Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 czerwca 2025 r. i 29 czerwca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego
Działając jako konsument zawarła Pani z Przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w dziedzinie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków oraz robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych działającym jako Deweloper umowę przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego.
Zgodnie z postanowieniami umownymi Przedsiębiorca zobowiązał się do wybudowania w ramach realizacji prowadzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego budynku, w którym znajdować miał się – oprócz innych lokali mieszkalnych – również lokal mieszkalny, którego dotyczyła zawarta przez Panią umowa przedwstępna, o powierzchni 36,75 m2.
W dniu 29 września 2022 r. zapłaciła Pani całą cenę za nieruchomość, zgodnie z zawartą umową przedwstępną lokalu mieszkalnego, zaś w październiku 2022 r. odebrała Pani lokal mieszkalny stanowiący przedmiot umowy oraz rozpoczęła Pani prace aranżacyjno-wykończeniowe.
Już zaledwie po trzech miesiącach od odebrania wyżej wymienionego lokalu mieszkalnego zaobserwowała Pani nadmierne gromadzenie się wilgoci, co doprowadziło do powstania licznych wykwitów. Deweloper początkowo nie uznając wielokrotnie zgłaszanej przez Panią wady w lokalu mieszkalnym ostatecznie wyraził wolę przeprowadzenia procesu osuszania oraz zaproponował Pani możliwość korzystania z zastępczego lokalu mieszkalnego.
Udostępnienie Pani zastępczego lokalu mieszkalnego zostało przez Dewelopera dokonane poprzez zawartą w dniu 10 stycznia 2024 r. umową najmu lokalu mieszkalnego pomiędzy Wynajmującym osobą fizyczną, a Najemcą tj. Deweloperem, w której to komparycji umowy została Pani określona jako Mieszkaniec. Zgodnie z postanowieniami umowy najmu Deweloper był zobowiązany do uiszczenia płatności czynszu za lokal mieszkalny, który był wpłacany bezpośrednio na rachunek bankowy wynajmującemu.
Deweloper w lutym 2025 r. przekazał Pani deklarację PIT-11, w której określił, iż kwota przez niego uiszczona na rachunek bankowy Wynajmującego stanowiła przychód po Pani stronie.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
Lokal zastępczy został udostępniony Pani przez Dewelopera od 10 stycznia 2024 r. do 30 listopada 2024 r.
Z uwagi na wskazywaną niemożność zamieszkiwania w należącym do Pani lokalu mieszkalnym zakupionym od Dewelopera była Pani zmuszona do przebywania we wskazanych lokalach zastępczych od 10 stycznia 2024 r. do 30 listopada 2024 r.
W okresie korzystania przez Panią z lokalu zastępczego opłaty za lokal mieszkalny, który nabyła Pani od Dewelopera ponosiła Pani w pełni.
Wady lokalu mieszkalnego, który Pani nabyła zostały zgłoszone Deweloperowi w ustawowym terminie, albowiem w przypadku nieruchomości rękojmia za wady w rzeczy sprzedanej wynosi 5 lat od wydania rzeczy, które do dnia składania niniejszego uzupełnienia nie upłynęły. Postawę Pani twierdzeń stanowi dyspozycja przepisu art. 568 § 1 Kodeksu cywilnego.
Z uwagi na podnoszone przeprowadzone badania mykologiczne oraz znaczny rozwój pleśni, nie mogła Pani przebywać w należącym do Pani lokalu mieszkalnym. Powyższe twierdzenia zostały również potwierdzone przez lekarzy specjalistów. Jest Pani w posiadaniu odpowiedniej dokumentacji, której odpis załącza Pani do niniejszego wniosku.
W pierwszej kolejności wady były zgłaszane za pośrednictwem korespondencji e-mail, a następnie pisemnie.
Pani roszczenia do Dewelopera dotyczyły usunięcia wady, które to żądanie nie zostało spełnione, co – zgodnie z dyspozycją przepisu art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego – umożliwiło Pani złożenie Deweloperowi skutecznego, jednostronnego oświadczenia o odstąpieniu od umowy przeniesienia własności nieruchomości.
Przedstawiciele Dewelopera do dnia typizowania niniejszego pisma nie wskazali jakie wady uznają, a jakie traktują jako bezzasadne. Natomiast podejmowane przez nich działania rzekomo mające spowodować przywrócenie lokalu do stanu użyteczności jedynie doprowadziły do powiększenia szkód uprzednio w nim istniejących, a tym samym do zwiększenia Pani szkody z tytułu nieprawidłowego wykonania umowy przez Dewelopera.
Deweloper zaproponował Pani udostępnienie lokalu zastępczego, który z uwagi na problemy zdrowotne Pani przyjęła. Zawarł on trójstronną umowę najmu z podmiotem wynajmującym, w której to została Pani ujęta jako „korzystający”.
Deweloper jedynie zaproponował Pani lokal zastępczy, natomiast dla Pani jest oczywiste, że ta propozycja oznaczała zapłatę za lokal zastępczy, albowiem samo znalezienie w pobliżu należącego do Pani lokalu mieszkalnego innego lokalu nie stanowi dla Pani problemu.
W związku z udostępnieniem Pani lokalu ponosiła Pani jedynie koszty mediów oraz zaliczek na poczet czynszu do wspólnoty należącego do Pani lokalu mieszkalnego, w którym Pani nie przebywała.
Pytania
1.Czy możliwość zamieszkiwania w lokalu zastępczym, która to wynikała z jednocześnie występującej niemożności zamieszkiwana w należącym do Pani lokalu stanowi po Pani stronie przychód zgodnie z dyspozycją przepisów ustawy o PIT?
2.W przypadku, gdyby organ podatkowy uznał, iż stanowi przychód, wnosi Pani o udzielenie informacji, czy wydatki poniesione przez Dewelopera, stanowią dla Pani koszt uzyskania przychodu?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, otrzymana przez Panią możliwość zamieszkiwania w lokalu zastępczym nie stanowiła przychodu. Jeżeli natomiast zdaniem organu podatkowego takowy przychód stanowiła, to z uwagi na zasadę kosztu uzyskania przychodu kwota stanowiąca przedmiot opodatkowania winna wynosić 0 złotych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Treść art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe.
Co do zasady więc o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa majątek podatnika (takie przysporzenie, którym może rozporządzać jak właściciel). Przychód podatkowy musi charakteryzować się definitywnością i nie mieć charakteru zwrotnego.
Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Aby świadczenia podlegały opodatkowaniu, muszą prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu przyjmującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale – ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze – zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.
Najbardziej istotną dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia jest przesłanka dotycząca ekwiwalentności, w istocie pozwalająca na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić przychód podatkowy po stronie otrzymującego. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania świadczenia za nieodpłatne.
Z opisu zdarzenia w szczególności wynika, że działając jako konsument zawarła Pani z Przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w dziedzinie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków oraz robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych działającym jako Deweloper umowę przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego. Zgodnie z postanowieniami umownymi Przedsiębiorca zobowiązał się do wybudowania w ramach realizacji prowadzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego budynku, w którym znajdować miał się – oprócz innych lokali mieszkalnych – również lokal mieszkalny, którego dotyczyła zawarta przez Panią umowa przedwstępna o powierzchni 36,75 m2. Już zaledwie po trzech miesiącach od odebrania wyżej wymienionego lokalu mieszkalnego zaobserwowała Pani nadmierne gromadzenie się wilgoci, co doprowadziło do powstania licznych wykwitów. Wady lokalu mieszkalnego, który Pani nabyła zostały zgłoszone Deweloperowi w ustawowym terminie, albowiem w przypadku nieruchomości rękojmia za wady w rzeczy sprzedanej wynosi 5 lat od wydania rzeczy, które do dnia składania niniejszego uzupełnienia nie upłynęły. Postawę Pani twierdzeń stanowi dyspozycja przepisu art. 568 § 1 Kodeksu cywilnego.
Deweloper początkowo nie uznając wielokrotnie zgłaszanej przez Panią wady w lokalu mieszkalnym ostatecznie wyraził wolę przeprowadzenia procesu osuszania oraz zaproponował Pani możliwość korzystania z zastępczego lokalu mieszkalnego.
Udostępnienie Pani zastępczego lokalu mieszkalnego zostało przez Dewelopera dokonane poprzez zawartą w dniu 10 stycznia 2024 r. umową najmu lokalu mieszkalnego pomiędzy Wynajmującym osobą fizyczną, a Najemcą tj. Deweloperem, w której to komparycji umowy została Pani określona jako Mieszkaniec. Zgodnie z postanowieniami umowy najmu Deweloper był zobowiązany do uiszczenia płatności czynszu za lokal mieszkalny, który był wpłacany bezpośrednio na rachunek bankowy wynajmującemu.
Z uwagi na podnoszone przeprowadzone badania mykologiczne oraz znaczny rozwój pleśni, nie mogła Pani przebywać w należącym do Pani lokalu mieszkalnym. Powyższe twierdzenia zostały również potwierdzone przez lekarzy specjalistów. Jest Pani w posiadaniu odpowiedniej dokumentacji. Pani roszczenia do Dewelopera dotyczyły usunięcia wady, które to żądanie nie zostało spełnione przez dewelopera, co – zgodnie z dyspozycją przepisu art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego – umożliwiło Pani złożenie deweloperowi skutecznego, jednostronnego oświadczenia o odstąpieniu od umowy przeniesienia własności nieruchomości.
Kwestie odnoszące się do odpowiedzialności związanej z wadami rzeczy zostały uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).
Stosownie do art. 556 tej ustawy:
Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).
Z art. 5561 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika, że:
Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:
1)nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
2)nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
3)nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
4)została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
Na mocy art. 560 § 1 ww. ustawy:
Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
Zgodnie z art. 561 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo usunięcia wady.
Z art. 568 § 1 ww. ustawy wynika natomiast, że:
Sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi, jeżeli wada fizyczna zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat, a gdy chodzi o wady nieruchomości - przed upływem pięciu lat od dnia wydania rzeczy kupującemu.
W opisanym zdarzeniu nieodpłatne przekazanie Pani zastępczego lokalu mieszkalnego wynika z faktu zakupienia przez Panią od Dewelopera lokalu mieszkalnego, w którym ujawnione zostały wady. W związku z usuwaniem tych wad nie otrzymała Pani żadnych środków pieniężnych, zaś konieczność korzystania z lokalu zastępczego przez Panią wynikała z osuszania budynku, w związku z ujawnionymi wadami w zakupionym lokalu mieszkalnym. Do usunięcia ww. wad – zgodnie z uregulowaniami zawartymi w Kodeksie cywilnym dotyczącymi rękojmi – zobowiązany był Deweloper. Zatem w sytuacji, gdy to Deweloper pokrywał koszty najmu zastępczego lokalu mieszkalnego, który został Pani udostępniony na czas usuwania ww. wad nie uzyskała Pani żadnego przysporzenia majątkowego, co przemawia za tym, że po Pani stronie nie powstał przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z uwagi na fakt, że zapewnienie Pani lokalu mieszkalnego przez Dewelopera nie generuje po Pani stronie przychodu, pytanie nr 2 – odnoszące się do kosztów uzyskania przychodów – stało się bezprzedmiotowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.