Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – na wezwania organu – pismami z 18 kwietnia 2025 r. i 7 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sprawa dotyczy wyjaśnienia możliwości odliczenia ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci niepełnoletnich w sytuacji, gdy jedno z dzieci 31 października 2024 r. ukończyło 18 lat i w 2024 r. uzyskało wynagrodzenie przekraczające 21 371,52 zł.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W 2024 r. podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, tj. z umowy o pracę i umów zleceń.

Daty urodzenia Pani dzieci:

1)pierwsze dziecko – 31 października 2006 r.,

2)drugie dziecko – 20 lipca 2010 r.

W 2024 r. nie była Pani osobą samotnie wychowującą dziecko. W 2024 r. przez cały rok pozostawała Pani w związku małżeńskim.

W 2024 r. dochody Pani i Pani małżonka przekroczyły kwotę 112 000 zł.

W 2024 r. żadne z Pani dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W 2024 r. żadne z Pani dzieci nie wstąpiło w związek małżeński.

W okresie, którego dotyczy wniosek, żadne z Pani dzieci nie posiadało: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, decyzji przyznającej rentę ani orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia.

W 2024 r. – w okresie kiedy Pani dzieci były małoletnie, tj. w stosunku do jednego dziecka do momentu uzyskania pełnoletniości (do 31 października 2024 r.) oraz do drugiego dziecka:

a)posiadała Pani i wykonywała Pani władzę rodzicielską względem tych dzieci;

b)ojciec dzieci posiadał i wykonywał względem nich władzę rodzicielską.

W 2024 r. – w okresie kiedy jedno dziecko było pełnoletnie, tj. od momentu uzyskania przez nie pełnoletniości:

-oboje rodziców miało obowiązek alimentacyjny, a dziecko nie otrzymywało żadnych zasiłków (dodatków) pielęgnacyjnych ani rent socjalnych,

-dziecko uczyło się w (...) Liceum Ogólnokształcącym w A i pozostaje na Pani i Pani męża utrzymaniu,

-po uzyskaniu pełnoletności (tj. po 31 października 2024 r.) uzyskało dochody z tytułu umów zleceń w wysokości 10 400 zł (słownie: dziesięć tysięcy czterysta zł) – nieprzekraczające dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

W 2024 r. w stosunku do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy:

a)art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;

b)ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Nie rozliczyła się Pani jeszcze za 2024 r. i nie dokonała odliczeń od podatku dochodowego ulgi prorodzinnej. Planuje Pani rozliczenie wspólnie z małżonkiem i odliczenie przysługującej Pani ulgi prorodzinnej – zgodnie z interpretacją indywidualną w Pani sprawie.

Pytania

1)Czy ma Pani możliwość odliczenia ulgi prorodzinnej na pierwsze dziecko, które w trakcie roku uzyskało pełnoletność oraz możliwość odliczenia ulgi prorodzinnej na drugie, niepełnoletnie dziecko?

2)Czy ulgę może Pani odliczyć za 10 miesięcy, czy w ogóle?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, do momentu uzyskania pełnoletności przez pierwsze dziecko powinna mieć Pani prawo odliczenia ulgi prorodzinnej, gdyż limit wynagrodzeń nie obowiązywał. Wówczas nie obowiązywał również limit wynagrodzenia dla podatnika, gdyż dwójka dzieci była uprawniona do korzystania z ulgi. Dopiero po ukończeniu 18 roku życia jedno z dzieci, które przekroczyło limit możliwego do uzyskania wynagrodzenia 21 371,52 zł, traci Pani uprawnienia i wówczas brak jest możliwości odliczenia ulgi podatkowej na pierwsze dziecko. Sytuacja drugiego dziecka traktowana jest wówczas jak w przypadku jednego dziecka i obowiązuje limit wynagrodzeń dla rodziców tj. 112 000 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Stosownie do art. 27f ust. 2d omawianej ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnia zaś, że:

Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d.

Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Zgodnie zaś art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Z kolei art. 26 ww. Kodeksu wskazuje, że:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z kolei art. 27 ust. 6 cytowanej ustawy stanowi, że:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przy czym zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 komentowanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie zaś z art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej. Wobec tego, zasadnym jest odniesienie się do ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Z art. 92 ww. ustawy wynika, że:

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje również na dzieci pełnoletnie, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz pełnoletnie, które się uczą lub studiują do ukończenia 25. roku życia z uwzględnieniem limitu dochodu, który mogą osiągnąć. Warunkiem zastosowania przez podatnika ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który stanowi, że:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć. Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W opisie zdarzenia w szczególności wskazała Pani, że posiada Pani dwoje dzieci: dziecko urodzone 31 października 2006 r. i dziecko urodzone 20 lipca 2010 r. W 2024 r. przez cały rok pozostawała Pani w związku małżeńskim. W 2024 r. dochody Pani i Pani małżonka przekroczyły kwotę 112 000 zł. W 2024 r. żadne z Pani dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W 2024 r. żadne z Pani dzieci nie wstąpiło w związek małżeński. W 2024 r. – w okresie kiedy Pani dzieci były małoletnie, tj. w stosunku do jednego dziecka do momentu uzyskania pełnoletniości (do 31 października 2024 r.) oraz do drugiego dziecka: posiadała Pani i wykonywała Pani władzę rodzicielską względem tych dzieci oraz ojciec dzieci posiadał i wykonywał względem nich władzę rodzicielską. W 2024 r. – w okresie kiedy jedno dziecko było pełnoletnie, tj. od momentu uzyskania przez nie pełnoletniości: oboje rodziców miało obowiązek alimentacyjny, a dziecko nie otrzymywało żadnych zasiłków (dodatków) pielęgnacyjnych ani rent socjalnych, dziecko uczyło się w (...)  Liceum Ogólnokształcącym w A i pozostaje na Pani i Pani męża utrzymaniu, a po uzyskaniu pełnoletności (tj. po 31 października 2024 r.) uzyskało dochody z tytułu umów zleceń w wysokości 10 400 zł (słownie: dziesięć tysięcy czterysta zł) – nieprzekraczające dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

W związku z powyższym powzięła Pani wątpliwość, czy przysługuje Pani prawo do skorzystania w 2024 r. z ulgi prorodzinnej na dziecko małoletnie oraz dziecko, które w trakcie roku uzyskało pełnoletność.

Zwracam uwagę, że w przypadku dzieci pełnoletnich do ukończenia 25 roku życia uczących się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, na prawo do skorzystania z ulgi ma wpływ wysokość zarobków dziecka.

Ustawodawca dokładnie określił kwotę dochodów, jaką może uzyskać dziecko by rodzic nie utracił prawa do zastosowania ulgi prorodzinnej. W roku podatkowym, który jest przedmiotem Pani zapytania, ww. kwota limitu dochodu (przychodu) wynosiła 21 371,52 zł (obliczona jako 12-krotność renty socjalnej w wysokości obowiązującej w grudniu 2024 r.) i dotyczyła ona dochodów podlegających opodatkowaniu przede wszystkim na zasadach ogólnych oraz przychodów otrzymanych przez podatnika do ukończenia 26 roku życia (zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a więc w szczególności z umowy o pracę, czy też z umów zlecenia.

W przypadku dziecka małoletniego, które nie ukończyło jeszcze 18 roku życia, sytuacja jest inna, bowiem dochody małoletnich dzieci w żaden sposób nie ograniczają prawa do ulgi prorodzinnej. Nie ma tu znaczenia wysokość zarobków uzyskanych przez dziecko małoletnie.

Powyższe oznacza, że obliczanie dochodu uzyskanego przez dziecko należy rozpocząć od dnia ukończenia przez nie 18 roku życia.

Wyjaśnić również należy, że przedmiotowa ulga prorodzinna rozliczana jest w systemie miesięcznym. Kwota przysługującego odliczenia uzależniona jest od liczby dzieci, na które w danym miesiącu przysługuje ulga. W trakcie roku podatkowego może dojść bowiem do zmiany wysokości kwoty przysługującej ulgi w poszczególnych miesiącach, z uwagi na jej utratę w odniesieniu do niektórych dzieci. Utrata ta może być spowodowana wieloma czynnikami, np. uzyskaniem przez pełnoletnie dziecko dochodów w kwocie przekraczającej limit określony w ustawie, zawarciem związku małżeńskiego przez dziecko, brakiem kontynuowania nauki przez dziecko, itp. Dzieci, w odniesieniu do których w trakcie roku podatkowego utracone jest prawo do ulgi, od następnego miesiąca, kiedy prawo to jest utracone, nie są wliczane do łącznej ilości dzieci, na które ulga ta przysługuje.

Przy czym, przy określaniu na potrzeby ulgi prorodzinnej liczby dzieci (niezależnie od liczby posiadanych dzieci) należy brać pod uwagę – ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z ww. przepisów ustawy – tylko te dzieci, które spełniają wyżej określone kryteria uprawniające do zastosowania przedmiotowej ulgi, tj. dzieci małoletnie, w stosunku do których rodzic wykonuje władzę rodzicielską oraz wymienione w art. 6 ust. 4 pkt 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które rodzic utrzymuje w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzam, że ma Pani możliwość odliczenia ulgi prorodzinnej za cały rok podatkowy (12 miesięcy) – na zasadach określonych w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na dwójkę Pani dzieci, tj. na dziecko urodzone 20 lipca 2010 r. oraz dziecko urodzone 30 października 2006 r. w związku ze sprawowaniem przez Panią władzy rodzicielskiej oraz wykonywaniem ciążącego na Pani obowiązku alimentacyjnego. Co prawda Pani starsze dziecko w 2024 r. uzyskało dochody przekraczające 21 371,52 zł, jednakże po osiągnięciu pełnoletności uzyskało dochód z tytułu wykonywanych umów zleceń w kwocie 10 400 zł. Zatem Pani starsze dziecko po uzyskaniu pełnoletności w 2024 r. uzyskało dochód nieprzekraczający limitu określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego w Pani sytuacji – w roku podatkowym 2024 r. – nie ma również zastosowania limit dochodów rodziców, o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (112 000 zł).

Wobec tego Pani stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.