Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 1 lipca 2025 r. i z 15 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 3 kwietnia 2022 r. przeprowadziła się Pani do Polski. Jest Pani przedsiębiorcą na ryczałcie. Posiada Pani Kartę Polaka z dnia 5 lutego 2014 r. Karta Polaka została odebrana na terytorium Białorusi. Przed przeprowadzką do Polski mieszkała Pani w Białorusi. Nigdy wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Od 26 września 2023 r. ma Pani kartę stałego pobytu (tzn. nie ma Pani Karty Polaka od tej daty). Na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/przewodnik-dla-podatnika-ulga-na-powrot zapoznała się Pani z ulgą na powrót. Przepisy prawne wydają się Pani bardzo skomplikowane.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W piśmie z 1 lipca 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

Oczekuje Pani wydania interpretacji za lata 2022 oraz 2023. Jest Pani obywatelką Białorusi (i była Pani na dzień przeprowadzki do Polski w kwietniu 2022 r.). W maju 2022 r. została otwarta JDG (NIP ………..), przeniosła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku czego podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Do kwietnia 2022 r. mieszkała Pani na Białorusi (to był jedyny kraj zamieszkania). Po ukończeniu studiów pracowała Pani wyłącznie na Białorusi, z ostatniego miejsca zatrudnienia została Pani zwolniona 29 kwietnia 2022 r. (w załączniku).

Od momentu przyjazdu do Polski w 2022 r. centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce.

Pracuje Pani zgodnie z umową (w załączniku), zawartą w maju 2022 r. na czas nieokreślony. Suma osiąganych przychodów przekroczyła kwotę 85 528 zł w 2022 r. oraz w 2023 r. Nigdy nie korzystała Pani z „ulgi na powrót”.

W piśmie z 15 lipca 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

Oczekuje Pani wydania interpretacji w latach 2022, 2023, 2024, 2025. W dniu przeniesienia miejsca zamieszkania (3 kwietnia 2022 r.) posiadała Pani obywatelstwo białoruskie. Uzyskała Pani numer PESEL 4 kwietnia 2022 r. Nie była Pani wcześniej rezydentem podatkowym w Polsce.

2 maja 2022 r. została otwarta JDG (NIP ………..). Od tego dnia podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Do momentu przyjazdu do Polski podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na Białorusi. W latach 2019 – 2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski posiadała Pani wyłącznie powiązania osobiste i majątkowe z Białorusią:

• pracowała Pani na umowę o pracę. W ostatnim na Białorusi miejscu pracy była Pani zatrudniona od 15 września 2017 r. i została Pani zwolniona 29 kwietnia 2022 r. o czym ma Pani odpowiedni zapis w białoruskiej książeczce pracy. Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji podatkowej, ponieważ taki dokument nie jest wydawany na Białorusi),
• była Pani zameldowana we własnym mieszkaniu, ma białoruski adres zameldowania w paszporcie.

Niestety ma Pani tylko zdjęcie świadectwa rejestracji tego mieszkania (wydane w 2016 r.), ponieważ ono zostało sprzedane w marcu 2024 r. (ma Pani umowę sprzedaży). Pani dzieci też były zameldowane z Panią, uczęszczały do szkoły na Białorusi.

Nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2019 – 2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym się Pani przeprowadziła.

Od momentu przyjazdu do Polski w 2022 r. centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce. Ma Pani umowy wynajmu mieszkań za lata 2022 (od maja), 2023, 2024 oraz akt notarialny zakupu mieszkania od lutego 2025 r.

Pracuje Pani zgodnie z umową o świadczenie usług informatycznych, zawartą w maju 2022 r. na czas nieokreślony, jako przedsiębiorca na ryczałcie. Suma osiąganych przychodów z działalności gospodarczej przekroczyła kwotę 85 528 zł w każdym z wymienionych lat: 2022, 2023, 2024 i w bieżącym roku (2025) też będzie przekroczona. Nie miała Pani w latach 2022, 2023, 2024 innych źródeł oprócz przychodów z działalności gospodarczej i nie planuje innych źródeł do końca 2025, ale w marcu 2024 r. sprzedała Pani mieszkanie na Białorusi i wykorzystała te środki na zakup mieszkania w Polsce. Nigdy nie korzystała Pani z „ulgi na powrót” ani w całości, ani w części.

Pytanie

Czy ma Pani prawo do stosowania ulgi na powrót?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 lipca 2025 r.)

Na podstawie art. 32 ust. 1g ustawy z dnia 26 lipca 1991r. O podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), myśli Pani, że spełnia łącznie następujące warunki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1)przeniosła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po 31 grudnia 2021 r. (w kwietniu 2022 r.), w wyniku czego podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

2)nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2019 – 2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym się Pani przeprowadziła;

3)posiadała Pani ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4)w latach 2019 – 2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski posiadała Pani wyłącznie powiązania osobiste i majątkowe z Białorusią. Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji podatkowej, ponieważ taki dokument nie jest wydawany na Białorusi. Jednak ma Pani białoruską książeczkę pracy, w której jest zapis, że pracowała Pani na umowę o pracę (w ostatnim na Białorusi miejscu pracy była Pani zatrudniona od 15 września 2017 r. i została Pani zwolniona 29 kwietnia 2022 r.). Ma Pani też paszport z białoruskim adresem zameldowania;

5)nie korzystała Pani uprzednio, w całości lub w części, z ww. zwolnienia w związku z poprzednim przeniesieniem miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pani zdaniem, spełnia Pani warunki do korzystania ze zwolnienia z podatku w latach 2022, 2023, 2024, 2025.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto, w celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 powołanej ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Oceniając możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy, w pierwszej kolejności należy ustalić od kiedy – w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pani być uznaną za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. kiedy nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a tej ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Z art. 4a powołanej ustawy wynika, że:

Wyżej zacytowany przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z treści wniosku wynika, że w dniu 3 kwietnia 2022 r. przeprowadziła się Pani do Polski. Od momentu przyjazdu do Polski w 2022 r. centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce.

Przed przeprowadzką do Polski mieszkała Pani na Białorusi. Nigdy wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Od 26 września 2023 r. ma Pani kartę stałego pobytu. Jest Pani obywatelką Białorusi (i była Pani nią na dzień przeprowadzki do Polski w kwietniu 2022 r.). W maju 2022 r. została otwarta JDG, przeniosła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku czego podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W związku z powyższym, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że do kwietnia 2022 r. mieszkała Pani na Białorusi (to był jedyny kraj zamieszkania). Po ukończeniu studiów pracowała Pani wyłącznie w Białorusi, z ostatniego miejsca zatrudnienia została Pani zwolniona 29 kwietnia 2022 r.

Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jednocześnie, wyjaśniam, że przy ocenie warunku „braku miejsca zamieszkania w Polsce” na potrzeby skorzystania z ulgi na powrót decydujące znaczenie ma faktyczne miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych ustalone w oparciu o art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie formalny status podatkowy wynikający z braku wcześniejszego zgłoszenia wyjazdu w Urzędzie Skarbowym. Fakt braku tego zgłoszenia, pozostaje bez wpływu na prawo do ulgi, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że faktyczne miejsce Pani zamieszkania znajdowało się na Białorusi.

Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie Karty Polaka, który to warunek również Pani spełniła, bowiem jak Pani wskazała w opisie sprawy posiadała Pani Kartę Polaka z dnia 5 lutego 2014 r. Karta Polaka została odebrana na terytorium Białorusi.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 tej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że na ostatnim miejscu pracy na Białorusi była Pani zatrudniona od 15 września 2017 r. i została zwolniona 29 kwietnia 2022 r. Ma Pani odpowiedni zapis w Białoruskiej książeczce pracy.  Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji ponieważ taki dokument nie jest wydawany na Białorusi. Była Pani zameldowana we własnym mieszkaniu, ma białoruski adres zameldowania w paszporcie. Ma Pani tylko zdjęcie świadectwa rejestracji tego mieszkania (wydane w 2016 r.), ponieważ ono zostało sprzedane w marcu 2024 r. (ma Pani umowę sprzedaży). Pani dzieci też były zameldowane z Panią, uczęszczały do szkoły na Białorusi.

Wymienione przez Panią dokumenty co prawda nie stanowią certyfikatu rezydencji, jednakże mogą one stanowić „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia”, o których mowa w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, można wywieść, że posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia (przed przyjazdem do Polski) znajdowało się na Białorusi.

Spełniła zatem Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić jednak należy, że ostateczna weryfikacja czy posiadane przez Panią „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych” są wystarczające do zastosowania ulgi, należy do kompetencji organu podatkowego w toku ewentualnych czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego, do którego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony. Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest sam przepis prawa.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełniła Pani również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022 lub od roku 2023.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że ma Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, tj. od 2022 r., albo od początku roku następnego, tj. od 2023 r. Przedmiotowym zwolnieniem od opodatkowania, może Pani objąć przychody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Wobec tego, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Dodatkowo wyjaśniam, że w ramach postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, nie analizuję załączonych do wniosku dokumentów. Analiza załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Końcowo dodać należy, że przedmiotowy wniosek dotyczy jednego stanu faktycznego. Zatem, opłata od złożonego wniosku wynosi 40 zł. Natomiast 30 maja 2025 r. wpłacono 40 zł,  30 czerwca 2025 r. dokonano opłaty w  kwocie 40 zł i 14 lipca 2025 r. dokonano kolejnej opłaty w kwocie 160 zł w związku z tym kwota 200 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na wskazany we wniosku nr rachunku bankowego, w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ...

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.