P O S T A N O W I E N I E - Interpretacja - 1471/NUR2/443-39/06/JP

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.04.2006, sygn. 1471/NUR2/443-39/06/JP, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. Czy opisane dokumenty SAD stanowią wystarczające potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej i są podstawą zastosowania stawki 0 % VAT?, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje eksportu towarów - sprzedaje podmiotom mającym siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej towary, które są wywożone poza wspólnotowy obszar celny. W niektórych przypadkach eksport towarów jest udokumentowany jednolitymi dokumentami administracyjnymi SAD w następujący sposób: Spółka posiada kartę 3 SAD, na której w polu 8 wskazano odbiorcę towaru spoza Wpólnoty, w polu 14 jako zgłaszjącego agancję celną, a w polu 44 umieszczono adnotację "RET-EXP". Na pierwszej stronie karty SAD 3 znajduje się pieczęć urzędu celnego wysyłki/wywozu, pieczęć "Cło", pieczęć "Eksport" i pieczęć zewnętrznego urzędu celnego wyjścia, czyli ostatniego urzędu przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Na odwrotnej stronie karty SAD 3 znajduje się pieczęć agenta celnego.

W opinii Spółki opisane w stanie faktycznym transakcje stanowią eksport towarów, a w przypadku, gdy zgłaszającym towar jest agent celny posiadane przez Spółkę dokumenty SAD należy uznać za wystarczające potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, dające Podatnikowi podstawę do zastosowania stawki 0%.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności okreslonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonany jest przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W myśl art. 19 ust. 6 w/w ustawy obowiązek podatkowy w eksporcie towarów powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty. Podatnik, który dokonuje sprzedaży eksportowej ma prawo do zastosowanie preferencyjnej stawki 0% przy spełnieniu warunków określonych w art. 41 ust. 4 i 6-9 ustawy o VAT. W myśl w/w przepisu stawkę 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem że podatnik pzed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o VAT nie określono formy takiego potwierdzenia. Kwestia uzyskania przez właściwy urząd celny potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty regulowana jest odpowiednimi przepisami celnymi. Zatem Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Zasady dokumentowania pisemnych zgłoszeń celnych do procedury wywozu oraz potwierdzenia faktycznego wyprowadzenia towarów poza obszar Unii Europejskiej od dnia 1 maja 2004 r. regulują wprost przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r.) tj. art. 161 ust. 5 oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do tego rozporządzenia (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993r.) tj. art. 788-796. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 ze zm).

Istota procedury wywozu sprowadza się do wyprowadzenia towarów wspólnotowych poza obszar celny Unii Europejskiej. W przypadku Polski pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym (tzw. urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Urzędem tym, zgodnie z zasadą wynikająca ze Wspólnotowego Kodeksu Celnego (art. 161 ust. 5), jest urząd celny właściwy ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego.

W art. 792 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 stwierdzono, że jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (czyli SAD), to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2 i 3 tego dokumentu. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje egzemplarz 1 (SAD), przesyła egzemplarz 2 (SAD) do urzędu statystycznego państwa członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca egzemplarz 3 (SAD) osobie zainteresowanej.

Stosownie natomiast do art. 793 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia.

W art. 793 ust. 2 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 zdefiniowano pojęcie "urząd celny wyprowadzenia". Zgodnie z tym przepisem: "urząd celny wyprowadzenia" oznacza:

a) w przypadku towarów wywożonych koleją, pocztą, drogą powietrzną lub drogą morską, urząd celny właściwy dla miejsca w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe,

b) w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej, urząd wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera,

c) w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b) (czyli np. transportem drogowy), ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

W myśl art. 793 ust. 3 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 urząd celny wyjścia upewnia się czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. W przypadku gdy zgłaszający umieścił w polu 44 adnotację "RET-EXP" lub też w inny sposób wyraził życzenie zwrotnego otrzymania egzemplarza 3, wspomniany urząd potwierdza fakt fizycznego wywozu towarów na odwrotnej stronie egzemplarza 3 i zwraca go osobie, która go przedstawiła lub, jeśli to niemożliwe, osobie pośredniczącej wymienionej w pozycji 50, która prowadzi działalność na obszarze właściwości danego urzędu celnego wywozu, w celu zwrócenia go zgłaszającemu. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu i datą.

W świetle powyższych regulacji stwierdzić należy, iż posiadane przez Spółkę dokumenty 3 SAD z pieczęciami właściwych urzedów celnych wyjścia, stanowią dokumenty potwierdzające wywóż towarów poza terytorium Wspolnoty Europejskiej, o których mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT i stanowią podstawę do zastosowania stawki 0 %.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie