Możliwość dokonania korekty odliczonego podatku z uwzględnieniem prewspółczynnika metrażowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonania korekty odliczonego podatku z uwzględnieniem prewspółczynnika metrażowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2022 poz. 559, dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych, zajmujące się m.in. oświatą, opieką społeczną itp. (dalej: Jednostki organizacyjne).

Jednostki organizacyjne objęte są centralizacją rozliczeń VAT i wykazują osiągany obrót łącznie z Urzędem Gminy (dalej: Urząd) w jednym pliku JPK_V7M składanym z podaniem danych Gminy.

Działalność w zakresie dostawy wody realizowana jest obecnie przez właściwy referat Urzędu Gminy (dalej: Referat).

Gmina za pośrednictwem Referatu w zakresie swojej działalności świadczy usługi dostawy wody. Usługi te świadczone są na rzecz mieszkańców, przedsiębiorców oraz innych instytucji spoza struktury organizacyjnej Gminy. Usługi te są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT oraz są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Gminę.

Dostarczanie wody ma jednak miejsce również w ramach struktury organizacyjnej Gminy - tj. woda doprowadzana jest do jednostek budżetowych Gminy oraz należących do niej budynków komunalnych (np. budynku Urzędu). Czynności te - tj. dostawa wody do budynków zajmowanych przez jednostki budżetowe oraz budynków komunalnych, w zakresie, w jakim nie wiąże się z obciążaniem za nie odbiorców będących np. najemcami ww. budynków - nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Gminę.

Do realizacji powyższych zadań służy posiadana przez Gminę infrastruktura wodociągowa (dalej: Infrastruktura), na którą ponoszone są nakłady związane z bieżącym utrzymaniem.

Wnioskodawca wskazuje, że dla odliczenia VAT od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem infrastruktury wodociągowej, które ze względu na swój przedmiot nie podlegają alokacji bezpośredniej, tj. wiążą się zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i nieopodatkowanymi wykonywanymi przy pomocy Infrastruktury, stosuje obecnie prewspółczynnik.

Ponadto, Gmina pragnie doprecyzować, iż w latach 2018-2021 omyłkowo dokonywała odliczenia VAT od ww. wydatków stosując zarówno prewspółczynnik jak i współczynnik VAT.

Do tej pory Gmina dokonywała kalkulacji prewspółczynnika zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999, dalej: Rozporządzenie), w którym to przepisie ustalono sposób kalkulacji proporcji dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Ponadto, Gmina dokonywała kalkulacji współczynnika VAT zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Niemniej, dnia 3 stycznia 2022 r. na rzecz Gminy wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. (...), w której Organ potwierdził prezentowane przez Gminę stanowisko, zgodnie z którym, w związku z wykorzystaniem/przyszłym wykorzystaniem przez Gminę Infrastruktury, zarówno w celu odpłatnego świadczenia usług w zakresie dostarczania wody na rzecz Odbiorców zewnętrznych, jak i do dostaw wody na rzecz Odbiorców wewnętrznych, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące związane z Infrastrukturą, obliczonej według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura wodociągowa wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej, tj. według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonych do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody ogółem (tj. do Odbiorców zewnętrznych i do Odbiorców wewnętrznych).

Oznacza to, że do wydatków objętych wnioskiem Gmina może stosować tzw. prewspółczynnik metrażowy.

W związku z powyższym, Gmina planuje dokonać zwiększenia odliczenia VAT od tych wydatków związanych z Infrastrukturą z pierwotnie odliczonego poziomu (tj. odliczenia przy pomocy prewspółczynnika z Rozporządzenia (oscylującego na przestrzeni lat na poziomie ok. kilku %) oraz współczynnika VAT (przekraczającego 90%)) do poziomu prewspółczynnika metrażowego (przekraczającego 90%).

Gmina rozważa dokonanie korekty poprzez zmianę (zwiększenie) wysokości korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku następującego po roku korygowanym. Wskutek korekty, pozycja dotycząca korekty rocznej podatku naliczonego od pozostałych nabyć byłaby równa różnicy kwoty VAT podlegającej odliczeniu ostatecznym prewspółczynnikiem metrażowym (obliczonym zgodnie z otrzymaną interpretacją), a kwoty VAT odliczonej za pomocą wstępnego prewspółczynnika Urzędu (obliczonego zgodnie z Rozporządzeniem) oraz wstępnego współczynnika VAT.

Innymi słowy, przykładowo w odniesieniu do wydatków poniesionych w latach 2018-2021 Gmina nie będzie zobowiązana do korygowania każdej z deklaracji/pliku JPK_V7M za poszczególne miesiące-wystarczające będzie zwiększenie odliczenia VAT w rozliczeniu za styczeń 2019 r., styczeń 2020 r., styczeń 2021 r. i styczeń 2022 r. poprzez ujęcie w pozycji dotyczącej korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych (w zakresie, w jakim nabycia te dotyczą wydatków objętych wnioskiem) różnicy pomiędzy kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą ostatecznego prewspółczynnika metrażowego odpowiednio za 2018 r., 2019 r., 2020 r. i 2021 r., a kwotą podlegającą odliczeniu za pomocą wstępnej proporcji z Rozporządzenia oraz wstępnego współczynnika VAT odpowiednio za 2018 r., 2019 r., 2020 r. i 2021 r.

W efekcie Gmina dokona korekty tylko jednej deklaracji/pliku JPK_V7M za dany rok, a nie 12 deklaracji/plików JPK_V7M za kolejne okresy rozliczeniowe. Matematyczny efekt takiej korekty (tj. kwota zwiększenia podatku naliczonego do odliczenia) będzie taki sam jak zwiększenie wartości podatku naliczonego do odliczenia w każdej kolejnej z 12 deklaracji/plików JPK_V7M i zsumowanie uzyskanej w ten sposób kwoty.

Końcowo, Gmina pragnie podkreślić, iż niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wyłącznie potwierdzenia metodologii dokonania korekty w zakresie przeszłych wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem infrastruktury wodociągowej odliczanych pierwotnie przez Gminę przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia oraz współczynnika VAT.

Pytanie

Czy Gmina dokonując korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia oraz współczynnika VAT, może dokonać tej korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczną proporcję odliczenia za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej Gmina przyjmie prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami Rozporządzenia (czyli bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, przy czym - co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jednocześnie, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Powyższe przepisy stanowią podstawę do tego, że Gmina, wykazując wydatki objęte wnioskiem w części dotyczącej nabyć pozostałych, czyniła to w miesiącu otrzymania faktury lub w jednym z kolejnych trzech okresów rozliczeniowych. Jak już wspomniano, kwoty wykazane w deklaracji/pliku JPK_V7M były jednocześnie przemnożone przez wstępny prewspółczynnik Urzędu oraz współczynnik VAT, obliczone w oparciu o dane za rok poprzedni (przykładowo, odliczając VAT za 2019 rok, stosowano proporcje oparte o dane z roku 2018).

Jednocześnie, zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego.

Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio, co oznacza m.in., że korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Należy również dodać, że według art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Przepisy ustawy o VAT a sposób dokonania korekty przez Gminę

W ocenie Wnioskodawcy powyższe przepisy umożliwiają Gminie dokonanie korekt zgodnie ze sposobem przedstawionym w opisie stanu faktycznego. Skoro bowiem Gmina:

‒             na bieżąco dokonywała odliczenia VAT od wydatków objętych wnioskiem według proporcji wstępnej właściwej dla Urzędu wg przepisów Rozporządzenia oraz współczynnika VAT;

‒             następnie dokonywała korekty rocznej przy użyciu tej samej metodologii obliczenia prewspółczynnika i współczynnika VAT, lecz w oparciu o ostateczne dane ;

‒            to prewspółczynnik metrażowy, obliczony zgodnie z metodologią potwierdzoną za pomocą odrębnej interpretacji indywidualnej w oparciu o dostępne już dane ostateczne za zakończony rok, można uznać za właściwą (bardziej reprezentatywną) proporcję uwzględniającą dane dla zakończonego roku podatkowego (tj. proporcję, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT). Innymi słowy, można uznać, że to proporcja ostateczna zastosowana przez Gminę w ramach korekty rocznej była zaniżona i jako taka wymaga korekty w deklaracji/pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy następujący po zakończonym roku podatkowym.

Co więcej, prawidłowość stanowiska Gminy znajduje oparcie w art. 90c ust. 3 ustawy o VAT. W doktrynie zaznacza się, że przepis ten potwierdza, że „podatnik, obliczając prestrukturę ostateczną, może posłużyć się innym zestawem (innym rodzajem) danych niż wykorzystane przy obliczaniu prestruktury wstępnej. Przykładowo prestruktura wstępna została obliczona na podstawie struktury zatrudnienia, a prestrukturę ostateczną podatnik może obliczyć zgodnie ze strukturą roboczogodzin” (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XIII, LEK).

Analogiczna sytuacja występuje w przypadku Gminy - pierwotnie zastosowano bowiem prewspółczynnik skalkulowany według przepisów Rozporządzenia oraz współczynnik VAT, niemniej jednak w ocenie Gminy - co również znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzeczniczej - bardziej reprezentatywną metodą dla zakończonego roku byłby prewspółczynnik metrażowy, oparty na innych aniżeli wstępna proporcja danych. Jednocześnie, zdaniem Gminy, skoro ustawodawca umożliwia przyjęcie po zakończonym roku podatkowym innej, bardziej reprezentatywnej proporcji i uwzględnienia jej wyłącznie przy dokonywaniu korekty rocznej (bez konieczności korygowania kwot wykazanych w deklaracjach/plikach JPK_V7M, w których odliczenie ujęto pierwotnie, do poziomu odliczenia opartego o ten sam rodzaj danych), na tej samej zasadzie powinno być możliwe ujęcie zwiększenia odliczenia VAT za pomocą prewspółczynnika metrażowego wyłącznie w deklaracji/pliku JPK_V7M za pierwszy okres rozliczeniowy po zakończonym roku podatkowym, tj. deklaracji/pliku JPK_V7M, w której/którym ujmuje się korektę roczną.

Podkreślić również należy, że dokonanie korekt w sposób zaproponowany przez Gminę pozostaje w zgodzie z zasadą ekonomiki i racjonalności - wiąże się bowiem z korektą mniejszej liczby deklaracji/plików JPK_V7M, upraszczając i przyspieszając cały proces korekty za lata ubiegłe; co istotne - przy identycznym jej rezultacie pod względem możliwych do uzyskania kwot.

W konsekwencji, skoro istnieje prostsza i szybsza metoda dokonania korekty, nienarażająca przy tym Skarbu Państwa na żadne straty ani nieprowadząca do żadnego dodatkowego przysporzenia po stronie Gminy, bez wątpienia bardziej racjonalnym będzie zastosowanie właśnie tej prostszej i szybszej metody, tym bardziej, że żaden z przepisów ustawy o VAT ani innych aktów prawnych nie stoi temu na przeszkodzie.

Gmina pragnie zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.837.2021.3.ALN, w której Organ w analogicznej sprawie uznał, iż: „Przy odliczaniu podatku VAT od wydatków bieżących stosowaliście Państwo prewspółczynnik wstępny, z uwzględnieniem  § 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia. Zatem jesteście Państwo zobowiązani zgodnie z art. 90c ust. 1 i art. 91 ust. 1-3 bądź art. 90c ust. 2 ustawy, dokonać korekty przeszłych wydatków odliczanych przy zastosowaniu prewspółczynnika z Rozporządzenia w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, czyli poprzez skorygowanie korekty rocznej, tj. bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek. Jako ostateczny prewspółczynnik za lata od 2018 do 2020, w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej, przyjmiecie Państwo prewspółczynnik metrażowy. Skoro wartość prewspółczynnika uległa zmianie, to możecie Państwo odpowiednio w rozliczeniu za styczeń 2019 r., styczeń 2020 r. i styczeń 2021 r. skorygować roczną korektę podatku naliczonego z uwzględnieniem prewspółczynnika metrażowego bez dokonywania korekt poszczególnych okresów rozliczeniowych, w których pierwotnie ujęto dany wydatek”.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lipca 2020 r., sygn. 0111‑KDIB3‑2.4012.361.2020.2.MD, w której Organ w analogicznej sprawie uznał, iż: „Gmina będzie miała prawo do dokonania korekt deklaracji VAT za lata 2017-2019 na mocy art. 90c ustawy o VAT z zastosowaniem wyliczonego za poszczególne lata prewspółczynnika opartego na stosunku rocznej ilości metrów sześciennych dostarczonej wody związanych z działalnością gospodarczą w ogólnej ilości metrów sześciennych dostarczonej wody w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością”.

Reasumując, zdaniem Gminy, dokonując zwiększenia odliczenia VAT od objętych wnioskiem wydatków z poziomu prewspółczynnika Urzędu obliczonego według przepisów Rozporządzenia oraz współczynnika VAT do poziomu prewspółczynnika metrażowego, będzie uprawniona do zastosowania sposobu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, tj. dokonania zwiększenia korekty rocznej w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku kolejnego, w pozycji dotyczącej korekty podatku naliczonego od nabyć pozostałych, dokonywanej zgodnie z art. 90c ustawy o VAT (bez dokonywania korekt poszczególnych deklaracji/plików JPK_V7M, w których pierwotnie ujęto dany wydatek)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady, które dotyczą odliczania podatku naliczonego są sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy są spełnione warunki:

‒podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,

‒towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do takich czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Nie można obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które:

‒nie służą do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

‒służą do czynności zwolnionych od tego podatku,

‒służą do czynności niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, gdy:

‒spełni przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy i

‒nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Jak stanowił art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Jak stanowił art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r.:

W myśl  art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek osobnego określenia, z jakim rodzajem działalności jest związany podatek, który wynika z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę, która uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie delegacji zawartej w ww. przepisie zostało wydane Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej Rozporządzeniem.

