Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji. - Interpretacja - 0114-KDIP4.4012.24.2019.2.RK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2019, sygn. 0114-KDIP4.4012.24.2019.2.RK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn.zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 10 stycznia 2019 r), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 30 stycznia 2019 r. (skutecznie doręczone 4 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2019 r wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 30 stycznia 2019 r. (skutecznie doręczone 4 lutego 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina realizuje inwestycję pn: Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy. Inwestycja będzie realizowana ze środków własnych Gminy oraz ze środków Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 lub z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Przy inwestycji realizowanej z tego programu VAT jest kosztem niekwalifikowanym. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tego typu czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych dotyczących m.in. najmu lokali, oraz aktualną zgodę Starostwa na przystąpienie do inwestycji. Gminny Zakład Komunalny - jednostka organizacyjna Gminy który działa w formie jednostki budżetowej. Zakład będzie zawierał umowy cywilnoprawne z mieszkańcami, na podstawie których będzie osiągał dochody z tytułu świadczenia usług związanych z odprowadzeniem ścieków (PKWiU 37.00.11) tj. opłaty od mieszkańców przyłączonych do sieci kanalizacyjnej za odprowadzenie, oczyszczanie i likwidację ścieków dostarczonych do oczyszczalni za pośrednictwem sieci kanalizacyjnej.

Wybudowana sieć kanalizacyjna będzie służyła sprzedaży opodatkowanej.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała, że jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a wydatki związane z realizacją inwestycji będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług tj. odpłatnymi usługami odprowadzania ścieków.

Gmina realizuje inwestycję pn: Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy Zakończona inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminny Zakład Komunalny do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakład będzie zawierał umowy cywilnoprawne wyłącznie z mieszkańcami, na podstawie których będzie osiągał dochody z tytułu świadczenia usług związanych z odprowadzaniem ścieków tj. opłaty od mieszkańców przyłączonych do sieci kanalizacyjnej za odprowadzanie, oczyszczanie i likwidację ścieków dostarczonych do oczyszczalni za pośrednictwem sieci kanalizacyjnej. Wybudowana sieć kanalizacyjna będzie służyła sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, jako czynny podatnik VAT ma prawo odliczyć podatek od towarów i usług związanych z realizacją inwestycji Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy&

Zdaniem Gminy:

Gmina będzie ponosić wydatki związane z realizacją inwestycji Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy bezpośrednio dokumentując fakturami nakłady związane z tą inwestycją. Zakończona inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminny Zakład Komunalny do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że Gmina i GZK ma prawo odliczyć podatek od towarów i usług związanych z realizacją inwestycji zarówno w przypadku zawarcia umów cywilnoprawnych z mieszkańcami, na podstawie których będzie osiągała dochody z tytułu świadczenia usług związanych z odprowadzaniem ścieków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., nr 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przepisów ustawy wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tego typu czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych dotyczących m.in. najmu lokali, oraz aktualną zgodę Starostwa na przystąpienie do inwestycji. Gminny Zakład Komunalny - jednostka organizacyjna Gminy który działa w formie jednostki budżetowej. Zakład będzie zawierał umowy cywilnoprawne z mieszkańcami, na podstawie których będzie osiągał dochody z tytułu świadczenia usług związanych z odprowadzeniem ścieków (PKWiU 37.00.11) tj. opłaty od mieszkańców przyłączonych do sieci kanalizacyjnej za odprowadzenie, oczyszczanie i likwidację ścieków dostarczonych do oczyszczalni za pośrednictwem sieci kanalizacyjnej. Wydatki związane z realizacją inwestycji będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług tj. odpłatnymi usługami odprowadzania ścieków. Zakończona inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminny Zakład Komunalny do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanego z realizacją inwestycji Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednakże, jak wskazano wcześniej, przepis art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem tj. świadczenia odpłatnych usług odprowadzania ścieków. Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Podsumowując Gmina będzie miała prawo odliczyć podatek od towarów i usług związany z realizowaną inwestycją: Budowa kanalizacji sanitarnej na terenie gminy

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy znać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku i jego uzupełnieniu, w szczególności dotyczącym wykorzystania wydatków związanych z realizacją inwestycji wyłącznie do czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej