Uznanie, czy dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i czy jest podatnikiem VAT. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.373.2022.2.JKU

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.373.2022.2.JKU

Temat interpretacji

Uznanie, czy dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i czy jest podatnikiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i czy jest podatnikiem VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 września 2022 r. (wpływ 28 września 2022r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca osiąga dochody z umowy o pracę, uzyskiwane dochody z „A” są efektem ubocznym Jego hobby. Zainteresowany dodaje filmy, kiedy może i ma czas, głównie po godzinach pracy oraz w weekendy, traktuje „A” jako swoją pasję.

Kanał został założony w celu realizowania pasji Wnioskodawcy, jaką jest nagrywanie podcastów. Kanał jest o tematyce kryminalnej. Wnioskodawca interesuje się tym od dawna. Zainteresowany ukończył studia magisterskie (…). Dzięki podcastom może dalej dzielić się swoją pasją oraz rozwijać zainteresowania. Wnioskodawca nie wiedział, że będzie zarabiać na „A”.

Właścicielem kanału jest „A”, Wnioskodawca ma na tej platformie założony swój profil.

Przedmiotem umowy są przychody z wyświetlania reklam w serwisie „A”. Umowa nie reguluje zasad wyświetlanych reklam, tym samym zasad naliczania oraz wypłaty wynagrodzenia. Uzyskany przez Zainteresowanego zarobek jest uzależniony od wyświetlanych reklam.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Hobbystycznie zajmuje się nagrywaniem podcastów i umieszczaniem ich na platformie „A”. Z tytułu wyświetlanych reklam na filmach Wnioskodawcy otrzymuje On wynagrodzenie. Wnioskodawca zastanawia się, czy przychody, które otrzymuje podlegają pod VAT.

Uzupełnienie wniosku.

a)Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zgodnie z definicją działalności gospodarczej według ustawy o PIT (co wynika z interpretacji podatkowej, którą Wnioskodawca otrzymał od Dyrektora KIS). Wnioskodawca prowadzi kanał na „A”, który jest własnością platformy „A”, uzyskuje przychody z tytułu wyświetlanych reklam.

b)Wnioskodawca świadczy usługę, która polega na tym, że za wyświetlane reklamy na Jego filmach otrzymuje wynagrodzenie.

c)Reklamy wyświetlane są niezależnie od Wnioskodawcy, On nie decyduje, co i kiedy wyświetla się podczas filmu, Kanał Wnioskodawcy jest własnością platformy „A”. „A” zajmuje się pozyskaniem reklamodawców. Z wyświetlanych reklam otrzymuje przychody. Platforma „A” wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenie za wyświetlane reklamy, które widzowie oglądają podczas filmu.

d)Wnioskodawca ma zawartą umowę w formie elektronicznej z „A”. Umowa reguluje warunki programu partnerskiego. W treści umowy umieszczone są informacje o tym, że „A” zapłaci użytkownikowi za przychody z wyświetlanych reklam. W umowie zawarte jest również, że Wnioskodawca musi posiadać konto (...), które jest powiązane z „A”. Dzięki temu z konta (...) Wnioskodawca otrzymuje przychody z wyświetlanych reklam na własne konto bankowe. Siedziba (...) mieści się w (...), stamtąd właśnie przychodzi raz w miesiącu przelew na konto bankowe Wnioskodawcy.

e)Przychód z wyświetlanych reklam jest świadczony na podstawie umowy programu partnerskiego „A”.

f)Ryzyko gospodarcze ponosi serwis „A”.

g)i h) Uzyskany przychód jest sklasyfikowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

i)Wnioskodawca nie wykonuje czynności, które stanowią przychód wymieniony w art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT.

j)Wnioskodawca nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia z tytułu wyświetlanych reklam.

k)Wnioskodawca wykorzystuje swój laptop i mikrofon.

l)Wnioskodawca nie ponosi żadnej odpowiedzialności za świadczone usługi.

m)Przychody z wyświetlanych reklam są różne. Nie ma ustalonej kwoty z tego tytułu. Wnioskodawca nie ma wpływu na tę kwotę.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 25 września 2022 r.)

Czy dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i czy Zainteresowany jest podatnikiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany przez Zainteresowanego zakres usług nie spełnia definicji działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT, tym samym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Dana czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy objęto obszerny krąg czynności, zawierający w swym zakresie zarówno czynności określone przez stosowne kwalifikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Cytowane przepisy stanowią implementację regulacji wspólnotowych. Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.):

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w obrocie gospodarczym. Ponadto, z cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma stałość, ciągłość wykorzystywania majątku. Nie oznacza to jednak, że podmiot, który wykona np. tylko jedną transakcję, nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Hobbystycznie zajmuje się nagrywaniem podcastów i umieszczaniem ich na platformie „A”. Z tytułu wyświetlanych reklam na filmach Wnioskodawcy otrzymuje On wynagrodzenie. Wnioskodawca zastanawia się, czy przychody, które otrzymuje podlegają pod VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zgodnie z definicją działalności gospodarczej według ustawy o PIT (co wynika z interpretacji podatkowej, którą Wnioskodawca otrzymał od Dyrektora KIS). Wnioskodawca prowadzi kanał na „A”, który jest własnością platformy „A”, uzyskuje przychody z tytułu wyświetlanych reklam. Wnioskodawca świadczy usługę, która polega na tym, że za wyświetlane reklamy na Jego filmach otrzymuje wynagrodzenie. Reklamy wyświetlane są niezależnie od Wnioskodawcy, On nie decyduje, co i kiedy wyświetla się podczas filmu. Kanał Wnioskodawcy jest własnością platformy „A”. „A” zajmuje się pozyskaniem reklamodawców. Z wyświetlanych reklam otrzymuje przychody. Platforma „A” wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenie za wyświetlane reklamy, które widzowie oglądają podczas filmu. Wnioskodawca ma zawartą umowę w formie elektronicznej z „A”. Umowa reguluje warunki programu partnerskiego. W treści umowy umieszczone są informacje o tym, że „A” zapłaci użytkownikowi za przychody z wyświetlanych reklam. W umowie zawarte jest również, że Wnioskodawca musi posiadać konto (...), które jest powiązane z „A”. Dzięki temu z konta (...) Wnioskodawca otrzymuje przychody z wyświetlanych reklam na własne konto bankowe. Siedziba (...) mieści się w (...), stamtąd właśnie przychodzi raz w miesiącu przelew na konto bankowe Wnioskodawcy. Przychód z wyświetlanych reklam jest świadczony na podstawie umowy programu partnerskiego „A”. Ryzyko gospodarcze ponosi serwis „A”. Uzyskany przychód jest sklasyfikowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. Wnioskodawca nie wykonuje czynności, które stanowią przychód wymieniony w art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT. Wnioskodawca nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia z tytułu wyświetlanych reklam. Wnioskodawca wykorzystuje swój laptop i mikrofon. Wnioskodawca nie ponosi żadnej odpowiedzialności za świadczone usługi. Przychody z wyświetlanych reklam są różne. Nie ma ustalonej kwoty z tego tytułu. Wnioskodawca nie ma wpływu na tę kwotę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy i jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że czynność wyświetlania reklam na filmach Wnioskodawcy, za które otrzymuje On wynagrodzenie, należy uznać za świadczenie przez Zainteresowanego, za wynagrodzeniem, usług udostępniania prowadzonego przez Wnioskodawcę kanału (konta internetowego), który jest własnością platformy internetowej, w celu zamieszczania na tym koncie reklam przez platformę. W konsekwencji świadczenie powyższych usług będzie stanowiło działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i Zainteresowany będzie występować w ramach tych czynności jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedstawionej sprawie zostaną bowiem spełnione warunki do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w odniesieniu do opisanej działalności. Jakkolwiek samo prowadzenie konta na platformie internetowej należy uznać za czynności z zakresu sfery prywatnej, o tyle udostępnianie jej powierzchni w celach reklamowych nosi znamiona uczestnictwa w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Wnioskodawca zakłada wykorzystywanie własnego konta na platformie internetowej w celach zarobkowych jako usługodawca. Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy nie wyklucza, by za taką uznać nawet czynności wykonywane sporadycznie, czy okazjonalnie, wręcz jednorazowo, w sytuacji, gdy z obiektywnego punktu widzenia celem takiego działania jest osiąganie zysków. Niemniej jednak, podjęcie przez Wnioskodawcę decyzji o współpracy w ramach organizowanego przez zleceniodawcę poprzez konto (...) powoduje, że udostępnianie powierzchni reklamowych na prowadzonym koncie na platformie internetowej nie będzie miało charakteru jednostkowego, czy incydentalnego.

Zatem opisane przez Zainteresowanego czynności wykonywane na rzecz platformy internetowej w ramach systemu (...) spełniać będą definicję odpłatnego świadczenia usług, wynikającą z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że w okolicznościach niniejszej sprawy będą miały miejsce czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, a Wnioskodawca wystąpi w ramach tych czynności jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, dokonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniają definicję art. 15 ust. 2 ustawy i Zainteresowany jest podatnikiem podatku od towarów i usług od tych czynności.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności ustalenia miejsca świadczenia danej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę oraz obowiązku rejestracji jako podatnik VAT UE.

Należy nadmienić, że po ustaleniu miejsca świadczenia usług możliwe jest stwierdzenie, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski. Nie zostało sformułowane pytanie w tym zakresie, zatem tut. Organ nie ustosunkował się do tej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).