
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
W związku z wnioskiem Spółki z dnia 19 stycznia 2005 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z poźn. zm.)w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Strona nabyła w 1995 r. w drodze umowy kupna sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek położony na tym gruncie, stanowiący odrębną nieruchomość. Powyższa czynność nie była udokumentowana fakturą VAT, w związku z czym Strona nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotowej nieruchomości. W latach 1996 - 2001 Strona poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30 % jego wartości początkowej, przy czym Strona dokonywała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych wydatków. Strona stoi na stanowisku, iż w świetle ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dostawa przedmiotowego budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu (z którym budynek jest trwale związany) jest zwolniona od podatku VAT.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary w świetle ww. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt.6 cyt ustawy).
Prawo użytkowania wieczystego gruntu zgodnie z przepisami o podatku dochodowym uznane jest za wartość niematerialną i prawną, przy czym dla celów tych podatków nie podlega amortyzacji(art. 16c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 22c pkt1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zatem zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego lub zabudowanego jest świadczeniem usługi i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W świetle powyższego wynika, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz ze związanymi z nimi budynkami i budowlami stanowi czynność o charakterze mieszanym, tj.: czynność przeniesienia własności budynków i budowli trwale związanych z tym gruntem stanowi dostawę towarów (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest świadczeniem usług (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy).
Zgodnie z art. 43ust.1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, przez które w myśl ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się m. in. budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z art. 43 ust. 6 wynika, iż wspomniane zwolnienie nie stosuje się do dostawy ww. towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:1)miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,2)użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych. Aby art. 43 ust. 6 miał zastosowanie zawarte w nim warunki muszą być spełnione łącznie. W przypadku, gdy budynki lub budowle użytkowane są przez okres dłuższy niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych, wówczas nie zachodzą przesłanki przewidziane ww. artykule wyłączające zwolnienie sprzedaży towarów używanych. W tej sytuacji dla stwierdzenia, czy dana sprzedaż jest zwolniona od podatku nie jest istotne ustalenie, czy przedmiotowe budynki lub budowle były przez podatnika ulepszone, a jeżeli tak - czy od wydatków związanych z tymi ulepszeniami miał prawo odliczać podatek oraz czy wartość tych ulepszeń była większa niż 30 % wartości początkowej budynków lub budowli. Z treści wniosku wynika, iż stan rzeczy omówiony powyżej zachodzi w przypadku przedmiotowego budynku. W stosunku zatem do tego budynku ma zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przewidujący zwolnione z podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z poźn. zm.), zwalnia się z podatku od towarów i usług zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż budynku lub budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT.
Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku oraz w oparciu o przepisy prawa obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika. Interpretacja obowiązuje do czasu zmiany przepisów.
Zgodnie z art. 14 b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej - Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia
