Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, czy Opłata dodatkowa stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, sposobu udokumentowania, oraz obowiązku jej zaewidencjonowania na kasie ewidencyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność w obszarze świadczenia usług zakwaterowania osób w posiadanych przez siebie budynkach. Spółka świadczy usługi w zakresie zakwaterowania w funkcjonalnie wyodrębnionych lokalach składających się z jednego lub kilku pokojów, łazienki oraz aneksu kuchennego [dalej: Lokale], zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i na rzecz podmiotów gospodarczych.

Niniejszy wniosek obejmuje wyłącznie świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej [dalej: Klienci].

Usługi zakwaterowania świadczone przez Spółkę mogą obejmować:

• pobyt krótki, w ramach którego umowa zawierana jest na okres wskazany przez Klienta, który wynosić może maksymalnie jeden miesiąc, bez możliwości przedłużenia;
• pobyt elastyczny, w ramach którego umowa [dalej: Umowa Pobytu Elastycznego lub Umowa] zawierana jest na okres jednego miesiąca, przy czym jest ona automatycznie odnawiana po zakończeniu każdego miesiąca, aż do zakończenia świadczenia usługi lub upływu łącznego okresu 12 miesięcy.

W przypadku Umowy Pobytu Elastycznego Klient w momencie dokonywania rezerwacji ma obowiązek wskazać przewidywany czas pobytu (który może wynosić między 1 a 12 miesięcy). Informacja o przewidywanej długości zakwaterowania stanowi jeden z czynników, w oparciu o które ustalana jest cena usługi (im dłuższy pobyt, tym niższa cena za każdy miesiąc).

Pomimo posiadania przez Spółkę informacji o przewidywanej długości pobytu, Umowa Pobytu Elastycznego jest każdorazowo zawierana na jeden miesiąc, a informacja o przewidywanej długości pobytu jest wykorzystywana wyłącznie do ustalenia ceny usługi.

Zgodnie z regulaminem świadczenia usług dla Umowy Pobytu Elastycznego, Spółka i Klient każdorazowo ustalają, że świadczenie przez Spółkę usług będzie dokumentowane fakturą, a Klient wyraża zgodę na otrzymywanie faktur drogą elektroniczną.

W oparciu o Umowę Pobytu Elastycznego, dla świadczenia usługi przewidziane są miesięczne okresy rozliczeniowe (z wyjątkiem sytuacji, gdy świadczenie usługi rozpocznie się w trakcie miesiąca). Raz w miesiącu Spółka wysyła Klientowi wiadomość mailową z zapytaniem, czy Klient chce kontynuować Umowę wraz z linkiem do płatności. W sytuacji, gdy Klient nie złoży wypowiedzenia w uzgodnionym terminie, Umowa Pobytu Elastycznego ulega automatycznemu przedłużeniu o kolejny miesiąc. Faktury za usługę wystawiane są w odniesieniu do każdego kolejnego okresu rozliczeniowego.

Uzgodnione przez strony płatności odbywają się przez serwis internetowy Wnioskodawcy, za pośrednictwem operatora płatności (dalej: Operator), który umożliwia opłacenie należności za pomocą konta bankowości internetowej i karty płatniczej (kredytowej/debetowej). Obsługiwane są następujące metody płatności: (…), a także szybkie przelewy z największych banków i (…). Spółka nie udostępnia Klientom możliwości zapłaty gotówką.

Operator udostępnia Wnioskodawcy dostęp do dedykowanego portalu, z którego Wnioskodawca poprzez swoje konto w każdej chwili może wygenerować raport o otrzymanych płatnościach, zawierający co najmniej następujące dane:

• imię i nazwisko Klienta,
• datę transakcji,
• numer transakcji,
• e-mail Klienta,
• kwotę i walutę transakcji,
• metodę płatności (karta/przelew/…).

Wnioskodawca prowadzi ewidencję transakcji sprzedażowych, zawierającą m.in. numer transakcji, na podstawie którego możliwe jest przypisanie każdej z transakcji sprzedażowych do płatności ujętych w raportach przesyłanych przez Operatora.

W celu przypisania płatności do transakcji Spółka pobiera dane dotyczące płatności od Operatora (za pomocą udostępnionego przez Operatora) i zapisuje je w lokalnej bazie danych. Następnie Spółka pobiera dane transakcyjne z własnej bazy danych i łączy z danymi udostępnionymi przez Operatora poprzez numer transakcji. Plik z połączonymi danymi jest archiwizowany przez Spółkę.

Z dokumentacji dotyczących danej transakcji i zapłaty każdorazowo wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata.

Może się zdarzyć sytuacja, w której ostateczna długość pobytu Klienta będzie krótsza niż ta, którą zadeklarował w momencie dokonywania rezerwacji. Jeśli okoliczność taka wystąpi ze względu na złożenie przez Klienta wypowiedzenia Umowy lub z jakiejkolwiek innej przyczyny leżącej po stronie Klienta (i skutkującej wypowiedzeniem Umowy przez Spółkę), wówczas Spółka nalicza Klientowi dodatkową opłatę z tytułu skrócenia pobytu [dalej: Opłata dodatkowa].

Spółka oblicza Opłatę dodatkową jako kwotę odpowiadającą różnicy pomiędzy zastosowaną ceną usługi a ceną, która byłaby zastosowana, gdyby deklarowana długość pobytu odpowiadała rzeczywistej długości świadczenia usługi.

Spółka uzyskuje wiedzę o ostatecznej cenie usługi w momencie otrzymania wypowiedzenia lub powzięcia informacji o wystąpieniu innych okoliczności skutkujących skróceniem pobytu (np. wypowiedzenie Umowy przez Spółkę z winy Klienta). Po uzyskaniu takiej informacji Spółka wystawia fakturę na kwotę Opłaty dodatkowej za skrócenie pobytu. Faktura jest niezwłocznie przekazywana do wiadomości Klienta drogą mailową.

Pytania

1.Czy Opłata dodatkowa otrzymana przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług z tytułu której obowiązek podatkowy powstaje w chwili nieprzedłużenia Umowy Pobytu Elastycznego na zadeklarowany okres przez Klienta lub w chwili wystąpienia innej okoliczności skutkującej rozwiązaniem przez Wnioskodawcę Umowy Pobytu Elastycznego z przyczyn leżących po stronie Klienta?

2.Czy Opłata dodatkowa otrzymana przez Wnioskodawcę podlega udokumentowaniu fakturą i zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie ewidencyjnej?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy otrzymana przez niego Opłata dodatkowa wynikająca ze skrócenia pobytu stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, a obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z jej tytułu powstaje w chwili nieprzedłużenia Umowy Pobytu Elastycznego na zadeklarowany okres przez Klienta lub w chwili wystąpienia innej okoliczności skutkującej rozwiązaniem przez Wnioskodawcę Umowy Pobytu Elastycznego z przyczyn leżących po stronie Klienta.

2.W ocenie Wnioskodawcy otrzymana przez niego Opłata dodatkowa wynikająca ze skrócenia pobytu podlega udokumentowaniu fakturą i zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie ewidencyjnej.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług [dalej: podatek VAT] podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Z treści wspomnianego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE]. Przykładowo w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council (C-89/81) TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council (C-102/86) stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co więcej, w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, TSUE wskazał, że „(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).”

Z kolei w wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances TSUE wskazał, że „(…) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Biorąc pod uwagę powyższe, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy danym świadczeniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. W rezultacie wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Takie rozumienie odpłatnego świadczenia usług potwierdza orzecznictwo polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 maja 2021 r., sygn. I FSK 1047/18 stwierdził, że „odpłatne świadczenie usług wymaga istnienia stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług mogą więc zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę a ich beneficjentem istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Określone świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako usługa wówczas, gdy ww. warunki będą spełnione łącznie, bowiem aby usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wykonaną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia”.

W tym kontekście, należy rozważyć czy Opłata dodatkowa jest wynagrodzeniem za świadczenie usług i w związku z tym podlega VAT, i czy jest częściowym wynagrodzeniem za usługę zakwaterowania, czy też wynagrodzeniem za odrębną usługę.

Należy zwrócić uwagę, że nieprzedłużenie Umowy na zadeklarowany okres pobytu przez Klienta lub z jego winy, z jednej strony oznacza koniec świadczenia usług przez Wnioskodawcę, a z drugiej strony nakłada na Klienta obowiązek zapłaty Opłaty dodatkowej skalkulowanej jako kwota odpowiadającą różnicy pomiędzy zastosowaną ceną usługi a ceną, która byłaby zastosowana, gdyby deklarowana długość pobytu odpowiadała rzeczywistej długości świadczenia usługi.

Należy zwrócić uwagę, że TSUE orzekał już w podobnej kwestii w wyroku z 22 listopada 2018 r., sygn. C-295/17 MEO - Serviços de Comunicações e Multimédia SA, gdzie stwierdził w pkt 50, że: „z uwagi na ogół powyższych rozważań na przedstawione pytania prejudycjalne trzeba odpowiedzieć, iż art. 2 ust. 1 lit. c dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że kwoty otrzymane przez podmiot gospodarczy w przypadku przedterminowego rozwiązania z powodów leżących po stronie klienta umowy o świadczenie usług przewidującej przestrzeganie okresu lojalności (okresu związania umową) w zamian za przyznanie temu klientowi korzystnych warunków handlowych należy uznać za stanowiące wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu tego przepisuʺ.

Należy również wspomnieć o wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 17 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1654/20, w którym Sąd potwierdził, że rację ma Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyjmując w zaskarżonej interpretacji, że zwrot równowartości przyznanych abonentowi ulg w przypadku jednostronnego, dokonanego przez abonenta lub z winy abonenta, przedterminowego rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych podlega opodatkowaniu VAT. Sąd podzielił pogląd Dyrektora, że uiszczana przez abonenta kwota pieniężna, określana jako roszczenie z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy oświadczenie usług telekomunikacyjnych, stanowi w istocie wynagrodzenie za świadczenie usług. W tym przypadku zapłata przez abonenta powyższego roszczenia ma charakter rekompensaty z tytułu wcześniej przyznanych - na podstawie umowy zawartej na czas określony - ulg w świadczeniu usług telekomunikacyjnych.

Powyższe podejście prezentuje również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który zmienił wcześniej wydaną interpretację indywidualną, wydając pismo z dnia 30 stycznia 2023 r. (sygn. DOP7.8101.4.2022.HEMD). W interpretacji zmieniającej wskazano, że w przypadku jednostronnego rozwiązania umowy terminowej o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez abonenta lub z jego winy - umowy, w której abonentowi przyznano ulgi - zwrot równowartości tych ulg, proporcjonalnie pomniejszonych za okres od zawarcia umowy do jej rozwiązania, stanowi część świadczenia należnego z tytułu usług telekomunikacyjnych. W konsekwencji obowiązek podatkowy powinien być określony zgodnie z zasadami właściwymi dla tego rodzaju usług.

Odnosząc powyższe stanowiska, wynikające z orzecznictwa TSUE i krajowych sądów oraz interpretacji prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe do przedmiotowej sprawy, należy uznać, że w przypadku jednostronnego rozwiązania, przez Klienta lub z winy Klienta, Umowy Pobytu Elastycznego, w myśl której przyznana została Klientowi zniżka z uwagi na deklarowaną długość pobytu w wysokości odpowiadającej Opłacie dodatkowej, Opłata dodatkowa stanowi część wynagrodzenia za świadczenia usług zakwaterowania.

Zatem obowiązek podatkowy należy określić odpowiednio jak dla takich usług.

Zgodnie z art. 19a. ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jak wynika z ww. regulacji, zasadą ogólną jest powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w momencie wykonania usługi.

Opłata pobierana od Klientów za skrócenie pobytu jest obliczana w oparciu o różnicę między pierwotnie zadeklarowanym a faktycznym okresem świadczenia Usługi. Stanowi ona wynagrodzenie za zgodę Spółki na wcześniejsze zakończenie Umowy Pobytu Elastycznego, które następuje przed upływem pierwotnie zadeklarowanego terminu. W praktyce opłata ta odzwierciedla jednorazowy charakter czynności związanej z wcześniejszym rozwiązaniem umowy i wiąże się z analogicznie jednorazową płatnością.

Opłata dodatkowa wynika z nieprzedłużenia Umowy Pobytu Elastycznego na zadeklarowany okres przez Klienta lub wystąpienia innej okoliczności skutkującej rozwiązaniem przez Wnioskodawcę Umowy Pobytu Elastycznego z przyczyn leżących po stronie Klienta. Opłata stanowi wynagrodzenie za świadczenie wzajemne z tytułu tolerowania przez Wnioskodawcę nieprzedłużenia Umowy Pobytu Elastycznego na zadeklarowany okres przez Klienta lub rozwiązania przez Wnioskodawcę Umowy Pobytu Elastycznego z przyczyn leżących po stronie Klienta.

W konsekwencji powyższego, w ocenie Wnioskodawcy otrzymana przez niego Opłata dodatkowa wynikająca ze skrócenia pobytu stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, a obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z jej tytułu powstaje w chwili nieprzedłużenia Umowy Pobytu Elastycznego na zadeklarowany okres przez Klienta lub w chwili wystąpienia innej okoliczności skutkującej rozwiązaniem przez Wnioskodawcę Umowy Pobytu Elastycznego z przyczyn leżących po stronie Klienta.

Ad 2

Zakładając, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące kwalifikacji Opłaty dodatkowej jako wynagrodzenia za świadczenie usług jest prawidłowe, należy stwierdzić, że Spółka zobowiązana jest do prawidłowego udokumentowania świadczonej usługi.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku (…).

Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 (…) jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o VAT podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganej przez nich wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia (…).

Powyższe oznacza, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej co do zasady są zobligowani do ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej. Niemniej jednak w niektórych przypadkach możliwe jest zastosowanie zwolnienia z ww. obowiązku na podstawie Rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 42 załącznika do Rozporządzenia, zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., podlega świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

§ 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia zawiera zamknięty katalog usług, których świadczenie nie podlega jednak zwolnieniu z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Jak wynika z ww. przepisu, warunkiem zwolnienia świadczenia usług z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej jest łączne wystąpienie następujących okoliczności:

1)usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych;

2)otrzymywanie całości zapłaty za świadczenie ww. usług za pośrednictwem poczty, banku lub SKOK;

3)otrzymywanie ww. zapłaty na własny rachunek bankowy lub w SKOK;

4)dysponowanie ewidencją i dowodami dokumentującymi zapłatę umożliwiającymi jednoznaczną identyfikację, jakich konkretnie czynności dotyczyły poszczególne płatności;

5)świadczenie usług innego rodzaju niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

W odniesieniu do świadczenia usług za wynagrodzeniem w postaci Opłaty dodatkowej na rzecz Klientów, będących przedmiotem niniejszego wniosku, należy wskazać że:

1)stanowią świadczenie usług;

2)dokonywane są na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej;

3)całość zapłaty otrzymywana jest za pośrednictwem banku, poprzez Operatora;

4)całość zapłaty przekazywana jest przez Operatora na własny rachunek bankowy Wnioskodawcy;

5)Wnioskodawca dysponuje ewidencjami transakcji sprzedażowych oraz płatności, na podstawie których możliwe jest jednoznaczne przypisanie płatności do poszczególnych transakcji;

6)przedmiotem transakcji jest świadczenie usług innego rodzaju niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

W konsekwencji świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci Opłaty dodatkowej na rzecz Klientów podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie ewidencyjnej.

Na marginesie Spółka wskazuje, że korzystanie ze wsparcia Operatora nie zmienia faktu, iż płatność otrzymywana jest za pośrednictwem banku i ostatecznie przekazywana jest na rachunek bankowy Spółki. Kryteria dotyczące formy płatności, wynikające z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 42 załącznika do Rozporządzenia pozostają zatem spełnione.

Podejście Spółki w powyższym zakresie jest również akceptowane w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.:

• w interpretacji z 5 listopada 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.699.2024.2.ALN, Organ wskazał, że „warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z pozycją 37 załącznika do niego są spełnione, bowiem wpłaty z tytułu świadczonych usług wymienionych we wniosku są uiszczane kartą kredytową/debetową, szybkim przelewem bankowym lub przez (...). Operatorzy obsługujący e-płatności dostarczają Państwu raport ze zrealizowanych przez klientów płatności, które są Państwo w stanie przyporządkować konkretnej transakcji sprzedaży a Państwa system sprzedażowy X umożliwia wygenerowanie ewidencji sprzedaży. Ponadto, usługi sprzedaży miejsca na salach kinowych w formie biletu wraz z dodatkowymi usługami opisanymi we wniosku nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.”
• w interpretacji z 10 września 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.434.2024.2.MKW, Organ wskazał, że „w opisanych okolicznościach warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z pozycją 37 załącznika do niego zostaną spełnione, bowiem opłaty za zakwaterowanie oraz usługi dodatkowe będą rozliczane: przelewem na Państwa konto bankowe, przy użyciu platformy płatniczej (korzystającej z pośredników realizacji płatności) oraz płatności za pomocą karty płatniczej przy użyciu terminali płatniczych. Tym samym w wyniku ww. form płatności Państwo otrzymywać będą środki pieniężne na rachunek bankowy. Jednocześnie wskazali Państwo, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę wynikać będzie jednoznacznie jakiej ta zapłata czynności konkretnie dotyczyła i dla kogo była realizowana. Ponadto, co istotne nie będą Państwo dokonywać świadczenia usług, które zostały wymienione w § 4 rozporządzenia.”

Powyżej przywołane interpretacje zostały wydane w poprzednim stanie prawnym, jednak przy analogicznym brzmieniu przepisów.

W konsekwencji powyższego, należy uznać za prawidłowe podejście, zgodnie z którym Spółka nie ma obowiązku ewidencjonowania otrzymania wynagrodzenia w postaci Opłaty dodatkowej. Jak wynika ze stanu faktycznego niniejszej sprawy - Klienci, poprzez podpisanie Umowy Pobytu Elastycznego jeszcze przed wykonaniem Usługi (i przed ewentualnym skróceniem pobytu za Opłatą dodatkową) zgłaszają Spółce wolę otrzymania faktur VAT dokumentujących ww. świadczenia, to zastosowanie znajdzie art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na podstawie którego wystawienie faktur VAT w takiej sytuacji należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.