Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17.08.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 22.08.2006 r., uzupełnionego w dniach 06.09.2006 r. i 09.11.2006 r.) wsprawie udzielenia pisemnej interpretacji art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidulanej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Busku Zdroju stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka zamierza sprzedać Zakład "K." s.c. jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą: grunty, budynki, wyposażenie, maszyny, urządzenia, ekspozycja i dokumentacja techniczna.

Stanowisko podatnika co do oceny tego stanu faktycznego: zdaniem spółki, transakcja zbycia zakładu jako zorganizowanego przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena prawna stanowiska podatnika w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Przy czym ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Biorąc pod uwagę zakres przedmiotowy cytowanej ustawy, w świetle art. 7 ust. 1 przez transakcję zbycia należy rozumieć dostawę towarów w tym zbycie przedsiębiorstwa. Co prawda ustawa o VAT nie określa definicji pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże przedmiotową definicję zawiera art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:
1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.
   Przedsiębiorstwem jest więc wyżej określony zbiór składników, przy czym należy mieć na uwadze, iż nie jest to katalog zamknięty.

W myśl art. 552 k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Oznacza to, że dopuszczalne są sytuacje, w których pewne elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. W przypadku wyłączenia od zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa jak np. nazwa, prawa autorskie, tajemnice przedsiębiorstwa, patenty, koncesje, licencje itp. należy mówić o sprzedaży sumy składników majątkowych, a nie o sprzedaży przedsiębiorstwa. Natomiast jeżeli wyłączone składniki nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, to wówczas czynność ta będzie - w świetle ustawy o podatku od towarów i usług - uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęłaby ona wszystkich jego składników.

Jak z powyższego wynika, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest to, że są one własnością jednego podmiotu.

Aby można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa musi nastąpić przeniesienie wszelkich składników niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa.

O tym czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją sprzedaży, a ocena ta powinna być przeprowadzona przede wszystkim z punktu widzenia sprzedawcy. W cytowanym wyżej przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT sformułowanie "zbycie przedsiębiorstwa" odnosi się do formy organizacyjnej związanej z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa istniejącego w chwili sprzedaży.

Jak wynika ze złożonego wniosku przedmiotem sprzedaży mają być:
• grunty, budynki,
• maszyny i urządzenia,
• wyposażenie,
• ekspozycja.
• dokumentacja techniczna.

Reasumując, w omawianym przypadku należy mówić o sprzedaży przedsiębiorstwa, zatem znajduje tu zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu samodzielnie sporządzającego bilans.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Busku- Zdroju stwierdza, że stanowisko podatnika podane we wniosku, jest prawidłowe.