Temat interpretacji

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem zapytania jest dokonanie czynności sprzedaży, która może być zawarta w obecnie obowiązującej normie prawnej, określonej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zgodnie z ww. przepisem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, m.in., odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl natomiast z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ukształtowanym w orzecznictwie poglądem, działalność gospodarcza to prawnie określona sytuacja, którą trzeba oceniać na podstawie zbadania konkretnych okoliczności faktycznych, wypełniających, lub nie, znamiona tejże działalności. Prowadzenie działalności gospodarczej jest zatem kategorią obiektywną, niezależnie od tego jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych, czy też nie.

Zamiar sprzedaży towarów w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług (tj. zgodnie z art. 2 pkt 6 i 22) każdorazowo winien być rozpatrywany indywidualnie, uwzględniając wszelkie okoliczności i fakty związane z tą sprzedażą. Badając daną czynność sprzedaży, należy rozpatrzyć ją pod kątem katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z uwzględnieniem warunków w jakich dana czynność zostaje dokonana.

Organ podatkowy w każdym przypadku powinien więc zbadać istnienie okoliczności wymienionych powyżej oraz brać pod uwagę szerszy kontekst.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego nie wynika, aby sprzedaż każdego z samochodów osobowych skutkowała zastosowaniem ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.05.2004 r., czy też we wcześniej obowiązującym stanie prawnym z zastosowaniem przepisów art. 5 i art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 08 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Tym samym nie wynika, aby przedmiotowa sprzedaż skutkowała opodatkowaniem podatkiem dochodowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym nie wynika, aby przedmiotowa sprzedaż skutkowała opodatkowaniem podatkiem dochodowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Jednak zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubaniu udzielenie Panu odpowiedzi przesądzającej właściwe zastosowanie przepisów prawa podatkowego bez dokładnego zbadania stanu faktycznego przeczyłoby zasadom postępowania organów podatkowych. Bez zweryfikowania Pańskiej oceny stanu faktycznego nie można podzielić ani też zaprzeczyć Pana stanowisku w sprawie.

Jednak zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubaniu udzielenie Panu odpowiedzi przesądzającej właściwe zastosowanie przepisów prawa podatkowego bez dokładnego zbadania stanu faktycznego przeczyłoby zasadom postępowania organów podatkowych. Bez zweryfikowania Pańskiej oceny stanu faktycznego nie można podzielić ani też zaprzeczyć Pana stanowisku w sprawie.W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubaniu nie jest bowiem wystarczającym (co nie znaczy, że nieistotnym) do uznania sprzedaży przedmiotowych samochodów za sprzedaż składników Pana majątku fakt dysponowania nimi przez znaczący okres czasu.

W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lubaniu nie jest bowiem wystarczającym (co nie znaczy, że nieistotnym) do uznania sprzedaży przedmiotowych samochodów za sprzedaż składników Pana majątku fakt dysponowania nimi przez znaczący okres czasu.Przyjmując natomiast, że Pańska ocena stanu faktycznego jest właściwa i możliwa do potwierdzenia dowodami, tj. zakładając, że w opisanych przez Pana przypadkach miałaby miejsce sprzedaż składników majątku, zastosowanie wyłącznie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych byłoby jak najbardziej zasadne. Nie powstałyby wówczas zobowiązania zarówno w podatku od towarów i usług, jak i w podatku dochodowym. Z Pana pisma wynika bowiem, że samochody, które zamierza Pan sprzedać zostały nabyte w kwietniu 2000 r. i styczniu 2002 r. A zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie innych rzeczy, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Przyjmując natomiast, że Pańska ocena stanu faktycznego jest właściwa i możliwa do potwierdzenia dowodami, tj. zakładając, że w opisanych przez Pana przypadkach miałaby miejsce sprzedaż składników majątku, zastosowanie wyłącznie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych byłoby jak najbardziej zasadne. Nie powstałyby wówczas zobowiązania zarówno w podatku od towarów i usług, jak i w podatku dochodowym. Z Pana pisma wynika bowiem, że samochody, które zamierza Pan sprzedać zostały nabyte w kwietniu 2000 r. i styczniu 2002 r. A zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie innych rzeczy, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.