Temat interpretacji
Brak opodatkowania dotacji wypłacanej na rzecz Spółki w zakresie grantów wypłacanych Beneficjentom końcowym Projektu (startupom); opodatkowanie ww. dotacji w zakresie usług eksperckich zapewnionych startupom.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
‒prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania dotacji wypłacanej przez PARP na rzecz Spółki w zakresie grantów wypłacanych Beneficjentom końcowym Projektu (startupom)
‒i nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania ww. dotacji w zakresie usług eksperckich zapewnionych startupom.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania dotacji wypłacanej przez PARP na rzecz Spółki za opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Spółka sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca” lub „Beneficjent”) rozpoczęła działalność z początkiem 1998 r. Główną przyczyną powstania Spółki, posiadającej status spółki zarządzającej specjalną strefą ekonomiczną, było poszukiwanie instrumentów wsparcia restrukturyzacji przemysłu Regionu. Obecnie Spółka z powodzeniem realizuje swoją misję, którą jest wspieranie rozwoju nowoczesnej gospodarki. Zgodnie z Planem Strategicznym na lata 2020-2024, celami strategicznymi Spółki są:
1.przygotowanie oferty dużych terenów inwestycyjnych,
2.poszerzenie oferty infrastrukturalnej parku,
3.współpraca i wspieranie rozwoju firm na każdym etapie rozwoju:
a.rozwój startupów, mikro, małych i średnich firm technologicznych,
b.wsparcie rozwoju firm z branży gier wideo i zwiększenie ich konkurencyjności na rynku globalnym poprzez ułatwienie dostępu do wiedzy, kapitału ludzkiego, wsparcia materialnego, a także szerokie działania promocyjne,
c.rozwój inwestycji przemysłowych o wysokiej intensywności technologicznej,
d.wsparcie transformacji cyfrowej (…) przedsiębiorstw,
4.rozwój instytucjonalny Spółki na wszystkich obszarach.
We wrześniu 2018 r., Spółka złożyła wniosek o dofinansowanie projektu zatytułowanego „(…)” z „Programu operacyjnego inteligentny rozwój”, oś priorytetowa „Wsparcie otoczenia i potencjału przedsiębiorstw do prowadzenia działalności B+R+l”, działanie „Programy akceleracyjne” (dalej jako „Projekt”). W grudniu 2018 r., Spółka zawarła umowę o dofinansowanie projektu, zgodnie z którą Wnioskodawca może domagać się od PARP (dalej także jako: Instytucja pośrednicząca) wypłaty dofinansowania na warunkach określonych w tej umowie, które zostaną wskazane w dalszej części wniosku. Konsekwentnie, Wnioskodawca został beneficjentem Projektu w rozumieniu w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1460, ze zm.; dalej jako: ustawa wdrożeniowa).
Program ten wpisuje się w działalność statutową Wnioskodawcy i nawet bez realizacji Projektu, Spółka przynajmniej częściowo realizowałaby czynności przewidziane w Projekcie, w zakresie szkoleń, doradztwa, pomocy w poszukiwaniu funduszy oraz łączenie startupów z firmami z otoczenia biznesowego Spółki, tzw. matchmaking.
Projekt jest programem akceleracyjnym tj. sformalizowanym procesem Identyfikacji potrzeb biznesowych beneficjentów końcowych Projektu oraz odpowiedzenie na nie poprzez świadczenie zindywidualizowanych usług mających na celu zdynamizowanie ich rozwoju. Program uwzględnia etap oceny i selekcji beneficjentów końcowych oraz co najmniej 3, trwające od 3 do 6 miesięcy, rundy indywidualnych programów akceleracji.
Za beneficjentów końcowych w ramach Projektu rozumie się podmioty, o których mowa w art. 35 ust. 3 ustawy wdrożeniowej. Beneficjentem końcowym może być mikroprzedsiębiorca lub mały przedsiębiorca spełniający warunki określone w art. 22 rozporządzenia KE nr 651/2014 (dalej jako: Beneficjenci końcowi).
W ramach Projektu, Wnioskodawca jest obowiązany do świadczenia na rzecz beneficjentów końcowych szeregu usług, które mogą zgodnie z Zakresem rzeczowo-finansowym Projektu obejmować m. in.:
‒usługi doradcze obejmujące m. in. Mentoring; Doradztwo biznesowe; Warsztaty ze sprzedaży, finansów zarządczych i komunikacji (w tym tzw. pitchowania) oraz zasad współpracy dużych przedsiębiorstw ze „startupami”; tzw. „Industry Tour”; Wyjazd studyjny; Spotkania z ekspertami i tzw. „founderami”; Usługi prawne;
‒zapewnienie odpowiedniej kadry do prowadzenia szkoleń i warsztatów oraz mentorów;
‒zapewnienie materiałów biurowych i innych pomocy niezbędnych do przeprowadzenia warsztatów;
‒transport uczestników w przypadku wyjazdów – koszty biletów, zakwaterowania uczestników;
‒obsługę usług eksperckich;
‒zapewnienie bieżącej opieki dla startupów przez cały okres akceleracji: szeroko rozumiane wsparcie „startupu” na każdym etapie procesu akceleracji: od planowania harmonogramów rzeczowo-finansowych, etap szkoleń, monitoringu realizacji kamieni milowych poprzez doradztwo i współpracę z odbiorcą technologii, aż po walidację.
Podstawowym obowiązkiem Spółki wynikającym z umowy o dofinansowanie jest realizacja Projektu z należytą starannością i wykorzystanie dofinansowania na zasadach określonych w umowie. Powyższe obejmuje zobowiązanie do realizacji Projektu w zakresie określonym w harmonogramie rzeczowo-finansowym, zgodnie z:
‒umową i jej załącznikami, w szczególności z wnioskiem o dofinansowanie,
‒obowiązującymi przepisami prawa krajowego i Unii Europejskiej, w szczególności zasadami polityk unijnych,
‒wytycznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020.
Ponadto, realizując Projekt Spółka zobowiązuje się do:
‒osiągnięcia założonych celów i wskaźników określonych we wniosku o dofinansowanie (wskaźniki dotyczą przykładowo liczby wprowadzonych innowacji czy liczby rozwiązań wypracowanych przez startupy i wdrożonych w przedsiębiorstwach),
‒przekazania w terminie 7 dni od doręczenia wezwania PARP wszelkiej dokumentacji związanej z Projektem oraz umową, w tym dokumentacji potwierdzającej informacje zawarte we wniosku o dofinansowanie oraz informacje przedstawione przed dniem zawarcia umowy,
‒weryfikacji przed podpisaniem umowy z beneficjentem końcowym poprawności i prawdziwości danych złożonych przez beneficjenta końcowego w oświadczeniu o spełnieniu kryteriów MŚP, w szczególności w zakresie spełniania definicji beneficjenta końcowego,
‒monitorowania i zapewnienia rynkowego charakteru transakcji, jakie będą zawierane przez beneficjentów końcowych z OT, w zakresie komercjalizacji produktów / usług wypracowanych w ramach Projektu,
‒współpracy z opiekunem Projektu ze strony PARP w zakresie:
‒zapewnienia bieżących kontaktów i efektywnej komunikacji pomiędzy Spółką a PARP,
‒współpracy dla zapewnienia realizacji Projektu zgodnie z przyjętą koncepcją,
‒raportowania PARP postępów w realizacji Projektów określonym przez PARP zakresie i formie,
‒umożliwienia PARP uczestnictwa w wybranych wydarzeniach organizowanych przez Spółkę,
‒umożliwienia uczestnictwa przedstawiciela PARP w procesie selekcji i oceny startupów.
Zgodnie z umową Spółka zobowiązana jest do korzystania z aplikacji głównej centralnego systemu teleinformatycznego, która służy między innymi do wspierania procesów związanych z obsługą Projektu, w tym do:
‒przestrzegania aktualnej wersji podręcznika beneficjenta i wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020,
‒rzetelnego i bezzwłocznego wprowadzania danych zgodnych ze stanem faktycznym w terminie wynikającym z wytycznych w zakresie warunków gromadzenia i przekazywania danych w postaci elektronicznej na lata 2014-2020 wydanych przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,
‒wprowadzania do bazy personelu w aplikacji danych dotyczących angażowania personelu Projektu,
‒przestrzegania regulaminu bezpieczeństwa informacji przetwarzanych w aplikacji,
‒wyznaczania osób uprawnionych do wykonywania w imieniu Spółki czynności związanych z realizacją Projektu oraz ich zgłoszenia do pracy w ramach aplikacji zgodnie z wytycznymi w zakresie warunków gromadzenia i przekazywania danych w postaci elektronicznej na lata 2014- 2020.
Spółka zobowiązana jest także:
‒wykorzystywać profil zaufany ePUAP lub bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu w ramach uwierzytelniania czynności dokonywanych w ramach aplikacji,
‒informować PARP o każdym nieautoryzowanym dostępie do danych Spółki w aplikacji,
‒informować PARP w przypadku niedostępności aplikacji,
‒okazywać podczas kontroli dokumentów przekazywanych drogą elektroniczną w tym w ramach aplikacji związanych z realizowanym Projektów.
Wnioskodawca zgodnie z umową zobowiązany jest zapewnić wkład prywatny pochodzący od co najmniej jednego Odbiorcy Technologii (OT) w wysokości nie niższej niż kwota dofinansowania kosztów operacyjnych realizacji programu akceleracji. Spółka zobowiązuje się ponadto do zapewnienia finansowania Projektu oraz zapewnienia finansowania wydatków niekwalifikowalnych niezbędnych dla realizacji Projektu we własnym zakresie.
Spółka zobowiązana jest do składania wniosków o płatność w terminach określonych przez PARP, nie rzadziej jednak niż raz na 6 miesięcy licząc od dnia zawarcia umowy oraz do rozliczenia 70% łącznej kwoty przekazanych transz w terminie 6 miesięcy od dnia jej przekazania na rachunek bankowy Spółki. Do wniosku o płatność Spółka zobowiązana jest załączyć kopie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków, przy czym wydatki rozliczone za pomocą uproszczonych metod rozliczania wydatków są traktowane jako wydatki poniesione.
Spółka zobowiązana jest złożyć wniosek o płatność końcową w terminie do 30 czerwca 2023 r. w celu zakończenia realizacji Projektu.
Ponadto Spółka zobowiązana jest do:
‒przekazywania we wskazanym terminie wszystkich dokumentów i informacji związanych z realizacją Projektu, których PARP zażąda w okresie realizacji Projektu oraz w okresie 3 lat od zakończenia realizacji Projektu, przekazywania w okresie realizacji Projektu do PARP, na jej wniosek, informacji na temat kamieni milowych w Projekcie, przedstawiania wskaźników dotyczących zatrudnienia w podziale według płci, informowania PARP o wszelkich zagrożeniach oraz nieprawidłowościach w realizacji Projektu;
‒monitorowania wskaźników określonych we wniosku o dofinansowanie, w tym wskaźników potwierdzających pozytywny wpływ na realizację zasady zrównoważonego rozwoju oraz przekazywania do PARP informacji w tym zakresie w terminie 1 miesiąca od upływu terminu określonego w umowie na osiągnięcie wskaźników rezultatu;
‒przygotowywania i przeprowadzania postępowania o udzielenie zamówienia, z zachowaniem zasad wynikających z art. 6c ustawy o utworzeniu PARP oraz wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków;
‒informowania opinii publicznej o fakcie otrzymania dofinansowania na realizację Projektu ze środków POIR w trakcie realizacji Projektu;
‒poddania się kontroli oraz audytowi w zakresie realizowanej umowy, udostępnienia wszelkiej dokumentacji związanej z Projektem oraz realizowaną umową. Jeśli jest to konieczne do weryfikacji kwalifikowalności wydatków ponoszonych w Projekcie, Spółka zobowiązana jest udostępnić również dokumenty niezwiązane bezpośrednio z jego realizacją. Powyższe obejmuje zapewnienie obecności osób kompetentnych do udzielenia wyjaśnień na temat procedur, wydatków i innych zagadnień związanych z realizacją Projektu, jak również udostępnienie dokumentów związanych z realizacją Projektu, w szczególności dokumentów umożliwiających potwierdzenie kwalifikowalności wydatków, zapewnienie dostępu do pomieszczeń i terenów realizacji Projektu, dostępu do związanych z Projektem systemów teleinformatycznych i wszystkich dokumentów elektronicznych związanych z zarządzaniem Projektem oraz udzielanie wszelkich wyjaśnień dotyczących realizacji Projektu. Spółka zobowiązana jest do realizacji zaleceń pokontrolnych w terminach wskazanych w informacji pokontrolnej;
‒przekazywania PARP kopii informacji i zaleceń pokontrolnych oraz innych równoważnych dokumentów sporządzonych przez instytucje kontrolujące inne niż PARP, jeżeli wyniki tych kontroli dotyczą Projektu w terminie 7 dni od dnia otrzymania tych dokumentów;
‒przechowywania w sposób gwarantujący należyte bezpieczeństwo informacji wszelkich danych związanych z realizacją Projektu, przez wskazany w umowie okres. W przypadku zawieszenia lub zaprzestania działalności przez Spółkę przed zakończeniem okresu przechowywania danych związanych z realizacją Projektu, Spółka zobowiązana jest powiadomić PARP o miejscu archiwizacji dokumentów związanych z realizacją Projektu. Spółka zobowiązana jest w okresie realizacji Projektu oraz w okresie od dnia zakończenia realizacji Projektu do współpracy z PARP lub inną upoważnioną instytucją;
‒ustanowienia zabezpieczenia na cały okres realizacji Projektu oraz na okres 3 lat po zakończeniu realizacji Projektu w formie weksla in blanco, opatrzonego klauzulą „nie na zlecenie”;
‒współpracy przy ewaluacji Projektu, w tym w szczególności do udzielania informacji dotyczących Projektu oraz efektów Projektu, uczestnictwa w ankietach, wywiadach i innych formach realizacji badań ewaluacyjnych i zapewnienia wykonywania powyższych obowiązków przez beneficjentów końcowych. Spółka zobowiązana jest również przedłożyć kopię sprawozdania, które jest składane w Głównym Urzędzie Statystycznym.
‒przekazywania do PARP opracowanych procedur realizacji Projektu grantowego w formie regulaminu zawierającego w szczególności:
opropozycję kryteriów wyboru beneficjentów końcowych,
owzór umowy o powierzenie grantu,
ozasady rozliczania wydatków ponoszonych przez beneficjentów końcowych,
ozasady monitorowania realizacji zadań przez beneficjentów końcowych,
ozasady odzyskiwania grantów w przypadku ich wykorzystania niezgodnie z celami Projektu,
oprzekazania w ramach realizowanych indywidualnych programów akceleracyjnych grantów przedsiębiorcom rozpoczynającym działalność z zachowaniem zasad dotyczących ich przekazywania,
orealizacji wymaganych czynności sprawozdawczych dotyczących udzielonej pomocy publicznej z wykorzystaniem odpowiedniej aplikacji prowadzonej przez UOKiK,
oweryfikacji statusu beneficjenta końcowego oraz możliwości udzielenia wsparcia stanowiącego pomoc publiczną z zachowaniem zasad dotyczących udzielania tej pomocy,
ozapewnienia przetwarzania danych osobowych osób zgłaszających pomysły biznesowe do programu akceleracji zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego dotyczącego ochrony danych osobowych.
Zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie podstawą udzielenia grantu jest umowa o powierzenie grantu, która określa co najmniej:
1)oznaczenie stron, których umowa dotyczy,
2)oznaczenie zakresu programu akceleracyjnego na rzecz beneficjenta końcowego,
3)oznaczenie rodzajów działalności gospodarczych wykluczonych z możliwości uzyskania pomocy,
4)określenie warunków i okresu współpracy stron,
5)określenie kwoty pomocy udzielanej beneficjentowi końcowemu oraz warunków jej przyznania, w szczególności kamieni milowych warunkujących przekazanie i rozliczenie grantu,
6)szczegółowy budżet indywidualnego programu akceleracji,
7)zobowiązania i odpowiedzialność stron umowy o powierzenie grantu,
8)zobowiązanie stron do zachowania poufności,
9)zasady przetwarzania przez Spółkę na rzecz PARP danych osobowych przedsiębiorcy,
10)zobowiązanie beneficjenta końcowego do zwrotu grantu w przypadku wykorzystania go niezgodnie z celami Projektu grantowego,
11)zobowiązanie beneficjenta końcowego do poddania się kontroli przeprowadzanej przez Spółkę, PARP lub inne uprawnione podmioty,
12)warunki rozwiązania umowy o powierzenie grantu,
13)oświadczenia o braku powiązań,
14)oświadczenie beneficjenta końcowego o posiadaniu wyłącznych praw do zgłoszonego przez niego innowacyjnego pomysłu biznesowego oraz uprawnieniu do rozporządzania nim we własnym imieniu pełnią praw,
15)oświadczenia beneficjenta końcowego, że innowacyjny pomysł biznesowy jest wolny od wszelkich obciążeń prawnych, zabezpieczenia lub jakiegokolwiek roszczenia podmiotu trzeciego,
16)oświadczenie beneficjenta końcowego o spełnieniu kryteriów mikro lub małego przedsiębiorstwa.
Istotne przy tym jest, że umowa wskazuje, że wszelkie postanowienia umowy o dofinansowanie odnoszące się do Spółki stosuje się odpowiednio do beneficjentów końcowych, za których działania lub zaniechania Spółki ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka.
Koszty operacyjne realizacji programu akceleracji kwalifikujące się do objęcia dofinansowaniem obejmują:
‒koszty bezpośrednich wynagrodzeń zespołu projektowego,
‒koszty pośrednie, obejmujące ponoszone przez Spółkę wydatki na realizację Projektu inne niż koszty bezpośrednie. Mogą one obejmować przykładowo koszty materiałów biurowych, koszty lokalu, koszty promocji i zgodnie z umową stanowią maksymalnie 14,87% kosztów poniesionych na bezpośrednie wynagrodzenia zespołu projektowego.
Jak już wspomniano Spółka zobowiązana jest do składania wniosków o płatność w terminach określonych przez PARP, nie rzadziej jednak niż raz na 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy o dofinansowanie. Spółce w ramach przyznanego dofinansowania może być wypłacana zaliczka w wysokości określonej w harmonogramie płatności, na podstawie złożonych przez Spółkę i zaakceptowanych przez PARP wniosków o płatność. Rozliczenie transzy zaliczki polega na zwrocie niewykorzystanych środków lub wykazaniu we wniosku o płatność:
‒kosztów kwalifikowalnych rozliczających transze zaliczki na podstawie faktycznie poniesionych kosztów,
‒faktycznie poniesionych wydatków kategorii lub w kategoriach wydatków w odniesieniu do których stawka ryczałtowa została naliczona.
Spółka zobowiązana jest rozliczyć 70% kwoty przekazanych transz w terminie 6 miesięcy od dnia jej przekazania na rachunek bankowy Spółki.
Do wniosku o płatność Spółka zobowiązana jest załączyć kopie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków to jest:
‒kopie dokumentów księgowych potwierdzających poniesione wydatki oraz potwierdzających dokonanie zapłaty opisane w sposób umożliwiający ich przypisanie określonym pozycjom w harmonogramie rzeczowo-finansowym,
‒kopie protokołów odbioru dokumentujące wykonanie usług lub kopie innych dokumentów potwierdzających zgodność realizacji Projektu z warunkami umowy,
‒kopie dokumentów związanych z przeprowadzeniem postępowań o udzielenie zamówienia, dla wydatków wykazanych w danym wniosku o płatność,
‒wyciągi z rachunku bankowego służącego do obsługi płatności zaliczkowych, za okres którego dotyczy wniosek o płatność - w przypadku rozliczania dofinansowania przekazanego w formie zaliczki.
W przypadku rozliczenia wydatków w formie refundacji warunkiem wypłaty dofinansowania jest zatwierdzenie przez PARP poniesionych przez beneficjenta wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem oraz pozytywne zweryfikowanie części sprawozdawczej wniosku o płatność.
Spółka zobowiązana jest do dokonania zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w przypadku:
‒ rozwiązania umowy o dofinansowanie,
‒ wykorzystania dofinansowania niezgodnie z przeznaczeniem,
‒ wykorzystania dofinansowania z naruszeniem wskazanych procedur,
‒ pobrania dofinansowania w nienależnie lub w nadmiernej wysokości.
Beneficjenci końcowi otrzymają dofinansowanie w wysokości do 200.000 zł. Umowa powierzenia grantu jest zawierana pomiędzy Beneficjentem końcowym a Spółką. W programie zaplanowano udział minimum 59 Beneficjentów końcowych. Beneficjent końcowy zobowiązuje się do realizacji przedmiotu umowy zgodnie z obowiązującymi aktami prawa krajowego i unijnego, a także postanowieniami umowy powierzenia grantu (dalej również jako umowa akceleracji), w tym do:
‒aktywnego uczestnictwa i współpracy w działaniach Spółki, mających na celu realizację przedmiotu umowy,
‒ustalenia i realizacji kamieni milowych,
‒opracowania szczegółowego budżetu indywidulanego programu akceleracji,
‒prowadzenia wyodrębnionej ewidencji, umożliwiającej weryfikację kosztów, identyfikację wszystkich transakcji oraz operacji księgowych, związanych z udziałem w programie akceleracji,
‒wskazania na piśmie dwóch osób fizycznych jako swoich przedstawicieli, zwanych dalej Uczestnikami,
‒udziału uczestników w warsztatach, spotkaniach, wizytach studyjnych, spotkaniach z indywidualnym opiekunem beneficjenta, demo day oraz wszelkich innych wydarzeniach zgodnie z harmonogramem programu,
‒stosowania się do wszelkich dokumentów programu, w szczególności do regulaminu akceleracji,
‒przestrzegania zasad współpracy z OT,
‒sporządzania sprawozdań, raportów związanych z wydatkowaniem środków finansowych oraz postępem prac nad rozwiązaniem, w szczególności w momencie osiągania kolejnych kamieni milowych oraz po zakończeniu udziału w programie,
‒dostarczania Spółce przez okres roku po zakończeniu umowy akceleracyjnej informacji o przebiegu komercjalizacji technologii akcelerowanej w ramach Projektu – z poszanowaniem tajemnicy przedsiębiorstwa OT,
‒stosowania zasad identyfikacji wizualnej Projektu zgodnie z wytycznymi PARP,
‒przedstawienia na wezwanie dokumentacji, związanej z Projektem i jego finansowaniem,
‒przechowywania dokumentacji Projektu przez okres 10 lat od dnia przyznania ostatniej pomocy, w celu ewentualnych kontroli dokonywanych przez Spółkę, PARP lub inne uprawnione podmioty,
‒ponoszenia kosztów związanych z uczestnictwem w Programie, takich jak koszty dojazdów, zakwaterowania i wyżywienia,
‒niezwłocznego pisemnego informowania Spółki o zmianie danych kontaktowych, numeru konta bankowego oraz wszelkich istotnych zmianach i wydarzeniach, mających wpływ na przebieg akceleracji,
‒naprawy wszelkich szkód wyrządzonych w zasobach udostępnianych przez Spółkę,
‒po zakończeniu umowy, na wezwanie OT, dokonania niezwłocznego demontażu na własny koszt wdrożonego u OT rozwiązania – o ile miało takie wdrożenie miejsce,
‒dołożenia najwyższej możliwej staranności dla osiągnięcia celów/ osiągnięć wskazanych w formie tzw. kamieni milowych określonych w harmonogramie,
‒niezwłocznego, nie później niż w terminie 3 dni od zaistnienia problemu, informowania Spółki i OT o wszelkich problemach w realizacji niniejszej umowy,
‒zapewnienia, że innowacyjny pomysł biznesowy startupu pozostanie wolny od wszelkich obciążeń prawnych, zabezpieczenia lub jakiegokolwiek roszczenia podmiotu trzeciego w okresie 3 miesięcy od dnia zakończenia programu.
W ramach umowy Spółka zobowiązuje się do wsparcia w formie przekazania środków finansowych Grantu w wysokości do kwoty 200.000 złotych.
W ramach umowy Spółka zobowiązuje się zapewnić startupowi usługi eksperckie o wartości do 50.000 złotych. Do katalogu świadczonych usług w szczególności należą:
‒wsparcie merytoryczne przez wyznaczonego opiekuna startupu oraz ekspertów ds. wdrożeń ze strony OT,
‒organizacja i opieka merytoryczna nad procesem rozwoju produktu,
‒konsultacje prawne,
‒wsparcie przez mentorów,
‒warsztaty i szkolenia biznesowe,
‒spotkania z przedstawicielami OT,
‒zapewnienie w trakcie akceleracji przestrzeni biurowej do pracy w ramach zjazdów Programu.
Za powyższe świadczenia Spółka nie będzie od Beneficjentów końcowych pobierać opłat oraz wynagrodzenia. Jednocześnie należy podkreślić, że Granty udzielane przez Spółkę nie stanowią wynagrodzenia za wykonywane jakiekolwiek czynności czy podejmowane działania, ale stanowią środki na zrealizowanie przez beneficjentów końcowych zadań służących osiągnięciu celu Projektu. W szczególności, środki przeznaczone są na rozwój zespołu, rozwój produktu i testowanie produktu (w celu udowodnienia jego skuteczności i efektywności). Grant jest przyznawany w oparciu o art. 22 „Pomoc dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność” rozporządzenia komisji (UE) NR 651/2014 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z realizacja Projektu jako nabywcę wskazują / będą wskazywać Spółkę.
Co istotne, ostateczna wysokość dofinansowania otrzymanego w ramach Projektu przez Spółkę, może zgodnie z umową podlegać obniżeniu, jeżeli:
‒Instytucja Pośrednicząca na etapie weryfikacji wniosku o płatność końcową, stwierdzi, że cel Projektu został osiągnięty, ale beneficjent nie osiągnął wartości zakładanych w Projekcie wskaźników produktu – w takim przypadku Instytucja Pośrednicząca może pomniejszyć dofinansowanie proporcjonalnie do stopnia nieosiągnięcia tych wskaźników;
‒Instytucja Pośrednicząca, stwierdzi, że beneficjent nie osiągnął wartości zakładanych we wniosku o dofinansowanie wskaźników rezultatu – w takim przypadku Instytucja Pośrednicząca może pomniejszyć dofinansowanie proporcjonalnie do stopnia nieosiągnięcia tych wskaźników, pod warunkiem osiągnięcia celu.
Przy czym, obniżenie dofinansowania nie wpłynie na ilość i poziom czynności wykonywanych na rzecz Beneficjentów końcowych. W szczególności, końcowa wysokość przyznanej dotacji nie będzie wpływała w żaden sposób na brak odpłatności za czynności wykonywane na rzecz Beneficjentów końcowych w ramach umowy powierzenia grantu.
Pytanie
Czy do dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki jest opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki nie jest opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Kluczowe znaczenie w przedmiotowej sprawie ma art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w którym wskazano, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Ww. artykuł jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 112 (Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), w którym przewidziano, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Opodatkowanie dotacji jest odstępstwem od zasady ogólnej wspólnotowego systemu VAT, możliwym jedynie w sytuacji wykazania bezpośredniego związku ceny dostawy towarów lub świadczenia usług z otrzymaną od osoby trzeciej dotacją (dofinansowaniem). Zatem aby mówić o opodatkowanej VAT dotacji kluczowe jest ustalenie w jakich sytuacjach dotacja może zostać uznana za mającą bezpośredni wpływ na cenę.
Powyższe zagadnienie było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: TSUE) m.in. w wyroku z dnia 22 listopada 2001 r., w sprawie C‑184/00, w którym Trybunał uznał, że aby dotacja (dofinansowanie) stanowiła element wynagrodzenia (była elementem podstawy opodatkowania) wymagane jest jej przyznanie w celu dostarczenia konkretnie określonego towaru lub wykonania konkretnie określonej usługi przez beneficjenta dofinansowania. Przy czym, do uznania dotacji za podlegającą opodatkowaniu VAT niewystarczające jest samo stwierdzenie możliwości wpływu dotacji na cenę towaru lub usługi (co zasadniczo w sposób pośredni niemal zawsze będzie miało miejsce). Aby można było mówić o wpływie dotacji na cenę, cena należna od nabywcy powinna być ustalona w taki sposób, aby zmniejszała się proporcjonalnie do dotacji przyznanej dostawcy towarów lub świadczącemu usługi.
Zdaniem TSUE dotacje podmiotowe czy też przeznaczone na pokrycie kosztów działalności (kosztów ogólnych), chociaż mogą mieć w ostatecznym rozrachunku mniejszy lub większy wpływ na cenę świadczonych usług lub dostarczanych towarów nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania. Wpływ ogólnej dotacji (nieskierowanej w celu sfinansowania konkretnej dostawy towarów bądź świadczenia usług) pozwalającej zmniejszyć cenę towarów bądź usług nie jest powodem do włączenia takich dotacji do podstawy opodatkowania.
Uwzględniając orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że dotacją opodatkowaną jest dotacja mająca widoczny wpływ na cenę konkretnie określonej dostawy towarów lub konkretnie określonej usługi.
Zgodnie z przytoczonymi przepisami i orzecznictwem, aby dotacja mogła być uznana za mającą wpływ na cenę muszą być spełnione m.in. następujące warunki:
A.powinna istnieć możliwość wykazania wpływu dotacji na cenę;
B.przyznana dotacja powinna być przeznaczona na cele inne niż pokrycie kosztów Projektu.
A. Brak wpływu dofinansowania na cenę świadczenia
Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie można mówić o wpływie dotacji na „cenę” świadczonych przez Spółkę w ramach Projektu usług. W ramach Projektu brak jest bowiem jakiegokolwiek związku pomiędzy wysokością dofinansowania a jego efektami.
W szczególności nie istnieją żadne „widełki” łączące wartość dofinansowania z wartością i użytecznością wyświadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych usług. Przy czym, wartość dofinansowania uzależniona jest jedynie od osiągnięcia czynników merytorycznych Projektu, niezwiązanych bezpośrednio ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami. Zatem niemożliwe jest powiązanie ceny z ilością wyświadczonych przez Spółkę usług oraz liczbą podmiotów uczestniczących w Projekcie.
O dofinansowaniu wpływającym na cenę można byłoby mówić, przykładowo w sytuacji, gdyby wypłacający dotację wymagał od Spółki konkretnego zaangażowania godzinowego w usługi świadczone na rzecz konkretnie określonej liczby Beneficjentów końcowych i od tego uzależniłby wysokość dofinasowania. W takiej sytuacji można byłoby zidentyfikować wpływ dofinansowania na cenę (w odniesieniu do jednej godziny świadczonej usługi), a dotacja w zakresie, w jakim wpływałaby na obniżenie ceny świadczonych usług, mogłaby zostać uznana za mającą bezpośredni wpływ na cenę (i podlegającą VAT).
Tymczasem, jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego ostateczna wysokość dofinansowania otrzymanego w ramach Projektu przez Spółkę, może zgodnie z umową podlegać obniżeniu, jeżeli:
‒Instytucja Pośrednicząca na etapie weryfikacji wniosku o płatność końcową, stwierdzi, że cel Projektu został osiągnięty, ale beneficjent nie osiągnął wartości zakładanych w Projekcie wskaźników produktu – w takim przypadku Instytucja Pośrednicząca może pomniejszyć dofinansowanie proporcjonalnie do stopnia nieosiągnięcia tych wskaźników;
‒Instytucja Pośrednicząca stwierdzi, że beneficjent nie osiągnął wartości zakładanych we wniosku o dofinansowanie wskaźników rezultatu – w takim przypadku Instytucja Pośrednicząca może pomniejszyć dofinansowanie proporcjonalnie do stopnia nieosiągnięcia tych wskaźników, pod warunkiem osiągnięcia celu.
Przy czym, obniżenie dofinansowania nie wpłynie na ilość i poziom czynności wykonywanych na rzecz Beneficjentów końcowych. W szczególności, końcowa wysokość przyznanej dotacji nie będzie wpływała w żaden sposób na brak odpłatności za czynności wykonywane na rzecz Beneficjentów końcowych w ramach umowy powierzenia grantu.
B. przyznana dotacja została przeznaczona na pokrycie kosztów Projektu.
Jak zostało wykazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, dofinansowanie ma charakter wyłącznie zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów w związku z realizacją Projektu w zakresie świadczenia usług na rzecz Beneficjentów końcowych (dotacja kosztowa).
Umowa zawiera szereg postanowień dotyczących tzw. kosztów kwalifikowanych, które mogą zostać sfinansowane z otrzymanej dotacji. Wydatki takie muszą spełnić szereg warunków w tym muszą być zgodne z kosztorysem Projektu. Co jednak szczególnie istotne, dofinansowanie w żaden sposób nie jest powiązane z pracą (usługami) wyświadczonymi na rzecz Beneficjentów końcowych. Otrzymana dotacja ma więc charakter typowej dotacji kosztowej.
Sposób kwalifikowalności wydatków oraz brak powiązania ilości usług wyświadczonych w ramach Projektu z kwotą dofinansowania, powodują, że dofinansowanie ma na celu wyłącznie zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę, a nie kształtowanie jego ceny.
Warto zauważyć, że dotacje przyznawane są na konkretną działalność, co w żaden sposób nie decyduje o możliwości uznania, że mają wpływ na cenę. Dotacje wpływające na cenę są bowiem z reguły uzależnione od ilości dostarczonych towarów / usług (np. dofinasowanie biletów na komunikację), co w opisywanym przypadku nie ma miejsca.
Co prawda, każda dotacja wpływa pośrednio na cenę towarów i usług, jednakże opodatkowaniu VAT podlega jedynie dotacja, która ma bezpośredni wpływ na cenę określonych towarów i usług. Tymczasem jak zostało to wykazane w omawianym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym brak jest takiego wpływu. W efekcie otrzymana przez Spółkę dotacja nie może – zgodnie z przepisami – podlegać opodatkowaniu VAT.
Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki nie jest opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Powyższy wniosek znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2020 r., sygn. I FSK 1600/19, dotyczącym analogicznego stanu faktycznego w którym Sąd stwierdził: „Mając to na uwadze, nie można zgodzić się z sądem pierwszej instancji, że nie ma znaczenia dla wykazania takiego związku między opisaną we wniosku dotacją a kwota należną, okoliczność, że w pewnych sytuacjach przewidzianych w umowie o dofinasowanie, przy niespełnieniu (in minus czy in plus) zakładanych efektów produktu (liczba nowych wspieranych przedsiębiorstw) lub rezultatu (liczba nowych wspartych przedsiębiorstw gotowych do rozpoczęcia działalności rynkowej) wysokość dotacji może ulec zmianie jak to szeroko opisano we wniosku i skardze. Właśnie ta okoliczność wskazuje, że przyznana skarżącej dotacja ma charakter kosztowy i służy pokryciu kosztów realizacji projektu. Nie ma ona jednak wpływu na cenę świadczonych usług. Z wniosku wynika bowiem, że usługi świadczone przez skarżącą pozostają nieodpłatne dla uczestników projektu niezależnie od wysokości przyznanej dotacji, a nawet tego, czy dotacja ostatecznie w ogóle zostanie przyznana. Nie można także zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że dla zależności między dotacją a kwotą należną za świadczone w ramach projektu usługi nie ma znaczenia ustalenie wartości usług doradztwa w oparciu o wartość kosztów kwalifikowanych. Sama okoliczność, że dotacja wypłacana jest skarżącej w celu umożliwienia świadczenia usług doradczych na rzecz przedsiębiorstw, nie implikuje jeszcze jej bezpośredniego wpływu na cenę”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest:
‒prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania dotacji wypłacanej przez PARP na rzecz Spółki w zakresie grantów wypłacanych Beneficjentom końcowym Projektu (startupom)
‒i nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania ww. dotacji w zakresie usług eksperckich zapewnionych startupom.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
‒w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
‒świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne (wynagrodzenie).
Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ponadto, z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).
W sprawie C‑16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, Trybunał w wyroku z 3 marca 1994 r. zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem, jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).
W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
We wniosku wskazali Państwo, że realizują Państwo projekt pn. „(…)” objęty umową o dofinansowanie z PARP (instytucją pośredniczącą).
Projekt jest programem akceleracyjnym tj. sformalizowanym procesem identyfikacji potrzeb biznesowych Beneficjentów końcowych Projektu – startupów – oraz świadczenia zindywidualizowanych usług mających na celu zdynamizowanie ich rozwoju
Spółka zgodnie z umową zobowiązana jest zapewnić wkład prywatny pochodzący od co najmniej jednego Odbiorcy Technologii (OT) w wysokości nie niższej niż kwota dofinansowania kosztów operacyjnych realizacji programu akceleracji. Spółka zobowiązuje się ponadto do zapewnienia finansowania Projektu oraz zapewnienia finansowania wydatków niekwalifikowalnych niezbędnych dla realizacji Projektu we własnym zakresie.
W programie zaplanowano udział minimum 59 Beneficjentów końcowych.
W ramach umowy Spółka zobowiązuje się do:
‒wsparcia w formie przekazania środków finansowych Grantu w wysokości do kwoty 200.000 złotych.
‒zapewnienia startupowi usług eksperckich o wartości do 50.000 złotych.
Podstawą udzielenia grantu jest umowa o powierzenie grantu, zawierana pomiędzy Beneficjentem końcowym (startupem) a Spółką, która określa m.in.:
‒zakres programu akceleracyjnego na rzecz Beneficjenta końcowego (startupu),
‒warunki i okres współpracy stron,
‒kwotę pomocy udzielanej startupowi oraz warunki jej przyznania,
‒szczegółowy budżet indywidualnego programu akceleracji,
‒zobowiązanie Beneficjenta końcowego do zwrotu grantu w przypadku wykorzystania go niezgodnie z celami Projektu grantowego,
‒oświadczenie startupu o posiadaniu wyłącznych praw do zgłoszonego przez niego innowacyjnego pomysłu biznesowego oraz uprawnieniu do rozporządzania nim we wlanym imieniu pełnią praw.
Beneficjent końcowy zobowiązuje się w szczególności do:
‒aktywnego uczestnictwa i współpracy w działaniach Spółki, mających na celu realizacje przedmiotu umowy,
‒opracowania szczegółowego budżetu indywidulanego programu akceleracji,
‒prowadzenia wyodrębnionej ewidencji, umożliwiającej weryfikację kosztów, identyfikacje wszystkich transakcji oraz operacji księgowych, związanych z udziałem w programie akceleracji,
‒udziału uczestników (swoich przedstawicieli) w warsztatach, spotkaniach, wizytach studyjnych, spotkaniach z indywidualnym opiekunem beneficjenta, demo day oraz wszelkich innych wydarzeniach zgodnie z harmonogramem programu,
‒stosowania się do wszelkich dokumentów programu, w szczególności do regulaminu akceleracji,
‒sporządzania sprawozdań, raportów związanych z wydatkowaniem środków finansowych oraz postępem prac nad rozwiązaniem,
‒dostarczania Spółce przez okres roku po zakończeniu umowy akceleracyjnej informacji o przebiegu komercjalizacji technologii akcelerowanej w ramach Projektu,
‒zapewnienia, że innowacyjny pomysł biznesowy startupu pozostanie wolny od wszelkich obciążeń prawnych, zabezpieczenia lub jakiegokolwiek roszczenia podmiotu trzeciego w okresie 3 miesięcy od dnia zakończenia programu.
Do katalogu świadczonych usług , które Spółka zobowiązuje się zapewnić startupowi, w szczególności należą:
‒wsparcie merytoryczne przez wyznaczonego opiekuna startupu oraz ekspertów ds. wdrożeń ze strony OT,
‒organizacja i opieka merytoryczna nad procesem rozwoju produktu,
‒konsultacje prawne,
‒wsparcie przez mentorów,
‒warsztaty i szkolenia biznesowe,
‒spotkania z przedstawicielami OT,
‒zapewnienie w trakcie akceleracji przestrzeni biurowej do pracy w ramach zjazdów Programu.
Za powyższe świadczenia Spółka nie będzie od Beneficjentów końcowych pobierać opłat oraz wynagrodzenia.
Granty udzielane przez Spółkę nie stanowią wynagrodzenia za wykonywane jakiekolwiek czynności czy podejmowane działania, ale stanowią środki na zrealizowanie przez beneficjentów końcowych zadań służących osiągnięciu celu Projektu. W szczególności, środki przeznaczone są na rozwój zespołu, rozwój produktu i testowanie produktu (w celu udowodnienia jego skuteczności i efektywności).
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki jest opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Przepis, którego zastosowanie budzi Państwa wątpliwości – art. 29a ust. 1 ww. ustawy – definiuje podstawę opodatkowania:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W świetle art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym:
(…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.
Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.
Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.
Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
Zatem dotacja podlega opodatkowaniu, jeżeli ma bezpośredni związek z ceną towaru/usługi świadczonej przez otrzymującego dotację. W takiej sytuacji przyjmuje się, że dotacja stanowi składnik tej ceny. Innymi słowy dotacja „uzupełnia” podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towaru/usługi i jest opodatkowana na takich samych zasadach jak czynność, której dotyczy.
Bezpośredni związek dotacji z ceną (a więc cenotwórczy charakter) występuje w przypadku, gdy w sposób precyzyjny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi. Jest to możliwe w przypadku, gdy dotację można uznać za „korelat” świadczonej usługi lub dostarczanego towaru, tzn. gdy wypłacana jest tylko w razie świadczenia konkretnych usług lub dostawy konkretnego towaru, kwotowo również zależy od ilości świadczonych usług lub dostarczonych towarów. Także wtedy gdy dopłata ustalana jest jako określony procent poniesionych wydatków (określonej kategorii poniesionych wydatków), ma ona proste przełożenie na cenę świadczenia, gdy powoduje redukcję kwoty należnej od świadczeniobiorcy. W przypadku bowiem nieotrzymania dopłaty, odbiorca usług/towarów musiałby zapłacić cenę wyższą od oferowanej przez świadczeniodawcę, którego koszty (część kosztów) finansowana jest z zewnętrznego źródła.
Otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.
Aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Analiza przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzą do wniosku, że w Państwa sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której w ramach Projektu wystąpią zarówno skonkretyzowane świadczenia na rzecz uczestników Projektu w zamian za określone wynagrodzenie (usługi eksperckie), jak i płatność, za którą Spółka nie otrzyma świadczenia wzajemnego (Grant).
A zatem część przekazywanych Spółce środków finansowych w postaci dofinansowania na realizację przedmiotowego Projektu stanowi dotację, która ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Spółkę usług eksperckich.
Usługi eksperckie, które zapewniają Państwo startupowi podlegają opodatkowaniu, ponieważ istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy (co dokładnie odpowiada wytycznym TSUE wyrażonym w cytowanym wyżej wyroku w sprawie C-16/93) .
Jak Państwo wskazali we wniosku, projekt jest programem akceleracyjnym, który polega na świadczeniu zindywidualizowanych usług mających na celu zdynamizowanie rozwoju Beneficjentów końcowych Projektu (startupów). W ramach Projektu podpisują Państwo umowę z Beneficjentem końcowym, co oznacza, że istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą. Wynagrodzenie za świadczone usługi otrzymują Państwo od PARP, z którą również związani są Państwo umową. Określa ona w szczególności, jakie usługi będą państwo świadczyć na rzecz Beneficjentów końcowych i w jaki sposób nastąpi zapłata ze strony PARP. W szczególności podkreślili Państwo, że do wniosku o płatność zobowiązani są Państwo załączyć kopie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków – co oznacza, że jako usługodawca otrzymają Państwo wynagrodzenie o wartości świadczonej na rzecz usługobiorcy usługi. Warto również zauważyć, że umowa z Beneficjentem końcowym określa górny pułap wartości świadczonych usług (50.000 zł) i ich rodzaj. Należy także podkreślić, że zarówno z ustawy, jak i orzecznictwa TSUE, jasno wynika, że usługobiorca nie musi być podmiotem tożsamym z podmiotem przekazującym wynagrodzenie usługodawcy. Usługodawca (jak i dostawca towaru) może otrzymać zapłatę od osoby trzeciej. Ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę – co ma miejsce w Państwa sprawie w odniesieniu do usług eksperckich świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych (startupów) w ramach Projektu.
Nie można się z Państwem zgodzić, że dofinansowanie nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług eksperckich. Beneficjenci końcowi (startupy) nie ponoszą odpłatności za świadczone na ich rzecz usługi. Wskazują Państwo, że bez realizacji Projektu Spółka przynajmniej częściowo realizowałaby czynności przewidziane w Projekcie, w zakresie szkoleń, doradztwa, pomocy w poszukiwaniu funduszy oraz łączenie startupów z firmami z otoczenia biznesowego Spółki. Jednakże wskazują Państwo również, że dofinansowanie nie obejmuje wszystkich poniesionych przez Państwa kosztów, a ponadto, zakres czynności wykonywanych w Projekcie jest znacznie szerszy niż te, które wykonywaliby Państwo bez dofinansowania. Jest to wyraźna przesłanka, aby uznać dofinansowanie w części dotyczącej usług eksperckich świadczonych na rzecz Beneficjentów końcowych (startupów) za dotację mającą wpływ na cenę.
W swoim stanowisku kładą Państwo nacisk na zapisy umowy z PARP zawierające warunki, na podstawie których Instytucja dofinansowująca może zmniejszyć wysokość dofinansowania. Z wniosku wynika, że może to nastąpić, jeśli nie osiągną Państwo odpowiednich wartości wskaźników produktu lub wskaźników rezultatu. Wskazują Państwo również, że Spółka ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za działania lub zaniechania Beneficjentów końcowych (startupów). Jednakże na gruncie podatku VAT ani rezultat, ani cel działalności wykonywanej przez podatnika, nie ma znaczenia dla oceny charakteru wykonywanej czynności, co wynika z art. 15 ust. 1 ustawy.
Świadczenie usług eksperckich na rzecz Beneficjentów końcowych (startupów) odbywa się na podstawie umów, które Państwo z nimi zawierają, i otrzymują Państwo płatność na zasadach określonych w umowie z PARP. Spełnione są zatem przesłanki, do uznania tych czynności za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy, i w części dotyczącej tych usług dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki jest opodatkowaną VAT dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych i usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Beneficjentów końcowych, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji ta część dotacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Natomiast przekazanie Grantu w formie środków finansowych nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu ustawy, ponieważ nie występuje świadczenie wzajemne ze strony Grantobiorcy (Beneficjenta końcowego, startupu).
Za świadczenie wzajemne ze strony Beneficjenta końcowego nie można w szczególności uznać jego zobowiązania do poddania się kontroli przeprowadzanej przez Spółkę, PARP lub inne uprawnione podmioty, jak również prowadzenia ewidencji kosztów ponoszonych w związku z udziałem w Projekcie czy sporządzania sprawozdań i raportów związanych z wydatkowaniem środków finansowych oraz postępem prac nad rozwiązaniem. Grant, jaki otrzymuje Beneficjent końcowy, jest dla niego dotacją celową, przeznaczoną na realizację konkretnego zadania w ramach umowy ze Spółką. Celem powierzenia Grantu nie jest otrzymanie przez Spółkę lub PARP sprawozdania czy ewidencji – są one tylko zwrotną informacją ze strony Grantobiorcy, że realizuje/zrealizował postanowienia umowy i spożytkował otrzymane środki zgodnie z ich przeznaczeniem. Beneficjent końcowy otrzymuje Grant, aby mógł akcelerować swój innowacyjny pomysł biznesowy, wdrożyć go i skomercjalizować. Zgodnie z przedstawionym schematem Spółka jest dla Beneficjenta końcowego (startupu) grantodawcą. Nie angażuje się ona w żaden sposób w wydatki ponoszone przez Grantobiorcę. Pomiędzy stronami umowy powierzenia grantu nie ma żadnych innych płatności oprócz przekazania środków finansowych, które mają służyć pokryciu wydatków ponoszonych przez Beneficjenta końcowego (startup) określonych w budżecie indywidualnego programu akceleracji.
Grantobiorca (Beneficjent końcowy) nie świadczy żadnej usługi na rzecz Spółki i nie dostarcza towarów na rzecz Spółki. W konsekwencji, skoro Spółka nie nabywa od Beneficjenta końcowego (startupu) żadnego świadczenia, to nie może go odsprzedać na rzecz PARP. Zatem nie można uznać Spółki za podmiot, który bierze udział w świadczeniu usług działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. W związku z powierzeniem grantu mamy do czynienia wyłącznie z przepływem finansowym od PARP, poprzez Spółkę, do Beneficjenta końcowego (startupu). Tym samym dotacja wypłacana przez PARP na rzecz Spółki w zakresie grantów wypłacanych beneficjentom końcowym Projektu (startupom) nie jest dotacją wchodzącą w skład podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji ta część dotacji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za:
‒prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania dotacji wypłacanej przez PARP na rzecz Spółki w zakresie grantów wypłacanych beneficjentom końcowym Projektu (startupom)
‒i nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania ww. dotacji w zakresie usług eksperckich zapewnionych startupowi.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).