Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.05.2005, sygn. PP I 443/532/05, Izba Skarbowa we Wrocławiu

Temat interpretacji

Zgodnie z regulacją art. 14 a ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa organ podatkowy jest obowiązany udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, z kolei podatnik jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska.

Udzielona z kolei odpowiedź przez organ podatkowy zawiera ocenę prawną stanowiska podatnika.

Zatem stan faktyczny przedstawiony we wniosku powinien być konkretny i wyczerpujący. W sytuacji, kiedy poszczególne elementy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę wzajemnie się wykluczają, opis stanu faktycznego jest nie jasny, organ podatkowy powinien wystąpić do wnioskodawcy o wyraźne określenie stanu faktycznego. W przypadku braku przedstawienia wyczerpującego stanu faktycznego sprawy, organ podatkowy winien wezwać wnoszącego wniosek do usunięcia braków formalnych.

Istota rozstrzyganej sprawy sprowadza się do właściwego określenia, czy sprzedaż działek wydzielonych z uprzednio otrzymanego w ramach darowizny gruntu, może zostać zakwalifikowana jako prowadzenie w tym zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Rozstrzygnięcie tej kwestii w sposób zasadniczy determinuje możliwość przypisania sprzedawcy cech podatnika podatku od towarów i usług, co z kolei powoduje istnienie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu dostawy gruntów.

Strona we wniosku nie określiła w sposób jednoznaczny jaki będzie charakter sprzedawanych działek czy będą to wydzielone działki budowlane, które w planie zagospodarowania przestrzennego funkcjonują jako grunty budowlane, czy nadal będą to grunty rolne -wnioskodawca podaje w piśmie, iż z tytułu posiadania i użytkowania uiszcza podatek od gruntów rolnych.

W ocenie tutejszego organu, z treści sformułowanego zapytania oraz stanowiska podatnika, trudno wywnioskować jaki jest faktyczny przedmiot sprzedaży. Dlatego też, kwestia ta nie może pozostać w sferze domysłów lecz musi zostać bezspornie wyjaśniona przez Stronę.

Naczelnik Urzędu Skarbowego winien wystąpić do wnioskodawcy o wyraźne określenie stanu faktycznego, poprzez precyzyjne określenie charakteru sprzedawanych działek.

Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdzając istotne wątpliwości co do przedstawionego stanu faktycznego, który nie może być przedmiotem jednoznacznej oceny, uchyla przedmiotowe postanowienie organu pierwszej instancji zwracając jednocześnie uwagę, iż w przedmiotowej sprawie, należy wyjaśnić powstałe wątpliwości.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż w zakresie udzielania pisemnej informacji co do stosowania prawa podatkowego nie ma zastosowania zasada wyrażona w art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej. Zasada prawdy obiektywnej jest naczelną zasadą postępowania i ma ona wpływ na ukształtowanie całego postępowania a zwłaszcza na rozłożenie ciężaru dowodu w postępowaniu podatkowym. Z zasady tej wynika obowiązek organu podatkowego do wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą aby w ten sposób stworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisu prawa. Na organie podatkowym spoczywa obowiązek określenia z urzędu, jakie dowody są niezbędne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy. Kierując się normą prawa materialnego organ ocenia, jakie fakty mają istotne znaczenie dla sprawy czy wymagają one udowodnienia i jaki dowody są niezbędne dla rozpatrzenia sprawy w prowadzonym postępowaniu podatkowym.

Jednakże udzielanie informacji o zastosowaniu prawa podatkowego opierać się musi przede wszystkim na stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika i jego stanowisku, które jest przedmiotem oceny. Do sposobu załatwienia wniosku - zgodnie z art. 14a § 5 ustawy Ordynacja podatkowa - mają odpowiednio zastosowanie przepisy art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1, z tym że w razie gdy wniosek nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie nie mają zastosowania przepisy art. 14b §3 Ordynacji podatkowej.

Brak jest natomiast podstaw do twierdzenia, iż organ podatkowy prowadzi w związku z zapytaniem podatnika postępowanie podatkowe, którego zasady prowadzenia są określone w Dziale IV Ordynacji podatkowej (art. 120-271). Bez wątpienia natomiast do czynności udzielenia informacji mieć musi -z przyczyn oczywistych-zastosowanie reguła działania na podstawie przepisów prawa, działania prowadzonego wnikliwie i szybko, z udziałem strony oraz w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.