§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia stanowi, że rozporządzenie:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Należy podkreślić, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom, w tym jednostkom samorządu terytorialnego, możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.

Uregulowania zawarte w art. 90 ustawy  dotyczą podatników, którzy wykonują w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz zwolnione z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 90 ust. 2 ustawy stanowi, że:

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy:

Podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z ww. art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, jeżeli nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

‒do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku,

‒w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami,

‒w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w latach 2018-2021 omyłkowo dokonywali odliczenia VAT od ww. wydatków stosując zarówno prewspółczynnik jak i współczynnik VAT.

Do tej pory dokonywali Państwo kalkulacji prewspółczynnika zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. Dokonywali Państwo także kalkulacji współczynnika VAT zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Ponadto, 3 stycznia 2022 r. wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. (...), w której Organ potwierdził prezentowane przez Państwa stanowisko, zgodnie z którym, w związku z wykorzystaniem/przyszłym wykorzystaniem przez Państwa Infrastruktury wodociagowej mogą Państwo zastosować tzw. prewspółczynnik metrażowy.

W związku z powyższym, planują Państwo zwiększenie odliczenia VAT od wydatków związanych z Infrastrukturą wodociągową z pierwotnie odliczonego poziomu tj. odliczenia przy pomocy prewspółczynnika z Rozporządzenia do poziomu prewspółczynnika metrażowego.

Rozważają Państwo dokonanie korekty poprzez zmianę (zwiększenie) wysokości korekty rocznej podatku naliczonego od nabyć pozostałych w deklaracji/pliku JPK_V7M za styczeń roku następującego po roku korygowanym. Wskutek korekty, pozycja dotycząca korekty rocznej podatku naliczonego od pozostałych nabyć byłaby równa różnicy kwoty VAT podlegającej odliczeniu ostatecznym prewspółczynnikiem metrażowym (obliczonym zgodnie z otrzymaną interpretacją), a kwoty VAT odliczonej za pomocą wstępnego prewspółczynnika Urzędu (obliczonego zgodnie z Rozporządzeniem) oraz wstępnego współczynnika VAT.

W efekcie dokonają Państwo korekty tylko jednej deklaracji/pliku JPK_V7M za dany rok, a nie 12 deklaracji/plików JPK_V7M za kolejne okresy rozliczeniowe. Matematyczny efekt takiej korekty (tj. kwota zwiększenia podatku naliczonego do odliczenia) będzie taki sam jak zwiększenie wartości podatku naliczonego do odliczenia w każdej kolejnej z 12 deklaracji/plików JPK_V7M i zsumowanie uzyskanej w ten sposób kwoty.   

Mają Państwo wątpliwości, czy mogą dokonać korekty w trybie art. 90c ust. 3 ustawy o VAT, tj. poprzez skorygowanie dokonanej korekty rocznej w ten sposób, że jako ostateczną proporcję odliczenia za dany rok w rozumieniu przepisów o korekcie rocznej zastosują Państwo prewspółczynnik metrażowy, a nie prewspółczynnik wyliczony zgodnie z zasadami Rozporządzenia.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.

Art. 90c ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 90c ust. 2 ustawy:

W myśl art. 90c ust. 3 ustawy:

Jak wynika z art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

Art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Jak stanowi art. 86 ust. 14 ustawy:

Natomiast zgodnie z § 8 Rozporządzenia:

W opisie stanu faktycznego wskazali Państwo, że do tej pory dokonywali kalkulacji prewspółczynnika zgodnie z zasadami przewidzianymi w Rozporządzeniu.

Jednakże, w związku z wydaną dla Państwa interpretacją indywidualną w zakresie podatku od towarów i usług z 3 stycznia 2022 r. znak (…), w zakresie odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących Infrastruktury wodociągowej mogą Państwo stosować klucz odliczenia wyliczony według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do Odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do Odbiorców zewnętrznych i Odbiorców wewnętrznych)  tzw. prewspółczynnik metrażowy.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że planują zwiększyć odliczenie od wydatków związanych z Infrastrukturą wodociągową z poziomu prewspółczynnika z Rozporządzenia do poziomu prewspółczynnika metrażowego od nabyć pozostałych za okres od roku 2018 do roku 2021.

Zmiana wartości prewspółczynnika będzie miała wpływ na wartość odliczonego podatku naliczonego za okres od roku 2018 do roku 2021.

Z powołanych przepisów wynika, że po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego), podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego według proporcji wstępnej, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 1 i ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy w celu ustalenia proporcji wstępnej przyjęto zasady, o których mowa w § 8 rozporządzenia, to podatnik jest zobowiązany – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego) dokonać korekty podatku naliczonego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.

Wyjaśnić należy, że w momencie dokonywania korekty deklaracji za lata poprzednie w celu skorzystania z odliczenia podatku naliczonego, proporcja ostateczna dla danego roku podatkowego jest już znana. Podatnik korygując deklaracje VAT za dany rok w stosunku do którego nie upłynął okres przedawnienia, jest w stanie skalkulować proporcję właściwą w oparciu o obroty osiągnięte w tym roku.

W konsekwencji nie ma konieczności ustalania w pierwszej kolejności proporcji wstępnej (w oparciu o obroty z roku poprzedzającego dany rok) i rozliczenia podatku w oparciu o tę wstępną proporcję, a następnie dokonania korekty odliczenia podatku w deklaracji za styczeń następnego roku. Wynika to z faktu, że przepisy dotyczące wstępnej proporcji mają na celu umożliwienie odliczania podatku naliczonego w formie szacunkowej.

Zatem mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz przedstawione przez Państwa okoliczności  sprawy przyjmując za wskazaniem Państwa, że faktycznie mogą stosować tzw. prewspółczynnik metrażowy, którego dotyczy ww. interpretacja z 3 stycznia 2022 r., należy stwierdzić, że mają Państwo prawo do dokonania korekt deklaracji dla podatku VAT za lata od 2018 do 2021 na mocy art. 90c ustawy o VAT z zastosowaniem wyliczonego za poszczególne lata indywidualnego prewspółczynnika metrażowego.

Należy zauważyć, że w latach 2018 r., 2019 r., 2019 r. i 2021 r. za poszczególne miesiące zobowiązani byli Państwo do obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do wykonywania działalności gospodarczej i do czynności innych niż działalność gospodarcza według proporcji wstępnej.

Po zakończeniu roku, zgodnie z art. 90c ust. 1 i art. 91 ust. 1-3 bądź art. 90c ust. 2 ustawy, zobowiązani byli Państwo do dokonania korekty podatku odliczonego, według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, obliczonej z uwzględnieniem danych dla zakończonego roku podatkowego, bądź danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Skoro obecnie wartość prewspółczynnika za lata 2018-2021 uległa zmianie i dokonają Państwo prawidłowej kalkulacji proporcji, to mogą Państwo odpowiednio w rozliczeniu za styczeń 2019 r., styczeń 2020 r., styczeń 2021 r. oraz styczeń 2022 r. dokonać skorygowania rocznej korekty podatku odliczonego z uwzględnieniem obliczonego prewspółczynnika metrażowego, o którym mowa wyżej.

W konsekwencji, mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokonując zwiększenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia z poziomu prewspółczynnika obliczonego według przepisów Rozporządzenia do poziomu indywidualnego prewspółczynnika metrażowego, będą mogli Państwo dokonać korekt rocznych w deklaracji za styczeń roku kolejnego w trybie art. 90c ust. 3 ustawy (bez dokonywania korekt poszczególnych deklaracji, w których pierwotnie ujęto dany wydatek).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy tylko pytania (przedmiotu wniosku), które Państwo przedstawili  nie dotyczy innych kwestii poruszanych przez Państwa we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem.

Wydając niniejszą interpretację, tut. Organ przyjął jako element opisu sprawy wskazaną przez Państwa okoliczność, że posiadają Państwo interpretację indywidualną z 3 stycznia  2022 r., sygn. (…) w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego działalności wodociągowej na podstawie prewspółczynnika metrażowego. Zatem prawidłowość ustalonego indywidualnego prewspółczynnika, którego dotyczy ww. interpretacja indywidualna z 3 stycznia 2022 r. nie była analizowana w przedmiotowej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Jeżeli w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli celno‑skarbowej zostanie ustalone, że metoda obliczenia prewspółczynnika ilościowego w danym roku kalendarzowym, której dotyczy interpretacja z 3 stycznia 2022 r., sygn. (…), oceniona przez Państwa jako najbardziej reprezentatywna, nie zapewni dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z Infrastrukturą wodociągową wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą oraz nie będzie obiektywnie odzwierciedlała części wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na inne cele, a więc nie będzie metodą najbardziej odpowiadającą specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych nabyć, niniejsza interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).