Wyłączenie z opodatkowania wniesienie aportu do spółki prawa handlowego. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 06.05.2016, sygn. IBPP3/4512-93/16/KG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Wyłączenie z opodatkowania wniesienie aportu do spółki prawa handlowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 listopada 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania wniesienie aportu do spółki prawa handlowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania wniesienie aportu do spółki prawa handlowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 14 kwietnia 2013 r. znak: IBPP3/4512-93/16/KG.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2016 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w zakresie budownictwa inżynieryjnego mostowego i sprzedaży detalicznej artykułów budowlanych na składzie budowlanym.

Wnioskodawca zamierza wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci składu budowlanego do Spółki z o.o.

Skład budowlany stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Na tę część przedsiębiorstwa składają się: wynajmowana nieruchomość z halą, towary i materiały budowlane będące przedmiotem sprzedaży, zobowiązania i należności, samochody dostawcze, sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie księgowe. Skład budowlany zatrudnia 5 osób. Samodzielnie wystawia faktury i reguluje należności.

Mający być przedmiotem aportu skład budowlany jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębnienie organizacyjnie polega m.in. na tym, że występuje on w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie. Stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość jako dział w firmie. Posiada swój własny, odrębny regulamin organizacyjny, regulamin funkcjonowania. Wyodrębnienie potwierdzają również inne dokumenty, w tym regulaminy wewnętrzne, dotyczące funkcjonowania składu, odrębne zasady wynagradzania pracowników etc.

Mający być przedmiotem aportu skład budowlany stanowi zespół składników wyodrębniony finansowo. Wyodrębnienie finansowe powoduje, że skład budowlany jest w zasadzie wyodrębnionym przedsiębiorstwem. Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa (działalności handlowej). Ponadto, dział handlowy (skład budowlany) posiada oddzielne finanse. Posiada również wewnętrzną samodzielność finansową. Samodzielnie reguluje zobowiązania. Ponadto, samodzielnie nabywa towary, środki obrotowe. Samodzielnie podejmuje decyzje o nabyciu środków trwałych etc.

Skład budowlany stanowi wyodrębniony funkcjonalnie jako przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych dział firmy. Stanowi funkcjonalnie odrębną całość, co oznacza również, iż samodzielnie prowadzi działania gospodarcze. W strukturze całego przedsiębiorstwa skład budowlany jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo. Samodzielnie realizuje działania gospodarcze. Samodzielnie realizuje swoje zadania. Również składnik osobowy (pracownicy) mają odrębny regulamin wynagradzania. Ponadto, stanowią odrębny dział w firmie, który sam realizuje wszystkie zadania gospodarcze.

Zespół składników majątkowych skład budowlany do realizacji zadań gospodarczych zasadniczo nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa. Samodzielnie składa zamówienia, prowadzi sprzedaż, reguluje należności. Samodzielnie funkcjonuje jako dział w przedsiębiorstwie. Samodzielnie wystawia faktury. Posiada wszelkie niezbędne elementy niezbędne do samodzielnego funkcjonowania tj. posiada nieruchomość, środki trwałe, środki obrotowe (samodzielnie zamawiane), środki finansowe (samodzielnie reguluje swoje zobowiązania i samodzielnie wystawia faktury). Skład budowlany jest wyodrębniony w swojej działalności. Samodzielnie bowiem również prowadzi swoją politykę handlową, promocyjną, udziela rabatów etc. Skład budowlany zasadniczo nie korzysta z udziału pozostałych działów przedsiębiorstwa, tj. działu budowlanego.

W momencie aportu wyodrębniony rodzaj działalności związany ze sprzedażą detaliczną artykułów budowlanych, będzie mógł funkcjonować na rynku jako niezależny i samodzielny podmiot gospodarczy, tj. będzie posiadał potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Skład budowlany samodzielnie generuje przychody i koszty. Stanowi odrębny dział, który funkcjonuje niezależnie od pozostałych działów firmy (dział budowlany).

Po wniesieniu wkładu do spółki z o.o. części przedsiębiorstwa składu budowlanego, Spółka z o.o. będzie kontynuowała dotychczasową działalność w tym samym zakresie w jakim była ona zrealizowana w przedsiębiorstwie (jednoosobowej działalności gospodarczej).

Pracownicy zatrudnieni dotychczas w przedsiębiorstwie (jednoosobowej działalności gospodarczej) w składzie budowlanym, będą nadal zatrudnieni u nabywcy spółce z o.o. Dojdzie do tzw. przeniesienia zakładu pracy w trybie 231 Kodeksu Pracy.

Mającym być przedmiotem aportu składem budowlanym, wiążą się również zobowiązania. Aport będzie również obejmować zobowiązania składu budowlanego.

Planowany aport do spółki z o.o. będzie obejmować ewidencje (księgi) związane ze składem budowlanym.

Wnioskodawca po planowanym zbyciu (wniesieniu aportem do spółki z o.o.) części przedsiębiorstwa składu budowlanego, będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w pozostałym zakresie, tj. budownictwa inżynieryjno-mostowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym wyżej stanem faktycznym, należy stosować art. 6 ust. 1 ustawy VAT i wyłączyć transakcję wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa spod opodatkowania podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Transakcja wniesienia aportem do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wyłączona z opodatkowania. W przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki z o.o. Zgodnie z art. 2 ust. 27e za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W przypadku składu budowlanego, który Wnioskodawca prowadzi bezsprzeczne jest, że mógłby on samodzielnie i w sposób niezależny stanowić przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Działalność składu budowlanego opiera się na zasadach rynkowych. Skład posiada bazę klientów, którzy nabywają jego materiały budowlane. Dlatego też, stanowi samodzielną, zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Ponadto, skład budowlany jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo. Sam wystawia faktury, dokonuje inwentaryzacji magazynowej, towarowej etc. Skład zatrudnia 5 osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem transakcji zbycia. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zatem przeniesienie prawa do rozporządzania w wyniku aportu do spółki prawa handlowego jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, o ile przedmiotem dostawy jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy wydzielony zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. To oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie może obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, lecz tylko tę część, która spełnia wszystkie kryteria wskazane w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. O tym, czy doszło do wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przenoszonego majątku, praw i zobowiązań. Wyodrębnienie to musi dotyczyć zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jej składników, nawet o znacznej wartości.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia przekazania całości lub części majątku, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w zakresie budownictwa inżynieryjnego mostowego i sprzedaży detalicznej artykułów budowlanych w składzie budowlanym. Wnioskodawca zamierza wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci składu budowlanego do Spółki z o.o.

Wyodrębnienie organizacyjnie polega m.in. na tym, że występuje on w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przedsiębiorstwie. Stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość jako dział w firmie. Posiada swój własny, odrębny regulamin organizacyjny, regulamin funkcjonowania. Wyodrębnienie potwierdzają również inne dokumenty, w tym regulaminy wewnętrzne, dotyczące funkcjonowania składu, odrębne zasady wynagradzania pracowników etc.

Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do części przedsiębiorstwa (działalności handlowej). Ponadto, dział handlowy (Skład budowlany) posiada oddzielne finanse. Posiada również wewnętrzną samodzielność finansową. Samodzielnie reguluje zobowiązania. Ponadto, samodzielnie nabywa towary, środki obrotowe. Samodzielnie podejmuje decyzje o nabyciu środków trwałych etc.

W strukturze całego przedsiębiorstwa skład budowlany jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo. Samodzielnie realizuje działania gospodarcze. Samodzielnie realizuje swoje zadania. Również składnik osobowy (pracownicy) mają odrębny regulamin wynagradzania. Ponadto, stanowią odrębny dział w firmie, który sam realizuje wszystkie zadania gospodarcze.

Skład budowlany do realizacji zadań gospodarczych zasadniczo nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa. Samodzielnie składa zamówienia, prowadzi sprzedaż, reguluje należności. Samodzielnie funkcjonuje jako dział w przedsiębiorstwie. Samodzielnie wystawia faktury. Posiada wszelkie elementy niezbędne do samodzielnego funkcjonowania tj. posiada nieruchomość, środki trwałe, środki obrotowe (samodzielnie zamawiane), środki finansowe (samodzielnie reguluje swoje zobowiązania i samodzielnie wystawia faktury). Skład budowlany jest wyodrębniony w swojej działalności. Samodzielnie bowiem również prowadzi swoją politykę handlową, promocyjną, udziela rabatów etc. Skład budowlany zasadniczo nie korzysta z udziału pozostałych działów przedsiębiorstwa, tj. działu budowlanego.

Planowana transakcja aportu będzie obejmować zobowiązania składu budowlanego oraz ewidencje (księgi) związane ze składem budowlanym.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi, zdaniem Organu składniki majątkowe będące przedmiotem wskazanej we wniosku transakcji stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Ww. zespół składników majątkowych jest bowiem wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej. Jest to wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych polegających na sprzedaży detalicznej artykułów budowlanych. Skład budowlany posiada swój własny, odrębny regulamin organizacyjny, posiada oddzielne finanse, samodzielnie realizuje działania gospodarcze. Skład budowlany samodzielnie funkcjonuje jako dział w przedsiębiorstwie. Spółka z o.o. będzie kontynuowała dotychczasową działalność w tym samym zakresie w jakim była ona zrealizowana w przedsiębiorstwie.

Zatem należy stwierdzić, że zespół ww. składników materialnych i niematerialnych stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące cele gospodarcze.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania przedmiotowego zespołu składników przedsiębiorstwa, tj. składu budowlanego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, transakcja wniesienia aportem do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wyłączona z opodatkowania, zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Podkreślić jednocześnie należy, że Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie