Interpretacja indywidualna z dnia 08.05.2020, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.250.2020.1.ABU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 2 kwietnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 17 kwietnia 2020 r. ( data wpływu 17 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług z nimi związanymi oraz braku prawa do otrzymania zwrotu podatku VAT przy realizacji projektu pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 2 kwietnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 17 kwietnia 2020 r. (data wpływu 17 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług z nimi związanymi oraz braku prawa do otrzymania zwrotu podatku VAT od przedmiotowej inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, składającym deklaracje VAT-7.

W dniu 12 września 2019 r. Miasto ()(Wnioskodawca) złożyło wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020, pn.: () dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania: 4.5. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie dla poddziałania: 4.5.2. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie - RIT.

Miasto jest inwestorem projektu i figurować będzie na fakturach jako nabywca.

Przedmiotowy projekt zakłada budowę zintegrowanego węzła przesiadkowego w () przy ul. (), który zapewni podróżnym możliwość przesiadania się pomiędzy systemami transportu publicznego i indywidualnego. Miejsce to zostanie wyposażone w miejsca postojowe, stojaki rowerowe, systemy informacyjne umożliwiające zapoznanie się z rozkładem jazdy komunikacji zbiorowej MZK i PKP, monitoring oraz małą architekturę.

W ciągu ulicy () zlokalizowane zostanie oznakowane przejście dla pieszych łączące bezpośrednio zintegrowany węzeł z dworcem autobusowym. Ponadto ważnym elementem infrastruktury węzła przesiadkowego będzie uruchomienie info-kiosku przy wejściu do przejścia podziemnego w kierunku dworca PKP i przystanków MZK.

Celem projektu będzie zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów, jak również zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza. Rezultatem projektu będzie zwiększona liczba osób korzystających z transportu zbiorowego.

Miasto () nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu funkcjonalnym. Miasto () jest jednostką samorządu terytorialnego i jej działalność dotyczy administracji publicznej. Zgodnie z własnym statutem nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej. W związku z powyższym Wnioskodawca zgodnie z przepisami prawa nie może wykorzystać produktów projektu do działalności o charakterze gospodarczym, niezgodnym z przepisami prawa dotyczącymi gmin.

Miasto nie będzie pobierać żadnych opłat za korzystanie z powstałej w wyniku projektu infrastruktury, gdyż celem projektu jest zwiększenie ilości osób korzystających z transportu zbiorowego, a tym samym zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza z komunikacji. Powstała w wyniku projektu infrastruktura, będzie miała charakter otwarty i będzie ogólnodostępna. Realizacja ww. inwestycji jest wypełnieniem zadań publicznoprawnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.).

Zadania zaplanowane do realizacji w ramach projektu:

1. Budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
2. Nadzór nad projektem;
3. Promocja projektu.

Miasto () na dzień dzisiejszy nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT od wszystkich kosztów wskazanych w budżecie projektu zgodnie z art. 15 ust. 6, art. 86 i 87 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późniejszymi zmianami) oraz rozporządzeniami do tej ustawy.

W piśmie z 17 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił przestawiony we wniosku opis sprawy w następującym zakresie:

Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Na wystawionych fakturach w ramach realizacji projektu Miasto () będzie widnieć jako nabywca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy realizacji projektu pn.: () w zakresie zadań opisanych we wniosku, Miastu () przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług z nimi związanych lub czy przysługuje prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT od przedmiotowej inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przy realizacji projektu pn. () w zakresie prac opisanych we wniosku Miastu () nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług z nimi związanych. Realizacja projektu nie wiąże się z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a tylko z wykonywaniem zadań własnych Gminy. Przy realizacji tego typu przedsięwzięć podmiotom prawa publicznego takim jak JST nie przysługuje prawo do odliczania podatku VAT, gdyż nie działają i nie mogą działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT od przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zmiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ochrony środowiska (art. 7 ust. 1 pkt 1 ).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020, pn.: () Przedmiotowy projekt zakłada budowę zintegrowanego węzła przesiadkowego w () przy ul. () który zapewni podróżnym możliwość przesiadania się pomiędzy systemami transportu publicznego i indywidualnego.

Celem projektu będzie zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów, jak również zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza. Rezultatem projektu będzie zwiększona liczba osób korzystających z transportu zbiorowego. Miasto () jest jednostką samorządu terytorialnego i jej działalność dotyczy administracji publicznej. Zgodnie z własnym statutem nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej W związku z powyższym Wnioskodawca zgodnie z przepisami prawa nie może wykorzystać produktów projektu do działalności o charakterze gospodarczym, niezgodnym z przepisami prawa dotyczącymi gmin. Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Na wystawionych fakturach w ramach realizacji projektu Miasto () będzie widnieć jako nabywca.

Miasto nie będzie pobierać żadnych opłat za korzystanie z powstałej w wyniku projektu infrastruktury, gdyż celem projektu jest zwiększenie ilości osób korzystających z transportu zbiorowego, a tym samym zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza z komunikacji. Powstała w wyniku projektu infrastruktura, będzie miała charakter otwarty i będzie ogólnodostępna Realizacja ww. inwestycji jest wypełnieniem zadań publicznoprawnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy przysługuje mu prawo odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług lub prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ().

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca mimo tego, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizując przedmiotowe zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabyte w celu realizacji zadania nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dotyczących realizacji projektu. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej