Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 07 marca 2008 r. (data wpływu 14 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• rozliczenia usług finansowych świadczonych poza systemem bankowym jako importu usług oraz podstawy opodatkowania tych usług jest prawidłowe,
• momentu powstania obowiązku podatkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia usług finansowych świadczonych poza systemem bankowym jako importu usług, podstawy opodatkowania tych usług oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, pozyskuje zewnętrzne źródła finansowania, wobec czego między innymi zaciąga pożyczki do podmiotów zagranicznych nie będących wspólnikami Spółki.

Od zaciągniętych pożyczek naliczane są odsetki, przy czym w zależności od ustaleń w poszczególnych umowach naliczenie odsetek może następować za ustalone okresy (np. miesięcznie, rocznie) lub na koniec trwania umowy pożyczki, tj. w momencie spłaty kwoty zobowiązania.

W związku z opisaną powyżej sytuacją wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości traktowania umowy pożyczki na gruncie ustawy o VAT oraz ustawy o PCC.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 tego załącznika wskazano: Sekcja J (ex 65-67) Usługi pośrednictwa finansowego", z pewnymi wyłączeniami, o których mowa w punktach od 1 do 9. W sekcji tej mieszczą się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22.1 usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym".

Zgodnie z powyższym, pożyczka udzielona w trybie odpłatnego świadczenia usług sklasyfikowanych jako usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe" mieszczących się w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.00 podlega zapisom ustawy o VAT, korzystając jednocześnie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazuje Wnioskodawca stanowisko takie wynika m. in. z interpretacji indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (z dnia 1 października 2007 r. nr ITPB1/436-7/07/RS oraz z dnia 8 listopada 2007 r. nr ITPB1/436-32/07/TJ),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (z dnia 30 listopada 2007 r. nr ILPB2/415-160/07-2/AJ).

Ponadto jak podnosi Wnioskodawca zgodnie z art. 27 ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT, usługi finansowe (obejmujące omawiane usługi polegające na udzieleniu pożyczki), świadczone przez podmioty zagraniczne na rzecz polskich podmiotów będących podatnikami VAT, należą do tzw. usług niematerialnych, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju siedziby usługobiorcy, tj. w analizowanym przypadku Polska.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, jako usługobiorca usługi (usługi finansowej) świadczonej przez podmiot zagraniczny, jest podatnikiem z tytułu tej czynności. Oznacza to, że Spółka zobowiązana jest do rozliczania importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 wymienionej ustawy podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest zobowiązany zapłacić (...)". Zdaniem Spółki w przypadku usługi finansowej polegającej na udzieleniu pożyczki kwotą tą są naliczone (należne) za dany okres odsetki od pożyczki.

Wnioskodawca jest również zdania, że obowiązek podatkowy z tytułu importu usług finansowych, zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 tejże ustawy, a w tej sytuacji należy uznać, iż obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje w momencie wystawienia faktury (rachunku) przez świadczącego usługę, nie później niż 7 dnia od wykonania usługi, tj. 7 dni od zakończenia okresu, za który naliczone zostały odsetki, w myśl postanowień w tym zakresie umowy.

Dokonując podsumowania Zainteresowany podnosi, iż zawarcie umowy pożyczki a w konsekwencji nabycie usług finansowych, wiąże się z koniecznością rozliczenia importu usług dla celów VAT, przy czym:

1. podstawę opodatkowania z tytułu importu usług stanowi kwota naliczonych (należnych) odsetek od pożyczek,
2. obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje w momencie wystawienia faktury (rachunku) przez świadczącego usługę nie później niż 7 dni od wykonania usługi, tj. 7 dni od zakończenia okresu, za który naliczone zostały odsetki, przy czym okres, za który naliczane są odsetki, każdorazowo wynika z umowy pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się:

1. za prawidłowe w części dotyczącej rozliczenia usług finansowych świadczonych poza systemem bankowym jako importu usług oraz podstawy opodatkowania tych usług,
2. za nieprawidłowe w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do art. 8 ust. 3 powołanej ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Tak skonstruowany przepis uznaje czynność pożyczki za usługę i wymaga by czynność taką opodatkować.

Art. 2 pkt 9 ww. ustawy, stanowi, iż przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, podatnikami są również (poza wymienionymi w art. 15) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Powołany przepis koresponduje w treści z art. 27 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
   - wówczas miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 4 cyt. ustawy, powołany wyżej przepis zastosowanie ma do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Zgodnie zatem z powołanym stanem prawnym oraz opisem zawartym we wniosku, zawierając umowę pożyczki z podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania czynności pożyczki (importu usług) w kraju, w którym ma siedzibę, tj. w Polsce.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jak stanowi natomiast art. 29 ust. 17 ww. ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Zatem w przypadku pożyczki środków finansowych obrotem jest kwota otrzymanych odsetek od udzielonej pożyczki jak również odsetek niezapłaconych, których termin płatności już minął.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do niniejszej ustawy. W pozycji 3 omawianego załącznika (Sekcja J ex 65-67), jako zwolnione od podatku od towarów i usług określa się usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.1000.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20,-00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Uwzględniając powołane wyżej treści, stwierdzić należy, iż w sytuacji zakwalifikowania udzielonej pożyczki do symbolu PKWiU 65.22.10-00.00, usługa ta będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu tut. Organ wskazuje, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności. Tutejszy Organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej pozyskanej usługi. W przypadku wątpliwości co do poprawności klasyfikacji Strona może zwrócić się do właściwego w tym zakresie organu, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jak stanowi ust. 7 powołanego przepisu w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli zatem wykonanie usługi w świetle przepisu ustawy powołanego powyżej art. 106 powinno być potwierdzone fakturą, to w myśl art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy przy pożyczkach finansowych świadczonych poza systemem bankowym powstaje z momentem wykonania usługi tzn. zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek. Obowiązek ten będzie powstawał częściowo z momentem zapłaty każdej kwoty odsetek lub z upływem każdego terminu zapłaty odsetek. Jeżeli natomiast wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi (zapłaty odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek).

Na potrzeby tematu będącego przedmiotem sprawy przytoczono interpretacje przepisów prawa podatkowego:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (z dnia 01 października 2007 r. nr ITPB1/436-7/07/RS, z dnia 08 listopada 2007 r. nr ITPB1/436-32/07/TJ) oraz
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (z dnia 30 listopada 2007 r. nr ILPB2/415-160/07-2/AJ).

Pragnąc odnieść się do powołanych rozstrzygnięć tut. Organ podkreśla, iż powołane rozstrzygnięcia zastosowanie mają w konkretnej sprawie i tylko do niej się odnoszą.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydana została w dniu 11 czerwca 2008 r. osobna interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-16/08-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.