Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.510.2025.1.MW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.510.2025.1.MW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2025 r. za pośrednictwem e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 8 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wystawienia przez Spółkę faktury przed dokonaniem WDT oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji urządzeń elektrycznych i elektronicznych, w szczególności (...).

Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje również sprzedaży urządzeń (dalej: Towary) na rzecz podmiotu z siedzibą w Danii (dalej: Nabywca).

Co do zasady Towary są zużywane przez Nabywcę w procesie produkcji turbin wiatrowych lub są przedmiotem dalszej odsprzedaży.

Nabywca jest zarejestrowany dla potrzeb VAT w kraju swojej siedziby i posiada ważny numer VAT-UE nadany w tym kraju, który podaje Spółce dla celów opisanej powyżej transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy Towarów.

Numer ten został nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy i zawiera dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka dokonuje weryfikacji czy numer ten jest właściwy i ważny dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych i wskazuje ten numer na fakturach wystawianych na rzecz Nabywcy z tytułu dokonanej transakcji.

Model współpracy pomiędzy Spółką i Nabywcą jest następujący:

oNabywca składa do Spółki zamówienie na Towary (dalej: Zamówienie). Zamówienie zawiera:

  • Przedmiot zamówienia (Towar),
  • Ilość zamówionych Towarów,
  • oczekiwany termin dostawy Towarów.

oSpółka potwierdza gotowość do dostarczenia Towarów zgodnie z Zamówieniem, w tym w umówionym terminie, i rozpoczyna proces produkcji Towarów.

oPo skompletowaniu Zamówienia Spółka sprzedaje Towary w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT) do Nabywcy na warunkach Incoterms FCA (siedziba Spółki).

oTransport jest zlecany przez Nabywcę podmiotom trzecim lub realizowane własnym środkiem transportu Nabywcy.

oNabywca zleca i opłaca transport Towarów od Spółki do swojego magazynu lub wskazanego przez niego innego miejsca położonego w Danii.

oZgodnie z przyjętymi warunkami dostaw Spółka dostarcza Towar do przewoźnika wyznaczonego przez Nabywcę:

  • w określonym miejscu (siedzibie Spółki) oraz
  • w określonym czasie wskazanym przez Nabywcę.

oOd tego momentu własność, ryzyko utraty lub uszkodzenia Towaru przechodzą na Nabywcę.

oSpółka wystawia na rzecz Nabywcy fakturę dokumentującą sprzedaż Towarów. Faktura zawiera dane wymagane przepisami ustawy o VAT.

oNabywca w uzgodnionym terminie odbiera Towar od Spółki i dokonuje wywozu Towarów z Polski do Nabywcy w Danii.

W związku ze zwiększonymi stanami magazynowymi Nabywcy, w ostatnim czasie Nabywca nie mógł odebrać Towarów od Spółki w uzgodnionym w Zamówieniu terminie.

Mając powyższe na uwadze Strony uzgodniły co następuje:

  • Jako, że Spółka rozpoczęła produkcję Towarów zgodnie z Zamówieniem i była gotowa do dostarczenia Towarów w terminie określonym w Zamówieniu, Spółka wystawi fakturę za Towar celem uzyskania zapłaty w terminie wynikającym z Zamówienia (lub w terminie przybliżonym).
  • Nabywca odbierze Towar w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia wystawienia przez Spółkę faktury.

Tym samym, Towary będą przedmiotem WDT dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy, zgodnie z Zamówieniem, jednakże wydanie Towarów przewoźnikowi nastąpi w terminie późniejszym niż wskazany pierwotnie w Zamówieniu.

Wydanie Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę nastąpi w tym samym miesiącu, w którym Nabywca dokona wywozu Towarów z Polski i dostarczenia ich do Danii.

Pytania

1)Czy wystawiona przez Spółkę faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT) z zastosowaniem 0% stawki VAT w celu otrzymania zapłaty za wyprodukowane Towary nie będzie rodziła po stronie Spółki żadnych obowiązków w podatku VAT w momencie jej wystawienia?

2)Kiedy Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w związku z WDT dokonanym na rzecz Nabywcy?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Wystawiona przez Spółkę faktura dokumentująca WDT z zastosowaniem 0% stawki VAT w celu otrzymania zapłaty za wyprodukowane Towary nie będzie rodziła po stronie Spółki żadnych obowiązków w podatku VAT w momencie jej wystawienia.

2)Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w związku z WDT dokonanym na rzecz Nabywcy w momencie wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę. W konsekwencji:

a)Spółka jest uprawniona do wykazania WDT w deklaracji VAT za miesiąc wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, który jest tożsamy z miesiącem wywozu Towarów z Polski i dostarczenia go do Nabywcy w Danii, pod warunkiem że Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten miesiąc będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii.

b)Jeśli Spółka nie będzie posiadała dokumentów, o których mowa powyżej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc kolejny po miesiącu następnym od wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, Spółka powinna wykazać dostawę na rzecz Nabywcy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju w deklaracji VAT za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, cyt.: „Opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.”

Jak wskazuje art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT cyt.: „rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT cyt.: „Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)”.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów cyt.: „powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy (...)”.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów:

·co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, przy czym przepisy ustawy o VAT określają szczegółowe terminy wystawiania faktur,

·jeśli faktura nie zostanie wystawiona w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy - wówczas obowiązek podatkowy powstaje tego 15. dnia miesiąca następującego po dostawie.

Szczegółowe terminy wystawiania faktur zostały zawarte w przepisach art. 106i ustawy o VAT. Zgodnie z tymi regulacjami ogólnymi wskazanymi w ustępie 1 i 2:

1)Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem zasad szczególnych wskazanych w ust. 2-9.

2)Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Przy czym, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Dodatkowo, ustęp 7 zawiera regulacje odnoszące się do wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego. Zgodnie z tym przepisem faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:

1)dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2)otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust 8 ustawy o VAT - przepis ten nie dotyczy sytuacji Spółki).

W świetle wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, Spółka nie ma możliwości wystawienia faktury zaliczkowej dokumentującej WDT. Możliwe jest natomiast wystawienie faktury do 60 dni przed dokonaniem tej dostawy. Zatem, jeśli Spółka chce otrzymać płatność za Towary przed ich dostawą, jedyną możliwością udokumentowania tej płatności jest wystawienie faktury do 60 dni przed dostawą.

Należy przy tym wskazać, że przepisy ustawy o VAT wiążą powstanie obowiązku podatkowego z dokonaniem dostawy towarów/wykonaniem usługi. Ewentualnie, jeśli przed dokonaniem dostawy/wykonaniem usługi podatnik otrzymał zapłatę za tę dostawę, obowiązek podatkowy powstaje z momentem otrzymania takiej zapłaty. Nie dotyczy to jednak WDT.

Żaden przepis ustawy o VAT nie wskazuje, aby obowiązek podatkowy powstawał w związku z wystawieniem faktury dokumentującej przysługujące wystawcy faktury uprawnienie do otrzymania zapłaty przed dokonaniem dostawy/wykonaniem usługi. Również przepis art. 20 ust. 1, który może wiązać obowiązek podatkowy z wystawieniem faktury odnosi się wprost do dokonania dostawy towarów, cyt.: „z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy”.

Uwzględniając literalną treść tego przepisu, jak również przepisu art. 106i ustawy o VAT wskazującego terminy wystawienia faktur należy stwierdzić, że:

  • fakturę dokumentującą WDT wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru,
  • jeśli przed tym terminem podatnik wystawi fakturę dokumentującą dokonanie dostawy towarów, obowiązek podatkowy powstaje z dniem jej wystawienia,
  • jeśli do tego terminu podatnik nie wystawi faktury dokumentującej dokonanie dostawy towarów, obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

Mając na uwadze, że w przypadku WDT faktura musi odzwierciedlać dokonanie tej dostawy aby mogła wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego, wystawienie faktury przed dokonaniem takiej dostawy nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT.

W konsekwencji:

  • możliwy najwcześniejszy termin powstania obowiązku podatkowego w stosunku do WDT to moment wystawienia faktury, o ile do jej wystawienia dochodzi w momencie dokonania dostawy towarów,
  • przed dokonaniem takiej dostawy obowiązek podatkowy w stosunku do WDT nie powstaje, albowiem do przedmiotowej dostawy jeszcze nie doszło.

Jakkolwiek przepisy ustawy o VAT pozwalają na wystawienie faktury do 60 dni przed dokonaniem dostawy towaru (w tym również WDT), faktura wystawiona przed dokonaniem dostawy nie rodzi obowiązków w zakresie VAT, albowiem:

  • ani nie doszło do dostawy towarów, z którą to przepisy ustawy wiążą powstanie obowiązku podatkowego (choć w przypadku WDT obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie dokonania samej dostawy, od momentu dostawy liczony jest najpóźniejszy termin na rozpoznanie tego obowiązku),
  • ani nie upłynął termin powstania obowiązku podatkowego = 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

Powyższe potwierdza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych wydanych w odniesieniu do dostaw/nabyć wewnątrzwspólnotowych (obowiązek podatkowy dla obu tych typów dostaw powstaje na analogicznych zasadach). Jak wynika z linii interpretacyjnej sam fakt wystawienia faktury w celu otrzymania zapłaty nie determinuje momentu powstania obowiązku podatkowego jeśli nie jest ono powiązane z rzeczywistym przemieszczeniem towarów. Przykładowo:

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.82.2024.1.GK:

„Stwierdzić zatem należy, że brak jest podstaw wystawienia faktury zaliczkowej w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru.

W świetle powyższego, jeśli - mimo braku takiego obowiązku - wystawia Pan „fakturę zaliczkową”, dokumentującą otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, to jej wystawienie nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego. Również otrzymanie sumy pieniężnej od Kontrahenta w formie zaliczki/przedpłaty w związku z realizowanymi zamówieniami, w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Wobec tego należy zgodzić się z Pana stanowiskiem, że wystawienie faktury zaliczkowej dokumentującej otrzymanie od Kontrahenta z UE sumy pieniężnej (mającej charakter zaliczki/przedpłaty w związku z realizowanymi zamówieniami) w ramach WDT, jak i samo otrzymanie takiej sumy pieniężnej nie spowoduje powstania po Pana stronie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Pana stanowisko całościowo należy uznać za prawidłowe”.

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.40.2020.2.JS, cyt.:

„W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wprawdzie wskazał, że zapłata ceny zgodnie z umową nie stanowi zaliczki na poczet zamówienia, lecz jest już ostateczną płatnością, to jednak faktury wystawione przez sprzedawcę we wrześniu 2019 r. nie mogą być uznane za dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, których wystawienie powodowałoby dla Spółki powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. To, że przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (...) Spółka wpłaciła 100% zależności za zakupione (...) oraz we wrześniu 2019 r. wystawiono faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na całą kwotę umowy, a dostawa miała mieć miejsce do zakładu Wnioskodawcy w terminie do 1 miesiąca, a druga w terminie do 2 miesięcy od spełnienia łącznie obu warunków rozpoczęcia przygotowania (...) do wydania, tj. podpisania umowy i zapłaty ceny sprzedaży, nie powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia przez dostawcę faktur na całą kwotę umowy. Obowiązek podatkowy w tej sytuacji powstaje zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym będzie miała miejsce dostawa zakupionych (...) będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę. Rozpoznanie obowiązku z chwilą wystawienia faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe dokonane przed samą dostawą byłoby niezgodne z art. 20 ust. 5 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT uzależniony jest od wystawienia faktury przez dostawcę, przy czym - ma to być faktura dokumentująca dokonaną dostawę. W przypadku natomiast wystawienia faktury przed faktyczną dostawą, nie powstaje obowiązek podatkowy - gdyż w momencie wystawienia faktury towary nie są wysyłane lub transportowane w wyniku dokonanej dostawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Obowiązek podatkowy powstanie więc jedynie w stosunku do faktur wystawionych przez sprzedawcę po faktycznej (dokonanej) dostawie towarów. W przypadku, gdy faktura jest wystawiona pomiędzy dostawą towarów, a 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia tej faktury. Natomiast w przypadku faktur wystawionych po 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Co istotne, powyższe odnosi się do daty wystawienia faktury przez sprzedawcę, nie dnia otrzymania jej przez podatnika”.

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2019 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.516.2019.1.MC:

„Wystawienie przez Sprzedawcę faktur dokumentujących należną mu zapłatę, tj. dwóch faktur potwierdzających uprawnienie Sprzedawcy do otrzymania zapłaty przed dostawą towarów, nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w chwili wystawienia przez Sprzedawcę przedmiotowych faktur. Jednocześnie, jak wskazano, w związku z przeniesieniem na Wnioskodawcę ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru Sprzedawca nie wystawi faktury rozliczeniowej. Zatem w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, (...) powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia”.

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Izbę Skarbową w Warszawie z dnia 14 maja 2015 r., sygn.: IPPP3/4512-166/15-2/JF:

„(...) jeśli przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (...) wystawiono fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na całą kwotę kontraktu a dostawa będzie miała miejsce po kilku miesiącach od wystawienia faktury, obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie wystawienia przez dostawcę faktury na całą kwotę kontraktu, ale powstaje - zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym będzie miała miejsce dostawa zakupionej maszyny będącej przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę. Rozpoznanie obowiązku z chwilą wystawienia faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie na kilka miesięcy przed samą dostawą byłoby niezgodne z art. 20 ust. 5 ustawy i nie znajduje podstawy prawnej w obowiązujących przepisach”.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, w celu ustalenia momentu powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego, należy:

a)ustalić kiedy dochodzi do dostawy pomiędzy Spółką a Nabywcą,

b)ustalić czy faktura wystawiona przez Spółkę dokumentuje dokonanie dostawy Towarów,

c)ustalić kiedy powstaje obowiązek podatkowy, jeśli nie powstaje on w momencie wystawienia przedmiotowej faktury.

Ad. a)

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przedmiotowym stanie faktycznym istotne jest ustalenie kiedy dochodzi do przeniesienia ze Spółki na Nabywcę prawa do rozporządzania Towarami.

Zgodnie z ustaleniami z Nabywcą dostawa Spółki odbywa się na warunkach Incoterms FCA.

Zgodnie z warunkami FCA (vide: https://www.biznes.qov.pl/pl/portal/00622) Free Carrier (dostarczone do przewoźnika) oznacza, że sprzedający dostarcza towary kupującego na jeden z dwóch sposobów:

  • gdy oznaczone miejsce jest terenem sprzedającego, towary są dostarczone, jeśli są załadowane na środki transportu zorganizowane przez kupującego,
  • gdy oznaczone miejsce jest innym miejscem, towary uważa się za dostarczone po załadowaniu na środki transportu sprzedającego, jeśli dotarły do tego innego wyznaczonego miejsca i są gotowe do wyładunku z tych środków transportu sprzedającego oraz są w dyspozycji przewoźnika lub innej osoby wyznaczonej przez kupującego.

Przenosząc powyższe zasady na grunt analizowanej sprawy:

  • Spółka wydaje Towary przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę w siedzibie Spółki.
  • Spółka ponosi koszty załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania Towarów owemu przewoźnikowi.
  • Towary uważa się za dostarczone w momencie załadunku przez przewoźnika.
  • Wraz z momentem wydania Towarów przewoźnikowi następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty Towarów ze Spółki na Nabywcę.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że Spółka dokonuje dostawy Towarów do Nabywcy w momencie wydania Towarów przewoźnikowi, z którym to wydaniem wiąże się przeniesienie własności Towarów na Nabywcę (=uznanie Towarów za dostarczone, przeniesienie wszelkich ryzyk).

Ad. b)

Spółka w celu dopełnienia terminów określonych w Zamówieniu oraz zabezpieczenia swojej płynności finansowej wystawiała/wystawi fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z zastosowaniem 0% stawki VAT w celu otrzymania zapłaty w pełnej kwocie za wyprodukowane Towary.

Przy czym przepisy ustawy o VAT nie przewidują możliwości wystawienia faktur w celu otrzymania zapłaty z tytułu WDT przed jego dokonaniem. Możliwe jest natomiast wystawienie faktury do 60 dni przed dokonaniem dostawy.

Działając w oparciu o powyższe zasady Spółka uzgodniła, że Nabywca odbierze Towar w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia wystawienia przez Spółkę faktury tym samym zapewniając spełnienie przez Spółkę warunku wystawienia faktury przed dostawą, jednak nie wcześniej niż 60 dni.

W konsekwencji:

  • faktura wystawiona przez Spółkę nie dokumentuje dokonania dostawy Towarów w momencie jej wystawienia, albowiem do dostawy dojdzie dopiero w momencie wydania Towarów przewoźnikowi.
  • Jednakże faktura ta jest wystawiona zgodnie z przepisami ustawy o VAT, tj. 60 dni przed dokonaniem dostawy. Tym samym faktura ta stanie się zatem fakturą dokumentującą WDT w momencie dokonania dostawy = wydania Towarów przewoźnikowi.

W związku z tym, że w momencie wystawienia faktury przez Spółkę nie dojdzie do faktycznej dostawy Towarów, nie można rozpoznać tej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w momencie wystawienia przedmiotowej faktury.

W momencie wystawienia ww. faktury nie dojdzie w zasadzie do żadnej dostawy po stronie Spółki. Brak jest zatem podstaw do wykazania przedmiotowej faktury jako jakiejkolwiek innej transakcji, np. dostawy krajowej czy eksportu.

Mając na uwadze powyższe, wystawiona przez Spółkę faktura dokumentującą WDT z zastosowaniem 0% stawki VAT w celu otrzymania zapłaty w pełnej kwocie za wyprodukowane Towary nie będzie rodziła po stronie Spółki żadnych obowiązków w podatku VAT w momencie jej wystawienia.

Ad. c)

Jak wskazano powyżej, faktura wystawiona przez Spółkę stanie się fakturą dokumentującą WDT w momencie dokonania dostawy = wydania Towarów przewoźnikowi.

W konsekwencji Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w związku z WDT dokonanym na rzecz Nabywcy w momencie dokonania dostawy Towarów = wydania Towarów przewoźnikowi.

W temacie uznania faktury wystawionej przedwcześnie za fakturę dokumentującą daną transakcję wielokrotnie wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA). Przykładowo:

  • Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2023 r., sygn. akt I FSK 229/20, cyt.:

„Natomiast jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które podlega opodatkowaniu, to sam fakt wystawienia przedwcześnie faktury nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy o VAT. Taka faktura powinna zostać zewidencjonowana i rozliczona na zasadach ogólnych, tj. z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Wystawienie przedwczesnej faktury pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego na gruncie VAT. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem, zgodnie z art. 19a ustawy o VAT, z chwilą dokonania dostawy towarów (fizycznego wydania i podpisania protokołu odbioru przedmiotu umowy, potwierdzającego tę czynność) lub z chwilą zapłaty (jeśli zapłata nastąpiła przed wydaniem przedmiotu umowy), nie zaś z chwilą wystawienia faktury.

Analogiczny pogląd prezentowany był już w orzecznictwie sądów administracyjnych np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2022 r., I FSK 434/19, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 marca 2023 r, I FSK 2093/18, w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1337/06.

Nie można także się zgodzić z kasatorem, że w stanie faktycznym wskazanym we wniosku zajdzie potrzeba skorygowania faktury. Po pierwsze nie występuje żadna z okoliczności faktycznych wymienionych w art. 106j ustawy o VAT rodząca potrzebę skorygowania takiej faktury, w szczególności nie doszło do pomyłki w treści faktury (w zakresie daty dokonania dostawy). Po drugie, przedmiotowa faktura będzie dokumentować rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które co do zasady podlega opodatkowaniu, a przedwczesne wystawienie faktury pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego. Ponadto trzeba podkreślić, że przepisy Dyrektywy 112 pozostawiają pewną swobodę państwom członkowskim w zakresie dat wystawiania faktur dokumentujących czynność dostawy lub usługi. W ramach tej swobody pierwotnie określono w art. 106i ust. 7 ustawy o VAT maksymalny 30 dniowy termin wystawiania faktury przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi; czy też otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty. W wyniku nowelizacji z dniem 1 stycznia 2021 r. termin ten wynosi obecnie 60 dni”.

  • Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1079/09, cyt.:

„Jak już wielokrotnie stwierdzał NSA, w przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy, faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi per se uprawnienia do odliczenia podatku, jeżeli nie towarzyszy mu spełnienie warunku w postaci zaistnienia rzeczywistej (materialnej) czynności rodzącej u wystawcy faktury obowiązek podatkowy (w tym przypadku w postaci otrzymania zaliczki). Dopiero zatem ziszczenie się tego warunku materialnoprawnego, który powoduje powstanie obowiązku podatkowego, czyli w omawianej sprawie zapłacenie (otrzymanie) zaliczki, powoduje, że wystawiona wcześniej faktura może zostać uwzględniona jako dokument dający prawo do odliczenia wykazanego w niej podatku, jednakże w rozliczeniu za okres nie wcześniejszy niż okres ziszczenia się tego materialnego warunku, jakim jest powstanie obowiązku podatkowego (w tej sprawie - grudzień 2006 r.)”.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że do momentu wydania Towarów przez Spółkę przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę po stronie Spółki nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Przy czym:

  • Spółka jest uprawniona do wykazania WDT w deklaracji VAT za miesiąc wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, który jest tożsamy z miesiącem wywozu Towarów z Polski i dostarczenia go do Nabywcy w Danii, pod warunkiem że Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten miesiąc będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii.
  • Jeśli Spółka nie będzie posiadała dokumentów, o których mowa powyżej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc kolejny po miesiącu następnym od wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, Spółka powinna wykazać dostawę na rzecz Nabywcy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju w deklaracji VAT za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym,

o czym świadczy poniższe uzasadnienie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w WDT stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Konsekwentnie, art. 42 ust. 1 stanowi, że cyt.:

„Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wszystkie wskazane powyżej warunki zostaną spełnione łącznie.

Ad. 1)

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka dokonuje dostawy na rzecz Nabywcy posiadającego ważny numer VAT-UE, który nadany jest przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy i zawiera on dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Warunek nr 1 jest zatem spełniony.

Ad. 2)

W sytuacji, gdy Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy w Danii, warunek nr 2 zostanie zatem spełniony.

Ad. 3)

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka jest zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE.

Warunek nr 3 jest zatem spełniony.

Podsumowując, jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc dokonania WDT=wydania Towarów przewoźnikowi, Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do Nabywcy w Danii, Spółka spełni wszystkie warunki do opodatkowania WDT stawką VAT 0%. Tym samym, Spółka będzie uprawniona do wykazania WDT w deklaracji VAT za miesiąc wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę.

Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w poniżej wskazanych interpretacjach indywidualnych:

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.581.2024.2.RM, cyt.:

„Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy za prawidłowy należy uznać przyjęty przez Spółkę sposób rozliczeń, tj. Spółka może wykazać w deklaracji VAT (pliku JPK VAT) za dany okres rozliczeniowy poszczególne dostawy częściowe jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką VAT w wysokości 0% - w odniesieniu do tych dostaw częściowych towarów, dla których Spółka zgromadziła wymagane przepisami dokumenty niezbędne dla zastosowania tej preferencyjnej stawki, oraz dostawę krajową opodatkowaną wg właściwej dla danego towaru stawki VAT w odniesieniu do tych dostaw częściowych towarów, dla których Spółce nie udało się zgromadzić wymaganych przepisami dokumentów niezbędnych dla zastosowania stawki VAT 0%”.

  • Interpretacja indywidualna wydana przez Izbę Skarbową w Warszawie z dnia 4 października 2023 r., sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.382.2023.1.MR, cyt.:

„Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy wskazać, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% tylko w sytuacji gdy nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa Unii Europejskiej i na moment składania deklaracji podatkowej, Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty potwierdzające tę czynność. Należy ponownie zaznaczyć, że prawo do opodatkowania WDT stawką VAT 0% jest uzależnione od faktycznego dokonania dostawy towarów do nabywcy (wywozu towarów) oraz posiadania dokumentów potwierdzających ten fakt”.

Jeśli jednak Spółka nie będzie dysponować dowodami potwierdzającymi wywóz Towarów z terytorium kraju oraz ich dostarczenia do Nabywcy na terytorium Danii w tym terminie, możliwe są dwa warianty rozliczenia VAT.

  • Wariant 1 - Spółka nie jest w posiadaniu dowodów potwierdzających dokonanie WDT przed terminem złożenia deklaracji VAT za miesiąc dokonania dostawy lecz w terminie na złożenie deklaracji VAT za miesiąc kolejny albo następny po kolejnym.

W przypadku, gdy przed terminem do złożenia deklaracji VAT za miesiąc kolejny po miesiącu, w którym dokona WDT Spółka dysponuje odpowiednimi dowodami potwierdzającymi, że Towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy w Danii, Spółka:

  • nie wykazuje tej dostawy w ewidencji i deklaracji VAT za miesiąc dokonania WDT albowiem wówczas nie ma wymaganych dowodów (nie jest to wariant 1),
  • nie wykazuje tej dostawy w ewidencji i deklaracji VAT za ten kolejny miesiąc, albowiem w tym miesiącu nie powstał obowiązek podatkowy,
  • jest upoważniona do wykazania WDT ze stawką 0% w ewidencji i deklaracji VAT, za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania przez nią tej dostawy (art. 42 ust. 21a ustawy o VAT) poprzez korektę tej deklaracji.

W przypadku, gdy przed terminem do złożenia deklaracji VAT za miesiąc kolejny po następnym miesiącu, w którym dokona WDT Spółka dysponuje odpowiednimi dowodami potwierdzającymi, że Towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy w Danii, Spółka:

  • nie wykazuje tej dostawy w ewidencji i deklaracji VAT za miesiąc dokonania WDT albowiem wówczas nie ma wymaganych dowodów (nie jest to wariant 1),
  • nie wykazuje tej dostawy w ewidencji i deklaracji VAT za ten kolejny miesiąc, albowiem w tym miesiącu nie powstał obowiązek podatkowy,
  • nie wykazuje tej dostawy w ewidencji i deklaracji VAT za ten miesiąc kolejny po następnym, albowiem w tym miesiącu nie powstał obowiązek podatkowy,
  • jest upoważniona do wykazania WDT ze stawką 0% w ewidencji i deklaracji VAT, za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania przez nią tej dostawy (art. 42 ust. 21a ustawy o VAT) poprzez korektę tej deklaracji.
  • Wariant 2 - Spółka nie jest w posiadaniu dowodów potwierdzających dokonanie WDT przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za miesiąc kolejny po miesiącu następnym od dokonania dostawy.

W sytuacji, w której Spółka nie będzie posiadała przed upływem terminu złożenia deklaracji VAT za miesiąc kolejny po miesiącu następnym od dokonania WDT odpowiednich dowodów potwierdzających wywóz i dostarczenie Towarów, będzie ona wówczas zobowiązana do wykazania w deklaracji VAT za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym dostawę na rzecz Nabywcy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru w kraju.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 42 ust. 12 ustawy o VAT, cyt.:

„Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji (...) za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji (...) za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2”.

Powyższą wykładnię potwierdza również NSA. Przykładowo, w wyroku z dnia 21 maja 2021 r., sygn. akt I FSK 454/18, NSA uznał, że:

„(...) spełnienie warunków formalno-administracyjnych do zastosowania stawki 0% w przypadku dokonania WDT jest zupełnie inną kwestią, niż prawo podatnika do zastosowania stawki 0%, gdyż prawo to związane jest z powstaniem obowiązku podatkowego oraz prawem do zwrotu nadwyżki podatku, a przez to zasadą neutralności VAT.

22. Zasadnie więc odnotował Organ w wydanej interpretacji, że analiza regulacji dotyczących WDT prowadzi do przyjęcia dwóch podstawowych warunków, od których uzależnione jest uznanie, że dana czynności stanowiła WDT: (1) dokonania dostawy w sensie faktycznym oraz (2) należytego jej udokumentowania w sensie prawnym (formalno-administracyjnym). Skoro jednak w niniejszej sprawie - na poziomie stanu faktycznego w rozumieniu art. 14 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z póżn. zm., dalej: O.p.) - obie przesłanki zostały spełnione, to - wbrew przekonaniu Organu - należy uznać, że w przypadku, gdy przed złożeniem deklaracji za miesiąc kolejny po okresie następującym po miesiącu dokonania WDT Skarżąca dysponuje dowodami, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, to Spółka może nie wykazywać transakcji ze stawką właściwą dla transakcji krajowych, niezależnie od tego czy dokonała korekty deklaracji za miesiąc dokonania WDT.

23. Skoro bowiem zaistniały przesłanki faktyczne i prawne do zastosowania stawki 0% w przypadku dokonania WDT, to należy uznać - jak w swym stanowisku zasadnie podnosiła Skarżąca - że „to czy Spółka dokonała korekty deklaracji za okres dokonania WDT, nie ma żadnego znaczenia dla wykazania lub niewykazywania WDT ze stawką właściwą dla transakcji krajowych w deklaracji za miesiąc kolejny po okresie następującym po miesiącu dokonania WDT” (zob. k. 15 akt administracyjnych). Trafnie zatem Sąd pierwszej instancji ocenił, że „warunkiem sine qua non zastosowania przepisu art. 42 ust. 12 ustawy o VAT jest brak dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2. Jeżeli przesłanka ta nie jest spełniona (podatnik otrzyma dokumenty wcześniej - przed upływem terminu do złożenia deklaracji za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy), to przepis nie znajduje zastosowania” (por. s. 5 zaskarżonego orzeczenia)”.

Podsumowanie

Mając na uwadze powołane w niniejszym wniosku przepisy ustawy o VAT, interpretacje indywidualne oraz orzecznictwo sądów administracyjnych, jak również uzasadnienie, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

  • Do momentu wydania Towarów przez Spółkę przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę po stronie Spółki nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT, ponieważ:
    • w przypadku WDT faktura musi odzwierciedlać dokonanie tej dostawy aby mogła wiązać się z powstaniem obowiązku podatkoweg
    • możliwy najwcześniejszy termin powstania obowiązku podatkowego w stosunku do WDT to moment wystawienia faktury, o ile dochodzi do tego w momencie dokonania dostawy towarów,
    • przed dokonaniem takiej dostawy obowiązek podatkowy w stosunku do WDT nie powstaje.
  • Mając na uwadze powyższe, wystawiona przez Spółkę faktura dokumentującą WDT z zastosowaniem 0% stawki VAT w celu otrzymania zapłaty za wyprodukowane Towary nie będzie rodziła po stronie Spółki żadnych obowiązków po stronie VAT w momencie jej wystawienia.
  • Faktura wystawiona przez Spółkę stanie się fakturą dokumentującą WDT w momencie dokonania dostawy = wydania Towarów przewoźnikowi. W konsekwencji Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w związku z WDT dokonanym na rzecz Nabywcy w momencie dokonania dostawy Towarów = wydania Towarów przewoźnikowi.
  • Spółka jest uprawniona do wykazania WDT w deklaracji VAT za miesiąc wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, który jest tożsamy z miesiącem wywozu Towarów z Polski i dostarczenia go do Nabywcy w Danii, pod warunkiem że Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten miesiąc będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii.
  • Jeśli Spółka nie będzie posiadała dokumentów, o których mowa w punkcie powyżej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc kolejny po miesiącu następnym od wydania Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę, Spółka powinna wykazać dostawę na rzecz Nabywcy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju w deklaracji VAT za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej (…).

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z art. 13 ust. 1 ustawy wynika, że dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów. Ponadto należy wskazać, że wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji urządzeń elektrycznych i elektronicznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje również sprzedaży urządzeń (Towary) na rzecz podmiotu z siedzibą w Danii (Nabywca). Nabywca jest zarejestrowany dla potrzeb VAT w kraju swojej siedziby i posiada ważny numer VAT-UE nadany w tym kraju, który podaje Spółce dla celów opisanej powyżej transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy Towarów. Numer ten został nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy i zawiera dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka dokonuje weryfikacji czy numer ten jest właściwy i ważny dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych i wskazuje ten numer na fakturach wystawianych na rzecz Nabywcy z tytułu dokonanej transakcji. Po skompletowaniu Zamówienia Spółka sprzedaje Towary w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na warunkach Incoterms FCA (siedziba Spółki). Transport jest zlecany przez Nabywcę podmiotom trzecim lub realizowany własnym środkiem transportu Nabywcy. Nabywca zleca i opłaca transport Towarów od Spółki do swojego magazynu lub wskazanego przez niego innego miejsca położonego w Danii. Zgodnie z przyjętymi warunkami dostaw Spółka dostarcza Towar do przewoźnika wyznaczonego przez Nabywcę w określonym miejscu (siedzibie Spółki) oraz w określonym czasie wskazanym przez Nabywcę. Od tego momentu własność, ryzyko utraty lub uszkodzenia Towaru przechodzą na Nabywcę. Spółka wystawia na rzecz Nabywcy fakturę dokumentującą sprzedaż Towarów. Faktura zawiera dane wymagane przepisami ustawy o VAT. Nabywca w uzgodnionym terminie odbiera Towar od Spółki i dokonuje wywozu Towarów z Polski do Nabywcy w Danii.

W związku ze zwiększonymi stanami magazynowymi Nabywcy, w ostatnim czasie Nabywca nie mógł odebrać Towarów od Spółki w uzgodnionym w Zamówieniu terminie. Natomiast Spółka rozpoczęła produkcję Towarów zgodnie z Zamówieniem i była gotowa do dostarczenia Towarów w terminie określonym w Zamówieniu.

W związku z zaistniałą sytuacją strony uzgodniły, że Spółka wystawi fakturę za Towar celem uzyskania zapłaty w terminie wynikającym z Zamówienia (lub w terminie przybliżonym), a Nabywca odbierze Towar w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia wystawienia przez Spółkę faktury. Tym samym, Towary będą przedmiotem WDT dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy, zgodnie z Zamówieniem, jednakże wydanie Towarów przewoźnikowi nastąpi w terminie późniejszym niż wskazany pierwotnie w Zamówieniu. Wydanie Towarów przewoźnikowi wskazanemu przez Nabywcę nastąpi w tym samym miesiącu, w którym Nabywca dokona wywozu Towarów z Polski i dostarczy je do Danii.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy wystawiona przez Spółkę faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z zastosowaniem stawki 0% VAT w celu otrzymania zapłaty za wyprodukowane Towary nie będzie rodziła po stronie Spółki żadnych obowiązków w podatku VAT w momencie jej wystawienia (pytanie nr 1 wniosku) oraz określenia kiedy Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w związku z WDT dokonanym na rzecz Nabywcy (pytanie nr 2 wniosku).

Aby odpowiedzieć na Państwa wątpliwości należy dokonać analizy przepisów dotyczących powstania obowiązku podatkowego. Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada powstania obowiązku podatkowego została zawarta w art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług. Przy czym istotne jest, że w przypadku zapłaty części lub całości należności przed dostawą towarów lub świadczeniem usługi obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, który stanowi, że:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Jednakże ustawodawca dla niektórych czynności wskazał inne okoliczności, które wiążą się z powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT. Przykładem czynności, których realizacja wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w momencie innym niż dostawa towarów jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem.

Stosownie do art. 20 ust. 1 i 5 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 67 i 69 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”, w myśl których:

W przypadku gdy, na warunkach przewidzianych w art. 138, towary wysyłane lub transportowane do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, dostarczane są ze zwolnieniem z VAT, lub gdy towary są przemieszczane ze zwolnieniem z VAT do innego państwa członkowskiego przez podatnika do celów działalności jego przedsiębiorstwa, VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury lub, jeżeli przed tym dniem nie wystawiono faktury, z upływem terminu, o którym mowa w art. 222 akapit pierwszy. Art. 64 ust. 1, art. 64 ust. 2 akapit trzeci i art. 65 nie mają zastosowania do dostaw i przemieszczeń towarów, o których mowa w akapicie pierwszym.

Z kolei zgodnie z art. 69 ww. Dyrektywy:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury, lub, jeżeli przed tym dniem nie wystawiono faktury, z upływem terminu, o którym mowa w art. 222 akapit pierwszy.

Artykuł 222 Dyrektywy wskazuje, że:

W odniesieniu do dostaw towarów zrealizowanych na warunkach określonych w art. 138 lub świadczenia usług, za które VAT jest płatny przez usługobiorcę na mocy art. 196, faktura wystawiana jest nie później niż piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego. W odniesieniu do innych dostaw towarów lub świadczenia usług państwa członkowskie mogą określać terminy, w których podatnicy muszą wystawić faktury.

W polskiej ustawie o VAT termin wystawienia faktury określony został w art. 106i ust. 1 i 2 ustawy, zgodnie z którym:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Według art. 106i ust. 7 ustawy:

Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:

1) dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi,

2) otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że uregulowania dotyczące wystawiania faktur z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dostawą towarów nie odnoszą się do przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Stanowi o tym art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy w myśl którego:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Z powołanych przepisów wynika, że w stosunku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jak i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ustawodawca wprowadza wyjątek od zasady ogólnej, stanowiąc, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Spółka zamierza wystawiać faktury z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz swojego Kontrahenta, jednakże Kontrahent odbierze towar po wystawieniu faktury w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia jej wystawienia.

Odnosząc tę okoliczność do treści powołanych powyżej przepisów należy wskazać, że Spółka będzie obowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z chwilą wystawienia faktury, a nie jak Spółka twierdzi z momentem wydania towarów przewoźnikowi upatrując w tej czynności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na Kontrahenta czyli z dostawą towarów. Jak wskazano powyżej do czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie mają zastosowania zasady ogólne dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, lecz zasady stanowiące wyjątek od tych przepisów ogólnych. Również wystawianie faktury na okoliczność uzyskania zapłaty przed dostawą towarów nie ma odzwierciedlenia w przepisach dotyczących dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jak wcześniej wskazano, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie wystawia się faktur zaliczkowych. Ponadto nie jest zasadne twierdzenie Spółki, że w przypadku WDT faktura musi odzwierciedlać dokonanie tej dostawy aby mogła wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego. Przepis art. 20 ust. 1 ustawy, wskazuje bezpośrednio i jednoznacznie na prymat daty wystawienia faktury jako momentu powstania obowiązku podatkowego, o ile wystawienie przedmiotowej faktury nastąpi nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy. A zatem dopiero brak wystawienia faktury w ww. terminie jest powiązany z dostawą towarów.

W związku z tym należy stwierdzić, że jeżeli przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka wystawi fakturę, w okolicznościach opisanych we wniosku, to będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego z tym dniem.

Odnosząc się do stanowiska Spółki w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w deklaracji podatkowej to należy wskazać, że:

Na mocy art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy, muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócenia konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Na podstawie art. 42 ust. 12 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

1) okres kwartalny – podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) okres miesięczny – podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Jak stanowi art. 42 ust. 12a ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika. Natomiast art. 42 ust. 1 wskazuje m.in. że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika, że nie będą Państwo posiadali dowodów potwierdzających, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii przed upływem terminu na złożenie deklaracji za miesiąc, w którym wystawiona została faktura.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy, wskazać należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, w której nie będą Państwo w posiadaniu dowodów potwierdzających, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii przed upływem terminu na złożenie deklaracji za miesiąc w którym powstał obowiązek podatkowy (wystawiona została faktura), nie są/nie będą spełnione warunki umożliwiające zastosowanie stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozliczeniu deklaracji za okres odpowiadający wystawieniu faktury, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres miesięczny, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy za ten okres. Podatnik wykazuje tę dostawę w ww. ewidencji, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2. Natomiast, jak stanowi art. 42 ust. 12a ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania przez niego tej dostawy, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy.

Zatem, jeśli są/będą Państwo w posiadaniu dowodów potwierdzających, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy na terytorium Danii do dnia złożenia deklaracji za kolejny miesiąc następujący po miesiącu, w którym wystąpił obowiązek podatkowy, jednocześnie spełniając pozostałe warunki umożliwiające zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, to mogą/będą mogli Państwo wykazać tę dostawę ze stawką 0% w rozliczeniu za okres, w którym powstał/powstanie obowiązek podatkowy, tj. w którym wystawili/wystawią Państwo fakturę.

Mając powyższe na uwadze, Państwa stanowisko przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Ponadto należy wskazać, że powołana przez Państwa interpretacja z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.82.2024.1.GK dotyczyła faktury zaliczkowej dokumentującej otrzymanie od Kontrahenta z UE sumy pieniężnej (mającej charakter zaliczki/przedpłaty w związku z realizowanymi zamówieniami) w ramach WDT, która nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Powołana przez Państwa interpretacja z dnia 18 maja 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.40.2020.2.JS, została zmieniona interpretacją z 22 lipca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.40.2020.3.JS w ramach uwzględnienia skargi podatnika. W zmienionej interpretacji z 22 lipca 2020 r. uznano, że obowiązek podatkowy powstał z chwilą wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta, a nie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.