Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia .... o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług odszkodowania otrzymanego na mocy decyzji administracyjnej

stwierdzam , że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podmiot A zajmuje się produkcją energii elektrycznej wytwarzanej w elektrowniach wodnych położonych w zlewisku rzeki R, gdzie nośnikiem energii jest przepływająca woda. Ilość produkowanej energii jest ściśle powiązana z ogólną ilością przepływającej wody przez stopnie wodne i jej dostępnością dla w/w celów.

W kaskadzie rzeki znajduje się zbiornik wodny, na którym położone jest ujecie powierzchniowe wody należące do Podmiotu B. Z ujęcia tego realizowane jest zaopatrzenie gminy w wodę pitną. W wyniku działania ujęcia, a co za tym idzie poboru wody powierzchniowej przez Podmiot B, występują straty z tytułu nie wyprodukowanej energii elektrycznej na stopniach wodnych w znajdujących się poniżej ujęcia elektrowniach. W dniu 25.11.2005r. Wnioskodawca otrzymał decyzję Wojewody Pomorskiego nakładającą obowiązek wypłaty przez Podmiot B odszkodowania z tytułu zmniejszonej produkcji energii elektrycznej na skutek pracy ujęcia.

Zapytanie Podatnika

Czy odszkodowanie otrzymane na mocy decyzji administracyjnej z tytułu zmniejszonej produkcji energii elektrycznej na skutek pracy ujęcia, otrzymane na mocy decyzji administracyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko podatnika

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie otrzymane na mocy decyzji administracyjnej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Jak wynika z powyższego przepisu, odszkodowanie w formie pieniądza, nie jest towarem.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 pkt 1 ustawy, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Odszkodowaniem jest w świetle regulacji ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1993 r. Nr 64 poz. 16 z późn. zm.) zapłata za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty. Z przepisu art. 361 Kodeksu cywilnego wynika, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć.

Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, należy wskazać na jedną istotną cechę usługi jako takiej - to jest, usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą. Nie ma tutaj bowiem żadnej konsumpcji. Skoro świadczenie nie jest konsumowane (przy czym nie chodzi tutaj wyłącznie o finalną konsumpcję), to nie stanowi ono usługi. Musi pozostać poza sferą objętą opodatkowaniem VAT, podatek ten bowiem obciąża konsumpcję. Powyższa kwestia ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności. Jeżeli nie można ustalić, wskazać podmiotu, który z danego zaniechania odniósłby lub powinien był odnieść korzyść, to - chociażby nawet zachowanie to było pożądane czy też przynoszące ogólną korzyść np. z punktu widzenia ogólnospołecznego czy też innej zbiorowości - nie będzie ono stanowić usługi. Nie można także zakładać, że podmiot, który płaci za dane świadczenie polegające na zaniechaniu, jest jego beneficjentem. Tego rodzaju związek musi być wyraźnie widoczny. Z tych też względów nie należy uznawać powstrzymywania się od produkcji za odszkodowanie za świadczenie usług. Chociaż można uznać, iż z zaniechaniem tym wiążą się korzyści w postaci prawidłowego (założonego) funkcjonowania podmiotu, to jednak nie można wskazać konkretnych korzyści, jakie odniósłby dany podmiot z powodu zaniechania produkcji.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz mając na uwadze przytoczone przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż otrzymane odszkodowanie stanowi ekwiwalent pieniężny za wyrządzoną podatnikowi szkodę, na którą składa się strata w postaci zmniejszonej produkcji energii elektrycznej. Zatem odszkodowanie nie stanowi opłaty za świadczenie usługi - określonej w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług - i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.