Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008r. (data wpływu 7 stycznia 2008r.), uzupełnione pismami z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 1 luty 2008r.) oraz pismem z dnia 3 kwietnia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od rat leasingowych związanego z nabyciem samochodu wykorzystywanego jako środek transportu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w sprawie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodu wykorzystywanego jako środek transportu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 1 lutego 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 18 stycznia 2008r. oraz pismem z dnia 3 kwietnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych. Działalność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług i podatkiem zryczałtowanym. W roku 2007 Wnioskodawca zakupił samochód Mercedes-Benz/BAUTEX, tj. samochód specjalny pogrzebowy. Zakup nastąpił poprzez umowę leasingową na okres 3 lat.

Z uwagi na fakt, że wniosek zawierał braki formalne w zakresie opisu stanu faktycznego, pismem z dnia 18 stycznia 2008r. (doręczono dnia 22 stycznia 2008r.) wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co uczyniono pismem z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 1 lutego 2008r.) oraz pismem z dnia 3 kwietnia 2008r.

Ze złożonego uzupełnienia wynika m.in., że Wnioskodawca nabył w 2007r. w ramach prowadzonej działalności ww. samochód na podstawie umowy leasingowej na okres 3 lat. Faktury wystawiane są przez leasingodawcę w każdym miesiącu. Umowa leasingu określa wartość wykupu samochodu na kwotę netto 992zł. Jest to leasing operacyjny.

Samochód ten jest samochodem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t i jest wykorzystywany do przewozu zwłok. W samochodzie tym została zamontowana ścianka działowa oraz wózek, który można wyjąć. Wnioskodawca w dniu 11 grudnia 2007r. uzyskał zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, które potwierdza spełnienie wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz dowód rejestracyjny pojazdu zawiera właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Samochód ten służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo jest odliczany w pełni VAT naliczony wynikający z faktur VAT wystawianych przez leasingodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 -7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Limit odliczeń nie dotyczy nabycia niektórych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy, mimo nieprzekroczenia przez nich dopuszczalnej masy całkowitej określonej w ust. 3 ww. przepisu.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej dla przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą- jeżeli dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż nabycie pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony uprawniające do skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia, jest możliwe po spełnieniu wymagań technicznych przez konkretny pojazd, czego potwierdzeniem pozostaje treść zaświadczenia wydanego przez stację kontroli pojazdów w rezultacie przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika zatem, że zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nabywający samochód osobowy lub samochód, którego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, może dokonać odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, od której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód specjalny pogrzebowy, marki Mercedes-Benz/BAUTEX o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż posiada zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzające spełnienie przez ww. samochód wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz dowód rejestracyjny pojazdu zawierający właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Samochód ten służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy zauważyć, iż leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego (3 lata) jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu. Należy ją potraktować jako czynność przeniesienia prawa własności przedmiotu leasingu na własność leasingobiorcy, czyli jako dostawę towarów.

A zatem z uwagi na fakt, iż pojazd spełnia kryteria wymienione w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, co zostało potwierdzone stosownymi dokumentami, o których mowa w art. 86 ust. 5 ustawy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym dołączone do wniosku z dnia 4 stycznia 2008r. dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.