Czy poniesiony przez Parafię koszt podatku VAT w związku z realizacją projektu może zostać w jakikolwiek sposób odliczony lub zwrócony? - Interpretacja - 0115-KDIT1-2.4012.103.2018.1.KSZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27.02.2018, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.103.2018.1.KSZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy poniesiony przez Parafię koszt podatku VAT w związku z realizacją projektu może zostać w jakikolwiek sposób odliczony lub zwrócony?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu pn. ... jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia uzyskała dofinansowanie na prace budowlane kościoła (kościół parafialny) w ramach programu Rozwój Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, działanie Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Celem projektu jest zachowanie i ochrona oraz odnowienie zabytkowego kościoła udostępnianego dla zwiedzających turystów i społeczności lokalnej. Ponadto odnowienie wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców wsi poprzez zaspokojenie potrzeb społecznych i promocję miejscowości. Projekt przyczyni się do wzrostu liczby turystów odwiedzających miejscowość. Projekt realizowany jest od grudnia 2017 r. i obejmuje koszty nabywania usług: robót budowlanych. Wszelkie koszty związane z realizacją projektu ponosi Parafia, która nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl przepisów o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. nr 54, poz. 535, z późn. zm.) i nie uzyskuje żadnych przychodów z tytułu realizacji projektu. Parafia jako osoba prawna jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym i posiada NIP. Parafia nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W związku z realizacją projektu nie nastąpi sprzedaż opodatkowana, co Parafii zdaniem skutkuje brakiem podstaw do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji projektu. Projekt nie jest realizowany w etapach. Kończy się złożeniem wniosku o płatność do instytucji wdrażającej, tj. do Urzędu Marszałkowskiego Województwa. Do każdego ze składanych wniosków o płatność Parafia zobligowana jest dołączyć interpretację indywidualną w zakresie prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna, jest niezbędna jako załącznik do wniosku o płatność w ramach działania Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER PROW.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesiony przez Parafię koszt podatku VAT w związku z realizacją projektu może zostać w jakikolwiek sposób odliczony lub zwrócony?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Parafii nie przysługuje prawo do odzyskania w żaden sposób uiszczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosowanie do brzmienia art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zaistnienie związku zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ zakupione towary i usługi nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną, co jest warunkiem niezbędnym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do realizacji tego prawa. Ponadto, Parafii nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej