Prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu boisko. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.120.2020.2.AKR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.05.2020, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.120.2020.2.AKR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu boisko.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. (). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie () złożyło wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Przedmiotem operacji jest (). W ramach realizacji tego zadania zakłada się przekształcenie istniejącego już boiska w nowoczesny obiekt sportowy wyposażony w odpowiednie zaplecze socjalne w postaci szatni i urządzeń sanitarnych oraz nowoczesną infrastrukturę techniczną. Powstanie takiego obiektu, w centrum dużego wiejskiego osiedla, zapewni jego mieszkańcom, oraz innym obywatelom miejscowości, łatwiejszy dostęp do szeroko pojętej kultury fizycznej, przyczyni się w znacznym stopniu do wyrównania ich szans życiowych, wpłynie na jakość ich życia oraz stanie się zachętą do większej aktywizacji i integracji społeczeństwa.

Stowarzyszenie zrealizuje przedmiotową inwestycję na terenie użyczonym, stanowiącym własność Gminy. Po zakończeniu inwestycji teren nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (udostępniany będzie nieodpłatnie). Nabyte towary i usługi w związku z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stowarzyszenie jako wnioskodawca środków unijnych zamierza zaliczyć podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych przedsięwzięcia, to znaczy, że Stowarzyszenie nie będzie miało możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, ani w trakcie realizacji operacji, ani po zakończeniu zadania. Zgodnie z zasadami programu, gdy wnioskodawca zamierza zaliczyć podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych operacji, powinien wystąpić o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, która będzie konieczna na etapie rozpatrywania wniosku o płatność.

Planowana przebudowa boiska w ramach projektu nie będzie wykorzystywana przez Stowarzyszenie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Stowarzyszenie. Tym samym koszty ponoszone przez Stowarzyszenie w ramach realizacji projektu kwalifikują się do refundacji w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Stowarzyszenie nie jest płatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT, nie składa deklaracji VAT-7. Nie prowadzi ono działalności gospodarczej generującej przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Realizując operację w ramach poddziałania 19.2 Stowarzyszenie nie będzie wykonywało żadnych czynności opodatkowanych, ponieważ prowadzona działalność nie jest działalnością generującą obrót opodatkowany podatkiem VAT. W wyniku realizacji poddziałania 19.2 Stowarzyszenie nie będzie osiągać przychodów, które są opodatkowane podatkiem VAT, bądź też nie podlegają opodatkowaniu czy też zwolnione są od podatku. Efekty projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie będzie miało możliwość odzyskania podatku VAT, stanowiącego koszt zadania realizowanego w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przestawione w piśmie z dnia 24 kwietnia 2020 r.), nie ma on możliwości odzyskania podatku VAT, który zostanie poniesiony w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. () w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania (), objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, z uwagi na fakt, iż Stowarzyszenie nie jest płatnikiem ani podatnikiem podatku VAT, nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT, natomiast realizuje zadania wyłącznie w zakresie działalności statutowej i nie prowadzi działalności gospodarczej. Dlatego Wnioskodawca może zaliczyć zapłacony podatek VAT do wydatków kwalifikowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r., poz. 713, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Przedmiotem operacji jest (). W ramach realizacji tego zadania zakłada się przekształcenie istniejącego już boiska w nowoczesny obiekt sportowy wyposażony w odpowiednie zaplecze socjalne w postaci szatni i urządzeń sanitarnych oraz nowoczesną infrastrukturę techniczną. Powstanie takiego obiektu, w centrum dużego wiejskiego osiedla, zapewni jego mieszkańcom, oraz innym obywatelom miejscowości, łatwiejszy dostęp do szeroko pojętej kultury fizycznej, przyczyni się w znacznym stopniu do wyrównania ich szans życiowych, wpłynie na jakość ich życia oraz stanie się zachętą do większej aktywizacji i integracji społeczeństwa.

Wnioskodawca zrealizuje przedmiotową inwestycję na terenie użyczonym, stanowiącym własność Gminy. Po zakończeniu inwestycji teren nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (udostępniany będzie nieodpłatnie). Nabyte towary i usługi w związku z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Planowana przebudowa boiska w ramach projektu nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Wnioskodawcę. Tym samym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu kwalifikują się do refundacji w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT, nie składa deklaracji VAT-7. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej generującej przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Realizując operację w ramach poddziałania 19.2 Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych, ponieważ prowadzona działalność nie jest działalnością generującą obrót opodatkowany podatkiem VAT. W wyniku realizacji poddziałania 19.2 Wnioskodawca nie będzie osiągać przychodów, które są opodatkowane podatkiem VAT, bądź też nie podlegają opodatkowaniu czy też zwolnione są od podatku. Efekty projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy będzie miał on możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania w ramach projektu pn. ().

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto jak wynika z opisu sprawy nabyte towary i usługi związane z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca nie będzie miał na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W konsekwencji, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. projektu Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT, stanowiącego koszt zadania realizowanego w ramach poddziałania 19.2 () w ramach działania () objętego Programem w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej w ramach projektu pn. ().

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.)).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej