Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem z dnia 12 stycznia 2005 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 17 stycznia 2004r., uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2005r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60) uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona zbyła prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz własność posadowionego na tej działce budynku biurowego na rzecz podmiotu niemieckiego. Budynek biurowy był wykorzystywany przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej (wynajem powierzchni biurowych). Po sprzedaży pozostanie w Spółce majątek - własność niezabudowanej działki gruntu, urządzenia biurowe, komputery, meble biurowe oraz samochód osobowy. Ponadto Strona stwierdza, że po sprzedaży tej nieruchomości dalej będzie świadczyć usługi w zakresie administrowania i zarządzania nieruchomościami. Jednocześnie Strona stwierdza, że budynki te są towarami używanymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże Stronie przy budowie tych budynków przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Strona zadaje pytanie czy wyżej opisaną transakcję należy traktować jak zbycie przedsiębiorstwa, czy jako dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Strony w przypadku opisanej transakcji mamy do czynienia z dostawą towarów, a nie ze zbyciem przedsiębiorstwa. Ponadto Strona jest zdania, że transakcja ta powinna być opodatkowana stawką podatku 22 %.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, co następuje.

Dla rozstrzygnięcia jak należy zakwalifikować opisaną we wniosku transakcję znaczenie ma art. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 ze zm.) stwierdzający w pkt 1, że transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Upoważnione jest zatem posiłkowe posłużenie się przepisem art. 55 ze zn. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z póź. zm.), który stwierdza, że przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności 1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5)koncesje, licencje i zezwolenia; 6)patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8)tajemnice przedsiębiorstwa; 9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Należy więc zauważyć, że ustawodawca wymienia elementy składające się na przedsiębiorstwo jedynie przykładowo, co potwierdza użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności". Ponadto art. 55 ze zn. 2 Kodeksu cywilnego określa, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Należy zatem zauważyć, że dla oceny czy dana transakcja jest w rzeczywistości transakcją zbycia przedsiębiorstwa nie jest istotne, czy obejmuje ono wszystkie składniki wymienione w art. 55 ze zn. 1. Dla oceny czy dana transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma faktyczny zamiar stron czynności prawnej.

W przypadku stanu faktycznego opisanego we wniosku nie mamy jednak do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa. Strona nie zbywa całości majątku przedsiębiorstwa, ale jeden określony element - własność budynku oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony. Należy też zauważyć, że jak wynika z treści wniosku w Spółce nadal pozostaną składniki majątkowe: inna niezabudowana nieruchomość, sprzęt biurowy, meble, samochód. Strona nadal będzie zatrudniać pracowników i prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomościami. Stanowisko przedstawione powyżej znajduje też odzwierciedlenie w orzecznictwie (dla stanu prawnego sprzed 1 maja 2004r., jednakże zachowujące obecnie aktualność). Zgodnie z tezą wyroku NSA z dnia 6 października 1995 r. (SA/Gd 1959/94): "Sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo (art. 55 ze zn. 1 kc) jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym." Należy zatem stwierdzić, że w przypadku przedmiotowej transakcji mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1. Przepis ten określa, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zatem Podatnik prawidłowo przyjął, że przedmiotowa transakcja opodatkowana będzie stawką podatku 22 %, gdyż w przypadku opisanej transakcji nie będzie miało zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy. Przepis ten zwalnia od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Art. 43 ust. 2 pkt 1 określa, że towarem używanym, o który mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 są budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. W przypadku budynku, o którym mowa we wniosku spełniony został warunek pozwalający zakwalifikować go jako towar używany. Jednakże Stronie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tego towaru, a więc w tym przypadku nie jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i zwolnienie od podatku od towarów i usług nie będzie Stronie przysługiwało.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Zatem z zbycie prawa wieczystego użytkowania będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku tej czynności należy zastosować stawkę podatku określoną w art. 41 ust. 1 ustawy tj. 22 %.

Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu uprzejmie informuję, że w przedmiotowej sprawie nie odniósł się do załączników przedłożonych przez Stronę. Wskazać należy także, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku oraz w oparciu o przepisy prawa obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b §1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Niniejsza interpretacja wiąże wskazane powyżej organy jedynie do czasu zmiany przepisów na podstawie których została wydana. Organ podatkowy nie jest zobowiązany przepisami prawa do informowania o zmianach przepisów, na podstawie których została udzielona niniejsza interpretacja. Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 §2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa - Stronie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.