ww. operacji w Urzędzie Marszałkowskim, Gmina zwraca się o wydanie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej