Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007 r. (data wpływu 15.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego do dalszej odsprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 31.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego przeznaczonego do dalszej odsprzedaży

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przedmiotem działalności jest produkcja i handel artykułami branży poligraficznej przy czym w KRS nie ma zapisu o sprzedaży samochodów.

W dniu 9 sierpnia 2007 r. Spółka zakupiła samochód osobowy (nowy środek transportu) na terenie Unii Europejskiej w celu jego dalszej odsprzedaży. W związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru Spółka wystawiła fakturę wewnętrzną, którą zaewidencjonowano w rejestrze zakupu oraz rejestrze sprzedaży VAT. Ponadto we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym złożony został druk VAT-23 i dokonano zapłaty podatku VAT w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w konsekwencji czego Spółka uzyskała zaświadczenie VAT-25. Zapłacony podatek VAT wykazany został w poz. 33 deklaracji VAT-7 jako podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz w poz. 39 jako zapłacona kwota podatku. Natomiast w zakresie podatku naliczonego wartość wynikającą z wcześniej wystawionej faktury wewnętrznej ograniczono do kwoty 6.000 zł.

Dnia 20 sierpnia 2007 r. Spółka sprzedała przedmiotowy pojazd firmie leasingowej, wystawiając fakturę sprzedaży ze stawką 22%. Następnie firma leasingowa w związku z zawartą umową leasingu finansowego wystawiła dla Spółki fakturę VAT dotyczącą tego samego pojazdu. Dopiero na podstawie faktury otrzymanej od firmy leasingowej Spółka wpisała wymieniony samochód do ewidencji środków trwałych. Wartość dokonanego odliczenia wyniosła 6.000 zł zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Zdaniem wnioskodawcy mimo, że przedmiotem działalności nie jest sprzedaż samochodów, Spółka miała prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu, gdyż został on zakupiony w celu dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu art. 5 ust. 3 czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Art. 15 ust. 1 stanowi, że podatnikami są osoby prawne (......) wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł. W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Powołane regulacje prawne wskazują, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymaga spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych dla uznania określonej sfery działalności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Dla uznania zakresu działalności nie jest konieczne posiadanie przez podmiot stosownych zapisów np. w statucie lub we właściwym rejestrze. Podstawowe znaczenie odgrywają natomiast rzeczywiście podejmowane czynności. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała odpłatnej dostawy nabytego w tym celu samochodu osobowego, którego nie ujęła w ewidencji środków trwałych i traktowała wyłącznie jako towar handlowy. Z uwagi na powyższe Spółka jest uprawniona do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego pojazdu, niezależnie od tego, że sprzedaż samochodów nie stanowi przedmiotu jej działalności ujawnionego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.