Interpretacja indywidualna z dnia 22.05.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.287.2020.1.ISK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT w związku z budową pomostu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT w związku z budową pomostu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT w związku z budową pomostu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni ubiega się o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja wpisuje się w cele ogólne Lokalnej Strategii Rozwoju (LSR). Celami LSR są poprawa konkurencyjności obszaru jako miejsca wypoczynku, prowadzenia działalności gospodarczej i zamieszkania. Celem szczegółowym LSR jest rozwój infrastruktury służącej zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej i turystów. Przedsięwzięcia LSR to budowa, przebudowa ogólnodostępnej (niekomercyjnej) infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej, kulturalnej np. przystanie, porty, zewnętrzne siłownie, place zabaw, ścieżki rowerowe (piesze, konne, narciarskie), muzea, ośrodki kultury, amfiteatry, świetlice, grillownie, wiaty itp.

Przedsięwzięcie jest ukierunkowane na stworzenie infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej dla mieszkańców i turystów. Przedsięwzięcie to jest o charakterze niekomercyjnym i skonsultowane na wielu spotkaniach sołeckich.

Operacja ta ma na celu realizację wybudowania pomostu rekreacyjnego ogólnodostępnego nieodpłatnie zarówno dla mieszkańców i turystów. Pomost ma być wybudowany na jeziorze na wysokości działki o nr ewidencyjnym w miejscowości . Działka jest własnością Wnioskodawczymi i Pana . Planowana ilość osób korzystających z wybudowanej infrastruktury to około 250.

Realizacja inwestycji poprawi rozwój rekreacji nad wodą i przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa osób przebywających nad wspomnianym akwenem wodnym. Pomost będzie ogólnodostępny i nieodpłatny.

Budowę pomostu prawdopodobnie będzie wykonywać podatnik czynny podatku od towarów i usług (VAT). Prace te mogą wykonywać wykonawcy niebędący podatnikiem podatku VAT. Jeżeli budowę pomostu będzie wykonywać podatnik/cy podatku VAT to faktury będą wystawiane na Wnioskodawczynię z podatkiem należnym VAT po stronie wykonawcy, a po stronie Wnioskodawczymi będzie to podatek naliczony.

Uzyskanie interpretacji ma na celu określenie czy we wniosku o płatność podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym czy też niekwalifikowalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie miała prawo do (całego lub częściowego) odliczenia podatku naliczonego VAT, jeżeli wykonawcą będzie podatnik VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona miała prawa do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu budowy ww. pomostu.

Stosownie do art. 5 ust. 1. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem VAT, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przytoczony wyżej przepis wskazuje, że podatkiem VAT jest opodatkowana odpłatna dostawa towarów i usług. Zatem warunkiem opodatkowania podatkiem VAT jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. Art. 86 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego budowa pomostu będzie służyła społeczności lokalnej i turystom. Będzie udostępniony nieodpłatnie.

Przepis art. 86. ust. 1 ustawy o podatku VAT wskazuje, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tylko w zakresie w jakim dokonane zakupy przyczynią się do czynności opodatkowanych podatkiem należnym VAT. Wnioskodawczyni nie spełnia też przesłanek przypisanych dla podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy.

Jak wspomniano wcześniej powyższa inwestycja będzie służyła do użytku nieodpłatnego, a taka czynność nie generuje podatku należnego VAT.

Reasumując, wobec powyższego Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od powyższej budowy pomostu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie podatku naliczonego w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, bowiem wybudowany pomost rekreacyjny będzie udostępniany mieszkańcom i turystom nieodpłatnie. Ponadto Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Zainteresowanej z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie będzie miała prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego VAT z tytułu budowy pomostu, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej